Λίγες γραμμές αναμνήσεων για την καθηγήτρια δημοσιογραφίας Νγκουγιέν Τρι Νιέν...

Αναγνωρίζοντας τη σημασία και την αναγκαιότητα της επαγγελματικής κατάρτισης και της βελτίωσης των δημοσιογραφικών δεξιοτήτων για δημοσιογράφους και αρθρογράφους στην επαρχία, τον Σεπτέμβριο του 2005, η Ένωση Δημοσιογράφων της Επαρχίας Quang Binh σε συντονισμό με το Κέντρο Εκπαίδευσης Δημοσιογραφίας του Βιετνάμ εγκαινίασαν ένα μάθημα κατάρτισης με θέμα τη «Δημοσιογραφία», το οποίο διδάσκουν οι λέκτορες του Κέντρου, κ. Tran Dinh Thao και κ. Nguyen Uyen.

Ο αείμνηστος δημοσιογράφος και δημοσιογράφος Nguyen Tri Nien

Οι περισσότεροι από εμάς τους φοιτητές είχαμε ήδη την ευκαιρία να γράψουμε. Κάποιοι έχουμε λάβει επίσημη εκπαίδευση, έχουμε αποφοιτήσει από σχολές δημοσιογραφίας, ραδιοφώνου, τηλεόρασης... αλλά υπάρχουν και εκείνοι που απλώς γράφουν με πάθος. Μετά από 5 ημέρες μελέτης και εξάσκησης, επιστρέψαμε στην πραγματικότητα και στο γράψιμο, νιώθοντας πιο σίγουροι, γράφοντας πιο αποτελεσματικά, όπως ακριβώς λέει και η παροιμία: «Χωρίς δάσκαλο, δεν μπορείς να τα καταφέρεις»!

Τον Απρίλιο του 2006, ο Σύνδεσμος συνέχισε να ανοίγει μια δεύτερη τάξη, την τάξη «Γλώσσας Δημοσιογραφίας», την οποία δίδασκε απευθείας ο κ. Nguyen Tri Nien. Μας ενημέρωσαν ότι ήταν επικεφαλής του Τμήματος Λογοτεχνίας, στο πλαίσιο του Ινστιτούτου Δημοσιογραφίας και Προπαγάνδας (νυν Ακαδημία Δημοσιογραφίας και Προπαγάνδας). Μετά τη συνταξιοδότησή του από τη διοίκηση, συνέχισε να εργάζεται ως λέκτορας, διδάσκοντας Γλώσσα Δημοσιογραφίας εδώ.

Μερικά έργα του αείμνηστου δημοσιογράφου Nguyen Tri Nien

Πριν αποδεχτεί την πρόσκληση από την Επαρχιακή Μόνιμη Επιτροπή να διδάξει το μάθημα, είχε μόλις εκδώσει και λανσάρει το βιβλίο «Γλώσσα της Δημοσιογραφίας». Ο καθένας μας χρησιμοποιούσε και θεωρούσε το βιβλίο ως εγχειρίδιο δημοσιογραφίας. Το περιεχόμενο του βιβλίου περιλαμβάνει μια σειρά από διαλέξεις και άρθρα σχετικά με τη γλώσσα που χρησιμοποιείται για τους δημοσιογράφους, γραμμένα από τον ίδιο τον καθηγητή - τον θεωρητικό της δημοσιογραφίας, δημοσιογράφο Nguyen Tri Nien. Πρόκειται πραγματικά για ένα σχολαστικό και διανοητικό ερευνητικό έργο στον τομέα της δημοσιογραφικής γλώσσας. Για εμάς, αν και εξακολουθεί να είναι λίγο παράξενο και καινούργιο, όταν το μελετάμε σε βάθος, συνειδητοποιούμε: Η γλώσσα για τη δημοσιογραφία είναι συχνά... «υπεργλώσσα»!

Με την πάροδο του χρόνου, οι οξυδερκείς επαγγελματικές δεξιότητες και η εμπνευστική δύναμη του κ. Nguyen Tri Nien έχουν γίνει πολύ οικεία σε εμάς, τους μαθητές του...

