แสงพระอาทิตย์ตก

ในวัยที่หลายคนเลือกที่จะพักผ่อนและผ่อนคลาย ศิลปินชาวเตวียนกวางหลายคนยังคงสร้างสรรค์ผลงานอย่างขยันขันแข็ง รักษาเปลวไฟแห่งความปรารถนาให้คงอยู่ ทุ่มเทจิตวิญญาณลงในผลงาน เสริมสร้างวัฒนธรรมและจิตวิญญาณของบ้านเกิดเมืองนอน อายุดูเหมือนจะเป็นเพียงสิ่งที่ทำให้ชีวิตช้าลง แต่ไม่อาจดับความปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมในหัวใจของศิลปินได้

ความขยันหมั่นเพียรสร้างสรรค์

จิตรกรไม หง อดีตประธานสมาคมวรรณกรรมและศิลปะ เตวียนกวาง เป็นศิลปินที่มีกระบวนการสร้างสรรค์อันยาวนานและต่อเนื่อง เขาได้ทิ้งมรดกทางศิลปะอันทรงคุณค่าไว้ให้กับเตวียนกวาง ภาพวาดของเขาไม่เพียงแต่สะท้อนความเป็นจริงของชีวิต แต่ยังเปิดพื้นที่ทางอารมณ์ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายโรแมนติกและเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา ณ เตวียนกวาง เขาได้สร้างหอศิลป์ที่ตั้งชื่อตามตัวเขาเอง เป็นสถานที่เชื่อมโยงจิตวิญญาณของศิลปินและสาธารณชน แม้ว่าเขาจะอยู่ในวัย "บ่ายแก่" แต่เขาก็ยังคงสร้างสรรค์ผลงานอย่างไม่หยุดยั้ง ผลงานผ้าไหม "Short Flax Thread" ของเขาได้รับรางวัล Encouragement Prize จากนิทรรศการศิลปะระดับภูมิภาคภาคตะวันตกเฉียงเหนือ-เวียดบั๊ก ครั้งที่ 3 ในปี พ.ศ. 2567 ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงเปลวไฟแห่งศิลปะที่ไม่มีวันสิ้นสุด สำหรับจิตรกรไม หง ศิลปะคือการสร้างสรรค์ที่ยั่งยืน แม้มือของเขาจะสั่นไหวไปตามกาลเวลา แต่ประกายในดวงตาและความปรารถนาในหัวใจยังคงส่องสว่าง

ศิลปินจำนวนมากแม้จะอายุมากแล้วแต่ก็ยังคงเข้าร่วมค่ายสร้างสรรค์วรรณกรรมปี 2025 อย่างแข็งขัน

แม้ในบั้นปลายชีวิต แต่ในบ้านหลังเล็กๆ เรียบง่ายของนักดนตรี ดิญ กวาง มินห์ ดนตรี ไม่เคยหยุดบรรเลงโน้ตสูงต่ำ เขาเกิดในปี พ.ศ. 2485 ด้วยผมสีเงินและดวงตาที่อ่อนโยน เขาอุทิศชีวิตให้กับท่วงทำนองอันไพเราะเกี่ยวกับบ้านเกิดเมืองนอน ตลอดครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา เพลงหลายร้อยเพลง เช่น "Love of Lo River", "Come Back to Tuyen Quang, My Dear", "Missing Tuyen"... ต่างประทับอยู่ในใจของสาธารณชนอย่างลึกซึ้ง แม้อายุจะแปดสิบปีแล้ว ทุกเช้าเย็น เขายังคงนั่งข้างกีตาร์เก่าของเขา ค้นพบแรงบันดาลใจจากทุกเสียงลมพัด ทุกจังหวะชีวิต และความรักที่มีต่อบ้านเกิดเมืองนอน เสียงกีตาร์ของเขาอบอุ่นและเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ ดุจจังหวะหัวใจของศิลปินที่ไม่เคยหยุดนิ่ง รางวัล Tan Trao Award ในปี พ.ศ. 2559 เมื่อเขาอายุเกือบ 75 ปี ถือเป็นรางวัลอันทรงคุณค่าสำหรับชีวิตที่มุ่งมั่น ทุ่มเท และเปี่ยมด้วยความรักในการประพันธ์เพลง

“วัคซีน” ป้องกันวัยชรา

อายุอาจทำให้ตาพร่ามัว มือสั่น แต่หัวใจของศิลปินไม่เคยแก่ ​​ความรักในอาชีพและชีวิตคือ “วัคซีน” ที่ช่วยให้พวกเขาต่อสู้กับความชรา รักษาจิตวิญญาณให้สดชื่นและสดใส นักเขียน เหงียน ตรัน เบอ คือเครื่องพิสูจน์ที่มีชีวิต

