เสียงแตรปี่เลอันไพเราะในงานแต่งงานของชาวเต๋า |
ดนตรีทรัมเป็ตในงานแต่งงานแตกต่างจากดนตรีทรัมเป็ตในงานศพ มีเพียงผู้ที่รู้วิธีเล่นและเข้าใจดนตรีเท่านั้นที่จะแยกแยะได้ คนส่วนใหญ่ที่ไม่รู้จักดนตรีจะพบว่ามีความคล้ายคลึงกัน ทรัมเป็ตไม่ได้เล่นแบบซ้ำซากจำเจ แต่ต้องเล่นพร้อมกัน ซึ่งรวมถึงฆ้อง กลอง และฉาบ โดยทรัมเป็ตเป็นหัว ฆ้อง กลอง และฉาบจะเล่นตามจังหวะดนตรีของทรัมเป็ต ดังนั้นนักเป่าทรัมเป็ตจึงเล่นก่อนเสมอ เทคนิคที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้เริ่มต้นในการเรียนรู้ทรัมเป็ตคือการควบคุมการหายใจโดยการกลั้นหายใจ ปล่อยลมหายใจ และกลั้นหายใจ นักเป่าทรัมเป็ตมักจะหายใจเข้าทางจมูก เป่าลมหายใจออกทางปากผ่านหัวเป่า โดยกระทบกับรูเล็กๆ บนตัวทรัมเป็ต นักเป่าทรัมเป็ตจะใช้ความรู้สึกของตนเองในการเล่นทรัมเป็ตด้วยความยืดหยุ่นและความชำนาญ โดยประสานกับการกดและลูบนิ้วบนตัวทรัมเป็ตเพื่อสร้างเสียงที่ต้องการ
ความพิเศษของขลุ่ยปี่เลคือสามารถบรรเลงเพลงได้หลากหลาย ในพิธีแต่งงาน เมื่อเจ้าสาวมาถึงจะมีเพลงต่างๆ เช่น ต้อนรับบ้านเจ้าสาว ต้อนรับเจ้าสาว ส่งตัวเจ้าสาว... ส่วนเพลงไป๋ตุง (บูชาบรรพบุรุษ บูชาพ่อแม่ บูชาญาติผู้ใหญ่) มีสามเพลง (บูชาบรรพบุรุษ บูชาพ่อแม่ บูชาญาติมิตร และบูชาผู้สูงอายุ) ทำนองเพลงบางครั้งก็สนุกสนานร่าเริง บางครั้งก็เศร้าโศก สื่อถึงความคิดถึงเจ้าสาวเมื่อถึงบ้านสามี เมื่อถึงเทศกาล เสียงขลุ่ยจะยิ่งเข้มข้นและเศร้าโศกมากขึ้น ทำให้ทุกคนที่มาร่วมงานรู้สึกเบิกบาน สำหรับชาวเต๋า โดยเฉพาะชาวเต๋าแดง งานแต่งงานถือเป็นพิธีที่สำคัญที่สุดในชีวิต ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด ก็ต้องมีการเป่าขลุ่ย เสียงขลุ่ยเป็นตัวแทนของความเคร่งขรึมและศักดิ์ศรีของครอบครัว นี้ยังเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขับไล่สิ่งชั่วร้าย นำมาซึ่งโชคลาภและความสงบสุข
แม้ว่าจะมีโครงสร้างที่เรียบง่าย แต่ทรัมเป็ต Pi Le ก็เป็นเครื่องดนตรีที่ฝึกยาก |
