ຄອບຄົວຈູດໄຟບ້າຍໂຈ່ວ, ຂະຫຍາຍແຫຼ່ງມໍລະດົກ

(GLO)- ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນຮູບການສິລະປະພື້ນເມືອງທີ່ຕິດພັນກັບບັນຍາກາດງານບຸນເທົ່ານັ້ນ, ບ່າຍຈ່າງຍັງໄດ້ຊຶມເຂົ້າທຸກບ້ານ, ກາຍເປັນສາຍພົວພັນເຊື່ອມຕໍ່ຄອບຄົວ. ຢູ່ຫຼາຍທ້ອງຖິ່ນພາກຕາເວັນອອກຂອງແຂວງ, ຫຼາຍຄອບຄົວພວມບຳລຸງສ້າງຄວາມຮັກແພງກັບທຳນອງເພງບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ຫັນຄວາມຮັກແພງເປັນເສົາຄ້ຳແຫ່ງຄວາມສຸກ.

Báo Gia Lai•15/09/2025

ເມື່ອຄວາມຮັກເກີດຈາກການຖືພາ

ເມື່ອເວົ້າເຖິງບັນດາຄອບຄົວທີ່ຕິດພັນກັບ ບ໋າຍໂຈ່, ຄົນທັງຫຼາຍຈື່ຈຳ ນັກສິລະປິນ ເຈີ່ນຮ່ວາຟູ໋ກ ແລະ ນັກສິລະປິນ ເລທິຮວ່າ (ທັງສອງເກີດໃນປີ 1968) - ສຽງທີ່ດັງກ້ອງກັງວານມາເປັນເວລາຫຼາຍປີ ທ່າມກາງຄື້ນຟອງໃຫຍ່ຂອງ ກວ໋າຊ໋າ (ຕາແສງ ຫງວ໋ຽນຈ໋າ). ມີຄົນຈໍານວນຫນ້ອຍທີ່ຮູ້ວ່າມັນເປັນຄໍາຮ້ອງເພງທີ່ງ່າຍດາຍທີ່ນໍາເອົາພວກເຂົາມາຮ່ວມກັນ, ສ້າງຄວາມຮັກທີ່ຍືນຍົງ.

ນັກສິລະປະການ ເຈິ່ນຮືວເຟືອກ ແລະ ນັກສິລະປິນ ເລທິຮວ່າ ໄດ້ສະແດງ ບ໋າຊອຍ ໃຫ້ແຂກທ່ອງທ່ຽວ ຢູ່ສະໜາມຫຼວງ ຫງວຽນເຕິ໋ດແທ່ງ (ເຂດ ກວຍເຍີນ). **ພາບ: ຫງວຽນຢຸງ**

ເກີດ ແລະ ເຕີບ ໂຕ ຢູ່ ເກາະ ຫ່າງ ໄກ ສອກ ຫຼີກ, ໃນ ສຽງ ຂັບ ຮ້ອງ ທີ່ ມີ ເນື້ອ ຮ້ອງ ຂອງ ບ໋າຍ ຊອຍ, ທັງ ສອງ ຄົນ ກໍ ຮູ້ ສຶກ ໄດ້ ຄວາມ ດຶງ ດູດ ດົນ ຕີ ຂອງ ບ້ານ ເກີດ ເມືອງ ນອນ. ໃນໄວໜຸ່ມ, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ພົບປະຢູ່ຄະນະສິລະປະອາສາສະໝັກຂອງຕາແສງ. ຈາກຄວາມຮັກແພງຮ່ວມຂອງບ້າຍໂຈ່ວ, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ກາຍເປັນຄູ່ຮ່ວມງານ, ຈາກນັ້ນຜົວເມຍ, ສືບຕໍ່ເດີນທາງຮັກສາມໍລະດົກຂອງບັນພະບຸລຸດ.

ຄອບຄົວຂອງນັກສິລະປິນຜູ້ມີຄຸນງາມຄວາມດີ ເຈີ່ນຮ່ວາຝຸກ ມັກຮ້ອງເພງ ແລະ ປະຕິບັດບັນດາເຜົ່າໄຢ໋. ຄລິບ: ດົງນາ

ຢູ່ເທິງບົກ, ຍັງມີ “ບ້ານໄຜ່ໂຈ່ວ” ທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງຕົນ. ນັກສິລະປິນຜູ້ມີຄຸນງາມຄວາມດີ Pham Thi Phuong Nga (ເກີດໃນປີ 1972) ແລະ ຫງວຽນ Dinh Da (ເກີດປີ 1971, ຄຸ້ມ An Nhon Nam) ແມ່ນຄູ່ຮັກທີ່ຄຸ້ນເຄີຍກັບສາທາລະນະຊົນ. ຫນ້າສົນໃຈ, Nga ເປັນຄົນທໍາອິດທີ່ຕົກຫລຸມຮັກ, ໃນຂະນະທີ່ Da ແມ່ນຫນຶ່ງໃນນັກຮຽນທໍາອິດຂອງນາງ, ແລະຄ່ອຍໆກາຍເປັນນັກສະແດງທີ່ດີ.

