Welke vijf Dong Anh-volksliederen in Thanh Hoa zijn erkend als Nationaal Immaterieel Erfgoed?

De vijf tro Vien Khe in het oude dorp Vien Khe, gemeente Dong Anh, district Dong Son (Thanh Hoa) hebben de kenmerken van de agrarische cultuur in de Ma-rivierdelta, met eenvoudige, authentieke teksten, die generaties lang door vaders en grootvaders zijn geschreven tijdens het productieproces en die tot op de dag van vandaag worden gekoesterd, geselecteerd en doorgegeven.

Het Vien Khe-spel met vijf toneelstukken, ook bekend als Dong Anh-volkslied en -dans, is een systeem van optredens begeleid door volksliederen, dat voornamelijk wordt gezongen in het dorp Vien Khe, gemeente Dong Anh, district Dong Son, provincie Thanh Hoa . Het weerspiegelt het dagelijks leven, de gedachten en gevoelens van oude boeren.

Jonge meisjes voeren de lantaarndans uit in Vien Khe, een beroemd oud dorp in de gemeente Dong Anh, district Dong Son (provincie Thanh Hoa).

De oorspronkelijke Vien Khe-voorstelling met vijf toneelstukken bestond uit vijf stukken, maar later, door culturele assimilatie, telden de volksliederen en dansvoorstellingen van Dong Anh er wel twaalf, zoals: Lampendans, Tien Cuoi (of Tien Phuong), To Vu, Trommel en Houten Bel, Thiep, Van Vuong (of Hum-spel), Thuy (of Thuy Phuong), Leo Touw, Siamese (of Chiem Thanh/Sim Thanh), Ha Lan (of Hoa Lang), Tu Huan (of Luc Hon Nhung), Ngo Quoc. Daarnaast zijn er in Dong Anh nog meer stukken, zoals het Dai Thanh-spel, Nu Quan-spel...

Volgens de legende was de oudste zoon van keizer (Thai Thu) Le Ngoc, Lang Dai Vuong genaamd, de grondlegger van spelen en optredens. Volgens de legende trok Lang Dai Vuong naar dorpen en gehuchten om samen met de mensen te feesten, waar dansen werden onderwezen en bij iedereen bekend werden gemaakt (van de 5e tot de 7e eeuw).

Volgens de ouderen hier dateren de dansen en liederen die tot op de dag van vandaag worden doorgegeven uit de 11e eeuw, tijdens de Ly-dynastie, maar zijn ze niet opgevoerd in uitvoeringen. Mensen zingen ze alleen tijdens hun harde werk op het land of op lentedagen wanneer ze naar festivals gaan. Aan het einde van de 14e en het begin van de 15e eeuw leefde er in de gemeente Thach Khe een man genaamd Nguyen Mong Tuan, die aan het einde van de Tran-dynastie zijn doctoraalexamen aflegde. Tijdens een bezoek aan zijn geboorteplaats zag hij een aantal zeer goede dansen en liederen, dus componeerden hij en zijn dorpsgenoten 12 dansen en liederen.

Opvoering van het toneelstuk Tien Cuoi in de vijf toneelstukken Vien Khe in het oude dorp Vien Khe, gemeente Dong Anh, district Dong Son (Thanh Hoa).

Vanaf dat moment, in de jaren van Rat, Paard, Kat en Haan tijdens de oogstcyclus, organiseerden alle dorpen van de gemeenten Tuan Hoa, Thach Khe en Quang Chieu (nu de gemeenten Dong Anh, Dong Thinh en Dong Khe, district Dong Son, provincie Thanh Hoa) optredens en concerten om op grote schaal deel te nemen aan het Nghe Sam-festival van het dorp Vien Khe. Dit festival trok een groot aantal mensen uit de regio aan om deel te nemen, periodiek om de drie jaar in de jaren van Draak, Hond, Os en Geit.

De inhoud van de optredens bestaat uit liedteksten, begeleid door dansen, die samen een unieke en zeer bijzondere volksmelodie vormen van de bewoners van de Ma-rivierdelta. Vergeleken met andere vormen van volksoptredens hebben Dong Anh-volksliederen en -dansen een rijke inhoud met scripts en verhalen.

