کاربرد خلاقانه اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر در بستر جدید ویتنام امروز

TCCS - اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر بر اساس به ارث بردن اومانیسم در سنت فرهنگی مردم ویتنام، جذب جوهره فرهنگ بشری و در عین حال به کارگیری خلاقانه مارکسیسم-لنینیسم در فرآیند رهبری انقلاب ویتنام شکل گرفت؛ و این به معنای جهت گیری برای برنامه ریزی دستورالعمل ها، سیاست ها و استراتژی های حزب و دولت در مورد احترام، تضمین و حمایت از حقوق بشر بود. در شرایط جدید، لازم است اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر به شیوه ای مناسب و علمی و با توجه به نیازهای جدید واقعیت کشور، به طور خلاقانه به کار گرفته شود.

عضو دفتر سیاسی و نخست وزیر، فام مین چین، از دانش‌آموزان و معلمان مدرسه هی وونگ - یک مدرسه شبانه‌روزی برای کودکان بدشانسی که والدین خود را به دلیل بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ از دست داده‌اند - بازدید کرد. عکس: VNA

اندیشه‌های هوشی مین در مورد حقوق بشر

اندیشه‌های هوشی مین در مورد حقوق بشر عمیقاً تحت تأثیر موارد زیر شکل گرفته و قرار گرفته است: ۱- انسان‌گرایی در سنت‌های فرهنگی و تاریخی مردم ویتنام ، جایی که ارزش‌های انسانیت، عشق، عدالت و برابری مورد احترام قرار می‌گیرند. به طور خاص، اندیشه‌های مربوط به آزادی و استقلال به وضوح در طول تاریخ مبارزه مردم ویتنام علیه ظلم و تجاوز بیان شده است. علاوه بر این، رئیس جمهور هوشی مین در طول فرآیند رهبری مبارزه برای استقلال ملی متوجه شد که حقوق بشر نه تنها یک مسئله فردی است، بلکه با آزادی، استقلال و تمامیت ارضی یک ملت نیز ارتباط نزدیکی دارد. او عمیقاً دریافت که تنها زمانی که یک ملت استقلال به دست می‌آورد، مردم آن می‌توانند واقعاً از حقوق اساسی برخوردار باشند. ۲- فلسفه و ایدئولوژی مارکسیسم-لنینیسم: رئیس جمهور هوشی مین ایدئولوژی مارکسیسم-لنینیسم در مورد رهایی انسان و جامعه‌ای بدون ظلم و استثمار را به ارث برد و خلاقانه توسعه داد. ۳- ارزش‌های ایدئولوژیک مترقی بشریت : رئیس جمهور هوشی مین ارزش‌های جهانی حقوق بشر را از انقلاب‌های بزرگ جهان ، به ویژه از اعلامیه استقلال ایالات متحده، اعلامیه حقوق بشر و حقوق شهروندی فرانسه و سایر ایده‌های مترقی بشریت فرا گرفت و خلاقانه این ارزش‌های جهانی را در عمل انقلاب ویتنام به کار گرفت. ۴- تجربه زندگی و فعالیت‌های عملی: رئیس جمهور هوشی مین در طول سفرهای خود به بسیاری از کشورها، شاهد بی‌عدالتی و از دست دادن آزادی بسیاری از مردم، به ویژه مردم ویتنام بود. این تجربه عملی، افکار او را در مورد ضرورت رهایی زحمتکشان و مردم ستمدیده جهان از ظلم و بی‌عدالتی، مبارزه برای برابری و عدالت اجتماعی و حمایت از حقوق بشر تقویت کرد. بنابراین، افکار هوشی مین در مورد حقوق بشر عمیقاً انسانی، مناسب با شرایط و نیازهای مردم ویتنام در روند مبارزه برای استقلال و ساختن کشور، دارای ارزش‌های معاصر و جاودانه است.

حزب ما از زمان تأسیس خود همواره تأکید کرده است که مارکسیسم-لنینیسم و ​​اندیشه هوشی مین «قطب‌نما»ی همه اقدامات هستند که باید محکم گرفته شوند و به طور خلاقانه در عمل به کار گرفته شوند تا «به توسعه مارکسیسم-لنینیسم و ​​اندیشه هوشی مین کمک کنند، دائماً عقل را غنی سازند، شهامت سیاسی، ویژگی‌های اخلاقی و ظرفیت سازمانی را بهبود بخشند تا بتوانند مشکلات ناشی از عمل انقلابی را حل کنند» ⁽¹⁾ . به طور خاص، اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر، یک سیستم جامع و عمیق از دیدگاه‌ها در مورد رهایی انسان، تضمین و حمایت از حقوق بشر، در مورد حق مردم برای تسلط، بهبود زندگی مادی و معنوی مردم... است که نتیجه کاربرد و توسعه خلاقانه مارکسیسم-لنینیسم در شرایط خاص کشور ما، به ارث بردن و توسعه ارزش‌های سنتی خوب ملت و جذب جوهره فرهنگ بشری است. می‌توان گفت، رئیس جمهور هوشی مین اصول استقلال، آزادی و خوشبختی را بر اساس ترکیب سنت‌های زیبای مردم ویتنام با جوهره فرهنگ بشری، مانند اندیشه رهبر وی. آی. لنین در مورد حق تعیین سرنوشت ملی تحت الگوی سوسیالیسم در دوران شوروی؛ ارزش‌های آزادی، برابری و برادری انقلاب بورژوایی فرانسه (۱۷۸۹)؛ دکترین «سه خلق» (استقلال ملی، حقوق مدنی، آزادی و معیشت مردم) سون یات سن، میهن‌پرست چینی؛ ارزش جهانی حقوق بشر از منظر قانون و رویه بین‌المللی و غیره، که به طور خلاقانه مطابق با شرایط و اوضاع ویتنام به کار گرفته شده است، به طور خلاقانه به کار گرفته و توسعه داد. به طور خاص، محتوای اصلی اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر در جنبه‌های اساسی زیر بیان شده است:

