Gęsty kwiat Mu Cang Chai -

[reklama_1]

Pijąc rosę i wdychając wiatr chłodnych, zimowych dni na wyżynach, a następnie eksplodując olśniewającymi czerwonymi i różowymi kolorami na zboczach wzgórz, na górskich stokach, wzdłuż drogi do wioski i tuż obok ganku, tworząc poetycką scenę, urzekającą serca wielu turystów, którzy kiedyś przybyli do Ziemi Dziedzictwa Mu Cang.

To day to kwiat z rodziny brzoskwiniowatych. Mieszkańcy plemienia Mong w Mu Cang Chai często nazywają go „Pang To day”, co po wietnamsku oznacza „dziki kwiat brzoskwini”. To day to drzewo o szerokiej koronie, rosnące na zboczach wzgórz i gór. Kwiat ma pięć różowych płatków, podobnie jak nasz kwiat brzoskwini, ale w okresie kwitnienia tworzy grona, a słupek jest bardzo długi i czerwony.

Pan Thao Du Sinh z wioski Ta Chi Lu w gminie La Pan Tan powiedział: „Lud Mong wierzy, że kiedy ziemia i niebo zamieniają się w wiosnę, po roku ciężkiej pracy, plony są obfite, dom jest pełen ryżu, spoglądając w górę na szczyt góry i widząc kwitnące jaskrawoczerwone kwiaty drzew To Day w górach i lasach, to również czas, kiedy chłopcy i dziewczęta Mong przebierają się w nowe stroje, ćwiczą grę na fletach i przygotowują owoce Pao, aby świętować Tet i wyjść na wiosnę. Kwiaty To Day są ściśle związane z życiem wielu pokoleń ludu Mong w górach Mu Cang Chai. Są to kwiaty o dużej witalności i kwitną tylko w mroźną zimę, zazwyczaj najintensywniej kwitną pod koniec grudnia. Po tym czasie, choć jeszcze nie zwiędną, ich kolory wyblakną i nie będą już tak piękne jak wcześniej”.

Początkowo były to jedynie drobne plamki na drzewach, ale po zaledwie tygodniu kwitnienia, kwiaty To Day pokryły góry i lasy jaskrawym różem. Płatki kwiatów To Day zwiastowały wczesną wiosnę, rozprzestrzeniając się od szczytów gór w dół do dolin, ozdabiając pobocza dróg w miastach powiatowych, wzdłuż każdej ścieżki. Domy Mongów również tonęły w barwach kwiatów. Rozległe zielone lasy budziły się z wdzięcznymi różowymi skrzydłami, dryfując niczym kraina czarów.

Aby rozwinąć ten gatunek roślin kojarzony z turystyką , dystrykt Mu Cang Chai podjął ostatnio wiele radykalnych działań w celu ochrony naturalnych lasów kwiatowych To Day i zmobilizowania ludzi do sadzenia nowych. W szczególności należy wspomnieć o kampanii zachęcającej każdego urzędnika i członka partii do posadzenia 2-5 drzew kwiatowych To Day; każdej szkole i jednostce biurowej do posadzenia 30 drzew; gminach i miastach do sadzenia drzew w siedzibach, po obu stronach dróg...

Pan Sung A Chua – wiceprzewodniczący Komitetu Ludowego Dzielnicy Mu Cang Chai – powiedział: „Przez ostatnie dwa lata dzielnica aktywnie promowała i mobilizowała mieszkańców do ochrony i sadzenia nowych kwiatów To Day, aby tworzyć krajobrazy i rozwijać turystykę. Szczególnie w sezonie sadzenia drzew Tet, dzielnica mobilizuje ludzi do sadzenia setek tysięcy nowych kwiatów To Day. Do tej pory cały dystrykt dysponuje około 5 hektarami powierzchni upraw kwiatów To Day, skoncentrowanymi w mieście Mu Cang Chai i gminach: La Pan Tan, Mo De, Cao Pha, Che Tao i Khao Mang”.

W suchym zimowym słońcu, jaskrawe barwy kwiatów To Day rozświetlają majestatyczny krajobraz górski, fascynując i wciągając odwiedzających. Kwiaty To Day, wraz ze sztuką Khen Mong, czyli sztuką tworzenia wzorów z wosku pszczelego na tkaninach przez lud Mong, oraz szczególną pamiątką narodową, jaką są pola tarasowe, stworzyły „tożsamość” Mu Cang.

Festiwal był pełen barw akurat na czas, by mieszkańcy trzech dystryktów: Van Chan, Tram Tau i Mu Cang Chai mogli świętować ważne wydarzenie, jakim było uznanie sztuki Khenów z ludu Mong za niematerialne dziedzictwo kulturowe. Sztuka tworzenia wzorów z wosku pszczelego na tkaninach została uznana przez Ministerstwo Kultury, Sportu i Turystyki za narodowe. To dobry znak, a także powód do dumy i odpowiedzialności dla wielu pokoleń mieszkańców Mong – „ambasadorów kultury”, którzy byli, są i będą wypełniać obowiązek zachowania, utrzymania i promowania tożsamości kulturowej swojego ludu wśród licznej rzeszy turystów krajowych i zagranicznych.

Artykuł i zdjęcia: Thanh Mien
Projekt: Khanh Linh

Link źródłowy