Ziemia i ludzie starożytnego Annamu są uczciwi w „Pewnego razu w Wietnamie”

Książka „ Pewnego razu w Wietnamie” jest dziełem wyjątkowym, zbiorem 38 tekstów badawczych, typowych artykułów w języku francuskim i 60 bogatych zdjęć przedstawiających ziemię i mieszkańców starożytnego An Nam, które ukazały się w publikacjach: Indochina Magazine, Far Asia Magazine, Indochina Weekly i Dan Viet Nam Magazine wydawanym w latach 1894–1948, wybranych i przetłumaczonych na język wietnamski przez Narodowe Centrum Archiwów I.

Okładka książki „ Pewnego razu w Wietnamie” wydanej przez Wydawnictwo Sztuk Pięknych

Autorzy, którzy pojawili się i napisali artykuły w książce „Pewnego razu w Wietnamie”, to francuscy uczeni, naukowcy i urzędnicy, a także szereg wietnamskich autorów, takich jak: Louis Bezacier, Gustave Dumoutier, Cérutti, Henry Bontoux, G. Taboulet, G. Tucat, Ngo Quy Son, Nguyen Van Vinh, Nguyen Xuan Chu... Wszyscy badacze przedstawili dość wyrafinowane argumenty dotyczące historii, kultury, edukacji , ziem, zabytków i postaci historycznych Wietnamu w okresie kolonialnym Francji...

Wiadomo, że w książce „Once Upon a Time in Vietnam” artykuły zostały wybrane, uporządkowane i usystematyzowane tematycznie i chronologicznie. Każdy artykuł opatrzony jest ilustracjami, z wyraźnym wskazaniem autora, kodu wyszukiwania i roku. Według posiadanych przez nas informacji: „W przypadku artykułów bez ilustracji, Redakcja zebrała i dodała ilustracje, wyraźnie podając źródło, aby książka była bardziej estetyczna. W przypadku nazw ulic i dróg w Hanoi i Sajgonie, Redakcja zachowała oryginalne francuskie nazwy i dodała ich aktualne odpowiedniki”.

Nie wspominając już o tym, że w trakcie procesu wdrażania zespół tłumaczeń napotkał wiele trudności. Niektóre artykuły przetłumaczone z chińskiego i nom, które zawierają wiele abstrakcyjnych i trudnych do zrozumienia pojęć, nie mają odpowiedników w zdaniach ani słowach po francusku; autor, który jest również tłumaczem z chińskiego nom, przetłumaczył jedynie pobieżnie idee, takie jak wiersz „Thi Huong” czy wiersz „Cau doi”. Ponadto niektóre nazwy miejsc lub imiona osób zostały napisane przez francuskiego autora niepoprawnie lub bez akcentów (w języku wietnamskim), co sprawiło tłumaczowi wiele trudności.

Historyk Duong Trung Quoc, komentując książkę, skomentował ją następująco: „Redaktorzy Centrum, pełniąc funkcję archiwum gromadzącego najbogatsze dokumenty historyczne związane z okresem kolonialnym, przeprowadzili badania, zebrali i przetłumaczyli je zgodnie z zasadą „oddzielania niejasności, by wydobyć jasne”, aby przybliżyć ją dzisiejszym czytelnikom, pomagając im zapoznać się z wiedzą i argumentami autorów, którzy są naukowcami lub władcami, Francuzami lub tubylcami, odnoszącymi się do zagadnień współczesnego wietnamskiego życia kulturalnego i społecznego, w tym starożytnych tradycji, które nadal są obecne we współczesnym życiu”.

Treścią książki „Stary kraj Wietnamu” są zwyczaje noworoczne: Nowy Rok Annamów, zdania równoległe; słowa Phuc i Tho.

Następnie omówiono rytuały i zwyczaje: kult przodków i władzę ojca w społeczeństwie Annam; Feng Shui w życiu Annamczyków; astrologia Annamczyków, zwłaszcza jej zastosowania wojskowe ; ceremonia wmurowania kamienia węgielnego przyczynia się do badań nad zwyczajem oddawania czci Bogu Ziemi na północy; ważny zwyczaj ślubny: sprawdzanie wieku panny młodej i pana młodego; ceremonia koronacyjna króla Thieu Tri.

W szczególności utwór „Pewnego razu w Wietnamie” głęboko odzwierciedla wietnamskie zwyczaje noworoczne.

Ponadto występują pewne charakterystyczne cechy kulturowe: Jedzenie i picie w klasach społecznych Annamu; zwyczaj żucia betelu; puszczanie latawców przez mieszkańców Annamu; walki kogutów i świerszczy; lekarze na dworze Annamu: Szpital Cesarski; język i pisarstwo annamskie; Nagroda Literacka Annamu przyznana w 1943 r.

Cechy kulturowe regionów i obszarów: Krzyk w Sajgonie, egzamin Huong w Bac Ky, Tam Dao, Sa Pa, Bach Ma, Ba Na, Ba Vi, Vung Tau, wyspa Phu Quoc, Do Son, wyspa Bach Long Vi, Cytadela Dynastii Ho, Cytadela Hanoi, Katedra Notre Dame (Sajgon - Ho Chi Minh City), Muzeum Khai Dinh (Hue).

Znani ludzie kultury i historii: generał lewicy Le Van Duyet, słynny generał Vo Tanh, wysoko postawiony mandaryn Phan Thanh Gian, patriota Nguyen Truong To.

Wiele innych tematów poruszają także książki Dawno, dawno temu w Wietnamie . Strategie cesarza Chin (Qin Shi Huang, 246 p.n.e.); Otwarcie turystyki lotniczej w Indochinach i wyjątkowe kurorty w górach Indochin.

Z tej okazji Omega+ oraz wydawnictwo Gioi wznowiły także najstarszą powieść rozdziałową w naszym kraju, Thien Nam liet truyen Hoan Chau ky, która opisuje historię rodziny Nguyen Canh - licznej rodziny, która od prawie 600 lat mieszka w Nghe An i ma w swojej rodzinie wiele sławnych osób, generałów, postaci kulturalnych i lekarzy w historii Wietnamu, takich jak: Lieu Quan Cong Nguyen Canh Que, Thu Quan Cong Nguyen Canh Kien, Thang Quan Cong Nguyen Canh Ha, Thai Pho Tan Quoc Cong Nguyen Canh Hoan...

To księga genealogiczna napisana przez członka rodziny Nguyen Canh około XVII wieku. Rękopis tego dokumentu został przekazany przez rodzinę Nguyen Canh Instytutowi Studiów nad Han Nom w 1983 roku. Księga składa się z 4 rozdziałów i 16 sekcji, z których każda składa się z 4 sekcji napisanych prozą, przeplatanych równoległymi fragmentami prozy (listy, dekrety, dekrety królewskie, wersety) lub wierszem (wiersze, pochwały) w wielu rozdziałach i sekcjach.

Thien Nam Liet Truyen (autorka: Nguyen Canh Thi, tłumaczka: Nguyen Thi Thao, badania i wprowadzenie: profesor Tran Nghia, redaktor: Sy Tang) należy do serii książek z kategorii Wietnamskie perspektywy historyczne wydawnictwa Omega Plus, przeznaczonej dla czytelników, którzy kochają historię i chcą dowiedzieć się czegoś o rodzinach, szczególnie o rodzinie Nguyen Canh z Wietnamu.

Link źródłowy: https://thanhnien.vn/dat-va-nguoi-an-nam-xua-trung-thuc-trong-nuoc-nam-mot-thuo-185240204161144409.htm