
យោងតាមសាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត Nguyen Van Toan អតីតនាយកវិទ្យាស្ថាន វិទ្យាសាស្ត្រ កសិកម្ម និងរុក្ខាប្រមាញ់ភ្នំភាគខាងជើង ក្នុងឆ្នាំ ២០២៤ ការនាំចេញតែរបស់វៀតណាមនឹងឈានដល់ជិត ១៥ ម៉ឺនតោន ជាមួយនឹងតម្លៃជាមធ្យម ១,៧៥ ដុល្លារ/គីឡូក្រាម ដែលនាំមកនូវចំណូលសរុបជាង ២៥០ លានដុល្លារ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ថ្វីត្បិតតែតែប្រមាណ ៥៥,០០០ តោនប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងទីផ្សារក្នុងស្រុក ដោយសារតម្លៃលក់ជាមធ្យមរហូតដល់ ៧,៥ ដុល្លារ/គីឡូក្រាម ប៉ុន្តែតម្លៃប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុកសរុបត្រូវបានប៉ាន់ប្រមាណថាឈានដល់ ៤១០ លានដុល្លារអាមេរិក ដែលលើសពីតម្លៃនាំចេញទៅទៀត។
គួរកត់សម្គាល់ថារចនាសម្ព័ន្ធនៃផលិតផលនាំចេញក៏មានការផ្លាស់ប្តូរគួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ។ ខណៈពីមុន តែខ្មៅធ្លាប់មានចំណែក 60-70% នៃការនាំចេញតែបៃតង ពេលនេះតែបៃតងបានកើនឡើងដល់ជិត 60% នៃទិន្នផល និងរហូតដល់ 70% នៃតម្លៃនាំចេញ។ តែខ្មៅឥឡូវនេះមានប្រហែល 39% នៃការនាំចេញសរុប។
លោក Toan បានមានប្រសាសន៍ថា៖ ពីមុនតែខ្មៅមានភាពលេចធ្លោ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះវាបានផ្ដល់មធ្យោបាយដល់ការរីកលូតលាស់ខ្លាំងនៃតែបៃតង។ នេះគឺជាខ្សែផលិតផលដែលសាកសមនឹងតម្រូវការទីផ្សារក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិ ហើយមានតម្លៃ សេដ្ឋកិច្ច ខ្ពស់ជាង។ ជាការពិត ទោះបីជាការប្រើប្រាស់តែបៃតងក្នុងស្រុកមានត្រឹមតែជិត 1/3 នៃទិន្នផលនាំចេញក៏ដោយ ដោយសារតម្លៃខ្ពស់ តម្លៃដែលវានាំមកគឺប្រសើរជាង។
នៅតំបន់ Thai Nguyen ដែលជាតំបន់ដាំតែសំខាន់មួយ ពេលនេះតម្លៃក្នុងស្រុកបានឡើងដល់ 7 - 8 USD/kg ខណៈតម្លៃនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារលំដាប់ខ្ពស់ដូចជា UK គឺត្រឹមតែ 6 - 7 USD/kg ប៉ុណ្ណោះ។ ប្រការនេះបាននាំឱ្យអ្នកផលិត និងអាជីវកម្មជាច្រើនផ្តល់អាទិភាពដល់ទីផ្សារក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ច។
យោងតាមក្រសួងកសិកម្ម និងបរិស្ថាន ក្នុងរយៈពេល 7 ខែដំបូងនៃឆ្នាំ 2025 ការនាំចេញតែឈានដល់ 69.900 តោន ទទួលបានប្រាក់ចំណូល 117 លានដុល្លារអាមេរិក ធ្លាក់ចុះ 10.9% ក្នុងបរិមាណ និង 12.2% ជាតម្លៃបើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាក្នុងឆ្នាំ 2024។ តម្លៃនៃការនាំចេញតែជាមធ្យមបានធ្លាក់ចុះ 1.4% ធ្លាក់ចុះមក 1.674 ដុល្លារ។ ប៉ាគីស្ថាន និងចិននៅតែជាទីផ្សារប្រើប្រាស់តែធំជាងគេពីររបស់វៀតណាម។