اولاً ، سوسیالیسم بهترین رژیم برای تضمین حقوق بشر برای همه در ویتنام است، که "اگر به سوسیالیسم برسیم، مردم ما هر روز مرفه‌تر می‌شوند و سرزمین پدری ما هر روز مرفه‌تر می‌شود" ⁽²⁾ . ویژگی‌های سوسیالیسم در کشور ما، ماهیت اجتماعی واقع‌بینانه‌ای دارد که توسط مردم، برای مردم؛ ترویج ارزش‌های آزادی، رفاه و خوشبختی؛ ترکیب هماهنگ منافع شخصی و جمعی با منافع اجتماعی؛ حل رضایت‌بخش مسئله مشارکت و لذت؛ داشتن بالاترین سطح اخلاق انسان‌گرایانه، بیانگر آرمان‌های بشریت به طور کلی، و ملت و مردم ویتنام به طور خاص است. رئیس جمهور هوشی مین خاطرنشان کرد که سوسیالیسم جایی است که "توده‌ها را به یک زندگی شایسته، باشکوه و به طور فزاینده مرفه می‌رساند و باعث می‌شود همه کارگران یک سرزمین پدری آزاد، شاد و قدرتمند داشته باشند و به سمت افق‌های روشن بروند " ⁽³⁾ ، "فقط سوسیالیسم و ​​کمونیسم می‌توانند مردم و کارگران ستمدیده در سراسر جهان را از بردگی رهایی بخشند" ⁽⁴⁾ ، زیرا در رژیم کمونیستی "همه مرفه، شاد، آزاد هستند؛ همه خردمند و اخلاقی هستند" ⁽⁵⁾ . با این روحیه، او تلاش زیادی را صرف آماده‌سازی جامع و کامل برای تولد یک جامعه جدید، زیبا، مترقی و متمدن کرد، جامعه‌ای که در آن مردم ما واقعاً کاملاً آزاد شده و شرایط لازم برای برآوردن نیازهای مادی و معنوی خود را دارند. زیرا به گفته او: «ما آزادی و استقلال را به دست آورده‌ایم، اما اگر مردم هنوز از گرسنگی و سرما بمیرند، آزادی و استقلال بی‌معنی است. مردم فقط زمانی ارزش آزادی و استقلال را می‌دانند که به اندازه کافی غذا و لباس داشته باشند» ⁽⁶⁾ و «اگر کشور مستقل باشد اما مردم از شادی و آزادی برخوردار نباشند، استقلال بی‌معنی است» ⁽⁷⁾ .

دوم ، ماهیت اصلی حقوق بشر همیشه با «استقلال - آزادی - خوشبختی» مرتبط است، که با حقوق ملی و طبقاتی مرتبط است، زیرا کسب حقوق بشر «نتیجه مبارزه طولانی مردم زحمتکش و ستمدیده در طول اعصار در جهان و همچنین نتیجه مبارزه بشریت برای تسلط بر طبیعت است؛ از این طریق، حقوق بشر به ارزش مشترک بشریت تبدیل می‌شود» ⁽⁸⁾ . رویه تاریخی نشان می‌دهد که وقتی کشوری حاکمیت خود را از دست می‌دهد، حقوق بشر به طور جدی پایمال می‌شود، به ویژه در دوره حکومت استعماری فرانسه، رئیس جمهور هوشی مین خاطرنشان کرد: «هرگز در هیچ دوره‌ای، در هیچ کشوری، مردم همه حقوق بشر را تا این حد بی‌رحمانه و بی‌شرمانه نقض نکرده‌اند» ⁽⁹⁾ ؛ پیش‌نیاز تضمین حقوق بشر این است که ملت باید آزادی، استقلال داشته باشد و حاکمیت ملی باید حفظ شود. در واقع، تا زمانی که انقلاب اوت (1945) به پیروزی نرسید، جمهوری دموکراتیک ویتنام (که اکنون جمهوری سوسیالیستی ویتنام است) متولد نشد، مردم ما از بردگی آزاد نشدند و از ارزش استقلال و آزادی برخوردار نشدند. از اینجا، حقوق مدنی برای اولین بار در قانون اساسی و قوانین تصریح شد. این کشور به سمت هدف «مردم ثروتمند، کشور قوی، دموکراسی، برابری، تمدن» - بالاترین و ملموس‌ترین بیان حقوق بشر، حفاظت از حاکمیت ملی و مردم - توسعه یافت.

سوم ، «دموکراسی» عنصر اساسی در ایجاد و حمایت از حقوق بشر است که در حق مالکیت همراه با حق ارباب بودن بیان می‌شود، زیرا «کشور ما یک کشور دموکراتیک است. همه مزایا برای مردم است . همه قدرت‌ها متعلق به مردم است... دولت از کمون گرفته تا دولت مرکزی توسط مردم انتخاب می‌شود » ⁽¹⁰⁾ . بنابراین، مردم سوژه‌های واقعی رژیم هستند، قدرت را در دست دارند و نمایندگانی را برای اداره آن دولت از طرف خود انتخاب می‌کنند. و اگر «دولت به مردم آسیب برساند، مردم حق دارند دولت را برکنار کنند» ⁽¹¹⁾ . می‌توان گفت که «دموکراسی» پایه و اساس ایجاد یک نظام حقوقی است که حقوق بشر، حقوق مدنی، مرتبط با منافع جامعه و منافع ملی را تضمین می‌کند.

