สวัสดีทุกคนในกลุ่ม "PUN - การเดินทางแห่งการเชื่อมโยงความรัก" ผมชื่อเหงียน ห่า เฟือง (จาก ไทบิ่ญ ปัจจุบันคือจังหวัดหุ่งเอียน) ผมอยู่ในภาวะไตวายระยะสุดท้ายมา 9 ปีแล้ว เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2568 คุณพ่อของผมได้บริจาคไตให้ผม เมื่อวานนี้ 9 พฤษภาคม 2568 ครอบครัวของผมโชคดีมากที่ลุงๆ ในกลุ่ม PUN พาผมกลับบ้านอย่างปลอดภัยและมอบของขวัญให้ ครอบครัวของผมขอขอบคุณอย่างจริงใจ และขอให้ทุกคนในกลุ่ม PUN มีสุขภาพแข็งแรงและโชคดีครับ
นี่คือข้อความจากเหงียน ห่า เฟือง เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2568 ในกลุ่มเฟซบุ๊ก “PUN - Journey of connectivity love” ซึ่งเป็นหนึ่งในคำขอบคุณมากมายที่ผู้ป่วยและครอบครัวส่งถึง PUN หลังจากการเดินทางฟรีแต่ละครั้ง การรับบริจาคโลหิตที่ทันเวลา ทุนการศึกษา การส่งความช่วยเหลือไปยังพื้นที่ที่ยากลำบาก การอ่านข้อความที่เรียบง่ายแต่กินใจเหล่านี้ ทำให้ผมรู้สึกซาบซึ้งและรู้สึกเชื่อมโยงกับกลุ่ม PUN เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับผู้คนเบื้องหลังการเดินทางครั้งนี้
![]() |
บ่ายวันหนึ่ง ดิฉันมีโอกาสได้พบกับคุณ Trinh Thi Anh (เกิดปี 1990 ที่เขต Ha Dong กรุง ฮานอย ) และคุณ Nguyen Thanh Trung (เกิดปี 1984 ที่เขต Ha Dong กรุงฮานอย) ซึ่งเป็นสมาชิกคณะกรรมการบริหารของกลุ่มอาสาสมัคร PUN ความประทับใจแรกคือความเปิดเผยและความกระตือรือร้นของพวกเขา ผ่านสายตา คำพูด และท่าทางของพวกเขา ดิฉันสัมผัสได้ถึงความห่วงใยที่พวกเขามีต่อผู้ป่วยและสถานการณ์ที่ยากลำบากที่กลุ่มต้องเผชิญ การดูแลเอาใจใส่อย่างพิถีพิถันและความทุ่มเทในทุกแผนการเดินทางและการเดินทางที่พวกเขาร่วมเดินทาง ทำให้ฉันเข้าใจว่าทำไม PUN ถึงได้รับความไว้วางใจและชื่นชมจากผู้ป่วย
การเดินทางแบบไม่มีค่าโดยสาร
ในปี พ.ศ. 2564 ขณะที่สถานการณ์การระบาดของโควิด-19 ในฮานอยทวีความรุนแรงมากขึ้น การเดินทางส่วนใหญ่ถูกระงับชั่วคราว ทำให้ผู้ป่วยจำนวนมากเดินทางไปตรวจซ้ำหรือรับการรักษาได้ยาก เพื่อตอบสนองต่อความต้องการเร่งด่วนนี้ กลุ่ม PUN จึงถูกจัดตั้งขึ้นโดยมีเป้าหมายเพื่อจัดทริปเดินทาง 0 ด่ง เพื่อพาผู้ป่วยกลับบ้านอย่างปลอดภัย
![]() |
“ตอนนั้น เราคิดว่าเรามีเวลาและรถของเราเอง ระยะทางไม่สำคัญ เราแค่ต้องไป ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ผู้ป่วยต้องการความช่วยเหลือ เราก็ไปทันที เมื่อเราเห็นว่าสิ่งนี้มีความหมายจริงๆ ก็มีคนอื่นๆ ที่มีรถของตัวเองอาสาเข้าร่วมด้วย และนับจากนั้น กลุ่มก็ค่อยๆ เติบโตขึ้น ขยายกิจกรรมเพื่อสนับสนุนสถานการณ์ที่ยากลำบากมากขึ้น” คุณ Trinh Thi Anh กล่าว
