ປັບປຸງຄຸນນະພາບຜົນຜະລິດໃຫ້ແກ່ນັກສຶກສາຄະນະວັນນະຄະດີ

ກປ.ອອນໄລ - ວັນທີ 30 ທັນວາ, ຄະນະອັກສອນສາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລ ວິທະຍາສາດ ສັງຄົມ ແລະມະນຸດສາດ (ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ ນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ) ໄດ້ຈັດຕັ້ງກອງປະຊຸມ “ຜູ້ອອກແຮງງານ ແລະ ນັກຮຽນເກົ່າ” ເພື່ອແນໃສ່ປັບປຸງ, ຍົກສູງຄຸນນະພາບການບໍາລຸງສ້າງ, ປະກອບສ່ວນບໍາລຸງສ້າງແຫຼ່ງຊັບພະຍາກອນມະນຸດໃຫ້ມີຄຸນນະພາບໃຫ້ແກ່ສັງຄົມ.

ດຣ ຟານແມ້ງຮຸ່ງ, ຮອງຫົວໜ້າຄະນະວັນນະຄະດີ, ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ທຸກໆ 2 ປີ, ຄະນະອັກສອນສາດຈະຈັດກອງປະຊຸມເພື່ອເກັບກຳຂໍ້ຄິດເຫັນຈາກພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນນັກສຶກສາ, ອາຈານ ແລະ ໂດຍສະເພາະແມ່ນບັນດານາຍຈ້າງ. ໂດຍສະເພາະ, ນາຍຈ້າງມີຄວາມສໍາຄັນເພາະວ່ານີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ນັກສຶກສາຈະໄດ້ຮັບການຍອມຮັບໃນການເຮັດວຽກຫຼັງຈາກຮຽນຈົບ. ການມີຄໍາຄິດເຫັນ ແລະ ຄໍາແນະນໍາເພີ່ມເຕີມຈາກນາຍຈ້າງ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຄະນະວິຊາມີໂຄງການຝຶກອົບຮົມທີ່ເຫມາະສົມກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງສັງຄົມສໍາລັບຊັບພະຍາກອນມະນຸດ.

ກ່ອນໜ້ານີ້, ຄະນະວັນນະຄະດີໄດ້ມີ 3 ສາຂາວິຊາຮຽນຄື: ວັນນະຄະດີ, ຮ່າໂນ້ຍ ແລະ ພາສາ. ຕັ້ງແຕ່ປີ 2017 ເປັນຕົ້ນມາ, ສາຂາພາສາໄດ້ຖືກແຍກອອກ, ບໍ່ດົນມານີ້ໄດ້ເພີ່ມສາຍຮູບເງົາ - ບົດເລື່ອງໂທລະພາບ. ໃນອະນາຄົດອັນໃກ້ນີ້, ຄະນະອັກສອນສາດຈະບັນຈຸສາຂາວິຊາເອກະລາດທີ່ເອີ້ນວ່າການສຶກສາສິລະປະ, ເລີ່ມການຝຶກອົບຮົມຕັ້ງແຕ່ປີ 2024.

ກອງປະຊຸມໄດ້ມີການເຂົ້າຮ່ວມຂອງນາຍຈ້າງແລະອາຍຸຂອງວິຊາການຈໍານວນຫຼາຍ.

ທີ່ຈິງແລ້ວ, ນັກສຶກສາຄະນະວິຊາວັນນະຄະດີໄດ້ເປັນແລະເປັນຊັບພະຍາກອນມະນຸດທີ່ສຳຄັນຂອງສັງຄົມ. ນອກຈາກການຄົ້ນຄ້ວາແລະການສິດສອນ, ນັກສຶກສາຈໍານວນຫຼາຍຂອງຄະນະກໍາມະວັນນະຄະດີຍັງເຮັດວຽກໃນຫນັງສືພິມ, ສື່ມວນຊົນ, ອົງການຈັດພິມແລະອື່ນໆ.

ເຂົ້າຮ່ວມກອງປະຊຸມ, ໃນນາມຜູ້ຮັບສະໝັກ, ທ່ານ ເຈີ່ນດ້າຍບ່າ, ຮອງຜູ້ອໍານວຍການສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ປະຈຸບັນ, ຢູ່ສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ, ມີບັນນາທິການປະມານ 20 ຄົນ, ເກືອບບໍ່ມີຜູ້ໃດມາຈາກຄະນະສຳນັກພິມ, ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຈົບຈາກສາຂາວິຊາຕ່າງໆ.

