ตามหาสินค้าจากภูเขา

ในช่วงต้นฤดูฝน ภูเขาดิญ (เมืองฟูมี) กลายเป็นจุดนัดพบของคนหนุ่มสาวที่รักธรรมชาติจำนวนมาก พวกเขาลุยป่า เก็บเห็ด เก็บหน่อไม้ และล่าสัตว์หาผลิตภัณฑ์จากภูเขาและป่า

เอ โธ ค้นพบ “สมบัติ” กลางป่า คือ เห็ดไข่ขาวสดสามดอก

ของขวัญจากป่า

เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันเดินตามกลุ่มคนหนุ่มสาวไปที่ภูเขาดิงห์ ซึ่งถือเป็น "สมบัติแห่งฤดูฝน" สำหรับผู้ที่ รัก ธรรมชาติ หลังจากขี่มอเตอร์ไซค์ไปประมาณ 15 นาที ถนนลาดยางที่มุ่งสู่ภูเขาดิงห์ก็สิ้นสุดลงที่บริเวณว่าง จากนั้น กลุ่มคนเหล่านั้นก็หยุดมอเตอร์ไซค์และเริ่มเดินไปตามเส้นทางเล็กๆ ผ่านป่า

กลุ่มเพื่อนที่เดินทางไปด้วยกันนั้นเป็นกลุ่มคนหนุ่มสาวจากหลากหลายอาชีพ แต่ทุกคนล้วนมีความหลงใหลในการรักธรรมชาติและการค้นพบผลิตภัณฑ์จากภูเขาและป่าไม้

สายลม ผู้นำทาง ผู้มีผิวสีแทน รูปร่างแข็งแรง ดวงตาที่เปล่งประกายด้วยความหลงใหลเสมอเมื่อสัมผัสธรรมชาติ กล่าวว่า “คุณต้องไปแต่เช้าเพื่อชมป่าในยามรุ่งสาง ในเวลานั้น เห็ดเพิ่งโผล่ขึ้นมาจากพื้นดิน มีหยดน้ำค้างบนหมวก ดูเหมือนจักรวาลเล็กๆ”

เขาโน้มตัวลง ยกใบไม้ที่เน่าเปื่อยขึ้นอย่างเบามือ และแสดงเห็ดสีขาวที่เพิ่งออกดอกให้ฉันดูเป็นกลุ่มหนึ่ง “เห็ดแต่ละดอกคือความทรงจำที่หลงเหลืออยู่ของต้นไม้โบราณ เมื่อต้นไม้ล้มลง พวกมันก็จะเติบโตขึ้น เหมือนกองทัพเงียบๆ ที่ปกป้องวิญญาณของป่าเอาไว้”

นอกจากเห็ดแล้ว ป่ายังเต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์ต่างๆ คุณโฮ เหงีย โท หนึ่งในสมาชิกกลุ่มรู้สึกดีใจเมื่อพบหน่อไม้อ่อน แม้ว่าหน่อไม้จะมีน้อยในฤดูกาลนี้ แต่รสชาติหวานและกรุบกรอบ เพียงแค่ต้มกับเกลือและพริกก็ทำให้ผู้คนจดจำได้ตลอดไป

เส้นทางในป่าเปียกและลื่นเพราะฝน แต่ทุกคนก็ตื่นเต้นกันมาก ผลไม้ป่าบางชนิด เช่น มังคุดป่าและเงาะป่า บางชนิดเปรี้ยว บางชนิดหวาน “นี่คือมังคุดป่า มันทั้งสดชื่นและเย็นสบาย” เพื่อนคนหนึ่งแนะนำ บางคนในกลุ่มเก็บเห็ด บางคนเก็บหน่อไม้ และบางคนก็ใช้โอกาสนี้ถ่ายรูป บางครั้งพวกเขาหัวเราะออกมาเมื่อพบเห็ดรูปหัวใจหรือเห็ดที่มีสีสันสะดุดตาแผ่กระจายเหมือนร่มขนาดเล็ก

