ไม่ต้องกังวล พ่อมาแล้ว!

(ĐN) - เช้าวันหยุดสุดสัปดาห์วันหนึ่ง ขณะนั่งมองออกไปนอกประตูบ้าน ฉันเห็นเพื่อนบ้านกำลังปั่นจักรยานกลับบ้านจากตลาด เงาของเขาทำให้ฉันนึกถึงร่างผอมแห้งของพ่อที่บ้าน ณ เวลานี้ พ่อคงตื่นนานแล้ว และฉันรู้ว่าพ่อคงจะไปเที่ยวชมทุ่งนาหรือปั่นจักรยานไปคลองใกล้บ้านเพื่อชมสวนกล้วย ทันใดนั้น ความทรงจำในวัยเด็กกับพ่อก็ผุดขึ้นมาอีกครั้ง...

ตอนเด็กๆ ผมเห็นพ่อเป็นเพียงคนพูดน้อย ขยันทำงานอยู่เสมอ เช้าตรู่ ขณะที่พระอาทิตย์ยังไม่โผล่พ้นป่าไผ่หน้าหมู่บ้าน เด็กๆ ยังคงนอนหลับอยู่ในผ้าห่มผ้าฝ้ายอุ่นๆ พ่อตื่นนอนแล้วเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับวันใหม่ บ่ายแก่ๆ ขณะที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน พ่อกลับมาด้วยใบหน้าหมองคล้ำและท่าทางเหนื่อยล้า ไหล่หนักอึ้ง แต่ผมไม่เคยได้ยินท่านบ่นเลย ตรงกันข้าม เมื่อท่านเห็นผมและน้องๆ วิ่งออกไปต้อนรับ ท่านมักจะยิ้มแย้มเสมอและพูดว่า "พ่อไม่เหนื่อยนะ"

พ่อรับงานสารพัดอย่าง ตั้งแต่ทำนา ก่อสร้าง ห่อบั๋นจงให้แม่ขายให้คนอื่น... แต่พ่อไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย ขอแค่มีปลา กุ้ง หอย ปู ปู อยู่บนถาดอาหาร มีรอยยิ้มของแม่ และเสียงชื่นชมของลูกๆ เกี่ยวกับความอร่อยของอาหารจานนี้ที่แม่ทำ หรืออาหารจานที่แม่ทำพรุ่งนี้ พ่อก็มีความสุขตลอดทั้งวัน

เมื่อนึกถึงวันเวลาเหล่านั้น พวกเราพี่น้องต่างไม่เข้าใจความยากลำบากของพ่อแม่เลย และยิ่งไม่เข้าใจความกังวลที่ฝังลึกอยู่ในสีหน้าและแววตาของพ่อแม่มากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเราเติบโตขึ้น ทั้งค่าเทอม ค่าครองชีพ ค่ายา... เราเพียงแต่ยอมรับความรักที่พ่อแม่มอบให้อย่างบริสุทธิ์ใจ ฉันยังจำได้ดีว่า ครั้งหนึ่งครอบครัวของเรามีเนื้อสัตว์บนโต๊ะอาหาร ซึ่งเป็นหนึ่งในมื้ออาหารที่หาได้ยากสำหรับทุกคนในครอบครัว อย่างไรก็ตาม พ่อของฉันให้เนื้อสัตว์ทั้งหมดแก่พวกเราสามคน และบอกว่าท่านไม่ชอบเนื้อสัตว์เพราะมันเหนียวติดฟัน เรากินส่วนที่พ่อให้หมดอย่างมีความสุขโดยไม่ขออีกเลย

ครั้งหนึ่ง พ่อของฉันต้องเข้าโรงพยาบาลเป็นเวลานานเนื่องจากอาการป่วยทางจิตกำเริบ คืนนั้นแม่พาฉันไปโรงพยาบาลเพื่อดูแลพ่อ เพื่อให้ท่านได้กลับบ้านไปดูแลน้องๆ แต่แทนที่จะเฝ้าดูพ่อนอนหลับ ฉันกลับหลับไปก่อนพ่อ แม้ว่าพ่อจะป่วย แต่พ่อก็ยังคงพัดพัดลมและเป่าลมเย็นๆ กล่อมให้ฉันหลับ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น จากคำถามของหมอ ฉันจึงได้รู้ว่าพ่อของฉันเจ็บปวดมากจนนอนไม่หลับเมื่อคืนนี้ และต้องอดทนเพียงลำพังเพื่อให้ฉันหลับสนิท ตอนนั้นฉันรู้สึกแสบตาที่หางตา แต่พ่อก็ยังคงยิ้มอยู่ แม้ว่ามันจะดูฝืนๆ ไปหน่อยก็ตาม...