چهارم ، حقوق بشر باید در تمام طبقات و اقشار اجتماعی، از کودکان، نوجوانان، جوانان، زنان، سالمندان، کارگران، کشاورزان، روشنفکران، اقلیت‌های قومی و غیره، با روحیه «کشور ما کشوری متحد از گروه‌های قومی متعدد است. همه گروه‌های قومی ساکن ویتنام از نظر حقوق و وظایف برابر هستند» ^(12)، تضمین شود. علاوه بر این، حقوق بشر در تمام زمینه‌ها، مانند سیاست، اقتصاد، امور مدنی، فرهنگ، جامعه، همه برابرند، زن و مرد از حقوق برابر برخوردارند. رئیس جمهور هوشی مین تأکید کرد: «ما انقلاب می‌کنیم تا برای حقوق برابر مبارزه کنیم، زن و مرد از حقوق برابر برخوردارند» ⁽¹³⁾ . این امر در این واقعیت نشان داده می‌شود که همه شهروندان مجاز به شرکت در دولت، حق رأی، آزادی بیان، انتشارات، سازماندهی و تجمع، آزادی عقیده و اقامت، سفر در داخل و خارج از کشور هستند. در عین حال، گروه‌های آسیب‌پذیر در جامعه همیشه طبق اصل توزیع عادلانه مورد حمایت و حفاظت قرار می‌گیرند: «زیاد کار کن، زیاد به دست بیاور، کمتر کار کن، کمتر به دست بیاور، کار نکن، هیچ چیزی به دست نمی‌آور. سالمندان یا معلولان توسط دولت مورد کمک و مراقبت قرار خواهند گرفت» ⁽¹⁴⁾ .

پنجم ، رئیس جمهور هوشی مین درخواست کرد که بر انجام مسئولیت‌ها در جایگاه «کارمند دولت» و «خدمتگزار» تمرکز شود تا حداکثر خدمت برای تضمین حقوق مردم انجام شود. از سوی دیگر، او همچنین این دیدگاه را تأیید کرد که حقوق از تعهدات و مسئولیت‌های شخصی جدایی‌ناپذیر هستند، که «حقوق و آزادی‌های دموکراتیک هر فرد از تعهدات و مسئولیت‌های شهروندان جدایی‌ناپذیر است» ( ¹⁵⁾ . در کتاب سفید «دستاوردها در حفاظت و توسعه حقوق بشر در ویتنام» نیز تأکید شده است: «حقوق و آزادی‌های هر فرد تنها بر اساس احترام به حقوق و منافع مشترک ملت و جامعه تضمین و ارتقا می‌یابد؛ حقوق باید با تعهدات نسبت به جامعه همراه باشد» ⁽¹⁶⁾ . علاوه بر این، به گفته وی، لازم است مشخص شود که حقوق مردم ویتنام بر اساس احترام به حقوق سایر ملت‌ها تضمین می‌شود.

کاربرد عملی اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر در نزدیک به ۴۰ سال اجرای فرآیند نوسازی در ویتنام

دستاوردها

در دوره پیش از نوسازی، به دلایل مختلف، برخی از مفاد قانون اساسی و قوانین ویتنام در مورد حقوق بشر هنوز به طور کامل مؤثر نبودند. از سال ۱۹۸۶، دستاوردهای ویتنام در حفاظت و تضمین حقوق بشر به طور فزاینده‌ای توسط جهان به رسمیت شناخته و مورد تقدیر قرار گرفته است... علاوه بر این، ویتنام در حال ساختن دولتی از مردم، توسط مردم و برای مردم با سیاستی منسجم برای احترام و تضمین حقوق بشر است که در تمام استراتژی‌ها و برنامه‌های توسعه کشور گنجانده شده و به مردم در داشتن زندگی صلح‌آمیز، مرفه، آزاد و شاد کمک می‌کند.

در کنار آن، ویتنام در اکثر معاهدات بین‌المللی اساسی در مورد حقوق بشر، مانند کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی؛ کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی؛ کنوانسیون رفع همه اشکال تبعیض علیه زنان شرکت کرده است؛ عضو فعالی در مجامع و کنفرانس‌های منطقه‌ای و بین‌المللی در زمینه حقوق بشر و غیره است؛ و بدین ترتیب، جایگاه و اعتبار بین‌المللی روزافزون کشورمان را نشان می‌دهد و استدلال‌های انکار، تحریف و تخریب از سوی نیروهای متخاصم در مورد دستاوردهای حفاظت و تضمین حقوق بشر در ویتنام را رد می‌کند. از سوی دیگر، نظام حقوقی ویتنام در مورد حقوق بشر در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، مدنی، اجتماعی و فرهنگی، نهادینه می‌کند.   سیاست‌های به‌موقع حزب و دولت با روحیه‌ی «مراقبت از شادی و توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی مردم، حفاظت و تضمین حقوق بشر و منافع مشروع و قانونی مردم، احترام و اجرای معاهدات بین‌المللی حقوق بشر که کشور ما امضا کرده است» ( ¹⁷⁾ .

بنابراین، حزب ما بر اساس میراث و ارتقای نتایج کار حفاظت و اجرای حقوق مدنی و حقوق بشر در طول مراحل انقلابی، اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر را به طور خلاقانه به کار گرفته است و هدف آن تضمین حقوق همه طبقات اجتماعی، از کودکان، نوجوانان گرفته تا جوانان، زنان، کارگران، کشاورزان، سربازان، روشنفکران، اقلیت‌های قومی، افراد مذهبی، افراد دارای معلولیت و غیره است. در کنار آن، ارزش‌های استقلال - آزادی - خوشبختی برای هر فرد و هر ملتی محافظت می‌شود؛ به طور مناسب و شایسته‌ای رابطه دو طرفه بین احترام، حفاظت، اجرا و ترویج حقوق برابری، کمک متقابل و همبستگی همه مردم و جوامع بزرگ و کوچک (جنسیت، قومیت، مذهب و غیره) را در جهت وظیفه «به حداکثر رساندن عامل انسانی؛ مردم مرکز، موضوع، منبع اصلی و هدف توسعه هستند» ⁽¹⁸⁾ حل می‌کند .