Onder de optredens komt de Lampendans vrijwel volledig overeen met de essentie van Dong Anh-volksliederen en -dansen. Omdat Dong Anh een plek is waar rijst wordt verbouwd, hebben mensen, om een ​​gezellige sfeer te creëren, enthousiasme voor de productie te creëren en ervaringen door te geven, teksten en liederen bedacht die verband houden met elke landbouwactiviteit, van het zaaien van rijst tot de oogst en vervolgens de rusttijd. Of de productie-ervaring van "een handvol kaf vasthouden en weggooien, het kaf wordt tot as vermalen, het vlees wordt tot ham vermalen, de bonen worden tot sojasaus vermalen" en effectieve seizoenslandbouw: "de schaduw van een roterende lamp flikkert, diepe velden worden gebruikt voor het planten van rijst, ondiepe velden worden gebruikt voor het verbouwen van gewassen".

De lamp in de voorstelling is een object dat geassocieerd wordt met oude landbouwbewoners. Hij wordt door mensen tijdens dansen gebruikt als symbool voor de wisseling van de tijd in het jaar, een symbool van licht dat vruchtbaarheid en groei brengt aan alles en het verlangen naar een welvarend en gelukkig leven in zich draagt. De meisjes van achttien en twintig, ongehuwd, dragen lampen op hun hoofd en dansen sierlijk, maar mogen de lamp niet laten vallen. De technische vereisten zijn daarom zeer complex. Misschien vanwege zijn schoonheid, eenvoud en betekenis wordt de Lampendans vaak uitgevoerd en van generatie op generatie doorgegeven.

Certificaat van opname van de vijfdelige Vien Khe-dans op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed.

Niet alleen het proces en de ervaringen van de landbouwproductie worden weerspiegeld, maar ook de wensen en verlangens van de mensen, zoals bidden om regen, bidden om zonneschijn, vechten tegen de natuur, natuurrampen, epidemieën en wilde dieren om de landbouwproductie te beschermen en de groei en ontwikkeling van mens en dier te behouden. Deze worden op een creatieve en levendige manier door de mensen tot uitdrukking gebracht in de spellen: Van Vuong, Tro Thuy, Trong Mo, Tien Cuoi...

In de loop van de tijd verdween het systeem van optredens geleidelijk, vooral na het einde van de verzetsoorlog tegen het Franse kolonialisme en vóór 1975, toen de oorlog hevig was, het leven moeilijk was en de mensen in de dorpen van de gemeente Dong Anh geen tijd meer hadden om festivals te organiseren en volksliederen en dansen uit hun thuisland uit te voeren.

Sinds 1975 is het land verenigd, is het materiële en spirituele leven van de bevolking geleidelijk verbeterd en zijn de culturele en spirituele behoeften van de mensen in dorpen en gemeenten aangescherpt. Het behoud en de instandhouding van de spirituele waarden die onze voorouders hebben nagelaten, is een belangrijk onderdeel geworden van de lokale economische ontwikkeling. Tegen 2000 hadden het Vietnamees Nationaal Muziekinstituut en de afdeling Cultuur, Sport en Toerisme van de provincie Thanh Hoa elf uitvoeringen verzameld, onderzocht en gerestaureerd.

Vien Khe-lantaarndansvoorstelling op de historische relikwiesite Lam Kinh, de geboorteplaats van de latere Le-dynastie in het district Tho Xuan, provincie Thanh Hoa.

In 2014 keurde de provincie Thanh Hoa een besluit goed waarin het plan werd goedgekeurd om een ​​wetenschappelijk dossier op te stellen van het typische immateriële erfgoed van de provincie Thanh Hoa, waaronder Dong Anh-volksliederen en dansvoorstellingen, die op de lijst van nationaal immaterieel cultureel erfgoed werden opgenomen. In 2017 werd de vijfdelige voorstelling Vien Khe door het Ministerie van Cultuur, Sport en Toerisme erkend als nationaal immaterieel cultureel erfgoed.

Bron: https://danviet.vn/ngu-tro-dan-ca-dong-anh-o-thanh-hoa-la-cac-tro-gi-ma-duoc-cong-nhan-di-san-phi-vat-the-quoc-gia-20241216112206856.htm