
ภาพถ่าย: Tien Thanh - TL.
ปีนี้เมื่อผมดูข้อสอบคณิตศาสตร์สำหรับสอบปลายภาค ม.ปลาย ผมก็ยิ้มขึ้นมาทันทีเมื่ออ่านคำถามที่ดูเหมือนจะ “แห้งแล้งด้วยตัวเลขและสัญลักษณ์” แต่กลับทำให้จิตใจของคนชนบทอบอุ่นขึ้น “สำหรับอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ การควบคุมปริมาณยาตกค้างในน้ำ…”
คณิตศาสตร์ถูกมองว่าเป็นวิชาการที่เย็นชา แห้งแล้ง และไม่สามารถนำไปปฏิบัติได้จริงมานานแล้ว แต่เปล่าเลย! การนำเสนอคำถามแบบนี้กำลังทำให้คณิตศาสตร์เข้าใกล้ประเด็นในชีวิตจริงมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของผู้คน เกษตรกรรม หรือสิ่งแวดล้อม การเปลี่ยนแปลงของฟังก์ชัน อนุพันธ์ ลอการิทึม ฯลฯ ล้วนมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันทีเมื่อนำมาประยุกต์ใช้ในบริบทของบ่อกุ้ง บ่อปลา การทดสอบสารตกค้างจากยา หรือความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา
ข้อสอบคณิตศาสตร์ก็อาจเป็นบทเรียนชีวิตที่มีความหมายได้เช่นกัน คำถามนี้ไม่เพียงแต่ต้องการให้นักเรียนแก้โจทย์เลขยกกำลังเท่านั้น แต่ยังเตือนเราถึงความสำคัญของการปกป้องทรัพยากรน้ำ ซึ่งเป็นทรัพยากรที่สำคัญยิ่ง คำถามนี้เตือนเราถึงความยากลำบากและความกังวลของเกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้งและปลา ที่ต้องเผชิญกับข้อกำหนดที่เข้มงวดมากขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวกับความปลอดภัยทางอาหาร การส่งออก และมาตรฐานสากล คำถามนี้ดูเหมือนจะเป็นเพียงเรื่องของการคำนวณข้อมูล แต่เปิดมุมมองหลายมิติของการเชื่อมโยงและการไตร่ตรอง

คุณค่าของการตั้งคำถามแบบนี้ไม่ได้อยู่ที่ความรู้ทางคณิตศาสตร์เพียงอย่างเดียว แต่ยังอยู่ที่การบูรณาการแบบสหวิทยาการด้วย มีทั้งวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ความรู้ทางเคมี การคิด เชิงเศรษฐศาสตร์ จรรยาบรรณวิชาชีพ และที่สำคัญที่สุดคือ ความตระหนักรู้ของชุมชน นักศึกษาที่แก้ปัญหาเหล่านี้ในวันนี้ พรุ่งนี้ อาจเป็น “ผู้ประกอบการด้านการเกษตร” (ผู้ประกอบการด้านการเกษตร) ผู้คิดค้นเทคโนโลยีบำบัดน้ำเสีย “เจ้าหน้าที่ด้านการเกษตร” (ข้าราชการเกษตร) ที่กำลังดิ้นรนกับนโยบายการตรวจสอบย้อนกลับ หรือนักวิทยาศาสตร์รุ่นใหม่ที่คิดค้นยาที่ไม่ทิ้งสารพิษตกค้าง
ความรู้เกิดจากคำถาม ผมขอแสดงความขอบคุณอย่างสุดซึ้งและจริงใจต่ออาจารย์ผู้ค้นคว้าคำถามที่สะท้อนความกังวลของเกษตรกรและวิชาชีพเกษตรกรรม คำถามทดสอบนี้ช่วยย้ำเตือนสังคมได้อย่างชาญฉลาดว่า เกษตรกรรมไม่ใช่แค่อุตสาหกรรมแรงงานธรรมดา แต่เป็นพื้นที่กว้างใหญ่ของ วิทยาศาสตร์ และความคิดสร้างสรรค์ จากโจทย์คณิตศาสตร์เล็กๆ เราสามารถเห็นภาพของเกษตรกรรมสมัยใหม่ได้อย่างชัดเจน คณิตศาสตร์มีบทบาทในการสร้างแบบจำลองการเกษตร การบัญชีมีบทบาทในการคำนวณการลงทุนและต้นทุน เทคโนโลยีสารสนเทศมีบทบาทในระบบอัตโนมัติและการสืบค้นข้อมูล และชีววิทยามีบทบาทในการปรับปรุงพันธุ์และควบคุมโรค

ข้อสอบนี้ชี้ให้เห็นประเด็นสำคัญว่า ไม่ว่าคุณจะเรียนอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นวิศวกร แพทย์ นักข่าว หรือสถาปนิก คุณก็สามารถมุ่งมั่นกับการเกษตรได้ หากคุณมีจิตวิญญาณแห่งการบริการ เพราะการเกษตรไม่ได้หมายถึงแค่การผลิตข้าวหรือปลาเท่านั้น แต่ยังหมายถึงชีวิต สิ่งแวดล้อม ชุมชน และวัฒนธรรมของชาติ เมื่อเรื่องราวของเกษตรกรถูกบรรจุอยู่ในข้อสอบคณิตศาสตร์ นับเป็นช่วงเวลาที่โรงเรียน สังคม และผู้จัดทำข้อสอบร่วมกันหว่านเมล็ดพันธุ์ในหัวใจของคนรุ่นใหม่ นั่นคือ เมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อมโยงระหว่างความรู้และชีวิต ระหว่างการเรียนรู้และการปฏิบัติ ระหว่างอาชีพการงานและความรับผิดชอบต่อสังคม
และแน่นอนว่าในอนาคตจะมีนักเรียนที่ขยันทำข้อสอบในวันนี้ ซึ่งต่อมาจะกลายมาเป็นคนที่ขยันแก้ไขปัญหาใหญ่ๆ มากขึ้น เช่น ปัญหาเศรษฐกิจที่ผสานรวมคุณค่าหลายประการของเกษตรกรรมอัจฉริยะที่ยั่งยืนและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม เพื่อให้ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรของเวียดนามแต่ละชนิดเป็น "คำตอบ" ที่ตกผลึกจากความคิดและความรู้สึก
ที่มา: https://giaoducthoidai.vn/thong-diep-tich-hop-da-nganh-trong-de-thi-toan-post737681.html
การแสดงความคิดเห็น (0)