برخی محدودیت‌ها

اولاً، روند تکمیل و سازماندهی اجرای دستورالعمل‌ها و سیاست‌های حزب، سیاست‌ها و قوانین دولت در مورد حمایت از حقوق بشر هنوز محدودیت‌هایی دارد: «(۱) برخی از سیاست‌ها و جهت‌گیری‌های اصلی حزب به سرعت و به طور کامل نهادینه نشده‌اند، یا نهادینه شده‌اند اما امکان‌سنجی آنها بالا نیست؛ (۲) نظام حقوقی هنوز دارای مقررات متناقض و همپوشانی است که برای توسعه اقتصادی و اجتماعی مناسب نیست و تکمیل، اصلاح و جایگزینی آنها به کندی انجام می‌شود. (۳) سازوکارها، سیاست‌ها و قوانین، محیطی واقعاً مساعد برای ترویج نوآوری و جذب منابع از سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی و همچنین از مردم ایجاد نکرده‌اند» ⁽¹⁹⁾ . برخی از مقامات، کارمندان دولت و مردم آگاهی کافی از حقوق بشر ندارند؛ اینکه حقوق همیشه با تعهدات همراه است؛ نهادهای مربوط به تعهدات شهروندان هنوز کامل نشده‌اند؛ تعادل بین توسعه اقتصادی و حمایت از حقوق بشر، به ویژه حقوق محیط زیست، حقوق استفاده از زمین و حقوق گروه‌های آسیب‌پذیر، به خوبی تضمین نشده است؛ فقدان یک سازوکار نظارتی مستقل و مؤثر برای اجرای دستورالعمل‌ها و سیاست‌های حزب و سیاست‌ها و قوانین دولت در زمینه حمایت از حقوق بشر وجود دارد؛ مردم فرصت‌های زیادی برای مشارکت در فرآیند تدوین و اجرای سیاست‌های مربوط به حقوق بشر ندارند.

دوم ، این چالش از آگاهی ناکافی و اجرای ناکارآمد ناشی می‌شود. رویکرد مبتنی بر حقوق بشر در برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌ها و برنامه‌های توسعه اجتماعی-اقتصادی. اختیارات تفویض شده برای اجرا، مسئولیت خود را در قبال پاسخگویی، اخلاق عمومی، انحطاط اخلاقی، سبک زندگی، بوروکراسی، فساد، اسراف و منفی‌گرایی که منجر به محدود شدن حقوق بشر مردم می‌شود، به طور کامل انجام نداده است.

سوم، فقدان سازوکار هماهنگی بین وزارتخانه‌ها و شعب مرکزی و محلی در حل هماهنگ و منطقی تعدادی از مسائل حقوق بشر وجود دارد.

چهارم، استفاده از رسانه‌های جریان اصلی برای اطلاع‌رسانی و تبلیغ امور خارجی از طریق کانال‌های مختلف، برای جلب حمایت جامعه بین‌المللی و ویتنامی‌های خارج از کشور، در شناسایی و رد اطلاعات بد و سمی، استدلال‌های نادرست و تحریف‌شده نیروهای ارتجاعی و متخاصم در مورد دستاوردهای حفاظت و تضمین حقوق بشر در ویتنام، به موقع و مؤثر نبوده است. گاهی اوقات، در رویکرد و حل و فصل برای محدود کردن توطئه‌ها و ترفندهای «سیاسی کردن» مسائل حقوق بشر توسط نیروهای متخاصم در داخل و خارج از کشور، و همچنین «دیپلماسی حقوق بشر» به سبک غربی، پیشگیرانه و مثبت عمل نکرده است.

این بستر جدید نیازمند به‌کارگیری خلاقانه‌ی اندیشه‌های هوشی مین در مورد حقوق بشر است.

زمینه جدید ویتنام امروز را می‌توان از جنبه‌های مختلفی، از سیاست، اقتصاد، جامعه و روابط بین‌الملل، بررسی کرد. این دوره‌ای است که ویتنام با فرصت‌ها و چالش‌های بزرگی روبرو است، زمانی که روند نوآوری و ادغام عمیق بین‌المللی ادامه می‌یابد و وارد دوران جدیدی می‌شود، دوران رشد ملی: «... این دوران توسعه است... همه مردم زندگی مرفه و شادی دارند، از توسعه و ثروتمند شدن حمایت می‌شوند؛ بیشتر و بیشتر به صلح، ثبات، توسعه جهان، خوشبختی بشریت و تمدن جهانی کمک می‌کنند. مقصد دوران رشد، کشوری ثروتمند، قوی، یک جامعه سوسیالیستی، هم‌تراز با قدرت‌های بزرگ پنج قاره است» ⁽²⁰⁾ .

اول ، تحول اقتصادی و ادغام بین‌المللی : ویتنام نزدیک به ۴۰ سال نوآوری را پشت سر گذاشته است، از یک اقتصاد برنامه‌ریزی‌شده مرکزی به یک اقتصاد بازار سوسیالیستی، و به حلقه‌ای مهم در زنجیره تأمین جهانی تبدیل شده است. رشد اقتصادی برای سال‌های متمادی پایدار بوده، سرمایه‌گذاری خارجی قوی را جذب کرده و زندگی مردم را بهبود بخشیده است. جایگاه این کشور در عرصه بین‌المللی، به‌ویژه در مسائل اقتصادی و تجاری منطقه‌ای، به‌طور فزاینده‌ای ارتقا یافته است. با این حال، افزایش رقابت منطقه‌ای و جهانی، چالش‌هایی را از نظر اشتغال برای نیروی کاری که مطابق با استانداردهای بین‌المللی آموزش ندیده‌اند، ایجاد کرده است.

