นายเหงียน ตรี คง ประธานสมาคมปศุสัตว์ จังหวัดด่ง นาย กล่าวว่า ปัจจุบันหมูที่ลักลอบนำเข้าไม่ได้ถูกนำไปขายในตลาดค้าส่งอีกต่อไป แต่ถูกนำไปจำหน่ายในตลาดท้องถิ่นแทน ขณะนี้หมูที่ลักลอบนำเข้าคิดเป็นประมาณ 15% ของปริมาณเนื้อหมูทั้งหมดที่บริโภคในจังหวัดทางภาคใต้
นายเหงียน ตรี คอง กล่าวว่า "การลักลอบนำเข้าสุกรไม่เพียงแต่ส่งผลกระทบต่อราคาปศุสัตว์ในประเทศเท่านั้น แต่ยังก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อการแพร่กระจายของโรค และปัญหาด้านความปลอดภัยและสุขอนามัยของอาหาร ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพของผู้บริโภค ในอนาคต การแข่งขันจากสุกรที่ลักลอบนำเข้าจะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อจำนวนสุกรทั้งหมด ทำให้เกิดภาวะขาดแคลนสุกรในประเทศ"
ในขณะเดียวกัน ที่ตลาดค้าส่งฮ็อกมอน (เขตฮ็อกมอน) ซึ่งเป็นแหล่งจัดหาเนื้อหมูสดประมาณ 50% ของตลาดในนครโฮจิมินห์ ก็กำลังประสบปัญหาจากผู้ค้าหมูเป็นรายย่อยที่ลักลอบขายตามถนนหมายเลข 3 และหมายเลข 12 เช่นกัน
นายเลอ วัน เทียน กรรมการผู้จัดการบริษัทบริหารตลาดและธุรกิจฮ็อกมน กล่าวว่า เนื้อหมูที่จำหน่ายในร้านค้าแบบไม่เป็นทางการเหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากโรงฆ่าสัตว์ที่ผิดกฎหมายและไม่ได้รับอนุญาต รวมถึงธุรกิจบางแห่งที่ดำเนินการโดยไม่มีใบอนุญาต
การเตรียมอาหาร (การหั่นและการจำหน่าย) ส่วนใหญ่ทำบนพื้นหรือบนทางเท้า โดยใช้น้ำบาดาลที่ไม่ผ่านการบำบัด ทำให้ไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยและสุขอนามัยของอาหารสำหรับผู้บริโภคได้
จากการสังเกตของหนังสือพิมพ์ลาวดง พบว่ามีการค้าขายเนื้อสัตว์แบบไม่เป็นทางการเกิดขึ้นบริเวณตลาดค้าส่งบิ่ญเดียน (เขต 8) ด้วยเช่นกัน
เพื่อตอบสนองต่อสถานการณ์นี้ กรมการจัดการตลาดนครโฮจิมินห์จึงได้เพิ่มความเข้มงวดในการตรวจสอบและควบคุมที่ด่านเข้าเมือง ตลาดค้าส่ง และพื้นที่การค้าอื่นๆ เพื่อป้องกันและลงโทษอย่างหนักต่อกรณีการลักลอบนำเข้าและสินค้าที่ไม่ทราบที่มา โดยเฉพาะเนื้อหมู
ในเดือนมกราคม 2567 หน่วยงานบริหารจัดการตลาดของเมืองได้เข้าร่วมทีมตรวจสอบร่วมระหว่างหน่วยงานของเมือง อำเภอ/ตำบล และเมืองทูเดือก เช่น ทีมตรวจสอบความปลอดภัยด้านอาหารร่วมหน่วยงาน และทีมตรวจสอบการป้องกันและควบคุมโรคปศุสัตว์และสัตว์ปีกร่วมหน่วยงาน โดยตรวจสอบ 89 กรณี และพบการละเมิด 12 กรณี
จากสถิติของสมาคมปศุสัตว์จังหวัดด่งนาย พบว่าในช่วงสองสัปดาห์แรกของปี 2024 มีการลักลอบนำสุกรจากกัมพูชาเข้ามาในเวียดนามเฉลี่ยคืนละ 6,000-7,000 ตัว
จากการคำนวณของสมาคมนี้พบว่า สุกรที่ลักลอบนำเข้าคิดเป็นประมาณ 30% ของผลผลิตปศุสัตว์ในประเทศที่จำหน่ายในแต่ละวัน โดยมีราคาขายเพียงประมาณ 50,000 ดง/กิโลกรัม (สุกรมีชีวิต) ส่งผลให้ราคาสุกรในประเทศลดลง ทำให้เกษตรกรประสบความสูญเสียอย่างหนัก
[โฆษณา_2]
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)