เขาเกิดในปี พ.ศ. 2503 ที่เมืองนิญบิ่ญ เคยเป็นนักธรณีวิทยา นักข่าว และอดีตรองประธานสมาคมวรรณกรรมและศิลปะประจำจังหวัด เขาเขียนหนังสือ 12 เล่ม ทั้งเรื่องสั้น นวนิยาย และบันทึกความทรงจำ ซึ่งหลายเล่มได้รับรางวัลทั้งในระดับประเทศและระดับภูมิภาค นอกจากการเขียนหนังสือสำหรับผู้ใหญ่แล้ว เหงียน ตรัน เบอ ยังเป็นนักเขียนที่มีพรสวรรค์ด้านวรรณกรรมสำหรับเด็กอีกด้วย โดยเรื่องสั้นหลายเรื่องของเขาได้รับการตีพิมพ์ในตำราเรียน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แม้สุขภาพของเขาจะทรุดโทรมลง แต่เขาก็ยังคงอ่านและเขียนหนังสืออย่างขยันขันแข็งทุกวันในบ้านหลังเล็กๆ ของเขาในเขต ห่าซาง เขต 2 เหงียน ตรัน เบอ นักเขียนเล่าว่า "ตอนนี้ผมกำลังเขียนเรื่องยาวเกี่ยวกับเด็กอยู่ ถึงแม้ว่าความสามารถในการเขียนของผมจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปเนื่องจากปัญหาสุขภาพและอายุ แต่ความหลงใหลในวรรณกรรมของผมได้ซึมซาบเข้าสู่สายเลือดและเนื้อหนังของผม การเขียนคือเหตุผลของชีวิตศิลปิน ผมจะเลิกเขียนก็ต่อเมื่อจิตใจไม่สามารถคิดอะไรได้อีกต่อไป"

นักเขียนโด อันห์ มี ได้ค้นพบ "พื้นที่ส่วนตัว" ให้กับตัวเอง เพื่อฟื้นฟูจิตวิญญาณในทุกถ้อยคำ เดิมทีเขาเคยดำรงตำแหน่งหัวหน้ากรมเทคนิคอาชญากรรม ตำรวจภูธรจังหวัดเตวียนกวาง แต่ตลอดระยะเวลาการทำงานและแม้กระทั่งหลังเกษียณอายุ เขายังคงรักวรรณกรรมเป็นพิเศษและมีผลงานอันโดดเด่นมากมาย ปีนี้ในวัย 70 ปี ห้องเล็กๆ ของเขาสว่างไสวอยู่เสมอ เต็มไปด้วยต้นฉบับ รวมเรื่องสั้น นวนิยาย และบันทึกความทรงจำ พิสูจน์ให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์อันหาได้ยากและยั่งยืนของเขา ตั้งแต่ "ต้นไทรนอกโลก" "เรื่องราวของเค่อฮู" ไปจนถึง "เจอร์รี่เข้าป่าเพื่อเรียนรู้การเก็บเกี่ยวยาแผนโบราณ" สไตล์การเขียนของเขายิ่งเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ขัน ความเป็นหนุ่มสาว และความรัก ด้วยผลงานที่ตีพิมพ์มากกว่า 10 เล่ม โด อันห์ มี แสดงให้เห็นว่าอายุเป็นเพียงสิ่งที่ทำให้จังหวะการเขียนช้าลง แต่ไม่สามารถหยุดการเต้นของหัวใจศิลปินได้

นอกจากการสร้างสรรค์และเรียบเรียงผลงานแล้ว ศิลปินสูงอายุหลายคนในเตวียนกวางยังใช้เวลาไปกับการสะสม ค้นคว้า วิจารณ์วรรณกรรม และคอยชี้นำและสนับสนุนคนรุ่นใหม่อย่างเงียบๆ เมื่อใดก็ตามที่มีค่ายนักเขียน นิทรรศการ คืนแห่งบทกวี หรือเทศกาลศิลปะ ผู้คนก็ยังคงเห็นภาพเงาของศีรษะสีเงิน ก้าวเดินอย่างเชื่องช้าแต่เปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้น กวีตา บา เฮือง ประธานสมาคมวรรณกรรมและศิลปะจังหวัด และบรรณาธิการบริหารนิตยสารวรรณกรรมและศิลปะเตวียนกวาง กล่าวว่า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สมาคมวรรณกรรมและศิลปะจังหวัดเตวียนกวางได้ยกย่องผลงานอันยิ่งใหญ่ของศิลปินสูงอายุมากมาย พวกเขายังคงแต่งเพลง เข้าร่วมค่ายนักเขียน แสดงผลงาน และที่สำคัญที่สุดคือยังคงรักษาจิตวิญญาณแห่งความรักในศิลปะไว้อย่างบริสุทธิ์

ด้วยทัศนคติต่อชีวิตที่เรียบง่าย ทุ่มเท และเงียบสงบ วัยชราไม่ใช่จุดสิ้นสุดของความคิดสร้างสรรค์ แต่เป็นแสงอันอ่อนโยนของพระอาทิตย์ตกดิน ซึ่งแสงอาทิตย์สุดท้ายในแต่ละวันยังคงมีเวลาย้อมมุมที่สวยงามของท้องฟ้าให้เป็นสีทอง เพิ่มพูนความรักในอาชีพการงานและส่งต่อพลังชีวิตเชิงบวกให้กับคนรุ่นต่อไป

ที่มา: https://baotuyenquang.com.vn/van-hoa/du-lich/202510/khoang-sang-luc-hoang-hon-940766b/