![]() |
| ในช่วงที่สถานการณ์การระบาดตึงเครียด สมาชิกทีม PUN ปฏิบัติตามมาตรการ ทางการแพทย์ อย่างเคร่งครัดเมื่อนำผู้ป่วยกลับบ้าน ภาพ: Thanh Trung |
เมื่อหวนรำลึกถึงช่วงเวลาอันตึงเครียดของการระบาดของโรค คุณเหงียน ถั่น จุง ไม่สามารถปิดบังความรู้สึกของตนเองได้ เมื่อเดินทางไปช่วยเหลือผู้ป่วย สมาชิกต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบทางการแพทย์อย่างเคร่งครัด สวมใส่เสื้อผ้าป้องกัน ทนต่อความร้อน และแม้กระทั่งซ่อนตัวจากครอบครัวเพื่อลดความกังวล ในการเดินทางแต่ละครั้งไปยังจุดตรวจ สมาชิกต้องสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อให้เจ้าหน้าที่เข้าใจและสร้างเงื่อนไขต่างๆ เพื่อให้ผู้ป่วยและเด็กๆ สามารถเดินทางได้อย่างปลอดภัย ในสถานการณ์เช่นนี้ ความรักและความไว้วางใจจากผู้ป่วยกลายเป็นแรงผลักดันสำคัญที่สุดของคุณจุงและสมาชิก PUN ให้เดินทางต่อไป “หลังจากการเดินทางแต่ละครั้ง เมื่อได้เห็นความสุขของผู้ป่วย ผมตระหนักว่าความยากลำบากและความยากลำบากทั้งหมดนั้นคุ้มค่าและมีความหมาย” คุณจุงกล่าว
จากทริปศูนย์บาทครั้งแรกจนถึงปัจจุบัน PUN ได้กลายเป็นกลุ่มอาสาสมัครที่แข็งแกร่งโดยมีสมาชิก 106 คนซึ่งมีความหลากหลายทั้งวัยและอาชีพ แต่ทุกคนล้วนเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น พร้อมที่จะขึ้นรถบัสทั้งกลางวันและกลางคืน เมื่อใดก็ตามที่ผู้ป่วยต้องการการสนับสนุน
![]() |
ด้วยจิตวิญญาณดังกล่าว กลุ่มได้เดินทางมากกว่า 1,400 ครั้ง เชื่อมโยงกับโรงพยาบาลเกือบ 20 แห่งในฮานอย เช่น โรงพยาบาลมิตรภาพเวียดดึ๊ก สถาบันโลหิตวิทยาและการถ่ายเลือดกลาง โรงพยาบาลฝังเข็มกลาง โรงพยาบาลถั่นญัน... จากนั้นได้ให้การสนับสนุนผู้ป่วยโดยตรงมากกว่า 1,800 ราย โดยมียอดความช่วยเหลือรวมเกือบ 1 พันล้านดอง
งานสนับสนุนของกลุ่มได้รับการดำเนินงานอย่างใกล้ชิดและเป็นระบบ ทุกกรณีได้รับการประสานงานกับฝ่ายสังคมสงเคราะห์ของโรงพยาบาล ตั้งแต่การคัดกรองประวัติ การประเมินสถานการณ์ ไปจนถึงการประเมินความต้องการเฉพาะของผู้ป่วยแต่ละราย ด้วยเหตุนี้ ความช่วยเหลือแต่ละครั้งจึงถูกส่งถึงบุคคลที่เหมาะสม ในเวลาที่เหมาะสม และมีความหมายอย่างแท้จริง
