ภาพประกอบ (AI)
สายหมอกปกคลุมเทือกเขา
ความทรงจำอันห่างไกล
หนาวตลอดปี
ใครจะรู้ว่าฤดูใบไม้ร่วงจะผ่านไป
ค่ำคืนนั่งอยู่ในซอกหิน
มองดูท้องฟ้าและโลก
ฝนตกในป่ากระจายไปทั่วเส้นทาง
ฉันคิดว่าเป็นน้ำตาของคุณที่ไหลออกมา
ลงไปก็กลับขึ้นมา
ดวงอาทิตย์จะเหลืองและแห้งแล้ง
รู้ว่าคุณเศร้าและโดดเดี่ยว
อยากปากหวานๆ
นี่เป็นบทกวีที่เขียนขึ้นอย่างเร่งรีบ
ส่งมาตามสายลม
จูบแก้ม
ด้วยความโศกเศร้าที่ยังคงหลงเหลืออยู่
เฮ้ คุณรู้มั้ย?
ท้องฟ้าแห่งความรักทั้งมวล
ฉันอยู่ที่ชายแดน
ส่งทุกคนกลับบ้านเกิด!./.
ฮ่องวิญ
ที่มา: https://baolongan.vn/gui-thu-ve-cho-em-a196225.html
การแสดงความคิดเห็น (0)