Czy stajemy się mniej szczęśliwi?

[reklama_1]

SGGP 26 listopada 2023 09:04

Kiedy byłem dzieckiem, ilekroć moja mama szła na targ, siedziałem niespokojnie w domu, czekając na jej powrót.

Czasem mama po prostu kupowała nam lizaka, pączka lub paczkę kleistego ryżu, a my, jako dzieci, biegaliśmy radośnie i z radością po podwórku, a nasze oczy błyszczały ze szczęścia.

Kiedy byłam dzieckiem, za każdym razem, gdy nadchodził Tet, byłam tak podekscytowana, odliczając dni do wyczerpania kalendarza. Idąc do szkoły, chciałam po prostu, żeby czas szybko minął, żebym mogła mieć wakacje. Za każdym razem, gdy nadchodził Tet, mama zabierała mnie na targ, żeby kupić mi nowe ubrania i buty, dbając o każdy szczegół i dbając o nie. Kiedy nadchodził Tet, ubierałam się elegancko i popisywałam przed całą wioską.

Każdego letniego popołudnia, gdy kupowaliśmy parę znoszonych sandałów, żeby wymienić je na lody lub toffi, i zbieraliśmy się, żeby je zjeść, cała grupa była podekscytowana i głośno wiwatowała. Pamiętam, jak każdego popołudnia na rozległych polach ryżowych kilkoro dzieci zbierało się, żeby złapać koniki polne, świerszcze, ryby, kraby, a potem grać w bąka, klasy, skakać na skakance i chowanego. Okrzyki radości i śmiech rozbrzmiewały na polach. Pamiętam czasy, gdy byłem dzieckiem, kiedy szczęście było takie proste.

Potem dorastamy, nasi rodzice się starzeją, życie staje się wygodniejsze, możemy kupować drogie przysmaki, piękne ubrania i buty. Ale nie możemy odnaleźć tego samego uczucia ekscytacji i szczęścia, co w młodości. Czy to dlatego, że nasze zabiegane życie z mnóstwem udogodnień sprawia, że tak się czujemy? Czy to dlatego, że definicja szczęścia zmienia się z wiekiem?

Niektórzy uważają, że to kwestia oczekiwań każdego człowieka – im wyższe oczekiwania, tym mniejsze prawdopodobieństwo szczęścia. Jesteśmy teraz uzależnieni od mediów społecznościowych, gdzie nasi znajomi są zawsze „na topie”, jedzą pyszne jedzenie, meldują się w luksusowych miejscach, robią niezwykłe rzeczy… przez co czujemy się gorsi i bezużyteczni. Nasze oczekiwania są zbyt mocno uwarunkowane osiągnięciami innych, przez co czujemy się jak nieudacznicy. Zawsze czujemy się pozbawieni, musimy kupować więcej, mieć więcej… i w końcu czujemy się nieszczęśliwi, gdy nie możemy „kupić całego świata ”.

Wielu młodych ludzi dzisiaj różni się od nas z tamtych czasów – bardziej skupiają się na znalezieniu szczęścia. Ale kiedy zastanawiają się, co zrobić, by być szczęśliwym, trudniej to osiągnąć, ponieważ czas spędzony na myśleniu o szczęściu zasadniczo nie pomaga nam być szczęśliwszymi. W życiu, w którym każdy musi zmagać się z cyklem dóbr materialnych i pieniędzy, mało kto czuje się szczęśliwy.

W końcu szczęście to stan umysłu, a zatem można je znaleźć tylko w umyśle, czyli w każdym człowieku. Część dzisiejszej młodzieży, ze względu na zmiany w otoczeniu społecznym, coraz częściej poszukuje szczęścia poprzez czynniki zewnętrzne (pyszne jedzenie, piękne ubrania, sławę, podróże po świecie, zakochanie się w atrakcyjnych facetach, atrakcyjnych dziewczynach...), zamiast kierować się wyłącznie wartościami duchowymi. W związku z tym trudniej będzie im osiągnąć prawdziwe szczęście.

Źródło