เมืองนี้ฝนเริ่มตกครั้งแรกหลังจากรอคอยมานานแสนนานด้วยความกระหายน้ำ...
กลิ่นฉุนฉุนอบอวลจากท้องถนนลอยมาแตะจมูก ทันใดนั้นก็รู้สึกได้ว่ามีเม็ดฝนกำลังตกลงมาบนถนน ฝนค่อยๆ ปกคลุมท้องฟ้า เมื่อฝนเริ่มก่อตัวเป็นสายน้ำที่ลอยอยู่บนยางมะตอยร้อนๆ กลิ่นฝนแรกแห่งฤดูร้อนก็อบอวลออกมาอย่างเป็นเอกลักษณ์
ฉันรีบวิ่งไปที่ระเบียง ยืนนิ่งงัน รอคอย... สายลมเย็นพัดผ่าน พัดผ่านเส้นผม พัดผ่านใบหน้าที่ไหม้แดด พัดผ่านเข้ามาในหัวใจราวกับบทเพลงหวานซึ้ง สายฝนเคียงข้างฉัน ฝนโปรยปรายอยู่ไกลลิบ ราวกับสีขาวโพลนพร่าเลือนถนนทุกสาย สายฝนพลิ้วไหวบนโครงไม้เลื้อย เกาะกลุ่มดอกราชพฤกษ์ สายฝนโปรยปรายลงบนผมน้องสาว ริมฝีปากนุ่มละมุนของเธอหลังจากผ่านวันแดดจ้ามาหลายวัน...
รถยนต์ที่พยายามเร่งความเร็วบนถนนต่างหยุดลงอย่างรวดเร็วเพื่อหาที่หลบฝนหลบฝนอย่างรวดเร็ว ที่หลบฝนนั้นไม่กว้างพอที่จะบังสายฝนที่ลมพัดมา ฉันเปียกโชก ผู้คนที่หลบฝนก็เปียกโชกเช่นกัน ความเปียกชื้นอ่อนโยน ความเปียกชื้นที่ผ่อนคลาย ความเปียกชื้นหวานชื่นที่ซึมซาบเข้าสู่จิตวิญญาณราวกับต้องการจะชะลอเวลา ลืมความวุ่นวายและความวุ่นวายของชีวิตที่ผ่านไป
ใต้ระเบียงบ้าน ผู้คนต่างสนิทสนมกันอย่างกะทันหัน ราวกับเป็นเพื่อนกันมานาน พวกเขายิ้มแย้มทักทายกัน พูดคุยกันอย่างมีความสุข แบ่งพื้นที่เล็กๆ ให้กันและกัน ราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน สนิทสนมและมีความสุข พวกเขาเพลิดเพลินกับช่วงเวลาอันไพเราะของบทเพลงรักจากสายฝนฤดูร้อนที่ยังคงค้างคา...
อีกฟากหนึ่งของถนน ร่มหลากสีสันที่เรียงรายกันถูกลมพัดปลิวจนเปียกโชก ชายหนุ่มสองคนกำลังช่วยหญิงขายเครื่องดื่มย้ายโต๊ะที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่มเพื่อไม่ให้เปียก ร้านค่อนข้างแออัด ที่นั่งถูกจัดสรรให้กับผู้สูงอายุและเด็กๆ ชายหนุ่มและหญิงสาวบางคนต่างกางมือรับน้ำฝนอย่างมีความสุขและตบหน้าเบาๆ ขณะที่อีกไม่กี่คนก็กำลังใช้สมาร์ทโฟนถ่ายรูปจากหลากหลายมุม ตั้งแต่ถ่ายรูปไปจนถึงถ่ายวิดีโอ เจ้าของร้านยังคงต้อนรับอย่างอบอุ่น รีบย้ายของออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อให้ผู้คนได้หลบฝน
หลังจากผ่านแดดร้อนแผดเผา ฝุ่นควันจากท่อไอเสียรถยนต์มายาวนานหลายเดือน ทุกคนต่างรอคอยฝนที่จะตก ท่ามกลางสายฝน ฟ้าและดินเย็นสบาย จิตใจของผู้คนอ่อนโยน ทุกคนต่างปรารถนาที่จะผ่อนคลายลง เพื่อที่จะรักให้มากขึ้น เพื่อที่จะเปิดใจ เพื่อที่จะใกล้ชิด และเพื่อที่จะแสดงความรัก...
เดือนมิถุนายน อากาศแปลกๆ จู่ๆ ก็มีฝนตก จู่ๆ ก็มีแสงแดด อารมณ์แปรปรวนเหมือนเด็กสาววัยรุ่น โกรธแต่ก็รัก รักแต่ก็โกรธ อ่อนโยนจู่ๆ ก็กลายเป็นเย่อหยิ่ง... บางทีอาจเป็นเพราะแสงแดดที่แผดเผาปกคลุมทุกมุมที่คุ้นเคย ฝนแรกของฤดูจึงช่วยทำให้ท้องถนนสงบลง ชะล้างความอึดอัดออกไป ทุกสิ่งทุกอย่างก็สดชื่นและเบิกบานขึ้นทันที ราวกับว่าเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการสร้างสรรค์
ฤดูฝนกลับมาอีกครั้ง ในชีวิตของผู้คน แต่ละคนต่างต้อนรับฤดูฝนด้วยความสุขและความทุกข์ที่แตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ไม่ว่าเราจะปรารถนาหรือไม่ ฤดูฝนก็จะมาถึงและคงอยู่ตามกฎธรรมชาติที่ไม่เปลี่ยนแปลง เราทุกคนจะค่อยๆ ชินกับฝนที่ตกกระทันหัน เฉกเช่นปีแห่งชีวิตของเรา
อย่างไรก็ตาม ฝนแรกแห่งฤดูกาลทุกครั้งมักจะนำพาความรู้สึกพิเศษมาสู่ผู้คนเสมอ สำหรับฉัน ฝนทุกครั้งทำให้ฉันได้มุมมองใหม่ๆ เกี่ยวกับเมืองที่ฉันคุ้นเคยมานานหลายทศวรรษ การผสมผสานกันระหว่างฝน แสงอาทิตย์ ผืนดิน และท้องฟ้า ก่อให้เกิดความรู้สึกอ่อนโยนของเมืองและจิตใจของผู้คน ทำให้ทิวทัศน์งดงามราวกับบทกวียิ่งกว่าที่เคย
ฉันขอบคุณฝนฤดูร้อนครั้งแรกอย่างเงียบๆ ที่ช่วยดับกระหายของฉันให้กับทุกๆ คน!
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)