เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสุสานฝรั่งเศส-สเปนในดานัง

สุสานฝรั่งเศส-สเปนเป็นหนึ่งในหลักฐานทางประวัติศาสตร์ของการรุกรานเวียดนามของกองกำลังพันธมิตรฝรั่งเศส-สเปนในปี พ.ศ. 2401-2403

แผนที่สุสานในปี พ.ศ. 2437 ภาพ: เอกสาร

เราต้องการชี้แจงข้อมูลที่เกี่ยวข้อง เช่น ชื่อ และการก่อสร้างและการบูรณะโบราณสถาน ซึ่งจนถึงขณะนี้ยังไม่มีมุมมองที่ชัดเจนและเป็นหนึ่งเดียวในการทำความเข้าใจในช่วงแรกของการต่อต้านฝรั่งเศส

เกี่ยวกับชื่อ

ตามรายงานของกัปตันเทรลล์แห่งกรมทหารนาวิกโยธินที่ 10 (ผู้บังคับบัญชาการบูรณะสุสานร่วมฝรั่งเศส-สเปนในเมือง ดานัง ) เมื่อปี พ.ศ. 2441 ระบุว่า "สุสานของกองทัพสำรวจฝรั่งเศส-สเปนตั้งอยู่ที่ปลายคาบสมุทรเซินตรา ห่างจากใจกลางเมืองดานัง 7 ไมล์"

ในบันทึกการบูรณะปี ค.ศ. 1921 มีการใช้ชื่อ “สุสานเทียนฉา (เทียนสา)” จดหมายอย่างเป็นทางการของผู้อำนวยการโรงเรียนโบราณวัตถุตะวันออกไกลที่ส่งถึงผู้ว่าราชการจังหวัดอันนัมได้ร้องขอ “ให้แจ้งสภาพทรุดโทรมของสุสานบนคาบสมุทรเซินตรา ทางตอนเหนือของตูรานให้ท่านทราบ” จดหมายอย่างเป็นทางการของสำนักงานผู้ว่าราชการจังหวัดอันนัมที่ส่งถึงผู้ว่าราชการจังหวัดตูรานระบุว่า “เกี่ยวกับสภาพที่ทรุดโทรมของสุสานฝรั่งเศส-สเปน” แสดงให้เห็นว่าการใช้ชื่อสถานที่นี้มีความไม่สอดคล้องกัน แต่ชื่อที่ใช้ส่วนใหญ่คือสุสานฝรั่งเศส-สเปน

อย่างไรก็ตาม ตามบันทึกพื้นบ้าน ชาวดานังมักใช้ชื่อว่า "สุสานอีผาโญ" ซึ่งในสมัยราชวงศ์เหงียน แม้กระทั่งก่อนปี พ.ศ. 2497 คำว่า "อีผาโญ" ในเวียดนามก็ถูกใช้เรียกประเทศสเปน ดังนั้นจึงเกิดคำถามว่า ทำไมผู้คนจึงใช้ชื่อนี้? หากพวกเขาคิดว่าการใช้คำว่า "ฝรั่งเศส" ว่า "สเปน" จะดูยืดยาวเกินไป พวกเขาอาจเรียกชื่อสั้นๆ ว่า "สุสานฝรั่งเศส" แล้วทำไมไม่ใช้คำว่า "สุสานอีผาโญ" ล่ะ?

ในประวัติศาสตร์โดยรวมของเมืองดานังในยุคอาณานิคมของฝรั่งเศส โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 หลัง สงครามโลก ครั้งที่ 1 จะเห็นได้ว่ารัฐบาลฝรั่งเศสในอินโดจีนได้สั่งให้ประชาชนใช้ชื่อ “อี-พา-โญ” ในชีวิตประจำวัน และอาจมีความคิดที่จะลบหรือลดชื่อ “ฝรั่งเศส” ของโบราณวัตถุชิ้นนี้ลง นี่เป็นเพียงสมมติฐาน แต่ด้วยเหตุนี้ นักวิจัยจึงจำเป็นต้องรวมมุมมองในการใช้ชื่อสุสานฝรั่งเศส-สเปนสำหรับโบราณวัตถุชิ้นนี้เข้าด้วยกัน

การปรับปรุงสุสาน

เมื่อพิจารณาสภาพปัจจุบันของสุสานแห่งนี้ มีคำถามเกิดขึ้นว่า แท้จริงแล้วโบราณวัตถุนี้ถูกสร้างขึ้นและบูรณะอย่างไร หลังจากตรวจสอบเอกสารที่เกี่ยวข้องแล้ว จะเห็นได้ว่าจนถึงปี พ.ศ. 2440 สุสานแห่งนี้ได้รับการบูรณะสองครั้ง ระยะที่ 1 ระหว่างปี พ.ศ. 2401-2428 ดูเหมือนว่าสุสานแห่งนี้ยังคงอยู่ในสภาพดั้งเดิมโดยพื้นฐาน

ระยะที่ 2 ระหว่างปี พ.ศ. 2428-2432 สถานกงสุลตูรานเริ่มดำเนินการปรับปรุง เช่น สร้างรั้วรอบบริเวณ สร้างประตูเหล็กทางเข้า ทาสีตัวอักษรสลักบนแผ่นหินบางแผ่นในบริเวณสุสาน และเคลียร์พื้นที่รอบสุสาน

ในปีพ.ศ. 2437 รัฐบาลอาณานิคมของฝรั่งเศสได้ร่างแบบสำหรับแท่นจารึกที่มีห้องใต้ดินอยู่ด้านล่าง และหลังจากพายุฝนฟ้าคะนองในปีพ.ศ. 2440 แท่นจารึกดังกล่าวก็พังทลายลงมาจนเผยให้เห็นห้องใต้ดิน

ดังนั้นในปี พ.ศ. 2541 ภายใต้การกำกับดูแลของผู้ว่าการอินโดจีน พอล ดูเมอร์ รัฐบาลอาณานิคมจึงเริ่มวางแผนก่อสร้าง ปรับปรุง และเปิดสุสานแห่งนี้ในวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2441 ในปี พ.ศ. 2464 สุสานแห่งนี้ได้รับการบูรณะ แต่ขยายเฉพาะโบสถ์น้อยเท่านั้น

สุสานฝรั่งเศส-สเปนยังคงมีคุณค่าพิเศษในการระบุระยะเริ่มต้นของสงครามต่อต้านผู้รุกรานต่างชาติในดานัง

การอภิปรายข้างต้นไม่เพียงแต่เป็นเรื่องของการวิจัยทางวิชาการเท่านั้น แต่ยังกระตุ้นให้เกิดความทรงจำทางประวัติศาสตร์ที่ประทับไว้ที่นี่อีกด้วย

สิ่งศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ยังต้องการแนวทางที่เป็น วิทยาศาสตร์ และเป็นหนึ่งเดียวกันมากขึ้น เพื่อเคารพความจริงทางประวัติศาสตร์และรักษาไว้เป็นกระจกสะท้อนถึงช่วงเวลาที่ยากลำบากในช่วงแรกของประเทศก่อนคลื่นการรุกรานสำหรับคนรุ่นต่อไป

ที่มา: https://baodanang.vn/hieu-them-ve-nghia-dia-phap-tay-ban-nha-o-da-nang-3303295.html