Επίσης, μέσα από 5 ημέρες διδασκαλίας, ο δάσκαλος μας έχει εξοπλίσει με δεκάδες μαθήματα, όπως: « Απαραίτητες γνώσεις δημοσιογράφων», «Χαρακτηριστικά της δημοσιογραφικής γλώσσας», «Γλωσσικές σχέσεις», «Αξιοποίηση της γλωσσικής φύσης της δημοσιογραφικής γλώσσας», «Συντακτικές σχέσεις και σημασία», «Επιμέλεια περιοδικού», «Κανόνες χρήσης μεμονωμένων λέξεων στα βιετναμέζικα», «Συμπεράσματα σχετικά με τους γλωσσικούς κανόνες», «Εμπειρία σε σύντομες ειδήσεις και αντιφάσεις», «Κατώφλι και σημασία του κατωφλίου», «Εμπειρία στην υπέρβαση του κατωφλίου», «Μερικές κοινές σημειώσεις»... Τέλος, υπήρξε η συνοπτική συνεδρία της τάξης το απόγευμα της 12ης Απριλίου 2006.

Μέσα από αυτή την πολύτιμη διαδικασία επαγγελματικής κατάρτισης, θυμόμαστε ακόμα και κατανοούμε βαθιά αυτό που συμβούλεψε ο κ. Nguyen Tri Nien: «Το να είσαι δημοσιογράφος σημαίνει άμεση συμμετοχή σε πολιτικές δραστηριότητες. Αυτό πρέπει να είναι σαφές από την αρχή. Όποιος σκοπεύει να ζήσει ή να πεθάνει με το επάγγελμα πρέπει να το θυμάται σαν καρφί. Το να είσαι δημοσιογράφος σημαίνει άμεση συμμετοχή σε πολιτικές δραστηριότητες, όχι ασαφής σε αυτό το θέμα. Μόνο όταν είναι τόσο σαφές μπορεί κανείς να είναι δημοσιογράφος. Γιατί όλες οι εφημερίδες απευθύνονται στους αναγνώστες, στους ακροατές του ραδιοφώνου. Όλες χρησιμοποιούν γλώσσα, ακόμα κι αν πρόκειται για οπτική δημοσιογραφία, η εικόνα είναι το «κύριο κείμενο» και οι λέξεις είναι το «δευτερεύον κείμενο», αλλά δεν μπορεί να υπάρξει εικόνα χωρίς λέξεις. Ακόμα κι αν υπάρχουν λέξεις, οι λέξεις πρέπει να είναι όπως αυτό που αξίζει την εικόνα. Ακόμα κι αν υπάρχουν καλές εικόνες, οι λέξεις πρέπει να είναι όπως αυτό που ενισχύει την εικόνα, που την διευκρινίζει. Έτσι, στο τέλος, ανεξάρτητα από το είδος της εφημερίδας, η γλώσσα εξακολουθεί να είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέσο μετάδοσης πληροφοριών. Επομένως, θέλουμε να δώσετε προσοχή στην επίδραση της γλώσσας στη ζωή. Για να έχετε τα παραπάνω, δηλαδή να έχετε μια έντονη πολιτική επίγνωση, μια γλωσσική δεξιότητα για να καλύψετε τις επαγγελματικές ανάγκες, Ένας δημοσιογράφος πρέπει να έχει μια πολύ πλούσια βάση γνώσεων.

Έτσι, φεύγοντας από την τάξη, μέσα από πρακτικές δραστηριότητες, γενιές μαθητών θυμούνται ακόμα τη φωνή του δασκάλου και τις ελκυστικές διαλέξεις του στο μάθημα «Δημοσιογραφία Γλώσσα», και τον θυμούνται πάντα με αγάπη και σεβασμό. Δυστυχώς, κανείς στην τάξη εκείνη την ημέρα δεν είχε… φωτογραφική μηχανή για να φωτογραφηθεί με τον καθηγητή ως αναμνηστικό.