دوم، سیاست ویتنام پایدار است، اما با الزامات جدیدی روبرو است : ثبات سیاسی عامل مهمی در تضمین توسعه مداوم اقتصاد است. ویتنام تحت رهبری حزب، اصول استقلال و خودمختاری را در تصمیم‌گیری‌های سیاسی و توسعه ملی حفظ می‌کند. با این حال، ویتنام همچنین با چالش‌های بزرگی در نیاز به تکمیل سازوکارها برای نوآوری در مدیریت، اصلاحات اداری، مبارزه با فساد، اسراف و منفی‌گرایی و اجرای مؤثر سیاست‌ها و قوانین مربوط به حقوق بشر، به ویژه فشار ناشی از حفاظت از حاکمیت ملی در چارچوب رقابت ژئوپلیتیکی فزاینده و شدید، روبرو است.

سوم، فرهنگ متنوع و غنی است، اما چالش‌های زیادی وجود دارد: ویتنام ۵۴ گروه قومی و مذاهب مختلف دارد که باعث ایجاد غنای فرهنگی، حق حفظ، دسترسی و لذت بردن از فرهنگ و حق آزادی عقیده و مذهب می‌شود. با این حال، این کشور هنوز با تعدادی از مشکلات اجتماعی مانند شکاف بین ثروتمندان و فقرا، نابرابری در دسترسی به فرصت‌ها و تمایز بین مناطق مواجه است.

چهارم، انقلاب صنعتی چهارم و تحول دیجیتال، فرصت‌های توسعه جدیدی را برای اقتصاد ویتنام، از تولید گرفته تا خدمات، فراهم می‌کند. با این حال، کیفیت منابع انسانی برای انقلاب صنعتی چهارم ممکن است یک چالش و مانع برای دسترسی به مشاغل باشد؛ امنیت اطلاعات، حریم خصوصی و حفاظت از داده‌های شخصی نیز از چالش‌هایی هستند که در چارچوب ادغام، اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کنند.

پنجم، روابط بین‌الملل و وضعیت جهانی شدن: مشارکت‌های استراتژیک و جامع با بسیاری از کشورهای بزرگ، مانند ایالات متحده، ژاپن، چین، هند و غیره و کشورهای عضو آسه‌آن به ویتنام کمک می‌کند تا اقتصاد خود را توسعه داده و امنیت ملی خود را تضمین کند؛ به طور گسترده در توافق‌نامه‌های تجارت آزاد (FTA) شرکت کند و به طور فعال همکاری‌های بین‌المللی را در مورد مسائل جهانی، مانند تغییرات اقلیمی، توسعه پایدار و پیشگیری و کنترل بیماری‌ها ترویج دهد. با این حال، این امر چالش‌هایی را نیز در حفاظت از حاکمیت و امنیت ملی ایجاد می‌کند و نیازمند پاسخ‌های انعطاف‌پذیر و ماهرانه به امور خارجی و روابط پیچیده بین‌المللی است.

ششم، مسائل زیست‌محیطی و توسعه پایدار: ویتنام می‌تواند از فرصت‌های ابتکارات جهانی در زمینه توسعه پایدار و رشد سبز بهره‌مند شود، زیرا جامعه بین‌المللی بر توسعه سبز، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و حفاظت از محیط زیست تمرکز دارد. با این حال، ویتنام همچنین با چالش‌های عمده‌ای در حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار روبرو است. آلودگی محیط زیست، تغییرات اقلیمی و بلایای طبیعی مسائلی هستند که به شدت بر توسعه اقتصادی و کیفیت زندگی مردم تأثیر می‌گذارند. چالش‌هایی در تضمین حقوق بشر در شرایط اضطراری ناشی از بلایای طبیعی ناشی از تغییرات اقلیمی: حق ایمنی زندگی، سلامت، حق برخورداری از استاندارد مناسب زندگی، حق زندگی در یک محیط پاک.

حزب و دولت ما سیاست‌ها و دستورالعمل‌های زیادی را برای اطمینان از اینکه همه مردم زندگی مرفه و شادی دارند، صادر کرده‌اند. منبع: nhiepanhdoisong.vn

وظایف و راهکارهایی برای به کارگیری خلاقانه افکار هوشی مین در مورد حقوق بشر در بستر جدید

اولاً، به‌کارگیری خلاقانه اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر برای تضمین هرچه بهتر حقوق بشر برای همه مردم ویتنام، مستلزم ادامه اجرای دستورالعمل‌ها و سیاست‌های حزب، سیاست‌ها و قوانین دولت در مورد حمایت از حقوق بشر است ⁽²¹⁾ ؛ شناسایی حقوق بشر به عنوان هدف و نیروی محرکه نوآوری سوسیالیستی در روح مشترک «حمایت از عدالت، حمایت از حقوق بشر، حقوق مدنی، حمایت از رژیم سوسیالیستی، حمایت از منافع دولت و حقوق و منافع مشروع و قانونی سازمان‌ها و افراد» ⁽²²⁾ . این وظیفه نه تنها مستلزم رهبری و مدیریت صحیح از سوی حزب و دولت است، بلکه مشارکت فعال همه مردم را نیز می‌طلبد.