បច្ចុប្បន្ននេះ ឧស្សាហកម្មតែកំពុងត្រូវបានពង្រឹងយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារគោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍តំបន់វត្ថុធាតុដើម ការធ្វើពិពិធកម្មផលិតផល និងការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាក្នុងដំណើរការ។ យោងតាមគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ដំណាំឧស្សាហ៍កម្មសំខាន់ៗនៅឆ្នាំ២០៣០ ឧស្សាហកម្មតែវៀតណាមមានគោលបំណងបង្កើនផ្ទៃដីដាំដុះដល់ ១៣០.០០០ - ១៣៥.០០០ ហិកតា ទិន្នផលតែស្រស់ដល់ប្រហែល ១,២ - ១,៤ លានតោន និងតម្លៃនាំចេញពី ២៨០ - ៣០០ លានដុល្លារ។ អាស្រ័យហេតុនេះ សមាមាត្រនៃតែកែច្នៃយ៉ាងស៊ីជម្រៅត្រូវបានកើនឡើង ជាពិសេសបម្រើអាហារ គ្រឿងសំអាង និងឧស្សាហកម្មវេជ្ជសាស្ត្រ។ គម្រោងនេះក៏មានគោលបំណងអភិវឌ្ឍខ្សែផលិតផលថ្មីដូចជាតែថង់តែ Oolong តែ Matcha Sencha ដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យាទំនើប បង្កើនសមាមាត្រនៃតែកែច្នៃទំនើប។
ការអភិវឌ្ឍន៍ឧស្សាហកម្មតែត្រូវតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយការបំប្លែងពូជដំណាំ ការដាំថ្មី និងការជួសជុលចម្ការតែចាស់។ យោងតាមវិទ្យាស្ថានវិទ្យាសាស្ត្រកសិកម្ម និងរុក្ខាព្រៃភ្នំភាគខាងជើង ការជ្រើសរើស និងការបង្កើតពូជតែក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមានជាច្រើន។ ពូជតែដែលមានគុណភាពខ្ពស់ថ្មី គឺជាមូលដ្ឋានដ៏សំខាន់សម្រាប់ការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធពូជតែទូទាំងប្រទេស លើកកំពស់ផលិតភាព និងគុណភាពនៃតែវៀតណាម។
លោក Nguyen Van Toan បានឲ្យដឹងថា មូលដ្ឋាននានាត្រូវផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើការអភិវឌ្ឍន៍តែបៃតងកម្រិតខ្ពស់ ដើម្បីបម្រើទីផ្សារក្នុងស្រុក។ ការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងឆាប់រហ័សទៅកាន់ពូជតែដែលបន្ថែមតម្លៃនឹងជួយបង្កើតតំបន់វត្ថុធាតុដើមដែលមានស្ថេរភាព ដោយបន្តិចម្តងៗខិតជិតដល់ផ្នែកទីផ្សារកម្រិតខ្ពស់។
ផលិតផលតែបៃតងដែលមានក្លិនក្រអូប ជាពិសេសតែផ្កាម្លិះ មានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងមិនត្រឹមតែនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងនៅលើទីផ្សារអន្តរជាតិទៀតផង។ ប្រសិនបើត្រូវបានទាញយកប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ខ្សែផលិតផលនេះអាចបង្កើតខ្សែសង្វាក់តម្លៃដាច់ដោយឡែក បង្កើនការប្រកួតប្រជែង និងបើកទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពសម្រាប់ឧស្សាហកម្មតែ។