ອີງຕາມພຣະອົງ, ບັນນາທິການແມ່ນຜູ້ທີ່ເຮັດວຽກຫຼາຍດ້ວຍຄໍາເວົ້າທີ່ສະແດງອອກຜ່ານຫນັງສືໃບລານ. ສະນັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງມີປັດໃຈພື້ນຖານ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນຄວາມຮູ້ສະເພາະທາງດ້ານໜັງສືໃບລານທີ່ເຂົາເຈົ້າຮັບຜິດຊອບ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນ ວັນນະຄະດີ, ປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳ, ພາສາຕ່າງປະເທດ… ຄຽງຄູ່ກັນນັ້ນແມ່ນວິຊາສະເພາະໃນການຂຸດຄົ້ນ, ດັດແກ້ໜັງສືໃບລານ, ຕິດຕໍ່ສື່ສານກັບນັກຂຽນ, ນັກແປ… ເຮັດວຽກເປັນກຸ່ມ ແລະ ສາມາດທົນຕໍ່ຄວາມກົດດັນຂອງໜັງສືໃບລານໄດ້ຕາມຄວາມຕ້ອງການ.

ທ່ານ ເຈີ່ນດິ່ງບາ (ຢືນ), ຮອງຜູ້ອຳນວຍການສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍນະຄອນໂຮ່ຈິມິນ, ແບ່ງປັນບັນດາຄວາມຕ້ອງການຂອງວິຊາຊີບດັດແກ້ທີ່ນັກສຶກສາຕ້ອງມີ.

ກ່ຽວກັບຄວາມສາມາດທີ່ນັກສຶກສາຂອງຄະນະພິມຈຳໜ່າຍຕ້ອງມີ, ທ່ານ ເຈີ່ນດ້າຍບ່າ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ສຳລັບນັກສຶກສາທີ່ຈົບໃໝ່ແລ້ວ, ນອກຈາກຄວາມຮູ້ວິຊາສະເພາະທີ່ສຳນັກພິມຈຳເປັນຕ້ອງມີທັດສະນະທີ່ກ້າວໜ້າ ແລະ ມີຄວາມປາຖະໜາຢາກຮຽນ.

MSc. Le Thi Gam, ຫົວໜ້າກົມວິທະຍາສາດນຳໃຊ້ (ຄະນະວິທະຍາສາດສັງຄົມ ແລະ ມະນຸດວິທະຍາ, ມະຫາວິທະຍາໄລ Van Lang), ໄດ້ຍົກອອກມາກ່ຽວກັບວິທີຂຸດຄົ້ນບັນດາກຳລັງແຮງຂອງນັກວັນນະຄະດີ. ຕາມທ່ານນາງແລ້ວ, ນັກສຶກສາຄະນະວິຊາວັນນະຄະດີລ້ວນແຕ່ມີພື້ນຖານອັນດີ, ມີຄວາມຮູ້ພື້ນຖານ, ວິຊາສະເພາະດ້ານວັນນະຄະດີ. ຖ້າມີທິດທາງເພີ່ມເຕີມເພື່ອເສີມຂະຫຍາຍກຳລັງແຮງເຫຼົ່ານັ້ນ, ເມື່ອຮຽນຈົບ ແລະ ໄປເຮັດວຽກ, ເຂົາເຈົ້າຈະແຂ່ງຂັນກັບຄົນງານອື່ນໆໄດ້ງ່າຍ.

ທ່ານນາງ ເລທິເກມ ກ່າວວ່າ: “ພວກເຮົາຄວນມີວິຊາທີ່ຂຸດຄົ້ນບັນດາຈຸດແຂງຂອງນັກວັນນະຄະດີ, ຄວາມສາມາດທີ່ເຂັ້ມແຂງທີ່ສຸດຄືການຂຽນ, ຄວນມີວິຊາຄືການຂຽນເພື່ອປະຊາສຳພັນ ເພາະທ່າອ່ຽງຂອງການຂຽນເພື່ອປະຊາສຳພັນແມ່ນມີການປ່ຽນແປງຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຫຼື ວິຊາສື່ສານມວນຊົນໃນເຄືອຂ່າຍສັງຄົມ.

ໃນກອງປະຊຸມ, ນາຍຈ້າງຫຼາຍຄົນໄດ້ແບ່ງປັນຄວາມຄິດເຫັນວ່າ: ປະຈຸບັນ, ທັກສະການສື່ສານ (ທາງກົງແລະທາງອ້ອມ) ຂອງນັກສຶກສາຈົບໃຫມ່ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຍັງຈໍາກັດ. ສະນັ້ນ, ການຈັດໃຫ້ນັກຮຽນທົ່ວໄປ ແລະ ນັກສຶກສາ ຄະນະວັນນະຄະດີ ໂດຍສະເພາະ ທັກສະການສື່ສານ ຈຶ່ງມີຄວາມຈຳເປັນ. ນີ້ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບບ່ອນເຮັດວຽກໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ ແລະສະດວກກວ່າ.

ໂຮ SON

ທີ່ມາ