การสนับสนุนจากผู้มีจิตศรัทธาเป็นไปโดยสมัครใจ ไม่ใช่การระดมพลหรือการร้องขอ เมื่อผู้ป่วยต้องการความช่วยเหลือ ทางกลุ่มมีสองวิธี คือ โอนเงินบริจาคและของขวัญไปยังแผนกสังคมสงเคราะห์ของโรงพยาบาลโดยตรงเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับ หรือเชื่อมโยงผู้มีจิตศรัทธากับผู้ป่วยโดยตรง ทุกสิ้นเดือน กลุ่มจะสรุปยอดเงินคงเหลือ และสมาชิกจะบริจาคเพิ่มด้วยความสมัครใจ คุณเหงียน แทงห์ จุง ผู้รับผิดชอบด้านการเงินของกลุ่ม กล่าวว่า "เงินบริจาคนี้ใช้สำหรับผู้ป่วยโดยเฉพาะ ค่าใช้จ่ายในการเดินทางและเวลาของสมาชิกทั้งหมดเป็นไปโดยสมัครใจ ไม่ได้หักจากกองทุนนี้"
![]() |
ระหว่างที่พูดคุยกับฉัน คุณอันห์และคุณจุงยังคงติดตามข่าวสารในกลุ่ม PUN อย่างต่อเนื่อง โดยให้ความสำคัญกับกรณีที่ต้องการความช่วยเหลือเร่งด่วนเพื่อจัดสรรพนักงานขับรถให้ทันท่วงที และติดตามสถานการณ์รถขนส่งผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด หลังจากทำงานร่วมกับกลุ่มมาสี่ปี จิตวิญญาณและจังหวะการทำงานยังคงคุ้นเคย แต่ทุกครั้งที่สมาชิกออกเดินทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเดินทางไกลยามค่ำคืนไปยังจังหวัดบนภูเขา เช่น เดียนเบียน ลายเจา... ผู้คนที่อยู่ข้างหลังมักจะกังวลและกระสับกระส่ายอยู่เสมอ
“เมื่อกลุ่มเดินทาง ส่วนที่เหลือ ใครว่างก็จะโทรศัพท์ไปให้กำลังใจคนขับ สอบถามอาการของผู้ป่วย เตือนให้พักผ่อน และพูดคุยกัน เพื่อให้ทุกคนมีกำลังใจและตื่นตัวในการขับขี่มากขึ้น เราถือว่ากันและกันเหมือนครอบครัว คอยติดตามกันตลอดเส้นทาง แบ่งปันความสุขและความกังวล และให้กำลังใจซึ่งกันและกันเพื่อมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับผู้ป่วย” คุณอันห์กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
![]() |
ในบรรดาการเดินทางไปช่วยเหลือผู้ป่วย คุณอันห์ประทับใจมากที่สุดกับการเดินทางเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2564 พร้อมกับเพื่อนของเธอ ตวน ดวง ซึ่งพาเด็กหญิงไม ดิ่ง เกือง วัย 5 ขวบ ผู้ป่วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว จากสถาบันโลหิตวิทยาและการถ่ายเลือดแห่งชาติ ไปยังตำบลเติ่นฝาง อำเภอซินหม่าน จังหวัดห่าซาง (ปัจจุบันคือตำบลซินหม่าน จังหวัดเตวียนกวาง) ในฐานะครูประถมศึกษา วันที่ 20 พฤศจิกายนเป็นวันที่พิเศษสำหรับเธอ แต่ในปีนั้น เธอได้แต่แสดงความยินดีกับเพื่อนร่วมงานผ่านทางข้อความเท่านั้น