Ο χρόνος πέρασε γρήγορα, έχουν περάσει 17 χρόνια, έχω σημειώσει ορισμένα επιτεύγματα στη δημοσιογραφία και θυμάμαι πάντα την ευγνωμοσύνη των καθηγητών μου! Κάθε φορά που πήγαινα στο Ανόι , συναντούσα ξανά τον κ. Nguyen Uyen. Είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον κ. Tran Ba ​​​​Lan, ένα μεγάλο δέντρο καθηγητών δημοσιογραφίας στη χώρα μας. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αναζητούσα και επισκεπτόμουν με ζήλο τον κ. Nguyen Tri Nien και τον κ. Tran Dinh Thao, αλλά λόγω των συνθηκών εργασίας και των χρονικών περιορισμών, ο μαθητής από το Quang Trach (Quang Binh), ο οποίος ήταν μελετηρός και μιλούσε πολύ εκείνη την εποχή, δεν ήταν ακόμα ικανοποιημένος με τους δύο καθηγητές.

Ξαφνικά πριν από λίγα χρόνια, με την ευκαιρία της 96ης επετείου της Ημέρας Επαναστατικού Τύπου του Βιετνάμ, η κόρη του, η Δασκάλα Nguyen Phuong Anh - Λέκτορας της Ιατρικής και Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Thanh Dong, με ενημέρωσε ότι είχε πεθάνει. Μία από τις δασκάλες που μας δίδαξαν, μας ενέπνευσαν και μας έδωσαν το πάθος για τη συγγραφή είχε πεθάνει. Ευτυχώς, πριν από αυτό, ζήτησα από τον Δρ. Hoang Thi Thu Thuy, μαθητή και συνάδελφό του, να μου στείλει μια φωτογραφία της με τον αγαπημένο της δάσκαλό κατά τη διάρκεια των χρόνων που εργαζόταν στο Hue, για να τον θυμάμαι την Ημέρα Τύπου του Βιετνάμ. Αλλά στην καρδιά μου, πάντα έτρεφα την ιδέα να του δείξω την ευγνωμοσύνη μου με κάθε δυνατό τρόπο!

Στη συνέχεια, τον Οκτώβριο του 2022, εγώ και η κόρη του δασκάλου μου γίναμε μαθητές της 16ης Τάξης Εκπαίδευσης Γραφής του Κέντρου Εκπαίδευσης Γραφής Nguyen Du - Σύνδεσμος Συγγραφέων του Βιετνάμ. Η τάξη είχε σχεδόν 100 μαθητές, αλλά το 1/3 από αυτούς ήταν πρώην μαθητές της δασκάλας Nguyen Tri Nien. Η σύμπτωση μας βοήθησε να γίνουμε αδέρφια και πήγαμε μαζί στο Ha Dong για να προσφέρουμε θυμίαμα στη μνήμη του δασκάλου. Μπροστά στο πορτρέτο του δασκάλου, αν και προσπάθησα να συγκρατήσω τα συναισθήματά μου, ξέσπασα σε κλάματα, κάνοντας τους αδελφούς και τις αδελφές μου που με συνόδευαν να σκουπίσουν τα δάκρυά τους. Το κλάμα ζέστανε την καρδιά μου, βοηθώντας με να απελευθερώσω τη λύπη που δεν γνώρισα τον δάσκαλο νωρίτερα, έστω και αν ήταν απλώς για να τον κοιτάξω και να πω ευχαριστώ!

Με την ευκαιρία της 98ης επετείου της Ημέρας Επαναστατικού Τύπου του Βιετνάμ, γράφω αυτές τις συγκινητικές γραμμές, ευχαριστώντας ειλικρινά τους δασκάλους που μας δίδαξαν με αφοσίωση, ώστε οι συγγραφείς μας να μπορούν να είναι πιο ακλόνητοι και να έχουν γράψει σελίδες που αγαπήθηκαν από το κοινό όπως σήμερα. Πιστεύω ότι οι γενιές των φοιτητών δημοσιογραφίας είναι όλοι άνθρωποι που εκτιμούν την ορθότητα και θα θυμούνται για πάντα την αγάπη των δασκάλων τους!!!

Νγκουγιέν Τιέν Νεν

        

Πηγή: https://www.congluan.vn/doi-dong-ki-niem-ve-nguoi-thay-day-lam-bao-nguyen-tri-nien-post250215.html