Παιδικά ποιήματα στη λαϊκή ιστορία

(VHQN) - Οι αρχαίοι Κομφουκιανοί μελετητές χρησιμοποιούσαν τον όρο "phong sử" για να αναφερθούν σε λαϊκά τραγούδια και ρίμες που προέρχονταν από αρχαία ιστορικά γεγονότα. Στο phong sử, δημιουργήθηκαν πολλές ρίμες για να διαδώσουν ιστορίες της εποχής μέσα από το παιδικό τραγούδι. Με την πάροδο του χρόνου, η αρχική πρόθεση χάθηκε, αφήνοντας μόνο απλούς στίχους ή στίχους που σχετίζονται με παιδικά παιχνίδια.

Η πρώτη σελίδα του βιβλίου «Βιετναμέζικα Ιστορικά Αρχεία» γραμμένη με κινεζικούς χαρακτήρες. Φωτογραφία: PHU BINH

«Chi chi nhến nhến, το προσάναμμα βγάζει φωτιά, το άλογο δραπετεύει, οι πέντε αυτοκράτορες παραμένουν, καταστρώνουν ένα σχέδιο για να τους βρουν. Κρυφτό... απ.» Όλοι γνωρίζουν αυτή την ομοιοκαταληξία που θέτει τον ρυθμό για το παιδικό παιχνίδι «κρυφτό» (υπάρχουν παραλλαγές τόσο στους στίχους όσο και στα παιχνίδια που χρησιμοποιούν αυτό το παιδικό ομοιοκαταληξία - BT).

Οι ερευνητές έχουν επισημάνει ότι «το καρφί που βγάζει φωτιά» αναφέρεται στον ήχο των γαλλικών αποικιακών πυροβόλων που πυροβολούν προς το λιμάνι του Ντα Νανγκ . «Το άλογο με τα σπασμένα ηνία» αναφέρεται στον βασιλιά Χαμ Νγκί που εγκαταλείπει τον θρόνο του και πηγαίνει στη βάση Ταν Σο στο Κουάνγκ Τρι για να εκδώσει τη διακήρυξη Καν Βουόνγκ εναντίον των Γάλλων.

Επομένως, η υπόθεση ότι «οι πέντε αυτοκράτορες παρέμειναν» αναφέρεται στις αναταραχές στην αυλή Χουέ μετά τον θάνατο του Αυτοκράτορα Του Ντουκ: μέσα σε τέσσερις μήνες, τρεις αυτοκράτορες, ο Χιεπ Χόα, ο Ντουκ Ντουκ και ο Κιέν Φουκ, ενθρονίστηκαν. Στη συνέχεια, ο Αυτοκράτορας Ντονγκ Κανχ ενθρονίστηκε αφού οι Γάλλοι αποικιοκράτες «σχεδίασαν να βρουν» και να συλλάβουν τον Αυτοκράτορα Χαμ Νγκί, στέλνοντάς τον εξόριστο στην Αλγερία.

Οι στίχοι, «Παράδεισος και κόλαση εκατέρωθεν, οι σοφοί θα ωφεληθούν, οι ανόητοι θα υποφέρουν. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι τη νύχτα, σκέφτομαι τον Θεό, θυμούμενος τον Πατέρα, απαγγέλλοντας προσευχές για να ακολουθήσω τον Πατέρα της ψυχής. Η ψυχή πρέπει να προστατεύει την ψυχή, μέχρι τα γηρατειά και τον θάνατο, για να πάει στον παράδεισο», συνδέονται με ένα παιχνίδι. Δύο παιδιά τυλίγονται στην αγκαλιά τους σχηματίζοντας δύο πύλες, δοκιμάζοντας την ευκινησία των άλλων παιδιών. Τα πιο γρήγορα γλιστρούν μέσα από τις πύλες του ουρανού και απολαμβάνουν την ευτυχία, ενώ τα πιο αργά πρέπει να μπουν στις σκοτεινές πύλες της κόλασης.

Μια αγροτική σκηνή στην ημιορεινή περιοχή Quang Nam . Φωτογραφία: ΜΚΟ QUANG TUAN

Αρχικά, ήταν ένα παιχνίδι που δημιουργήθηκε για παιδιά σε καθολικές γειτονιές. Αργότερα, ο αρχικός του σκοπός ξεθώριασε και έγινε ευρέως διαδεδομένο, με τα παιδιά να το παίζουν παντού. Το "Heaven and Hell" πλέον χρησιμεύει μόνο ως δύο πύλες για να δοκιμάσει την απόλαυση των παιδιών - παίζουν χωρίς να κατανοούν το θρησκευτικό μήνυμα που αρχικά προοριζόταν στους στίχους.

Ένας Βιετναμέζος Κομφουκιανός μελετητής στις αρχές του 20ού αιώνα συγκέντρωσε 100 λαϊκά τραγούδια από την Κεντρική περιοχή και προσπάθησε να εξηγήσει την ιστορική και πολιτιστική τους προέλευση στο βιβλίο του «Λαϊκή Ιστορία του Βιετνάμ» (συγγραφέας: Tieu Cao Nguyen Van Mai - χειρόγραφο με κινέζικους χαρακτήρες, αριθμός καταλόγου VNT19, φυλάσσεται στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας της Σαϊγκόν από το 1955· μεταφρασμένο από τον Ta Quang Phat· εκδόθηκε από το Γραφείο του Υπουργού Πολιτισμού της Σαϊγκόν το 1972). Σε αυτή τη συλλογή, υπάρχουν πολλά πολύ παλιά λαϊκά τραγούδια των οποίων η προέλευση εξηγείται σε ορισμένα σημεία με αρκετά σαφείς υποθέσεις, ενώ σε άλλα παραμένει ασαφής και αμφισβητήσιμη.