حقوق بشر باید از طریق اجرای تعدادی از وظایف خاص تضمین شود: ۱- ایجاد یک دولت سوسیالیستی قانون‌مدار بر اساس اجرای خلاقانه افکار رئیس‌جمهور هوشی مین. سازمان‌های دولتی باید از قانون پیروی کنند و در عین حال از حقوق و منافع مشروع مردم محافظت کنند. این امر مستلزم یک سیستم حقوقی شفاف، عادلانه و مؤثر است؛ ۲- استان‌ها، شهرها، ادارات، وزارتخانه‌ها و شعب به طور فعال کار رهبری و مدیریت را بر اساس اعمال و اهمیت دادن به تحقیق، تبلیغات و آموزش در مورد مسائل حقوق بشر مرتبط با دموکراسی نوآوری کنند؛ کار اطلاعات - مطبوعات، قوه قضائیه، مذهب و اقلیت‌های قومی را به خوبی انجام دهند؛ ۳- هماهنگی نزدیک، همزمان و منظم بین وزارتخانه‌ها، ادارات، شعب و مناطق در حل هماهنگ و منطقی مسائل حقوق بشر . تنها در این صورت است که ایدئولوژی هوشی مین در مورد سوسیالیسم می‌تواند واقعاً خلاقانه و مؤثر به کار گرفته شود و رفاه و شادی را برای همه به ارمغان بیاورد و به ساختن ویتنامی مرفه، عادلانه و شاد کمک کند.

دوم، به کارگیری خلاقانه اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر در شرایط فعلی مستلزم اجرای همزمان تعدادی از وظایف و راه‌حل‌ها به شرح زیر است: ۱- حفظ و تحکیم استقلال. استقلال ملی پایه اساسی تضمین حقوق بشر است. بنابراین، وظیفه اصلی، حفظ و تحکیم استقلال سرزمین پدری در برابر همه چالش‌های خارجی است. تقویت دفاع و امنیت ملی؛ تقویت وحدت ملی و افزایش میهن‌پرستی. در عین حال، ایجاد یک اقتصاد مستقل و خوداتکا برای ایجاد پایه‌ای محکم برای تضمین حقوق بشر ضروری است. ۲- ترکیب نزدیک حقوق بشر با حقوق ملی و حقوق طبقاتی. تضمین حقوق بشر از حقوق ملی و ماهیت طبقاتی جدایی‌ناپذیر است. ایجاد یک حزب و نظام سیاسی قوی. در عین حال، ادامه ترویج دموکراسی سوسیالیستی، ایجاد شرایطی برای مشارکت مردم در مدیریت دولتی و اجتماعی؛ ۳- حفظ ارزش‌های جهانی حقوق بشر بر اساس حفظ حاکمیت ملی در ارتباط با شرایط توسعه اجتماعی-اقتصادی. ادامه ادغام فعال و پیشگیرانه در جامعه بین‌المللی، بهبود اثربخشی گفتگو در مورد حقوق بشر؛ بهبود کیفیت و اثربخشی رسانه‌های جریان اصلی در شناسایی و رد اطلاعات بد و سمی، استدلال‌های نادرست و تحریف‌شده نیروهای ارتجاعی و متخاصم در مورد دستاوردهای حفاظت و تضمین حقوق بشر در ویتنام؛ سازماندهی خوب اطلاعات خارجی و کار تبلیغاتی از طریق کانال‌های مختلف، جلب حمایت جامعه بین‌المللی و ویتنامی‌های خارج از کشور. به ویژه، در روابط داخلی و خارجی، لازم است به طور فعال و پیشگیرانه به مسائل حقوق بشر نزدیک شده و آنها را حل کنیم تا از توطئه‌ها و ترفندهای «سیاسی‌سازی» نیروهای ارتجاعی و متخاصم برای بدنام کردن و تحریف دستاوردهای حفاظت از حقوق بشر ویتنام جلوگیری شود، و همچنین تحمیل «سیاست دیپلماسی حقوق بشر» به سبک غربی رد شود.

سوم ، به کارگیری خلاقانه اندیشه هوشی مین در مورد «دموکراسی»، یعنی مردم ارباب هستند که با حق تسلط مردم مرتبط است، مستلزم موارد زیر است: ۱- ادامه‌ی ساخت یک دولت سوسیالیستی قوی مبتنی بر حاکمیت قانون ، که در آن قانون ابزاری برای محافظت از تسلط مردم باشد. قانون باید واقعاً صدا و ابزاری برای مردم باشد تا تسلط خود را نشان دهند؛ ۲- گسترش حقوق دموکراتیک مردم در تمام زمینه‌های زندگی اجتماعی. ایجاد شرایطی برای مشارکت مردم در فرآیند تصمیم‌گیری دولت از طریق سازوکارهای دموکراتیک مستقیم و غیرمستقیم. تقویت نقش سازمان‌های اجتماعی-سیاسی و سازمان‌های توده‌ای در انتقاد اجتماعی، نظارت و مشارکت نظرات در برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌های دولت؛ ۳- تضمین شفافیت و پاسخگویی در مدیریت دولتی؛ ۴- توسعه‌ی اقتصادی باید با تضمین تسلط کارگران و مردم همراه باشد و شرایطی را برای مشارکت مردم در فعالیت‌های اجتماعی-اقتصادی فراهم کند؛ ۵- ایجاد شرایطی برای رسانه‌ها تا نقش مهمی در ارتقای تسلط مردم ایفا کنند و اطمینان حاصل شود که اطلاعات به طور صادقانه، منصفانه و سریع به مردم منتقل می‌شود؛ و در ایجاد جامعه‌ای منصف و متمدن که در آن همه مردم فرصت و شرایط توسعه‌ی جامع را دارند، مشارکت کنند.