“ฉันได้รับข่าวว่าเกืองต้องการความช่วยเหลือตอนตี 5 ฉันกับตวนเซือง (หนึ่งในสมาชิกในกลุ่ม) จึงรีบออกเดินทางทันทีโดยไม่ได้กินอะไรเลย ตอนเที่ยงเราหยุดพักกินข้าว 1 ชั่วโมง แล้วจึงเดินทางต่อเพื่อไปรับเขากลับบ้าน ตอนนั้นฟ้ามืดแล้ว ระหว่างทางกลับฮานอย เราแวะรับผู้ป่วยอีกคนหนึ่ง ทำอาหารเย็นจากเค้กที่หมดอายุแล้ว และนั่งลงที่พื้นกลางจุดพักรถ ตลอดการเดินทางกว่า 800 กิโลเมตร และใช้เวลาเดินทาง 17 ชั่วโมงบนรถบัส ฉันเหนื่อยแต่ก็มีความสุข เพราะพาผู้ป่วยกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย” คุณอันห์เล่าด้วยอารมณ์
![]() |
| คุณอันห์ (คนที่สองจากซ้าย) พาผู้ป่วยมาส่งก่อนขึ้นรถบัสฟรีกลับบ้าน ภาพ: PUN - การเดินทางแห่งการเชื่อมโยงความรัก |
ส่วนคุณหง็อก ดิ่ว (สมาชิกคณะกรรมการบริหารของ PUN) ความทรงจำที่เธอจำได้คือรถพิเศษที่รับเด็กทารกอายุ 7 วันจากโรงพยาบาลเด็กแห่งชาติไปยังจังหวัดเซินลา ระหว่างทาง เธอถามพ่อของทารกว่า "อยากกินอะไรไหม ข้าวเหนียว ขนมปัง หรือเค้ก" แต่ได้รับคำตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ว่า "ฉันกินอะไรไม่ได้แล้ว ฉันอยากกลับบ้านเร็วๆ..."
“ทริปนั้น ฉัน สามี และสมาชิกในกลุ่มพาพ่อกับลูกชายกลับบ้าน เครื่องปรับอากาศในรถเปิดแรงสุด เราหนาวสั่นกันหมด แต่ก็พยายามอดทน เพราะเราเข้าใจกันดีว่าเมื่อหัวใจลูกน้อยหยุดเต้น ลูกน้อยต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่หนาวที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้…” คุณดิเยอเล่า
ไม่มีใครจ่ายเงิน และไม่ได้นำมาซึ่งชื่อเสียงหรือเกียรติยศ แต่สมาชิก PUN ยังคงค้นหาผู้ป่วยอย่างเงียบๆ ประสานงานยานพาหนะ โทรยืนยัน และพาผู้โดยสารแต่ละคนไปยังที่ปลอดภัยด้วยตนเอง สำหรับพวกเขา ความปลอดภัยและความสุขของผู้ป่วยแต่ละคนต้องมาก่อนเสมอ ซึ่งเป็นแรงจูงใจให้การเดินทาง 0-dong แต่ละครั้งสมบูรณ์แบบและมีความหมาย
![]() |
| ง็อก ดิ่ว และสามี (ขวาสุด) พาผู้ป่วยกลับบ้านอย่างปลอดภัย ภาพ: PUN - การเดินทางแห่งการเชื่อมโยงความรัก |
การต่อเติมความรัก
PUN ไม่เพียงแต่ “นำพา” ความรักบนท้องถนนรับผู้ป่วยกลับบ้านเท่านั้น แต่ยัง “นำพา” ความรักไปยังนักเรียนที่ยากจน มีส่วนร่วมในการบริจาคโลหิตเพื่อช่วยชีวิต และให้การสนับสนุนครอบครัวที่ประสบสถานการณ์ยากลำบากจากภัยพิบัติทางธรรมชาติและอุทกภัยอีกด้วย
คุณ Trinh Thi Anh กล่าวว่า “ตั้งแต่ปี 2565 เป็นต้นไป PUN จะดำเนินโครงการเพื่อสนับสนุนนักเรียนที่มีสถานการณ์ยากลำบากเป็นพิเศษ แต่ยังคงรักษาผลการเรียนที่ดีและมีความมุ่งมั่นในการพัฒนาตนเอง ปัจจุบัน กลุ่มกำลังให้การสนับสนุนนักเรียน 13 คนในหลายจังหวัด เช่น ไลเจิว เดียนเบียน และเซินลา…”
