ความรักเติมเต็มปี

เดือนมีนาคมมาถึงท่ามกลางความรัก ท่ามกลางอารมณ์ความรู้สึกที่ไม่อาจเอ่ยออกมาได้นับพันคำ ฉันกลัวเหลือเกินว่าเวลาจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว กวาดล้างร่างของพ่อที่รักของฉันไป...

ฝนที่ตกปรอยๆ ในช่วงบ่ายนั้นไม่หนักพอที่จะต้องใส่เสื้อกันฝน แต่มันก็มากพอที่จะทำให้หัวใจเปียกปอนในช่วงเวลาที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ข้อความสั้นๆ จากพ่อของเธอที่ว่า "ถ้าลูกไม่เอาเสื้อกันฝนมา รอฝนหยุดก่อนค่อยกลับบ้าน!" แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้เธอเข้าใจถึงความรักที่พ่อมีต่อเธอมากเพียงใด เธอเป็นแม่ของลูกวัย 10 ขวบอยู่แล้ว แต่ในสายตาของพ่อ เธอยังคงเป็นเด็กหญิงตัวน้อยอยู่

เธอเติบโตในชนบทชายฝั่งที่ยากจน พ่อแม่ของเธอทำงานหนักตลอดทั้งปี เธอเกิดมาเหมือนเด็กทั่วไป เสียงหัวเราะของเด็กๆ ทำให้บ้านมุงจากอบอุ่นยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเธออายุ 2 ขวบ เธอมีไข้และมีอาการชักกลางดึก พ่อของเธอรีบอุ้มเธอขึ้นหลังในความมืดไปยังสถานี อนามัยประจำ ชุมชน พวกเขาบอกว่าเธออาการทรุดลงและต้องไปโรงพยาบาลระดับที่สูงขึ้น ในเวลานั้นไม่มีรถพยาบาลเหมือนทุกวันนี้ พ่อของเธอจึงรีบขอความช่วยเหลือจากทุกที่ให้จ้างรถจี๊ปมารับเธอไปโรงพยาบาล

หลังจากไข้ขึ้น ขาซ้ายของเธอก็เริ่มพัฒนาอย่างช้าๆ และลีบลง ขาของเธอพัฒนาไม่สม่ำเสมอ ทำให้เธอเดินลำบากมาก และมักจะล้มลง พ่อของเธอจึงไปตัดต้นโรสวูดและทำไม้ค้ำยันเล็กๆ ให้เธอเพื่อทรงตัว เด็กอายุเกิน 1 ขวบก็เดินได้ปกติ แต่เธออายุแค่ 5 ขวบและเพิ่งเริ่มก้าวเดินครั้งแรก พ่อของเธอคอยอยู่เคียงข้างเธอตลอดช่วงเวลาวัยเด็กอันน่าจดจำ...

แม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธออายุ 7 ขวบ พ่อของเธอคอยสนับสนุนลูกสาวอย่างเหนียวแน่นเสมอ ทุกวันพ่อจะพาเธอไปโรงเรียน และทุกครั้งที่ขาของเขาเมื่อยล้า พ่อก็จะอุ้มเธอไว้บนหลังที่กว้าง การเดินทางไปโรงเรียนของเธอดูสั้นลงมากเมื่อพ่อของเธออยู่กับเธอ...

เมื่อผู้คนเริ่มสังเกตเห็นเธอ เธอรู้สึกประหม่าและด้อยค่าลงเล็กน้อย เพราะเธอไม่สมบูรณ์แบบเหมือนเด็กสาวคนอื่นๆ พ่อของเธอคอยให้กำลังใจเธออยู่เสมอว่าผู้คนรักเธอเพราะธรรมชาติอันดีงามของเธอ และรูปลักษณ์ภายนอกไม่สำคัญ เธอใช้ชีวิตวัยเยาว์ที่งดงามด้วยกำลังใจจากพ่อ จากนั้นเธอก็ตกหลุมรักเด็กชายคนหนึ่งในหมู่บ้านบน ชายคนนั้นรักและเอาใจใส่เธอ เมื่อเธอบอกครอบครัวว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ ขณะที่นกสีฟ้าเกาะอยู่บนไหล่ของเธออย่างมีความสุข เธอมีความสุขเพียงดวงตาที่ยิ้มแย้ม โดยไม่รู้ว่าพ่อของเธอกำลังกลั้นหายใจอยู่ และสิ่งที่พ่อของเธอพยายามกลั้นไว้ก็เป็นจริง ครอบครัวของคนรักของเธอนำหมากและหมากมาขอแต่งงาน แต่หลังจากพบกันและรู้ว่าเธอเป็นเด็กหญิงพิการ พวกเขาก็หันหลังกลับ