چهارم، به کارگیری خلاقانه اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر باید با همه طبقات و اقشار اجتماعی و در همه زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، مدنی، اجتماعی و فرهنگی، حقوق گروه‌های آسیب‌پذیر، به ویژه موارد زیر مرتبط باشد: ۱- تضمین حقوق بشر برای همه طبقات و اقشار اجتماعی، از کارگران، کشاورزان گرفته تا روشنفکران، بازرگانان و سایر گروه‌های محروم؛ ۲- تکمیل نظام حقوقی برای تضمین حقوق بشر برای همه اقشار اجتماعی. قانون باید به طور عادلانه و بدون جانبداری نسبت به هیچ طبقه یا قشری اجرا شود و هیچ کس عقب نماند. ادامه تکمیل نهادها و قوانین مربوط به حقوق و تعهدات شهروندان برای اطمینان از رعایت تعهدات بین‌المللی و شرایط ویتنام؛ حل و فصل مؤثر منافع در روابط بین گروه‌های قومی در مواجهه با تأثیر فرآیند قطبی شدن غنی-فقیر، انفجار جمعیت و غیره؛ ۳- استفاده گسترده و فراگیر از رویکرد مبتنی بر حقوق بشر در برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌ها و برنامه‌های توسعه اجتماعی-اقتصادی. حزب و دولت از تصمیم‌گیری و توانمندسازی مردم به تضمین بهره‌مندی مردم از حقوق خود تغییر جهت می‌دهند. ایجاد شرایط و تشویق تعداد بیشتری از مردم به مشارکت فعال و پیشگیرانه در برنامه‌ریزی و اجرای دستورالعمل‌ها، سیاست‌ها، قوانین، استراتژی‌ها، طرح‌ها و برنامه‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی...؛ سازمان‌ها، سازمان‌ها، واحدها و افراد، مسئولیت‌پذیری و اخلاق عمومی را به طور جدی اجرا کنند؛ نقش مردم را به عنوان افرادی که از حقوق برخوردارند، ارتقا دهند؛ ۴- توسعه اقتصادی باید با تضمین حقوق بشر برای همه طبقات اجتماعی همراه باشد. این شامل بهبود استانداردهای زندگی، تضمین امنیت اجتماعی و ایجاد فرصت‌های توسعه برای همه طبقات اجتماعی می‌شود. اجرای برنامه توسعه اقتصادی برای مناطق دورافتاده و منزوی، ترویج شرکت‌های کوچک و متوسط ​​​​و در عین حال تضمین احترام به قوانین بازار و رعایت معاهدات بین‌المللی که ویتنام عضو آنهاست، ایجاد شرایطی برای مردم در مناطقی با شرایط دشوار اجتماعی-اقتصادی برای توسعه اقتصاد خود و بهره‌مندی از خدمات اجتماعی اولیه.

پنجم ، سازمان‌های دولتی بر انجام مسئولیت‌های خود در جایگاه «خادم مردم»، «خدمتگزار» و خدمت‌رسانی حداکثری برای تضمین حقوق مردم تمرکز می‌کنند: ۱- ارتقای نقش مردم: سازمان‌های دولتی، کادرها، کارمندان دولت و کارمندان دولت باید به مردم احترام بگذارند، از صمیم قلب به مردم خدمت کنند، از نزدیک با مردم ارتباط برقرار کنند، به نظرات و آرمان‌های مردم گوش فرا دهند. سیاست‌ها و تصمیمات باید از منافع مردم سرچشمه بگیرند، از بوروکراسی و فاصله گرفتن از توده مردم اجتناب کنند؛ ۲- اصلاحات اداری و بهبود کیفیت خدمات: برای ایفای خوب نقش «خادم مردم»، سازمان‌های دولتی باید فرآیندهای کاری را بهبود بخشند، رویه‌های اداری را ساده کنند و مطلوب‌ترین شرایط را برای مردم ایجاد کنند؛ ۳- قاطعانه و مداوم از فساد، اسراف و منفی‌گرایی جلوگیری و با آن مبارزه کنند: فساد، اسراف و منفی‌گرایی موانع اصلی در انجام نقش خدماتی سازمان‌های دولتی هستند. حزب و دولت باید قاطعانه، مصمم و مداوم از فساد، اسراف و منفی‌گرایی جلوگیری و با آن مبارزه کنند. قاطعانه و مداوم در کار پیشگیری و مبارزه با فساد، اسراف و منفی‌گرایی، ایجاد یک دستگاه پاک و قوی برای خدمت بهتر به مردم؛ 4- بهبود اثربخشی آموزش ایدئولوژیک و اخلاق انقلابی برای کادرها و اعضای حزب، تقویت حس مسئولیت‌پذیری و روحیه خدمت به مردم، مطالعه و تمرین مداوم برای انجام خوب وظایف آنها؛ 5- نوآوری در روش‌های رهبری و مدیریت: حزب و دولت باید به نوآوری در روش‌های رهبری و مدیریت برای برآورده کردن الزامات وضعیت جدید ادامه دهند: «۱) رهبری و روش‌های حکومتی حزب را به طور دقیق اجرا کنید، مطلقاً بهانه نیاورید، رهبری حزب را جایگزین یا تضعیف نکنید. (۲) بر ساده‌سازی دستگاه و سازمان آژانس‌های حزبی تمرکز کنید، واقعاً هسته فکری، «ستاد کل»، پیشتاز پیشرو آژانس‌های دولتی باشید» ⁽²³⁾ ؛ هوش و خلاقیت جمعی کادرها، اعضای حزب و مردم را در جهت ساختن و دفاع از سرزمین پدری به حداکثر برسانید. دولت بر تحقق اهداف توسعه جامع انسانی تمرکز دارد و جایگاه و منافع مردم را در مرکز قرار می‌دهد و بر اساس آن، همواره بهره‌وری اقتصادی و تضمین عدالت اجتماعی را به عنوان مقدمه‌ای برای تحقق پیشرفت و عدالت اجتماعی در نظر می‌گیرد.