នៅ Thai Nguyen ដែលជារដ្ឋធានីតែនៃប្រទេសដែលមានផ្ទៃដីជាង 23,500 ហិកតា ទិន្នផលគឺជិត 300,000 តោនក្នុងមួយឆ្នាំ។ នៅឆ្នាំ២០២៥ ទិន្នផលតែស្រស់ក្នុងខេត្តទាំងមូលត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងកើនឡើងដល់ជាង២៧៥.០០០តោន បន្ទាប់ពីកែច្នៃបានប្រមាណ៥៥.០០០តោន ដែលមានតម្លៃប៉ាន់ស្មានសរុបជិត១៥.០០០ពាន់លានដុង។ ខេត្តនេះក៏មានផលិតផលតែ 207 ដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជា OCOP ពីផ្កាយ 3 ដល់ផ្កាយ 5 ។ ក្នុងនោះផលិតផលចំនួន៣មានស្តង់ដារផ្កាយ៥។ ថៃ ង្វៀន មានបំណងមានតម្លៃសរុប ២៥.០០០ ពាន់លានដុងពីដើមតែត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០។
នៅឃុំ Tan Cuong តែមួយ មូលដ្ឋានកំពុងជំរុញការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចដោយផ្អែកលើតែដោយអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាខ្ពស់ កសិកម្មបៃតង កសិកម្មស្អាត និងការផ្លាស់ប្តូរឌីជីថល។ តាមលោកស្រី Duong Thi Thu Hang លេខាឃុំ Tan Cuong គោលដៅដល់ឆ្នាំ ២០៣០ គឺតម្លៃផលិតផលតែដែលលក់ក្នុង ១ ហិកតានឹងកើនដល់ជាង ១,១ ពាន់លានដុង។ ឃុំក៏កំពុងជំរុញការកសាងតំបន់ទេសចរណ៍សហគមន៍ដោយផ្អែកលើវប្បធម៌តែ និងបរិស្ថានវិទ្យាជនបទ ដោយហេតុនេះការលើកកំពស់តម្លៃនៃតែមិនត្រឹមតែសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងវប្បធម៌ និងទេសចរណ៍ផងដែរ។
ឧទាហរណ៍ធម្មតានៃការអភិវឌ្ឍតែស្អាតគឺសហករណ៍តែ Kim Thoa នៅឃុំ Dai Phuc ខេត្ត Thai Nguyen។ ជាមួយនឹងផ្ទៃដី ៥ ហិកតា ដែលដាំតាមស្តង់ដារ VietGAP ជារៀងរាល់ឆ្នាំ សហករណ៍ប្រមូលផលតែស្រស់បានជាង ៨៨ តោន ផលិតតែស្ងួតបានប្រហែល ៦ តោន និងមានចំណូលប្រហែល ១ ពាន់លានដុង។ លោកស្រី Tong Thi Kim Thoa នាយកសហករណ៍បានឲ្យដឹងថា ដំណើរការផលិតត្រូវបានគ្រប់គ្រងយ៉ាងតឹងរ៉ឹងតាំងពីការដាំ ការថែទាំ រហូតដល់ការប្រមូលផល និងកែច្នៃ ធានាបាននូវគុណភាពជាប់លាប់ និងសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ។ ផលិតផលរបស់សហករណ៍បច្ចុប្បន្នបំពេញតាមស្តង់ដារ OCOP ផ្កាយ 4 ហើយត្រូវបានទទួលជាវិជ្ជមានដោយទីផ្សារ។
យោងតាមក្រសួងកសិកម្ម និងបរិស្ថាន ផែនការនាំចេញឆ្នាំ 2025 មានបំណងសម្រេចបាន 270 លានដុល្លារអាមេរិក កើនឡើង 5% បើធៀបនឹងឆ្នាំ 2024។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅនេះ ឧស្សាហកម្មតែត្រូវបន្តការច្នៃប្រឌិតបច្ចេកវិទ្យា កែលម្អគុណភាពផលិតផល ពិពិធកម្មប្រភេទ កសាងម៉ាកយីហោរឹងមាំ និងជំរុញពាណិជ្ជកម្មទៅកាន់ទីផ្សារសក្តានុពលដូចជា កាណាដា រុស្ស៊ី និងមជ្ឈឹមបូព៌ា។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ធុរកិច្ច និងកសិករត្រូវបង្កើនការគាំទ្រសម្រាប់ការតភ្ជាប់ផលិតកម្មប្រកបដោយសុវត្ថិភាពតាមខ្សែសង្វាក់ រៀបចំផលិតកម្មតាមស្តង់ដារអន្តរជាតិ បង្កើតមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏រឹងមាំសម្រាប់តែវៀតណាម ដើម្បីពង្រីកទីផ្សារនាំចេញ និងពង្រឹងជំហររបស់ខ្លួននៅផ្ទះ។
ប្រភព៖ https://baolaocai.vn/xuat-khau-sut-giam-che-viet-chinh-phuc-thi-truong-noi-dia-post879694.html
Kommentar (0)