จากประสบการณ์ของผู้มีประสบการณ์ พบว่าวัตถุดิบที่ใช้ทำแตรปี่เล่อประกอบด้วยไม้ โลหะทองแดง และรังไหมของหนอนชา ไม้ที่ใช้ทำตัวแตรส่วนใหญ่มาจากลำต้นของต้นหม่อนป่า โดยใช้ข้าวโพดแต่ไม่ใช้แกนกลาง ตัดเป็นท่อนตรง นำกลับบ้านไปตากให้แห้งสนิท ตัดแต่ละท่อนยาวประมาณ 32-35 เซนติเมตร ใช้มีดคมๆ มนกลมเหมือนต้นไม้ แล้วใช้เหล็กแท่งร้อนจัดเป็นสว่านเจาะไม้ที่ไสหยาบๆ รูแรกด้านบนมีขนาดเท่ากับตะเกียบ ส่วนปลายด้านล่างมีขนาดใหญ่เป็นสองเท่าของปลายด้านบน จากนั้นโกนให้เรียบมากและปลายด้านบนมีขนาดเท่ากับนิ้วชี้ ส่วนปลายด้านล่างมีขนาดใหญ่เท่ากับนิ้วหัวแม่เท้า โกนตัวทรัมเป็ตให้เป็นรอยป่องๆ 8 รอย แล้วเจาะรู 7 รูที่จุดเอวทั้ง 7 จุดของตัวทรัมเป็ตโดยเว้นระยะห่างเท่าๆ กันเพื่อให้พอดีกับนิ้ว 7 นิ้วบนท้องของทรัมเป็ต (ด้านบน) รูหนึ่งรูที่ด้านหลังของทรัมเป็ต (ด้านล่าง) นั่นคือรูอากาศ 8 รูเพื่อสร้างโน้ตดนตรีที่แตกต่างกัน
นอกจากตัวทรัมเป็ตแล้ว ยังมีหัวทรัมเป็ตและลำโพงทรัมเป็ตที่ทำจากทองเหลืองบางมาก ส่วนบนของหัวทรัมเป็ตยาว 5 ซม. ส่วนบนเป็นส่วนที่เชื่อมต่อกับลิ้นที่มีขนาดใหญ่เท่ากับปลายตะเกียบ ส่วนล่างมีขนาดเท่านิ้วชี้ (ส่วนที่เชื่อมต่อกับส่วนบนของตัวทรัมเป็ตไม้) ส่วนนี้จะต้องมีส่วนนูนกลวง 1-3 ส่วนเพื่อให้เกิดเสียงที่ดี ส่วนล่างของลำโพงทรัมเป็ตยาว 12-13 ซม. ส่วนบนใหญ่เท่ากับนิ้วหัวแม่เท้า เชื่อมต่อกับส่วนล่างของตัวทรัมเป็ตไม้ ส่วนล่างบานออก 10-12 ซม. ยิ่งลำโพงมีขนาดใหญ่เสียงก็จะยิ่งดังขึ้น ตัวทรัมเป็ตยาวทั้งหมด ปลายทั้งสองด้านทำจากทองเหลือง ส่วนไม้ของทรัมเป็ต Pi Le ยาวประมาณ 50 ซม. ถัดมาคือลิ้นแตรที่ทำจากรังไหมของหนอนกินใบชา เป็นหนอนกินใบชาชนิดหนึ่ง รังไหมมีความยาวประมาณ 2-3 เซนติเมตร มีขนาดเท่ากับครึ่งตะเกียบ (ปากรังไหม) หางรังไหมจะค่อยๆ เล็กลง ช่างฝีมือจะนำรังไหมมาบดเบาๆ ให้บางและสม่ำเสมอเพื่อให้เป่าได้ง่ายขึ้น ถึงแม้จะเป็นแค่ท่อนสั้นๆ แต่เสียงที่เกิดขึ้นคือลิ้น หากปราศจากลิ้นนี้ แตรก็จะไร้ประสิทธิภาพ...
สำหรับชาวเต๋า ขลุ่ยปี่เล่อถือเป็นสมบัติล้ำค่าของตระกูล ขลุ่ยปี่เล่อเป็นเครื่องดนตรีที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เป็นความงดงามทางวัฒนธรรมของชาวเต๋าที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ บำรุงรักษา และส่งเสริม ขลุ่ยปี่เล่อเป็นตัวแทนของความเชื่อมโยงพิเศษระหว่าง โลก แห่งจิตวิญญาณและโลกแห่งความเป็นจริง นำทางผู้คนกลับสู่บรรพบุรุษ
ห.อาน (การสังเคราะห์)
ที่มา: https://baotuyenquang.com.vn/van-hoa/202508/ken-pi-le-trong-doi-song-van-hoa-nghe-thuat-cua-nguoi-dao-b6e34c7/
การแสดงความคิดเห็น (0)