لازم است درک عمیقی برای اعمال اندیشه هوشی مین در مورد حقوق بشر داشته باشیم و اطمینان حاصل کنیم که حقوق با تعهدات مرتبط است. تمرکز بر تضمین تدریجی برابری حقوق از طریق نهادهای دموکراتیک و دولت قانون سوسیالیستی. به طور مشخص: 1- تقویت آموزش، آموزش و پژوهش در زمینه حقوق بشر، تنوع بخشی به اشاعه و آموزش حقوقی حقوق بشر، کمک به کامل شدن نظام نظری کشورمان در زمینه حقوق بشر بر اساس جمع بندی تجربیات عملی، به ویژه در دوره نوسازی. لازم است مرتباً در مورد حقوق بشر تبلیغ و آموزش داده شود تا آگاهی مردم از رابطه بین حقوق و تعهدات، بین آزادی شخصی و مسئولیت مدنی افزایش یابد. 2- فرهنگ سازی حقوقی: توسعه و تحکیم فرهنگ حقوقی که در آن هر فرد به طور واضح از حقوق و تکالیف خود به نحوی که قانون مقرر می کند آگاه باشد. 3- لازم است سازوکار حفاظت بهتر از حقوق و منافع مشروع شهروندان، ضمن حصول اطمینان از ایفای کامل تعهدات و مسئولیت های خود در قبال جامعه، با مشخص کردن شفاف تعهدات و مسئولیت های هر فرد در زمینه های مختلف، بهبود یابد. 4- تشویق و ایجاد شرایط برای مشارکت شهروندان در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و از این طریق استیفای حقوق و تکالیف خود. 5- اجرای اقدامات نظارتی و بازرسی برای اطمینان از انجام تعهدات و مسئولیت های مدنی خود و رسیدگی دقیق به تخلفات. 6- افزایش مشارکت تشکل های اجتماعی در آموزش و نظارت بر اجرای حقوق و تکالیف شهروندی، کمک به ساختن جامعه ای عادلانه و متمدن./.

------------

(1) اسناد یازدهمین کنگره ملی حزب، انتشارات سیاسی ملی حقیقت، هانوی، 2011، ص. 66
(2) هوشی مین: آثار کامل، op. cit. ، جلد 11، ص. 401
(3) هوشی مین: آثار کامل، op. cit. ، جلد 1، ص. XII
(4) هوشی مین: آثار کامل، op. cit. ، جلد 12، ص. 563
(5) هوشی مین: آثار کامل، op. cit. ، جلد 8، ص. 294
(6) ، (7) هو چی مین: آثار کامل ،   همان ، ج. 4، صص 175، 64
(8) دستورالعمل شماره 44-CT/TW، مورخ 20 ژوئیه 2010، دبیرخانه، "درباره کار حقوق بشر در وضعیت جدید"
(9) هوشی مین: آثار کامل ، op. cit. ، جلد 1، ص. 406
(10) هوشی مین: آثار کامل ، op. cit. ، جلد 6، ص. 232
(11) هوشی مین: آثار کامل ، op. cit. ، جلد 5، ص. 75
(12) هو چی مین: آثار کامل ، همان ، ج. 12، صص 371 - 372
(13) هوشی مین: آثار کامل، op. cit. ، جلد 15، ص. 260
(14) هوشی مین: آثار کامل، op. cit., vol. 11، ص. 404
(15) بخشنامه شماره 12-CT/TW، مورخ 12 ژوئیه 1992،   دبیرخانه، «درباره موضوع حقوق بشر»
(16) وزارت امور خارجه: کتاب سفید: دستاوردها در حمایت و توسعه حقوق بشر در ویتنام، هانوی، 2005، ص. 5
(17) اسناد دوازدهمین کنگره ملی نمایندگان ، انتشارات سیاسی ملی حقیقت، هانوی، 2016، ص. 167
(18) اسناد سیزدهمین کنگره ملی نمایندگان ، انتشارات سیاسی ملی حقیقت، هانوی، 2021، جلد. من، ص. 47
(19) به لام: «برخی تصورات اساسی درباره عصر جدید، عصر ظهور ملی»، مجله کمونیست، شماره 1050 (نوامبر 2024)، ص. 6
(20) به لام: «برخی تصورات اساسی درباره عصر جدید، عصر رشد ملی»، طلّد ، ص. 3
(21) دستورالعمل شماره 12-CT/TW، مورخ 12 ژوئیه 1992، دبیرخانه، "در مورد مسائل حقوق بشر". دستورالعمل شماره 44-CT/TW، مورخ 20 ژوئیه 2010، دبیرخانه، "درباره کار حقوق بشر در شرایط جدید". تصمیم شماره 1079/QD-TTg، مورخ 14 سپتامبر 2022، نخست وزیر، "در مورد تصویب پروژه ارتباطات در مورد حقوق بشر در ویتنام". بخشنامه شماره 12/CT/TW دبیرخانه مرکزی؛ دستورالعمل شماره 41/CT-TTg، مورخ 2 دسامبر 2004، نخست وزیر، "در مورد تقویت کار حمایت و مبارزه برای حقوق بشر در شرایط جدید"،…
(22) اسناد سیزدهمین کنگره ملی نمایندگان، پیشین. cit., vol. 1، ص. 177
(23) به لام: «برخی تصورات اساسی درباره عصر جدید، عصر رشد ملی»، تلّد ; ص 5

منبع: https://tapchicongsan.org.vn/web/guest/van_hoa_xa_hoi/-/2018/1075902/van-dung-sang-tao-tu-tuong-ho-chi-minh-ve-quyen-con-nguoi-trong-boi-canh-moi-o-sp-viet .