Co możemy zaobserwować w wyniku rosyjskiego ataku rakietowego na cele naziemne na Ukrainie?

[reklama_1]

Thấy gì từ việc tên lửa chống hạm Nga tập kích mục tiêu mặt đất ở Ukraine? - 1 — Zdjęcie szczątków rakiety na Ukrainie, prawdopodobnie SSC-1B Sepal (powyżej), w porównaniu ze zdjęciem rakiety P-35 (zdjęcie: Defense.ua).

Zdjęcia szczątków rakiety zaczęły pojawiać się w mediach społecznościowych 18 stycznia. Według niepotwierdzonych informacji rakieta na zdjęciu została zestrzelona przez ukraińskie siły obrony powietrznej.

Grupy w mediach społecznościowych nie uzgodniły jeszcze wersji pocisku widocznego na zdjęciu, która według rosyjskiej nomenklatury może być P-35, P-35B lub 3M44. Według War Zone , wszystkie trzy modele są ze sobą powiązane, mają podobny kształt i są znane na Zachodzie jako SSC-1B Sepal.

Pocisk przeciwokrętowy P-35B zaczął być używany do obrony wybrzeża na początku lat 60. XX wieku, a jego efektywny zasięg wynosił ponad 430 km. Wyposażony w silnik odrzutowy z dwoma rakietami na paliwo stałe podczas startu, P-35B ważył około 4,6 tony i miał około 10 metrów długości.

Na początku lat 80. pocisk obrony wybrzeża P-35B został zastąpiony pociskiem 3M44 o deklarowanym zasięgu efektywnym ponad 460 km. Ten wariant może przenosić głowicę jądrową, a także opcjonalnie głowicę konwencjonalną o masie 900 kg.

Do końca 2020 roku pociski te były nadal wykorzystywane do ochrony strategicznego portu w Sewastopolu na Półwyspie Krymskim, który Rosja ogłosiła aneksją w 2014 roku.

Nie jest jasne, gdzie na Ukrainie zostało zrobione ostatnie zdjęcie wraku rakiety i kiedy.

Według War Zone , pocisk SSC-1B Sepal nie był wcześniej spotykany w konflikcie na Ukrainie. Niezależnie od wariantu, uważa się, że pocisk był wymierzony w cele lądowe, a nie w statki, ponieważ Ukraina nie posiada obecnie dużych okrętów wojennych.

Niezależnie od pochodzenia i wariantu pocisku, serwis War Zone uważa, że zdjęcie szczątków jest dowodem na to, że Rosja używa niestandardowych pocisków do atakowania celów naziemnych.

Może to być spowodowane niedoborem pocisków manewrujących przeznaczonych do ataku na cele lądowe oraz pocisków balistycznych przeznaczonych do tego celu, a także trudnościami w produkcji nowych pocisków pod presją sankcji ze strony Zachodu.

Źródło