Ludzie Tay Da Bac zachowują „duszę narodu”

Dystrykt Da Bac to kraina o bogatej tożsamości kulturowej i zróżnicowanej populacji. Wśród żyjących razem grup etnicznych, grupa etniczna Tay stanowi największy odsetek, stanowiąc 41,21% populacji dystryktu. W dobie współczesnego pędu, kiedy wiele tradycyjnych wartości jest zagrożonych zanikiem, w Da Bac wciąż żyją ludzie, którzy po cichu i niezłomnie pielęgnują „duszę narodu” – czyli starożytne pismo Tay, symbol kulturowy noszący tradycyjne piętno tutejszego ludu Tay.

Pan Sa Van Cam uczy, jak czytać starożytne pismo Tay.

W domu na palach, przesiąkniętym narodową tożsamością kulturową, pan Sa Van Cam z entuzjazmem uczy starszych mieszkańców wioski Chieng Cang w gminie Muong Chieng (Da Bac), jak czytać starożytne pismo tay. Ponad 70% populacji jego rodzinnego miasta, gminy Muong Chieng, to etniczni Tay, ale bardzo niewielu potrafi czytać i pisać starożytne pismo tay. Nawet umiejętność słuchania i mówienia w języku tay stopniowo zanikała z biegiem lat. Poświęcając całe serce nauce, przywracaniu i nauczaniu duszy swojej kultury etnicznej, pan Cam osiągnął do tej pory „słodki owoc”, jakim jest model „Zachowania i promowania tożsamości kulturowej starożytnego pisma tay”, zajęcia z nauki pisma tay bez względu na wiek, niewidzialne medale wręczane mu przez tutejszych mieszkańców oraz wspólny wysiłek, aby silnie szerzyć przesłanie: Ludzie Tay muszą znać pismo tay.

„Pismo Tay zostało zachowane i przekazane przez naszych przodków, ale z biegiem czasu liczba osób potrafiących czytać i pisać pismem Tay maleje, zwłaszcza wśród młodszego pokolenia. Jeśli my tego nie zrobimy, to kto to zrobi?” – zastanawiał się pan Cam.

Dzięki swojemu zaangażowaniu i wytrwałości, od 2010 roku do dziś zorganizował 7 kursów starożytnego pisma Tay, przyciągając ponad 200 uczniów z gminy Muong Chieng i sąsiednich gmin. Zbudowany przez niego model „Zachowania i promowania tożsamości kulturowej starożytnego pisma Tay” to nie tylko miejsce nauki, ale także przestrzeń dla lokalnych działań kulturalnych – gdzie ludzie dzielą się językiem, zwyczajami i cechami grupy etnicznej Tay.

W uznaniu wkładu pana Sa Van Cama, w 2024 roku Ludowy Komitet Prowincji Hoa Binh uznał jego model „Zachowania i promowania tożsamości kulturowej starożytnego pisma Tay” za typowy przykład na poziomie prowincji w dziedzinie kultury. Jest to zarówno godna nagroda, jak i cenne potwierdzenie wysiłków na rzecz zachowania tożsamości kulturowej we współczesnym życiu.

Nie tylko pan Cam, ale i podróż ku zachowaniu pisma i tożsamości ludu Tay w Da Bac, to także ślad zasłużonego rzemieślnika Luong Duc Choma, pieszczotliwie nazywanego przez mieszkańców gminy Trung Thanh „nauczycielem Chom”. Po prawie 30 latach wytrwałej pracy nad odbudową starożytnego pisma Tay, nauczyciel Chom stał się żywym symbolem miłości do kultury narodowej.

Niezależnie od słońca, deszczu czy wieku, podróżował przez wiele wiosek, spotykał się ze starszyzną i zapisywał każde słowo, każdą pieśń i śpiew ludowy ludu Tay. Rezultatem było cenne archiwum: zebrano i przepisano prawie 300 starożytnych ksiąg; nagrano i przetłumaczono 1500 przysłów, pieśni ludowych i pieśni ludowych; odrestaurowano dziesiątki pieśni ludowych i tradycyjnych instrumentów muzycznych, takich jak fletnia Pana, harmonijka ustna, flety bambusowe itp. Pan Chom w szczególności mobilizował ludzi do zachowania dobrych zwyczajów i praktyk oraz dalszego wzbogacania unikalnych, tradycyjnych cech kulturowych ludu Tay.

Zasłużony Rzemieślnik Luong Duc Chom nie tylko z powodzeniem tłumaczył i przepisywał wiele starożytnych ksiąg na język tay, ale przez lata poświęcił również wiele serca nauczaniu języka tay w lokalnej społeczności. Jego wysiłki na rzecz „zasiania” języka rozpoczęły się w latach 90. i nieprzerwanie trwają do dziś. Dla niego starożytny język tay to nie tylko język, ale także święty most łączący młode pokolenie z tradycjami narodowymi. Prowadzone przez niego lekcje języka tay szerzą dumę narodową, rozbudzając w każdym człowieku świadomość dbałości o zachowanie kultury.

Podzielił się: Uczę moje dzieci i mieszkańców wsi czytania i pisania w języku Tay, aby mogli zrozumieć i docenić wartości kulturowe naszego ludu. Dzięki językowi pisanemu będą umieli śpiewać pieśni Tay, tańczyć tańce Tay, stosować prawa i zwyczaje, aby wychowywać swoje dzieci i wnuki w rodzinie i klanie, a także podtrzymywać dobre, tradycyjne praktyki podczas ślubów, pogrzebów i innych ceremonii duchowych… To przyczyniło się do zachowania i promowania dobrych wartości kultury etnicznej Tay.

Dzięki oddanym osobom, takim jak pan Chom i pan Cam, prastare pismo Tay – „dusza narodu” – nie jest już odległym wspomnieniem w księgach przekazywanych przez naszych przodków, lecz „odradza się” każdego dnia dzięki zajęciom społecznym w Da Bac. Z zaczątków pisma, ruch na rzecz nauki i zachowania pisma Tay stał się obecnie społecznym ruchem kulturalnym w wielu gminach dystryktu Da Bac. Wieczorne zajęcia w domach na palach, wydarzenia kulturalne między pokoleniami… przyczyniają się do rozbudzenia wiary w przyszłość, w której tożsamość kulturowa nie będzie zapomniana, lecz szanowana i rozwijana.

Swoimi prostymi, a zarazem wytrwałymi działaniami, mieszkańcy Tay Da Bac kontynuują historię wytrwałości, solidarności i dumy narodowej. To piękne historie – nie tylko na dziś, ale i na przyszłość.

Khanh An

Źródło: https://baohoabinh.com.vn/16/202428/Nguoi-Tay-Da-Bac-giu-gin-hon-cot-cua-dan-toc.htm