![]() |
การสนับสนุนจะดำเนินการตามปีการศึกษา โดยจะโอนเงินให้โรงเรียนโดยตรงทุกต้นเดือน เด็กๆ จะได้รับเสื้อผ้า หนังสือ อุปกรณ์การเรียน หรืออาหารที่จำเป็น เช่น ข้าว น้ำมันปรุงอาหาร เกลือ ฯลฯ ขึ้นอยู่กับความต้องการที่แท้จริง กิจกรรมทั้งหมดจะได้รับการรายงานอย่างละเอียดโดยโรงเรียน ตั้งแต่การจัดซื้อไปจนถึงการตรวจสอบภาพถ่าย เพื่อให้เกิดความโปร่งใสและสร้างความเชื่อมั่นให้กับผู้บริจาค
โล ทิ เตียน (เชื้อสายไทย) เกิดในปี พ.ศ. 2552 ที่หมู่บ้านตาปุน (ตำบลนงโหว จังหวัดลายเชา) เติบโตในครอบครัวที่ยากจน บิดาของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธออยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 มารดาป่วยและไม่สามารถทำงานได้ ทำให้การเดินทางไปโรงเรียนของเตี๊ยนเต็มไปด้วยความยากลำบาก ด้วยการสนับสนุนจากกลุ่มอาสาสมัคร PUN เธอจึงได้รับอุปกรณ์การเรียนและสิ่งของจำเป็นทุกเดือน ของขวัญเหล่านี้กลายเป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ที่ช่วยให้เตี๊ยนมีความมุ่งมั่นในการไปโรงเรียน “ด้วยความรักและการสนับสนุนจากลุงป้าน้าอาในกลุ่ม PUN ทำให้ฉันมั่นใจมากขึ้นในการไปโรงเรียน ฉันรู้สึกซาบซึ้งและซาบซึ้งในความมีน้ำใจของทุกคนเสมอ และจะพยายามเรียนให้ดีที่สุด เพื่อที่ในอนาคตฉันจะสามารถส่งความรักและช่วยเหลือผู้อื่นได้เหมือนที่ลุงป้าน้าอาช่วยเหลือฉัน” เตี๊ยนเล่า
คุณฟาม เกียน เกือง รองผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นแถ่งอาน (จังหวัดเดียนเบียน) กล่าวว่า การสนับสนุนของโรงเรียน PUN ได้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงทางจิตวิญญาณของนักเรียนอย่างชัดเจน “โล ดึ๊ก แม็ง นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียนผมได้รับบาดเจ็บจากไฟไหม้อย่างรุนแรงและเติบโตในครอบครัวที่ยากจน ไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ นับตั้งแต่ได้รับการสนับสนุนรายเดือนจากโรงเรียน PUN เขาก็มั่นใจและมุ่งมั่นในการไปเรียนมากขึ้น ผมหวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือจากผู้มีจิตศรัทธามากขึ้น” คุณเกืองกล่าวอย่างเปิดเผย
![]() |
โรงเรียนประจำและมัธยมศึกษาตอนปลายน้ำขาวสำหรับชนกลุ่มน้อย (จังหวัดลายเจิว) ได้ให้การสนับสนุนนักเรียนมากมายตั้งแต่ปี พ.ศ. 2565 จนถึงปัจจุบัน คุณหวู ซวน เคอ ผู้อำนวยการโรงเรียน กล่าวว่า “ทางโรงเรียนขอแสดงความขอบคุณอย่างสุดซึ้งต่อสมาชิกกลุ่มโรงเรียนประจำน้ำขาว เราหวังว่าในอนาคต โรงเรียนประจำน้ำขาวจะยังคงอยู่เคียงข้างและสนับสนุนนักเรียนคนอื่นๆ อีกมากมาย เพื่อให้ความฝันในการเรียนของพวกเขาได้รับการบ่มเพาะและเติบโตต่อไป”