ไม่เพียงแต่นำกลับไปแต่ยังคืนสู่ป่าอีกด้วย

การไปเก็บเห็ดในป่าไม่ใช่แค่การไปปิกนิกเท่านั้น แต่ยังเป็นกิจกรรมที่ผู้คนนิยมใช้ชีวิตช้าๆ อีกด้วย ในกลุ่มนี้ บางคนเครียดจากงาน บางคนเลือกที่จะออกจากเมืองไปเข้าป่าสักพัก การเดินทางแบบนี้ถือเป็นวิธีหนึ่งในการ “รีเซ็ต” อารมณ์

ลมบอกว่า “ป่าไม่เคยเร่งรีบ เห็ดแต่ละดอกเติบโตในแบบของตัวเอง” สำหรับเขา การเข้าไปในป่าไม่เพียงแต่เป็นการเก็บของกินเท่านั้น แต่ยังเป็นหนทางในการเรียนรู้ความอดทน รับฟังธรรมชาติ และใช้ชีวิตช้าลงและมีเมตตามากขึ้นทุกวันอีกด้วย

เหงียน ธีเล่าว่า “ไม่มีเสียงมอเตอร์ไซค์ ไม่มีไวไฟ ไม่มีเส้นตาย มีเพียงเสียงลำธารที่ไหลเอื่อยๆ เสียงลมพัดผ่านใบไม้ และเสียงแมลง ในป่า ผู้คนดูเหมือนจะหดตัวลง ในขณะที่ธรรมชาติเปิดกว้างขึ้น มอบของขวัญที่พูดไม่ได้อย่างเงียบๆ เช่น เห็ด หน่อไม้ และผลไม้ป่า”

เมื่อสิ้นสุดการเดินทาง กลุ่มได้นั่งพักริมลำธารเพื่อล้างหน้า พักผ่อน และเพลิดเพลินกับช่วงเวลาอันเงียบสงบในป่า ก่อนกลับ กลุ่มได้เก็บขยะและถมหลุมที่หมูป่าขุดไว้ เพื่อให้ป่ายังคงสภาพเดิมไว้ได้

สมาชิกคนหนึ่งบังเอิญพบเต่าตัวเล็ก ๆ หายไปกลางเส้นทาง เขาจึงอุ้มเต่าตัวนั้นกลับไปไว้ในพุ่มไม้ใกล้ลำธารอย่างระมัดระวัง เพราะมันจะได้เดินทางต่อได้อย่างปลอดภัย

“การไปเที่ยวป่าไม่ใช่แค่การเอาคืน แต่ยังเป็นการเรียนรู้ที่จะตอบแทนสังคมด้วย” จิโอกล่าว สำหรับกลุ่มเยาวชนเหล่านี้ การเดินทางแต่ละครั้งไม่ได้เป็นเพียงการเพลิดเพลินกับธรรมชาติเท่านั้น แต่ยังเป็นการอุทิศตนอย่างเงียบๆ ที่จะรักป่า เราต้องรู้จักปกป้องป่าตั้งแต่การกระทำเล็กๆ น้อยๆ

ท่ามกลางชีวิตที่เร่งรีบและวุ่นวายในปัจจุบัน การเดินทางท่องเที่ยวเหล่านี้จึงกลายเป็นทางเลือกที่ดีของคนรุ่นใหม่ที่กำลังมองหาความสมดุล เมื่อป่ายังคงมีเห็ด หน่อไม้ และเสียงหัวเราะของคนรักป่า บางทีความทรงจำเกี่ยวกับธรรมชาติก็อาจยังมีโอกาสได้รับการเก็บรักษาไว้

บทความและภาพ : TRA NGAN

ที่มา: https://baobariavungtau.com.vn/kinh-te/202506/san-san-vat-nui-rung-1045238/