นับตั้งแต่กล่าวคำอำลาชาวเผ่าไทเหงียนและชาวเวียดบั๊กและเดินทางกลับ ฮานอย (ในปีพ.ศ. 2497) จวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต ประธานโฮจิมินห์ได้กลับมาเยี่ยมเยือนให้กำลังใจและชี้แนะคณะกรรมการพรรคจังหวัดไทเหงียนเพื่อนำพาประชาชนสร้างชีวิตใหม่หลายครั้ง เมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2507 ครั้งสุดท้ายที่พระองค์เสด็จเยือนไทเหงียน โดยมีคณะเจ้าหน้าที่และประชาชนกว่า 45,000 คน ทรงแนะนำว่า “... จังหวัดของเรามีเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยมากมาย ประชาชนและคณะเจ้าหน้าที่ทุกคนต้องมุ่งมั่นทำให้ไทเหงียนเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ร่ำรวยและเจริญรุ่งเรืองที่สุดในภาคเหนือของประเทศ...”
![]() |
ลุงโฮพูดคุยกับชาวนาในตำบลหุ่งเซิน (ไดตู) ภาพ: เอกสาร |
โดยคำนึงถึงคำสอนของพระองค์ ในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา คณะกรรมการพรรคและประชาชนทุกกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัด ไทเหงียน ได้ส่งเสริมประเพณีการปฏิวัติมาโดยตลอด ร่วมมือกันต่อสู้และสร้างจังหวัดไทเหงียนให้กลายเป็นจังหวัดที่ร่ำรวยและเจริญรุ่งเรือง เป็นศูนย์กลางของเทือกเขาทางภาคเหนือ จากเขตเมืองสู่เขตชนบท ผู้คนต่างตื่นเต้นที่จะแข่งขันกันในการผลิตแรงงาน โดยนำแรงงานและเงินทุนมาสร้างพื้นที่ชนบทแห่งใหม่ และพื้นที่เมืองที่มีอารยธรรมและทันสมัย เอาชนะความยากลำบากทั้งหลายเพื่อลุกขึ้นมา ทุกคนต่างต้องการร่วมบริจาคความพยายาม ความฉลาด และทรัพยากรวัตถุ เพื่อสร้างไทยเหงียนให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น
ในฐานะแกนนำที่เคยเข้าร่วมสงครามและทิ้งเนื้อและเลือดบางส่วนไว้ในสนามรบ กวางตรี ทหารผ่านศึกเหงียน วัน เฮียน ในกลุ่มที่ 14 เขตตึ๊ก เซือเยน (เมืองไทเหงียน) ได้เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับท้องถิ่นเสมอมา เมื่อกลับมาสู่ชีวิตพลเรือน เขาสารภาพว่า: ผมตื่นเต้นและภูมิใจมากกับการ “เปลี่ยนแปลง” ของบ้านเกิดของผมทุกวัน ชีวิตของผู้คนมีความเจริญก้าวหน้าและมีความสุขมากขึ้น สังคมมีความสงบเรียบร้อยและความปลอดภัย เช่นเดียวกับกลุ่มเพื่อนบ้านเรา14ที่ไม่มีครัวเรือนที่ยากจนอีกต่อไป...
