Lider Nguyen Ai Quoc - Nguoi Cung Duong gazetesinin "ruhu"

1921'de başkent Paris'te, Cezayir, Tunus ve Fas gibi Fransız sömürgelerinden lider Nguyen Ai Quoc ve yoldaşları Sömürge Halkları Birliği'ni kurdu. Birliğin amacı, sömürge halklarının emperyalizme karşı ve ulusal kurtuluş için eylemlerini birleştirmek ve güçlerini birleştirmekti. Halk için bir forum oluşturmak ve yeni bir mücadele biçimi yaratmak amacıyla, lider Nguyen Ai Quoc ve yoldaşları, 1922 Şubat ayı başlarında Sömürge Halkları Birliği'nin yayın organı olan Le Paria gazetesini kurmaya karar verdiler. Lider Nguyen Ai Quoc, gazetenin kurucularından biriydi; genel yayın yönetmeni olarak görev yaptı, hazineyi yönetti, gazeteyi yayınladı ve sattı... Gazetenin ismiyle ilgili olarak lider Nguyen Ai Quoc şunları söyledi: "Paria, aslen Hintçe bir kelime olup tüm dini ve sosyal haklarını kaybetmiş insanları ifade etmek için kullanılır. Daha geniş anlamda, Fransızlar yoksulları ifade etmek için kullanırlar."

Gazetenin merkezi Jacques Calot Caddesi 16 numaradaydı, daha sonra Paris'in 6. bölgesindeki Marché des Patriarches Caddesi'ne taşındı ve aynı zamanda Sömürge Halkları Birliği'nin de merkeziydi. Le Paria'nın sloganı "insanları özgürleştirme misyonuna sahip bir savaş silahı"ydı. Okuyucularını karşılayan ilk sayısında (1 Nisan 1922) gazete şöyle yazıyordu: "Fransız sömürgelerinin yerli halklarının tarihinde, ülke ve ırk gözetmeksizin, onların acılarını ve yoksulluklarını haykırmak için kurulmuş bir gazete hiç olmamıştır." Gazete, 36x50 cm boyutlarında bir kağıda basılmış ve gazetenin adı tüm sayfayı kaplayacak şekilde üç dilde yazılmıştı. Ortada, en belirgin olanı Fransızca, solda Arapça ve sağda Çince olarak "İşçi Gazetesi" olarak çevrilmişti. Gazetenin adının altında Fransızca "Sömürge Halkları Forumu" başlığı yer alıyordu; daha sonra bu başlık "Sömürge Proletaryası Forumu", "Sömürgelerdeki Ezilen Halkların Organizması" ve en sonunda da "Sömürge Halkları Birliği Organizması" olarak değiştirildi.

Gazete aylık olarak yayınlanıyordu ve her sayısı 2 ila 4 sayfa arasında değişiyordu. Bazı sayılar iki haftada bir, 3 kez de iki katına çıkıyordu. Kopya sayısı 1.000 ila 5.000 arasında değişiyordu. Kısıtlı mali kaynaklar nedeniyle başlıca görevler Fransız uyruklu yöneticilerin maaşlarını ödemek, gazeteyi basmak, merkez ofisini kiralamaktı; geri kalan her şey Nguyen Ai Quoc ve yoldaşları tarafından hallediliyordu. Gazete 4 yıl boyunca (Nisan 1922 - Nisan 1926) 38 sayı yayınlamış olmasına rağmen Fransız kamuoyu ve sömürgelerdeki yurtsever hareket üzerinde büyük bir etkiye sahipti. Başkent Paris'te yayınlanan gazetenin Fransız sömürgeciliğine bir darbe olduğunu ve hükümet tarafından gazetenin sömürgelere getirilmesinin yasaklandığını belirtmek gerekir. O dönemde, Hindiçin'de, Le Paria - Sefiller'i okuyan herkes tutuklanıyordu. Gazeteyi kolonilere ulaştırmak için Nguyen Ai Quoc ve meslektaşları onu kamu postasıyla veya denizciler ve yerliler aracılığıyla gönderdiler.

