(NLDO) - Siedząc bezczynnie i przeglądając „Dai Nam Nhat Thong Chi” i „Dai Nam Nhat Thong Toan Do”, uświadomiłem sobie, jak ogromny był nasz kraj za panowania króla Minh Manga.
Kraj jest tak duży, że aby zapewnić rozwój, musi mieć najlepszą politykę rządzenia. Aby mieć najlepsze rządy, musi mieć najlepszą administrację. Król Minh Mang przeprowadził reformę administracyjną w 1831 roku. Późniejsze pokolenia uważały ją za jedną z dwóch najlepszych reform administracyjnych w historii Wietnamu. Pierwszą reformę przeprowadził król Le Thanh Tong w 1466 roku.
Nadanie nazw nowym jednostkom administracyjnym po połączeniu przyciągnęło uwagę opinii publicznej. Zdjęcie: HUU HUNG
Podczas reformy, po reorganizacji rządu centralnego, król Minh Mang zreorganizował samorząd lokalny. Cały kraj został podzielony na 30 prowincji i jedną prefekturę Thua Thien, która zarządzała regionem stołecznym. Bac Ky miała 13 prowincji, Trung Ky – 11 prowincji i jedną prefekturę, a Nam Ky – 6 prowincji. Jednostka administracyjna prowincji istnieje w naszym kraju od tego czasu.
W 1858 roku Francuzi oddali pierwszy strzał, atakując nasz kraj. Od tego dnia Francuzi zmusili dynastię Nguyen do podpisania wielu traktatów, które stopniowo sprzedawały nasz kraj Francji. Ostatnim z nich był traktat Patenotre z 1884 roku. Zgodnie z traktatami Kochinchina była kolonią, Bac Ky protektoratem, a Trung Ky regionem autonomicznym.
Francuzi podzielili sześć prowincji Kochinchina na wiele prowincji, zgodnie z francuskimi regulacjami.
Centralny Wietnam był regionem autonomicznym, więc Francuzi nie ingerowali zbytnio, prowincje zasadniczo pozostały takie same, jedynie wiele części prowincji Thanh Hoa, Nghe An, Ha Tinh, Quang Binh , Quang Tri zostało przydzielonych innym krajom zgodnie z dekretem o planowaniu granic trzech krajów wydanym przez gubernatora generalnego Indochin i przekształceniu prefektury Ninh Thuan w prowincji Binh Thuan w prowincję Ninh Thuan.
Najbardziej niespokojna była kraina Bac Ky. To właśnie tam dochodziło do licznych powstań wszystkich grup etnicznych przeciwko francuskim kolonialistom, zarówno Kinh, jak i góralom, takich jak powstania Hoang Hoa Tham, Doc Ngu, Doc Tit... Dlatego początkowo Francuzi rządzili za pomocą rządu wojskowego , tworząc 5 grup wojskowych i mandaryńskich. Po spacyfikowaniu ruchu opozycyjnego, ponownie zaczęli dzielić prowincję. Zgodnie z zasadą „dziel i rządź”, podzielili 13 prowincji Bac Ky na ponad 30. W pewnym momencie Nguyen Khuyen naliczył aż 36 prowincji, co wyraził w dwuwierszu gratulacyjnym dla swojej matki Tay Tu Hong:
„Są baldachimy, baldachimy i ołtarze kadzielne, by czcić króla; jej reputacja jest słynna w 36 prowincjach”. Chciał opowiedzieć o sławie, jaką cieszyła się zachodnia matka na Północy w tamtym czasie.
Podział Tonkinu na ponad 30 prowincji, dokonany niemal w tym samym czasie, nieuchronnie doprowadził do niedociągnięć, narzucania i arbitralności w nazewnictwie. W tamtym czasie istniały pewne zabawnie brzmiące nazwy prowincji, które później trzeba było zrewidować, ale istniały również nazwy, które są używane do dziś. Francuzi w tamtym czasie mieli zwyczaj nadawania nazw zgodnie z siedzibą gubernatora prowincji.
W 1896 roku, gdy śródmieście Hanoi i jego okolice stały się koncesją francuską, Francuzi postanowili przenieść władze pozostałej części dawnej prowincji Hanoi do wioski Do w dystrykcie Thanh Oai. W wiosce znajdował się pięknie wyłożony płytkami most nad rzeką Nhue. Ludzie nazywali go mostem Do. Droga prowincjonalna przebiegała obok mostu Do, więc Francuzi nazwali pozostałą część dawnej prowincji Hanoi prowincją Cau Do! Później wykształcony gubernator generalny prowincji Cau Do zażądał, aby przywrócić jej nazwę prowincji Ha Dong!