ไม่เพียงแต่คุณเฮียนเท่านั้น แต่ยังมีผู้คนอีกมากมายที่กำลังเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของเมือง ไทเหงียน เสมือนเมืองกำลังสวม “เสื้อใหม่” ถนนหนทางสะอาดสวยงาม สะพาน Ben Tuong และสะพาน Huong Thuong ทอดยาวเชื่อมระหว่างสองฝั่งแม่น้ำ Cau จัตุรัส Vo Nguyen Giap มีขนาดกว้างขวาง ห้างสรรพสินค้าและซูเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่; ตึกสูงจำนวนมากผุดขึ้นหนาแน่นไม่เพียงแค่ในเมืองเท่านั้น ไทเหงียน ซึ่งทุกอำเภอทุกเมืองในจังหวัดก็มีความก้าวหน้าอย่างน่าทึ่ง
![]() |
สะพาน Huong Thuong ข้ามแม่น้ำ Cau เชื่อมต่อ Ward Tuc Duyen กับชุมชน Huong Thuong (เมือง Thai Nguyen) เพิ่งสร้างเสร็จ |
หากมองย้อนกลับไปในปี 2566 แม้สถานการณ์ในและต่างประเทศยังคงเผชิญความยากลำบากหลายประการ แต่เศรษฐกิจของจังหวัดยังคงเติบโตสูงกว่า 5% โดยคาดการณ์ว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GRDP) ต่อหัวเฉลี่ยอยู่ที่ 113 ล้านดอง เพิ่มขึ้น 5.6% เมื่อเทียบกับปี 2565 (เทียบเท่า 6 ล้านดอง/คน/ปี) มูลค่าการส่งออกรวมประมาณการอยู่ที่ 27,100 ล้านเหรียญสหรัฐฯ มูลค่าการผลิตภาคอุตสาหกรรมคาดการณ์อยู่ที่ 972.7 ล้านล้านดอง เพิ่มขึ้น 5.13% จากช่วงเวลาเดียวกัน
ทั้งจังหวัดมีโครงการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศที่ได้รับอนุญาตใหม่ 31 โครงการ มูลค่าทุนจดทะเบียนรวม 209.9 ล้านเหรียญสหรัฐฯ มีโครงการเพิ่มทุน 10 โครงการ มูลค่าทุนจดทะเบียน 19.53 ล้านเหรียญสหรัฐฯ จนถึงปัจจุบัน จังหวัดนี้มีโครงการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศที่ถูกต้องตามกฎหมาย 201 โครงการ โดยมีมูลค่าการลงทุนจดทะเบียนรวม 10.58 พันล้านเหรียญสหรัฐ ผลลัพธ์ข้างต้นแสดงให้เห็นและยืนยันตำแหน่งของ Thai Nguyen บนแผนที่เศรษฐกิจของเวียดนามต่อไป
ไม่เพียงแต่ภาคอุตสาหกรรม - การค้า - การบริการที่พัฒนา แต่ในปี 2566 ภาคการเกษตรยังคงเติบโตอย่างมั่นคง โครงสร้างอุตสาหกรรมยังคงเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางบวก มูลค่าประมาณการผลผลิตทางการเกษตร ป่าไม้ และประมง อยู่ที่ 15,893.1 พันล้านดอง เพิ่มขึ้น 4.04% จากช่วงเวลาเดียวกัน คาดว่าผลผลิตธัญพืชรวมในปีนี้จะอยู่ที่ 451,500 ตัน คิดเป็น 103.5% ของแผน ช่วยให้มั่นใจถึงความมั่นคงด้านอาหาร
![]() |
เกษตรกรในตำบลอันคานห์ (ไดตู) ใช้รถเกี่ยวข้าวในการเกี่ยวข้าว |
การแก้ไขปัญหาความยากจนและนโยบายสังคมได้รับการกำหนดและปฏิบัติอย่างมีประสิทธิผล คาดการณ์ว่าในปี 2566 อัตราความยากจนของทั้งจังหวัดจะลดลง 1% เมื่อเทียบกับปี 2565 (เหลือ 3.35%)
โปรแกรมการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลได้ถูกนำไปปฏิบัติอย่างสอดคล้อง รวดเร็ว ยืดหยุ่น สร้างสรรค์ และบรรลุผลลัพธ์เชิงบวกมากมายในทั้งสามเสาหลัก ได้แก่ เศรษฐกิจดิจิทัล รัฐบาลดิจิทัล และสังคมดิจิทัล จังหวัดได้ดำเนินการบูรณาการบริการสาธารณะที่จำเป็น 25/25 ในระบบพอร์ทัลบริการสาธารณะแห่งชาติแล้ว เชื่อมโยงสู่ระบบข้อมูลการชำระบัญชีขั้นตอนการบริหารราชการส่วนจังหวัด และเชื่อมโยงสู่ฐานข้อมูลประชากรแห่งชาติ
ผลการจัดอันดับดัชนีความสามารถในการแข่งขันของจังหวัด (PCI) ในปี 2565 จังหวัด Thai Nguyen อยู่ในอันดับที่ 25 จาก 63 จังหวัดและเมือง (สูงขึ้น 3 อันดับเมื่อเทียบกับปี 2564) ดัชนีความพึงพอใจของบุคคลและองค์กรที่มีต่อบริการของหน่วยงานบริหารของรัฐ (SIPAS) ประจำปี 2565 อยู่ที่อันดับ 2 จากทั้งหมด 63 จังหวัดและเมืองทั่วประเทศ (สูงขึ้น 9 อันดับเมื่อเทียบกับปี 2564)
![]() |
ประชาชนเข้ามาดำเนินการงานธุรการ ณ ศูนย์บริการองค์การบริหารส่วนจังหวัด |
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจังหวัดไทเหงียนเป็นพื้นที่แห่งที่ 5 ของประเทศที่มีการวางแผนจังหวัดในช่วงปี 2564-2573 โดยมีวิสัยทัศน์ถึงปี 2593 ที่ได้รับการอนุมัติจากนายกรัฐมนตรี ในเดือนกันยายน 2023 ในประเทศสิงคโปร์ กรมการวางแผนระดับจังหวัดได้รับรางวัล Silver Award - International SIP Planning Awards 2023
ปีพ.ศ. 2566 กำลังจะสิ้นสุดลง ประชาชนทุกกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดพร้อมทั้งประเทศกำลังเตรียมพร้อมต้อนรับฤดูใบไม้ผลิใหม่ด้วยศรัทธาและความหวังใหม่ แม้เรารู้ว่าในปี 2567 เรายังต้องเผชิญกับความยากลำบากและความท้าทายอีกมากมาย แต่ในใจของชาวไทยเหงียนทุกคนยังคงมีลุงโฮอยู่เสมอ คอยจดจำคำสอนของท่าน และศึกษาและปฏิบัติตามตัวอย่างคุณธรรมอันดีงามของท่านอย่างแข็งขัน ไม่มีอุปสรรคใดจะทำให้เราก้าวถอยหลังได้
ในปี 2566 ไทยเหงียนยังคงรักษาโมเมนตัมการเติบโตเชิงบวก ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศระดับภูมิภาค (GRDP) คาดว่าจะเพิ่มขึ้น 5.56% ทั้งจังหวัดมีตำบลอีก 10 แห่งที่ปฏิบัติตามมาตรฐานชนบทใหม่ 15 ตำบลที่ปฏิบัติตามมาตรฐานชนบทใหม่ขั้นสูง และ 5 ตำบลที่ปฏิบัติตามมาตรฐานชนบทใหม่ต้นแบบ 2 อำเภอได้มาตรฐานชนบทใหม่ (ดิงห์ฮวา และไดตู) ทำให้จำนวนตำบลที่บรรลุมาตรฐานชนบทใหม่เพิ่มขึ้นเป็น 118/126 ตำบล (รวม 93.65%) อำเภอและเมือง 6/9 แห่ง บรรลุมาตรฐานชนบทใหม่ (รวม 66.67%)... ในปี 2567 จังหวัดไทเหงียนมุ่งมั่นสู่อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ (GRDP) ที่ 7.5% ผลผลิตมวลรวมเฉลี่ยต่อหัวอยู่ที่ 123 ล้านดองต่อคนต่อปี รายรับงบประมาณแผ่นดินในจังหวัดดังกล่าวอยู่ที่ 19,515 พันล้านดอง... |
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)