โพสต์ของผู้เขียนเกี่ยวกับงานเลี้ยงรุ่นหลังจากถูกโพสต์บน Toutiao (เครือข่ายโซเชียลของจีน) ได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก
-
ก่อนวันหยุด กลุ่มเพื่อนสมัยมัธยมปลายของฉันที่เงียบเหงามานาน กลับคึกคักขึ้นมาทันที เพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งส่งข้อความมาด้วยความตื่นเต้น บอกว่ามีคนเสนอให้จัดงานรวมรุ่นในช่วงวันหยุดปีนี้ เพื่อเชื่อมสัมพันธ์และรำลึกถึงความทรงจำเก่าๆ สมัยเรียน
หลังจากหารือกันสักพัก ผู้ที่ปกติเงียบงันในกลุ่มก็ปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับแสดงความเห็นชอบต่อแนวคิดการรวมตัวกันใหม่ เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้จัดงานจึงเสนอข้อเสนอทันทีว่า "การรวมตัวกันใหม่ สนุกสุดเหวี่ยง 3 วัน พร้อมบริการครบครัน ทั้งอาหาร เครื่องดื่ม ที่พัก และกิจกรรมบันเทิง คนละ 3,000 NDT (ประมาณ 10.5 ล้านดอง) ลงทะเบียนทันที"
ทันทีที่เห็นข้อความนี้ แชทกลุ่มก็เงียบลง ไม่มีใครส่งข้อความมาอีกเลย ฉันมองข้อความนั้นอย่างเงียบๆ พลางนึกถึงงานเลี้ยงรุ่นเมื่อ 4 ปีก่อน ตอนนั้น คุณครูประจำชั้นประกาศอย่างยินดีในกลุ่มว่าเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งจะเป็นผู้ออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการจัดงาน หวังว่าทุกคนจะมาร่วมด้วยช่วยกัน

ภาพประกอบภาพถ่าย
บางทีอาจเป็นเพราะเป็นการรวมตัวครั้งแรกในรอบหลายปี หรือเพราะมี "ผู้สนับสนุนฟรี" การรวมตัวครั้งนั้นจึงเต็มจริงๆ แต่สุดท้ายแล้ว การรวมตัวก็จบลงด้วยการที่ค่าใช้จ่ายถูกหารกันเท่าๆ กัน เพราะเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งแสดงความเห็นว่าค่าใช้จ่ายในการรวมตัวควรแบ่งกัน ไม่ใช่ให้ผู้สนับสนุนคนเดียวจ่าย
ครูประจำชั้นยังบอกอีกว่าถึงแม้นักเรียนจะมีเจตนาดีที่จะสนับสนุน แต่ทุกคนไม่ควรปล่อยให้นักเรียนจ่ายเองทั้งหมด ทุกคนเห็นด้วยกับแนวคิดนี้และยินดีแบ่งค่าใช้จ่ายเท่าๆ กัน
น่าแปลกที่หลังจากงานเลี้ยงรุ่น เพื่อนที่อ้างว่าเป็นคนจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด กลับส่งข้อความขอยืมเงินจากเพื่อนร่วมชั้นหลายคนด้วยเหตุผลต่างๆ นานา บางคนได้เงินคืน แต่ส่วนใหญ่ไม่ได้ หรือได้คืนแค่บางส่วนเท่านั้น

ภาพประกอบภาพถ่าย
แม้จะไม่มีใครในกลุ่มพูดถึงเรื่องนี้ต่อสาธารณะ แต่ทุกคนก็รู้ว่านักศึกษาคนนี้กำลังขอยืมเงิน น่าแปลกใจที่ครั้งนี้นักศึกษากลับเสนออย่างกระตือรือร้นที่จะจัดงานรวมรุ่นราวคราวเดียวกัน ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตอนแรกฉันคิดว่าทุกคนกำลังจัดงานรวมรุ่นกัน ส่วนฉันอยู่ต่างจังหวัด ฉันจึงอยากเข้าร่วม แต่เมื่อผู้จัดงานคิดแผนการอันยิ่งใหญ่นี้ขึ้นมาในเมืองนี้ ไม่ว่าจะใช้เวลา 3 วันหรือจ่ายเงิน 3,000 หยวน (ประมาณ 10.5 ล้านดอง) ก็ทำให้ฉันหมดความสนใจที่จะเข้าร่วม
หลังจากนั้น ด้วยการสนับสนุนจากเพื่อนร่วมรุ่นที่ยังกระตือรือร้นอยู่ไม่กี่คน งานรวมรุ่นก็ยังคงดำเนินต่อไปตามแผนที่วางไว้ วันแรกฉันเห็นเพื่อนร่วมรุ่นโพสต์รูปลงโซเชียลมีเดีย นับได้ประมาณ 7-8 คน ทุกคนมีความสุขกันมาก
วันที่สองผู้จัดงานได้ส่งข้อความมาอีกครั้งว่าค่าใช้จ่ายจะถูกแบ่งเป็นช่วงๆ ไม่จ่าย 3,000 NDT (ประมาณ 10.5 ล้านดอง) อีกต่อไป และค่าอาหารจะถูกหารกัน...

ภาพประกอบภาพถ่าย
ตั้งแต่นั้นมา กลุ่มแชทของชั้นเรียนก็เริ่มเงียบลงอีกครั้ง ไม่มีการส่งรูปภาพหรือข้อความใดๆ ออกไปอีก แน่นอนว่าฉันเชื่อว่าทุกคนก็คงเป็นเหมือนฉัน ไม่ออกจากกลุ่ม ยังคงติดตามอย่างเงียบๆ ไม่ส่งข้อความหรือพูดคุยกันอีกเลย
ที่มา: https://giadinh.suckhoedoisong.vn/di-hop-lop-nguoi-to-chuc-de-xuat-moi-ban-dong-105-trieu-dong-hop-lop-3-ngay-nhom-chat-dang-soi-noi-bong-nin-lang-172240924104032437.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)