ตอนนั้นเธออายุ 20 ปี ความรักของเธอถูกทรยศ เธอตั้งใจจะยอมแพ้มากกว่าหนึ่งครั้ง แต่พ่อของเธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยเธอ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเห็นพ่อร้องไห้ น้ำตาไหลรินเหมือนน้ำที่หยดลงมาจากหน้าผาเก่า ความทุกข์ยากปรากฏบนใบหน้าของเขาเพราะความไร้หนทาง เธอตั้งใจที่จะปล่อยวางความโศกเศร้า เธอต้องลุกขึ้นยืนและเดินด้วยขาของตัวเอง แม้ว่าเท้าข้างนั้นจะยังไม่แข็งแรง เธอไม่อาจปล่อยให้คนที่เธอรัก โดยเฉพาะพ่อของเธอ ต้องทนทุกข์ทรมานอีกต่อไป

พ่อของเธอพาลูกๆ ออกจากหมู่บ้านเพื่อลืมความโศกเศร้าในเร็ววัน... หลังจากผ่านพ้นมรสุมชีวิตมามากมาย ตอนนี้เธอเปิดร้านตัดเสื้อเล็กๆ ของตัวเอง เดินทางไปกลับทุกเช้าเย็น เธอยังคงอาศัยอยู่กับพ่อและลูกน้อย ชีวิตยังคงมั่นคง แม้หลายครั้งพ่อจะคอยย้ำให้เธอค้นหาความสุข แต่เธอก็เหมือนนกที่กลัวกิ่งไม้โค้งงอ คอยผัดวันประกันพรุ่งอยู่เสมอ

เมื่อเดือนมีนาคมมาถึง ทุกคนต่างแสดงความรักและความเอ็นดูต่อคุณยายและคุณแม่สำหรับความเสียสละและการมีส่วนร่วมของครอบครัว แม้จะสูญเสียคุณแม่ไปตั้งแต่ยังเล็ก แต่ความรู้สึกทั้งหมดของเธอกลับมีต่อคุณพ่อ ซึ่งการเสียสละเพื่อลูกๆ ของเธอนั้นไม่น้อยหน้าคุณแม่ท่านอื่นๆ เลย เมื่อเดือนมีนาคมมาถึง เธอรู้สึกตื้นตันใจกับคุณพ่อผู้ทำงานหนัก ซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงดูลูกๆ มาเป็นเวลานานหลายปี

เดือนมีนาคมมาพร้อมกับความรัก
ยังมีคำพูดอีกมากมายที่ยังไม่ได้พูดออกไป
ข้อความที่ส่งถึงเด็กเขียนอย่างรีบเร่ง
ขอบคุณมหาสมุทรแห่งชีวิตของฉัน

สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของหนังสือพิมพ์และวิทยุและโทรทัศน์ ดงนาย พร้อมสัญญาว่าจะนำคุณค่าอันวิเศษของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่สาธารณชน
กรุณาส่งเรื่องราวอันน่าประทับใจเกี่ยวกับคุณพ่อมายังหนังสือพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์จังหวัดด่งนาย โดยการเขียนบทความ บันทึกความรู้สึก บทกวี บทความ วิดีโอ คลิป เพลง (พร้อมบันทึกเสียง)... ทางอีเมล baodientudno@gmail.com ฝ่ายหนังสือพิมพ์อิเล็กทรอนิกส์และเนื้อหาดิจิทัล หนังสือพิมพ์วิทยุและโทรทัศน์จังหวัดด่งนาย เลขที่ 81 ตำบลด่งคอย อำเภอตัมเฮียป จังหวัดด่งนาย หมายเลขโทรศัพท์ 0909.132.761 เปิดรับบทความตั้งแต่วันนี้ถึง 30 สิงหาคม 2568
บทความที่มีคุณภาพจะได้รับการตีพิมพ์ พร้อมจ่ายค่าลิขสิทธิ์ และได้รับรางวัลพิเศษ 1 รางวัล และรางวัลยอดเยี่ยม 10 รางวัลเมื่อจบหัวข้อ
มาเขียนเรื่องราวของพ่อต่อในซีซั่น 4 “Hello Love” กันเถอะ เพื่อให้เรื่องราวของพ่อได้แพร่หลายและเข้าถึงหัวใจของทุกๆ คน!

ดังเตรียว

ที่มา: https://baodongnai.com.vn/van-hoa/chao-nhe-yeu-thuong/202507/yeu-thuong-dong-day-nam-thang-d000d75/