« Την αυγή, κατεβαίνω για να λουστώ στην Ανατολική Θάλασσα, ποδοπατώντας τον δράκο που ανεβαίνει σε εννέα στροφές. Είμαι πανευτυχής / Οι λιβελούλες είναι σε αταξία, οι χρυσές φουρκέτες είναι σε αταξία, μερικές ανοίγουν την πύλη πετούν, άλλες περνούν κρυφά. Είμαι πανευτυχής / Χαιρετώντας το φίδι, πού πάει το φίδι; Χαϊδεύοντας την γενειάδα της τίγρης. Είμαι πανευτυχής .» Αυτές οι τρεις γραμμές ανήκουν στα κεφάλαια 18, 19 και 20 του προαναφερθέντος βιβλίου, τα οποία η συγγραφέας Nguyen Van Mai σχολίασε «είναι όλα παιχνιδιάρικα τραγούδια βοσκών βουβαλιών, και το νόημά τους είναι ασαφές» (ibid., σελ. 72-74).

Ωστόσο, αργότερα εικάζει: «Αυτά τα τρία κεφάλαια σημαίνουν ότι όταν ο Ντιν Τιεν Χοάνγκ ήταν βοσκός, έπαιζε με τα παιδιά, δημιουργούσε σχηματισμούς μάχης για να πολεμήσει τον εχθρό και έκανε τα παιδιά να τραγουδούν».

Το Κεφάλαιο 18 είναι σαν τον Σχηματισμό του Δράκου, το Κεφάλαιο 19 είναι σαν τον Σχηματισμό της Πεταλούδας, το Κεφάλαιο 20 είναι σαν τον Σχηματισμό των Φιδιών, επειδή η παράδοση έχει προ πολλού εξαφανιστεί. Τώρα, οι βοσκοί, κάθε φορά που βόσκουν βουβάλια στα χωράφια, μαζεύονται και τραγουδούν αυτά τα τραγούδια, οπότε τα έχω καταγράψει για να ζητήσω από τους κυρίους τη γνώμη τους» (ibid., σελ. 75).

«Ω, Nược Nược! Το αργό φεγγάρι ανέτειλε, η παλίρροια ανεβαίνει. Κωπηλατήστε προς την όχθη του ποταμού, βάλτε τρία ή πέντε καλάθια. Ίσως ο ουρανός μας ευλογήσει και πιάσουμε ένα ψάρι φάλαινας. Τα χρήματα θα γεμίσουν τα καλάθια μας και το ρύζι θα γεμίσει τρία ή πέντε καλάθια». Αυτή η παιδική ομοιοκαταληξία συνδέεται με το παιχνίδι των καταδύσεων και του κυνηγιού στο ποτάμι, και ο συγγραφέας του βιβλίου «Βιετναμέζικα Ιστορικά Αρχεία» την εξηγεί ως μια αλληγορική ιστορία για έναν ηλικιωμένο ψαρά ονόματι Tráng, ο οποίος βούτηξε κρυφά στη λιμνοθάλασσα Thị Nại για να παραδώσει μια επιστολή από τον Võ Tánh (ο οποίος πολιορκήθηκε από τον στρατό Tây Sơn στην πόλη Quy Nhơn) στον Άρχοντα Nguyễn Ánh, ο οποίος ήταν αγκυροβολημένος στη θάλασσα σκοπεύοντας να τον σώσει. Ο Võ Tánh συμβούλεψε τον Κύριο να μην τον σώσει, αλλά να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να επιτεθεί στον Phú Xuân.

Ακολουθώντας τη συμβουλή, ο Νγκουγιέν Αν κατέλαβε τη βόρεια πρωτεύουσα της δυναστείας Τάι Σον. Αυτή η αποφασιστική νίκη έθεσε τα θεμέλια για την εγκαθίδρυση της δυναστείας Νγκουγιέν. Αργότερα, όταν κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Τζια Λονγκ για να τον ανταμείψει, ο γέρος ψαράς δεν ζήτησε τίποτα, επιθυμώντας μόνο να απολαύσει το καθημερινό του επάγγελμα του ψαρά.

Πρόσφατα, έχει προκύψει μια διαμάχη σχετικά με τον θρύλο ότι η μητέρα και η κόρη, Phi Yến – παλλακίδες του βασιλιά Gia Long (μητέρα ονόματι Răm και κόρη ονόματι Cải) – είναι η προέλευση του παιδικού στίχου «Ο άνεμος κουβαλάει τα χόρτα μουστάρδας στον ουρανό, ο κόλιανδρος μένει για να υπομείνει πικρά λόγια».

Ωστόσο, πριν από περισσότερα από 100 χρόνια (1914 - 1920), ο συγγραφέας Tieu Cao Nguyen Van Mai δήλωσε ότι αυτός ο στίχος γράφτηκε από μια παλλακίδα ονόματι Nguyen Thi Kim κατά τα τέλη της δυναστείας Le για να εκφράσει τα συναισθήματά της. Αργότερα έγινε ένα δημοφιλές παιδικό ποιηματάκι.

Πηγή: https://baoquangnam.vn/van-hoa/dong-dao-trong-phong-su-153562.html