ນັກສິລະປິນຜູ້ມີກຽດ Pham Thi Phuong Nga ແລະ Nguyen Dinh Da ແມ່ນຄູ່ນັກສະແດງທີ່ເຂົ້າກັນໄດ້. **ພາບ: NVCC**

ສຳລັບທ່ານນາງ ຮ່ວາງທິດີບ (ເກີດໃນປີ 1972, ຕາແສງ Tuy Phuoc), ການເດີນທາງໄປຍັງບ້າຊອຍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນກັບຜົວ. ປີ 2016, ເມື່ອແຂວງໄດ້ຈັດຕັ້ງການຟື້ນຟູ ແລະ ຝຶກອົບຮົມຂັບຮ້ອງ ບ໋າຈ໋າ, ທ່ານ ເຈີ່ນດິ່ງຢຸງ (ເກີດປີ 1973) ໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມ. ໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນ, ນາງພຽງແຕ່ປະຕິບັດຕາມເພື່ອຊຸກຍູ້, ຫຼັງຈາກນັ້ນຄ່ອຍໆກາຍເປັນນັກສະແດງຮ່ວມກັນ.

“ທຳອິດ, ຂ້ອຍຢາກລ້ຽງດູຜົວຂອງຂ້ອຍໃນອາຊີບ, ແຕ່ຫຼາຍຂ້ອຍໄດ້ຟັງ ແລະ ຝຶກຝົນຫຼາຍເທົ່າໃດ, ຂ້ອຍກໍ່ເຫັນວ່າ ບ໋າຍຊອຍ ມີສະເໜ່, ລຽບງ່າຍ, ຕະຫຼົກ ແລະ ມີການສຶກສາ , ສະນັ້ນ ດຽວນີ້ຜົວຂອງຂ້ອຍໄດ້ກາຍເປັນຜູ້ທີ່ນຳພາຂ້ອຍຕິດປະເພດນີ້ມາດົນນານແລ້ວ” ນາງ ເດບ ແບ່ງປັນດ້ວຍຮອຍຍິ້ມ.

ຮັກສາ passion, ຖ່າຍທອດມໍລະດົກ

ຢູ່ ກູລາວຊ໋າ, ທ່ານ ຝູ໋ຈ້ອງ ແລະ ທ່ານນາງ ຮ່ວາງຈູງຫາຍ ມີຄວາມຮັກແພງຕໍ່ໄປຍັງຄົນລຸ້ນຫຼັງ. ພິເສດ, ລູກຊາຍກົກ ເຈີ່ນຮ່ວາທຽນ ໄດ້ຄຸ້ນເຄີຍກັບສຽງກອງ ແລະ ບົດເພງໄທ ຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍ, ປະຈຸບັນໄດ້ກາຍເປັນນັກສິລະປິນໄວໜຸ່ມ ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສືບຕໍ່ຮ່ຳຮຽນ.

ໂດຍບໍ່ໄດ້ຢຸດຕິການສະແດງ, ຄອບຄົວຂອງທ່ານ ຝູ໋ຈ້ອງ ກໍ່ສ້າງຕັ້ງສະໂມສອນເດັກນ້ອຍ ບ່າຈອຍ ຢູ່ໂຮງຮຽນ, ເຕົ້າໂຮມເດັກນ້ອຍນັບໝື່ນຄົນຢູ່ເກາະ. ເມື່ອມີໂອກາດ, ເດັກນ້ອຍກໍຖືກພາໄປພົວພັນ ແລະ ປະຕິບັດ, ປ່ຽນບົດເພງທີ່ລຽບງ່າຍເປັນກະເປົ໋າ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມໝັ້ນໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ.

ຕາມນາງຮ່ວາແລ້ວ, ຄວາມປິຕິຊົມຊື່ນທີ່ສຸດຂອງນັກສິລະປິນແມ່ນຮ້ອງເພງ ແລະ ຮັບໃຊ້ຜູ້ຊົມ. **ພາບ: ຫງວຽນຢຸງ**

ທ່ານ ຟຸກ ຢືນຢັນວ່າ: “ພວກຂ້າພະເຈົ້າຫວັງວ່າລູກຫຼານຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ຮູ້ວິທີຟັງເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງຮູ້ວິທີຮ້ອງເພງອີກດ້ວຍ, ເພື່ອວ່າໃນມື້ອື່ນນີ້ ສຽງເພງ ບ໋າຍຈ໋າ ຍັງຄົງດັງກ້ອງຢູ່ໃນບ້ານເກີດເມືອງນອນຂອງພວກເຮົາ.”