![]() |
จากการร่วมช่วยเหลือนักเรียนในการฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ มูลนิธิ PUN ได้ขยายขอบเขตกิจกรรมไปยังสาขาอื่นๆ อีกมากมาย กลุ่มได้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการบริจาคโลหิต โดยเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน สมาชิก 4 คนของกลุ่มได้รับเกียรติให้รับใบประกาศเกียรติคุณจากผลงานอันโดดเด่นในการบริจาคโลหิตโดยสมัครใจ ณ กรุงฮานอย ในปี พ.ศ. 2568 ของสภากาชาดฮานอย ในเดือนตุลาคม เมื่อเกิดอุทกภัยที่เมืองไทเหงียน มูลนิธิ PUN ได้ระดมเสื้อชูชีพ อาหาร และสิ่งของจำเป็นหลายร้อยชิ้นเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยทันที นอกจากนี้ กลุ่มยังได้ดำเนินกิจกรรมภาคปฏิบัติอื่นๆ เช่น การติดตั้งเครื่องกรองน้ำในโรงเรียนและโรงพยาบาล เพื่อส่งเสริมคุณภาพชีวิตชุมชนและปกป้องสุขภาพของประชาชน
![]() |
นางสาว Trinh Thi Anh กล่าวว่าในอนาคตอันใกล้นี้ กลุ่มจะขยายกิจกรรมอาสาสมัครต่อไป โดยมุ่งหวังที่จะสนับสนุนนักเรียน ผู้ป่วย และสถานการณ์ที่ยากลำบากอื่นๆ มากขึ้น เพื่อให้ความรักและความหวังสามารถแพร่กระจายไปสู่คนจำนวนมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
![]() |
กลุ่มอาสาสมัคร PUN ทำงานร่วมกับแผนกสังคมสงเคราะห์ของโรงพยาบาลหลายแห่งในฮานอย ภาพ: PUN - การเดินทางแห่งการเชื่อมโยงความรัก |
สี่ปีผ่านไป PUN ได้ "ส่งต่อ" ความรักไปยังสถานที่ต่างๆ อย่างเงียบๆ เมื่อมองย้อนกลับไปถึงวันเวลาแห่งการเดินทางอันแสนวุ่นวาย ค่ำคืนอันแสนยาวนานที่ต้องดูแลเอาใจใส่ทุกรายละเอียด สมาชิก PUN แต่ละคนยังคงตราตรึงอยู่ในใจด้วยความรู้สึกที่ได้เห็นผู้ป่วยกลับบ้านอย่างปลอดภัย นักเรียนเดินไปเรียนอย่างมั่นใจ หรือผู้คนในพื้นที่ประสบภัยน้ำท่วมได้รับความช่วยเหลืออย่างทันท่วงที ทุกการเดินทาง ทุกของขวัญ และทุกรอยยิ้มที่ได้รับ คือเครื่องพิสูจน์ถึงความทุ่มเทและความเมตตาของสมาชิกกลุ่ม PUN - การเดินทางแห่งการเชื่อมโยงความรัก!
ที่มา: https://www.qdnd.vn/phong-su-dieu-tra/cuoc-thi-nhung-tam-guong-binh-di-ma-cao-quy-lan-thu-17/nhom-thien-nguyen-pun-va-hanh-trinh-cho-yeu-thuong-den-moi-neo-duong-1010638



















การแสดงความคิดเห็น (0)