Fransız yetkililerin yasaklarına rağmen, gazetenin amacını ve ilkelerini yerine getirmek için bir yaşam alanı vardı. Le Paria'da Nguyen Ai Quoc, haber, yorum, başyazı, kısa öykü, çeviri, skeç, resim, eskiz gibi birçok türde en çok makale yazan kişiydi. Makaleleri, Fransız sömürgeciliğinin Vietnam ve Hindiçin halklarına yönelik baskı ve sömürü politikasını iliklerine kadar ifşa etmekle kalmadı, aynı zamanda sömürgeciliğin sömürge halklarına yönelik çirkin ve gülünç yüzüne de işaret etti. Basının, ulus ve sınıfın tüm düşmanlarına karşı diğer faaliyetleriyle birlikte, kitleleri uyandırıp harekete geçirerek ayağa kalkmaları ve kurtuluş mücadelesine katkıda bulunmaları için kullandığı ve büyük etkinliğini yaydığı keskin bir silah haline geldiği söylenebilir.

Nguyen Ai Quoc, Nguoi cung kho gazetesinin yanı sıra birçok Fransız gazetesine de makaleler yazdı. Özellikle Nhan Dao gazetesinde "Yerli Sorunu", "Bayan Trung Trac'ın Ağıdı", "Sigara Kokusunu Bilen Kişi", "Vi Hanh" gibi makaleler yer aldı... Özellikle 19 Şubat 1923'te yayınlanan "Vi Hanh" makalesinde yazar, bunun kuzenine yazdığı ve Annamese'ye (Vietnamca) çevirdiği mektuplardan bir alıntı olduğunu, ancak "kuzen"in hikayeyi yönlendiren kurgusal bir karakter olduğunu ve bu makalenin başından beri Fransızca yazıldığını yazdı. Sömürgecilerin sömürü ve zulmü altında geçen bu dönemde Nguyen Ai Quoc, "Fransız Sömürge Rejiminin Kararı"nı yazdı ve gerçek olayları ve gerçek kişileri dile getirdi, "sahibinin sırtına sopayla vurma" tekniğini kullandı - Fransızların yazdığı sözleri kanıt olarak gösterdi. Kısa öykü aracılığıyla yeni bir edebiyatın kapılarını aralayan araştırmacı bir habercilik örneği olurken, aynı zamanda önemli bir tarihsel belge niteliğini de taşıyordu.

Guadeloupe (Fransa'nın denizaşırı bir eyaleti) doğumlu, Paris Temyiz Mahkemesi avukatı, İnsan Hakları Birliği aktivisti ve Sömürge Araştırma Komitesi üyesi Avukat Max Clainville Blonconrt'a göre: "Nguyen Ai Quoc, Le Paria gazetesine çok şey kattı... Gazetede Nguyen Ai Quoc imzalı tüm makale ve çizimlerin özel bir anlamı var. Bu, radikal devrimci mücadele ruhu ve uzlaşmaz sömürgeciliğe karşı mücadele kararlılığıdır. Bu makale ve çizimlere bakıp okuduğunuzda, yazarın çok proaktif ve çok zekice bir saldırgan ruha sahip olduğu açıkça görülebilir."

Birçok gazetecilik araştırmacısı, Le Paria'nın doğuşunun Çinhindi ve sömürgelerde Marksizm-Leninizm'in yayılmasına önemli ölçüde katkıda bulunduğunu, ezilen ve sömürülen halkları uyandırdığını ve ülkemizde ve sömürgelerde ulusal kurtuluş hareketinde önemli bir dönüm noktası olduğunu savunuyor. Lider Nguyen Ai Quoc, gazeteciliğin "keskin aracı" aracılığıyla ulusun devrimci mücadelesine hizmet ederken, aynı zamanda sömürgelerin vatanseverlik ve mücadele ruhunu da teşvik etti. Ho Chi Minh'in insani değerleri ve gazetecilik etiğiyle harmanlanmış gazetecilik ruhu sayesinde, bugün ve yarın nesiller öğrenmeye çalışıyor.

NGUYEN HAO

Kaynak: https://baoangiang.com.vn/lanh-tu-nguyen-ai-quoc-linh-hon-bao-nguoi-cung-kho-a422825.html