Nazwa dawnej prowincji Hoa Binh jest również zabawna. Francuzi uznali prowincję Hung Hoa za zbyt dużą, więc musieli ją podzielić na wiele prowincji. Podczas badań geodezyjnych odkryli, że wiele dystryktów prowincji zamieszkiwali głównie Muong, a Lac Son i Lac Thuy z prowincji Ninh Binh również byli Muong. Postanowili połączyć te obszary, tworząc nową prowincję o nazwie Muong. Później droga prowincjonalna znajdowała się na targu Cho Bo. Aby zachować spójność z ogólną nazwą, prowincję przemianowano na Cho Bo. Stolica prowincji znajdowała się w odległym górskim miasteczku i została zaatakowana przez powstańców Doc Tita, którzy zajęli drogę prowincjonalną i zabili zastępcę ambasadora Francji. Rząd francuski musiał przenieść drogę prowincjonalną w dół rzeki, do gminy Hoa Binh, oddalonej o około 30 km. Nazwa Hoa Binh pozostała tam do dziś. Na szczęście Hoa Binh to piękna nazwa, więc nie została zmieniona!
Nazwa prowincji Lao Cai również jest przedmiotem wielu dyskusji. Do tej pory niektórzy mówią Lao Cai, inni nazywają ją Lao Cai, jeszcze inni Lao Kay lub Lao Kay. Powodem jest również pochodzenie nazwy!
Prowincja Lao Cai w okresie francuskim była częścią prefektury Quy Hoa, a w okresie Minh Mang – prefektury An Tay prowincji Hung Hoa. Francuzi uznali ją za ważny obszar, dlatego utworzyli siły zbrojne, rozciągające się wzdłuż granicy od Simacai do Phong Tho. Po ustabilizowaniu się sytuacji prowincja została ucywilizowana i przemianowana na prowincję Lao Cai (Lao Cai, Lao Kay, Lao Kay).
Nazwa ta pochodzi od dzielnicy założonej przez chińskich imigrantów u zbiegu Rzeki Czerwonej i strumienia Nam Thi na terytorium Dai Viet. Niedługo potem liczna grupa Wietnamczyków, Tayów i Nungów również wyemigrowała i założyła targowisko kilka kilometrów w dół rzeki Czerwonej. Większość mieszkańców dzielnicy przy skrzyżowaniu Nam Thi mówiła dialektem Quan Hoa, twierdząc, że byli pierwszymi mieszkańcami, nazywając siebie starymi mieszkańcami (po chińsko-wietnamsku „stare miasto”). Mieszkańcy dzielnicy założonej później byli nowymi mieszkańcami, stąd dzisiejsza nazwa Pho Moi.
Słowo „lao nhai” wymawia się w językach Quan Hoa, Tay Nung i Mong, tworząc lao cai i inne warianty, jak powyżej. Podczas tworzenia okręgu wojskowego i przekształcania go w prowincję, stolica prowincji znajdowała się w starym mieście, dlatego nazwa prowincji również pochodziła od starego miasta – prowincji Lao cai (Lao cai, Lao kay, Lao kay, Lao nhai). Nazwa ta była używana do nazwania dużego obszaru przygranicznego, któremu nasi przodkowie nadali bardzo piękne i znaczące nazwy. Nazwa nadana przez Francuzów nadawała się jedynie do nazwania miasta lub miasteczka.
Cóż za arbitralny, przypadkowy i dowolny sposób nadawania nazw przez Francuzów.
Tę metodę nazewnictwa Francuzi stosowali również w wielu innych prowincjach dawnej Północy i Południa! Wiele nazw jest używanych do dziś.
Nasz kraj przeprowadza prawdziwie wielką reformę administracyjną, która otwiera nową erę dla Wietnamu, nowy okres rozwoju narodowego. Miejmy nadzieję, że historia zapisze ją jako trzecią udaną reformę administracyjną w Wietnamie. Miejmy nadzieję, że nazwa nowej prowincji odziedziczy tradycję narodową, dziedzictwo kulturowe przodków, wyeliminuje niestosowne pozostałości okresu kolonialnego i zademonstruje rosnącego ducha nowej ery!
Z niecierpliwością czekamy na nową erę.
Źródło: https://nld.com.vn/dat-ten-tinh-o-ta-xua-va-nay-196250327183351058.htm
Komentarz (0)