ต่อมา เมื่อผมมั่นใจพอที่จะก้าวเข้าสู่ชีวิต เดินทางข้ามแดนแดนเหนือและแดนใต้ ผมจึงตระหนักและเข้าใจถึงความยากลำบากและความยากลำบากของพ่อ เมื่อท่านแบกครอบครัวไว้บนบ่าอันผอมบาง พ่อมอบปีกให้เราโบยบินสูงลิ่วด้วยความรู้ “เพื่อวันข้างหน้า ชีวิตของเราจะได้ไม่ลำบากเหมือนพ่อแม่” พ่อแบกรับความฝันของผม ความกังวลของแม่... และแล้วผมก็เข้าใจว่าพ่อของผมนั้นพิเศษยิ่ง ความพิเศษนั้นเกิดจากความรักและการเสียสละที่ท่านปรารถนาจะมอบให้กับครอบครัว ให้กับคนที่ท่านรักยิ่งกว่าตัวท่านเอง

และตอนนี้ผมของพ่อมีสีเงินมากขึ้น ไหล่ก็ดูลึกลงเพราะลมและสภาพอากาศ ก้าวเดินไม่เร็วและมั่นคงเหมือนแต่ก่อนแล้ว กลับเดินโซเซเล็กน้อย... ฉันเพิ่งรู้ตัวว่าพ่อไม่หนุ่มแล้ว... แต่ท่านยิ้มแย้มแจ่มใสเสมอและพูดว่า "ไม่ต้องห่วง ผมอยู่นี่!" แค่ประโยคนี้ประโยคเดียวก็ทำให้ฉันมีพลังที่จะก้าวต่อไป และฉันเชื่อว่าไม่ว่าจะมีอุปสรรคใดๆ พ่อจะอยู่เคียงข้างฉันเสมอ

สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของหนังสือพิมพ์และวิทยุและโทรทัศน์ ดงนาย พร้อมสัญญาว่าจะนำคุณค่าอันวิเศษของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่สาธารณชน
กรุณาส่งเรื่องราวอันน่าประทับใจเกี่ยวกับคุณพ่อมายังหนังสือพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์จังหวัดด่งนาย โดยการเขียนบทความ บันทึกความรู้สึก บทกวี บทความ วิดีโอ คลิป เพลง (พร้อมบันทึกเสียง)... ทางอีเมล baodientudno@gmail.com ฝ่ายหนังสือพิมพ์อิเล็กทรอนิกส์และเนื้อหาดิจิทัล หนังสือพิมพ์วิทยุและโทรทัศน์จังหวัดด่งนาย เลขที่ 81 ตำบลด่งคอย อำเภอตัมเฮียป จังหวัดด่งนาย หมายเลขโทรศัพท์ 0909.132.761 เปิดรับบทความตั้งแต่วันนี้ถึง 30 สิงหาคม 2568
บทความที่มีคุณภาพจะได้รับการตีพิมพ์ พร้อมจ่ายค่าลิขสิทธิ์ และได้รับรางวัลพิเศษ 1 รางวัล และรางวัลยอดเยี่ยม 10 รางวัลเมื่อจบหัวข้อ
มาเขียนเรื่องราวของพ่อต่อในซีซั่น 4 “Hello Love” กันเถอะ เพื่อให้เรื่องราวของพ่อได้แพร่หลายและเข้าถึงหัวใจของทุกๆ คน!

เหงียน ดึ๊ก กวาน

ที่มา: https://baodongnai.com.vn/van-hoa/chao-nhe-yeu-thuong/202507/ung-lo-co-cha-o-day-roi-e670d5b/