CEO คืออะไร?

"จงไฉ" (總栽) เป็นคำที่มีต้นกำเนิดจากภาษาจีน ปรากฏครั้งแรกใน ประวัติศาสตร์สมัยราชวงศ์ซ่ง ในชีวประวัติของลู่เมิ่งเจิ้ง คำ นี้มีความหมายว่า "ตัดสินใจในทุกเรื่อง" ซึ่งเป็นแนวคิดที่อ้างถึงการเข้ารับตำแหน่งของเมิ่งเจิ้งในเมืองลั่วหยาง ที่เขารักษาการปกครองที่อดทนและสงบ โดยจัดการปัญหาต่างๆ ส่วนใหญ่ผ่านกระบวนการที่เรียกว่า "จงไฉ"

ในประเทศจีนสมัยราชวงศ์หยวน หัวหน้าคณะบรรณาธิการของไตรภาคซ่งเหลียวจินเรียกว่า "หัวหน้าบรรณาธิการ" ในสมัยราชวงศ์ชิง พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติก็มีหัวหน้าบรรณาธิการเช่นกัน ทำหน้าที่รวบรวมบันทึกประวัติศาสตร์ของชาติ ในหนังสือ * สามวีรบุรุษและห้าผู้ทรงคุณธรรม* สมัยราชวงศ์ชิง (บทที่สี่) มีประโยคหนึ่งว่า "เนื่องจากการสอบฤดูใบไม้ผลิใกล้เข้ามา จักรพรรดิจึงออกพระราชกฤษฎีกาแต่งตั้งอาจารย์ใหญ่ปังจีเป็นหัวหน้าบรรณาธิการ"

ในญี่ปุ่นช่วงปลายยุคเอโดะ ตำแหน่ง "โชไซ" (総裁, そうさい) เป็นตำแหน่งในรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ ซึ่งต่อมาใช้เรียกหัวหน้าของ รัฐบาล ใหม่ในยุคเมจิ ปัจจุบัน ตำแหน่ง "โชไซ" หมายถึงตำแหน่งที่มีอำนาจตัดสินใจสูงสุดในหน่วยงานราชการ พรรคการเมือง บริษัทของรัฐ และองค์กรอื่นๆ

ในเวียดนามสมัย ราชวงศ์ เหงียน เสนาบดีคือหัวหน้าสถาบันประวัติศาสตร์แห่งชาติ ซึ่งเรียกกันว่า "เสนาบดี สถาบันประวัติศาสตร์" (ไดนามทึกลุกจิ๋นเบียน เล่ม 1 ปี 1973 หน้า 45) หลักฐานเพิ่มเติมคือประโยคที่ว่า "เสนาบดีสถาบันประวัติศาสตร์แห่งชาติคือ เกาซวนดึ๊ก (ค.ศ. 1842-1923)" - ไดนามนัททองจิ๋นลุกจิ๋นเวียดนาม แปลโดย เหงียนเตา ( เล่ม 1 ปี 1973 หน้า 11)

นอกจากนี้ นายพล ยังหมายถึง "หัวหน้าบรรณาธิการ" (“Un General, contrôleur général de la rédaction”) ในหนังสือ Les annales impériales de l'Annam โดย Abel des Michels (เล่ม 1, 1894, หน้า 110)

ปัจจุบัน คำว่า " ซีอีโอ" ได้มีความหมายใหม่ เริ่มต้นจากนวนิยายรักโรแมนติก เรื่อง "หัวใจพันปม" (ค.ศ. 1973) โดยฉงเหยา (ไต้หวัน) ซึ่งได้รับการแปลเป็นภาษาเวียดนามว่า "ฉันจะไว้ใจใครได้บ้าง " โดยเหลียว กัวเอ๋อร์ เรื่องราวเกี่ยวกับความรักระหว่างพยาบาลเจียงหยูเหว่ยและคนไข้ผู้มั่งคั่งติงเค่ออี้ อย่างไรก็ตาม จนกระทั่งช่วงทศวรรษ 1990 นวนิยายรักโรแมนติกชุดหนึ่งโดยซีฉวน (ไต้หวัน) ได้ให้นิยามของ "ซีอีโอ" อย่างชัดเจน โดยบรรยายเรื่องราวความรักระหว่างนักธุรกิจหนุ่มผู้ทรงอำนาจและหญิงสาวจากชนชั้นล่าง ทำให้เกิดคำว่า "ซีอีโอผู้ทรงอำนาจ" ซึ่งหมายถึงตัวเอกที่มีความสามารถ มีความมุ่งมั่น และหวงแหน พวกเขาอาจเป็นผู้ประกอบการหนุ่ม จักรพรรดิ เจ้าชาย หรือแม้แต่หัวหน้าหมู่บ้าน...

"ซีอีโอจอมบงการ" เป็นประเภทหนึ่งของนิยายออนไลน์ ซึ่งในประเทศและภูมิภาคที่ใช้ภาษาจีนรู้จักกันในชื่อ "นิยายซีอีโอจอมบงการ" "นิยายซีอีโอ" หรือ "เรื่องราวซีอีโอจอมบงการ" ประเภทนี้เริ่มต้นในไต้หวันและแพร่กระจายไปยังจีนแผ่นดินใหญ่ ซึ่งได้รับการดัดแปลงเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ ดึงดูดความสนใจในเวียดนาม เกาหลีใต้ และประเทศอื่นๆ แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของสิ่งที่เรียกว่า "หัวเฟิง" (華風) หรือการเผยแพร่วัฒนธรรมจีน

ในปัจจุบัน ในประเทศจีนและญี่ปุ่น คำว่า "ซีอีโอ" หมายถึง หัวหน้าบริษัท องค์กร พรรคการเมือง หรือองค์กรทางสังคม เทียบเท่ากับคำในภาษาอังกฤษ เช่น ประธาน ผู้จัดการทั่วไป ผู้อำนวยการใหญ่ หรือซีอีโอ

ในเวียดนาม แนวคิดที่นิยมเกี่ยวกับ "ซีอีโอ" คือ คนหนุ่มสาว ร่ำรวย มีอำนาจ บงการ หรือแม้กระทั่งหยิ่งยโสและโหดร้าย (เช่น "ซีอีโอผู้บงการ") บางครั้งก็มีการใช้คำว่า "ซีอีโอหญิง" หรือ "สตรีแกร่ง" เพื่ออ้างถึงผู้ประกอบการหญิงที่ประสบความสำเร็จ

ที่มา: https://thanhnien.vn/the-nao-la-tong-tai-185251024220452706.htm