ສ່ວນການເດີນເຮືອຂ້າມຟາກໃນເວລາສະແດງ, ນາງ ຮ່ວາພຽງແຕ່ຍິ້ມພຽງແຕ່ວ່າ: "ຖ້າເຮົາຮັກກັນ, ເຮົາສາມາດຂຶ້ນພູໃດ, ເດີນແມ່ນ້ຳໃດໜຶ່ງ, ຂ້າມຜ່ານທາງໃດກໍ່ໄດ້/ ຢ່າກັງວົນທາງໄກ, ຖ້າບໍ່ຂຶ້ນລົດເມ, ເຮົາຈະຂຶ້ນລົດໄຟ." ສໍາລັບນາງ, ໃນເວລາທີ່ມັນມາກັບ passion, ໄລຍະຫ່າງແມ່ນບໍ່ເປັນຫ່ວງ. ຄວາມສຸກທີ່ສຸດຂອງນັກສິລະປິນແມ່ນການຮ້ອງເພງ, ຮັບໃຊ້ຜູ້ຊົມ, ທະນຸຖະໜອມທຸກໂອກາດເພື່ອນຳຄວາມມ່ວນຊື່ນມາໃຫ້ປະຊາຊົນ ແລະ ນັກທ່ອງທ່ຽວຢູ່ທົ່ວທຸກແຫ່ງ.

ທ່ານນາງຮວາຍັງໄດ້ເປີດເຜີຍ “ຄວາມລັບ” ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຟັງວ່າ: “ກ່ອນການສະແດງແຕ່ລະຄັ້ງ, ພວກເຮົາຍາມໃດກໍ່ຕີລາຄາບັນດາສາຍເກົ່າ, ຮຽນສາຍໃໝ່, ແນະນຳບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ພູມສັນຖານທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງພວກເຮົາ, ບັນດາການສະແດງຍັງຕ້ອງຄ່ອງແຄ້ວ ແລະ ເປັນເອກະພາບເພື່ອສ້າງບັນຍາກາດທີ່ດູດດື່ມໃຫ້ແກ່ງານບຸນ.”

ຄອບຄົວທີ່ມີຄວາມຮັກແພງກັບບ້າຍໂຈ່ວມັກພົບປະ, ແບ່ງປັນຄວາມຮັກແພງຂອງຕົນ ແລະ ຮັບໃຊ້ແຟນເພງນຳກັນ. **ພາບ: NVCC**

ຢູ່ແຂວງ ອານນາມ, Nga ແລະ Da ຖືກເອີ້ນວ່າ “ຄູ່ຮ່ວມມືສະແດງ”. ບໍ່ພຽງແຕ່ແບ່ງປັນເວທີປາໄສເທົ່ານັ້ນ, ຍັງສອນຊາວໜຸ່ມທ້ອງຖິ່ນຢ່າງກະຕືລືລົ້ນ, ເປີດຈຸດວັດທະນະທຳໃຫ້ຊາວໜຸ່ມໄດ້ຮ່ຳຮຽນ ແລະ ບຳລຸງສ້າງຄວາມຮັກແພງທີ່ມີຕໍ່ບ້າຍຊອຍ.

ຢູ່ແຂວງ ຕຸຍຟຸກ, ທ່ານນາງ Diep ແລະ ຄອບຄົວທ່ານ Du ກໍ່ເຂົ້າຮ່ວມບັນດາໂຄງການຂອງຊຸມຊົນເປັນປະຈຳ. ຄວາມຮັກແພງໄດ້ແຜ່ໄປສູ່ລູກສາວຂອງເຂົາເຈົ້າ Tran Thi Nhu Long (13 ປີ). ລອງຫາກໍໄດ້ຮັບຮາງວັນນັກສະແດງດີເດັ່ນໃນງານມະຫາກຳຫຼິ້ນບັດປະຊາຊົນເມືອງ 2024.

ທ່ານນາງ Diep ແລະຄອບຄົວຂອງທ່ານ Du ຍັງເຂົ້າຮ່ວມບັນດາໂຄງການຂອງຊຸມຊົນເປັນປະຈຳ. **ພາບ: ຫງວຽນຢຸງ**

“ເບິ່ງພໍ່ແມ່ປະຕິບັດ, ລູກກໍ່ຮຽນແບບ ແລະ ຮ້ອງຕາມ, ທຳອິດກໍ່ຫຼິ້ນເພື່ອຄວາມມ່ວນຊື່ນ, ແຕ່ຄ່ອຍໆຮຽນເນື້ອເພງ ແລະ ປັບປ່ຽນສຽງເພງ, ເຫັນວ່າລາວມັກ, ຈຶ່ງພາລາວໄປສະແດງນຳ ເພື່ອເປັນການເສີມສ້າງຄວາມຜູກພັນໃນຄອບຄົວ,” ນາງ ເດບ ແບ່ງປັນ.

ຈາກບ້ານນ້ອຍໆ, ຄວາມຮັກແພງຂອງບ້າຍໂຈ່ໄດ້ສ່ອງແສງ, ຂະຫຍາຍ ແລະ ແຜ່ລາມ. ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນການອະນຸລັກຮັກສາຮູບແບບສິລະປະພື້ນເມືອງເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເປັນການສືບຕໍ່ແຫຼ່ງວັດທະນະທໍາ - ຄອບຄົວກາຍເປັນບ່ອນອູ້ມຊູເພື່ອບໍາລຸງສ້າງ ແລະ ຖ່າຍທອດໄຟ.

ທີ່ມາ: https://baogialai.com.vn/gia-dinh-thap-lua-bai-choi-noi-dai-mach-nguon-di-san-post566503.html