ในรายการ Weekend Appointment นักดนตรี Tran Tien เล่าถึงการเดินทางทางอารมณ์ของเขาในการแต่งเพลง โดยเฉพาะที่มาของเพลง 3 เพลงที่เขาเรียกว่า "ศักดิ์สิทธิ์มากจนผมร้องไม่ออก"
“สงครามทิ้งความทรงจำอันเจ็บปวดและลึกซึ้งไว้ให้ฉัน จนถึงตอนนี้ยังมีบางคืนที่ฉันตื่นขึ้นมาและสงสัยว่า ‘พวกคุณอยู่ที่ไหน พวกคุณตายกันหมดแล้วเหรอ’ ความทรงจำนั้นทำให้ผมเข้าใจสิ่งหนึ่งว่า เมื่อเผชิญกับความตายเท่านั้นที่คนเรามักจะรักสิ่งธรรมดาๆ เช่น พ่อแม่ พี่สาว บ้านเกิด” เขากล่าว
นักดนตรี ตรัน เตียน ในรายการ “Weekend Appointment”
เพลงอย่าง Goodbye Swallows และ Hometown จึงถือกำเนิดขึ้น ไม่ใช่เพลงที่ร้องขึ้นเพื่อร้องเพลง แต่เป็นการรำลึกถึง อนุรักษ์ และหวงแหนสิ่งที่คุ้นเคยที่สุดในชีวิต
เขากล่าวว่า ถึงแม้จะได้รับเงินเดือนเป็นพันล้านดอง เขาก็ยังไม่ร้องเพลง My Mother, My Sister and Homeland ได้ “ไม่ว่าจะร้องเพลงยังไงก็ร้องไห้ ฉันร้องเพลงไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ฉันพยายามหลายครั้งแต่ก็มีน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด...”
สำหรับนักดนตรีอย่าง Tran Tien เพลง "แม่ของฉัน" เปรียบเสมือนเสียงเรียกอันอ่อนโยนของเด็กที่กำลังกลับคืนสู่อ้อมอกอันใหญ่โตของแม่ น้องสาวของฉัน เป็นภาพลักษณ์ของความอ่อนโยน การเสียสละ และความอดทนในชีวิตประจำวัน และ Homeland ซึ่ง เป็นท่วงทำนองแห่งความคิดถึงอันยาวนาน เปรียบเสมือนกระจกที่สะท้อนถึงวัยเด็ก วันเวลาอันแสนทำงานหนัก และช่วงเวลาที่ผ่านไป สามบทเพลง - สามบาดแผลที่หายแล้วแต่ยังคงเจ็บปวด เป็นที่หลบภัยสำหรับความทรงจำและอารมณ์ดั้งเดิมที่สุด
บ้านเกิด ของทรานเตียนไม่ใช่แค่เพลง แต่เป็นการเดินทางกลับมาสู่ตัวตนของตนเอง ในทำนองเพลงนั้น เขาได้พบกับดวงตาของพ่อของเขา เห็นสายลมแห่งแคว้นโดไอ เห็นเงาของผู้หญิงชาวชนบทที่มีดวงตาเศร้าโศกเหมือนยามบ่าย
เพลงเหล่านี้ไม่เพียงแต่ถ่ายทอดความรักอันยิ่งใหญ่ต่อครอบครัวและบ้านเกิดเมืองนอนเท่านั้น แต่ยังเป็นเพลงที่เขาได้เล่าถึงตัวตน ยุคสมัย และชะตากรรมของชนชั้นผู้คนที่เคยมีชีวิต รัก และสูญเสียไปอีกด้วย
แม้ว่าจะเกิดในเมือง แต่เขาก็ยังถือว่าชนบทคือที่ที่เขาควรอยู่ ทุกครั้งที่เขาก้าวเท้าไปที่นั่น ก็เหมือนกับการได้พบญาติพี่น้องอีกครั้ง ได้ยินเสียงเรียกของมาตุภูมิจากสิ่งเรียบง่าย เช่น ผักชี โครงฟักทอง หรือดวงตาของหญิงสาวที่รอคอยอย่างไร้ผล
นักดนตรี ตรัน เตียน
นับตั้งแต่ทศวรรษ 1990 การเดินทางสร้างสรรค์ของ Tran Tien ค่อย ๆ เปลี่ยนไปสู่เสียงพื้นบ้านและเนื้อเพลงที่มีความลึกซึ้งทางวัฒนธรรมและอารมณ์โดดเด่น ผลงานอย่างเช่น "Tuy Hung Ly Ngua O", "Ngau Hung Song Hong", "Que Nha" ... ล้วนเต็มไปด้วยจิตวิญญาณพื้นเมือง มีภาพจำอันอุดมสมบูรณ์ และเปี่ยมไปด้วยมนุษยธรรม
สำหรับผู้ฟัง My Mother, My Sister, Homeland คือ ดนตรี สำหรับทราน เตียน นั่นคือชีวิต - ที่ที่เขาใส่ความรัก ความสูญเสีย และความจริงใจทั้งหมดลงไป เพราะมันสมจริงมากและลึกซึ้งมาก เขาจึงไม่สามารถร้องเพลงได้อีกต่อไป ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากร้อง แต่เพราะเขาทำไม่ได้
นอกจากนี้ในรายการ นักดนตรี Tran Tien ยังแบ่งปันว่าเขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็น "ศิลปินสตูดิโอ" เป็นเวลาหลายทศวรรษที่เขาและวงดนตรีของเขาได้ตระเวนไปทั่วประเทศเพื่อนำดนตรีไปสู่พื้นที่ชนบทที่ยากจน ซึ่งบางครั้งเวทีก็เป็นเพียงลานบ้านส่วนกลาง ที่ดินว่างเปล่า หรือแม้กระทั่งสนามฟุตบอลในหมู่บ้าน
เขาเคยแสดงดนตรีกลางตลาด กลางป่า ให้กับคนงาน ทหาร และคนงานฟัง ซึ่งผู้ชมเหล่านี้ “ไม่เคยมีเงินซื้อตั๋ว” ตามคำกล่าวของเขา สำหรับเขา ดนตรีต้องมาจากชีวิตจริง ต้องสัมผัสชีวิตของผู้คนจริงๆ ความรู้สึกที่ไม่จำเป็นต้องขัดเกลา แต่ยังคงสามารถซาบซึ้งใจผู้ฟังได้
เล่ยชี
ที่มา: https://vtcnews.vn/3-bai-hat-cam-ky-voi-nhac-si-tran-tien-tra-hang-ty-dong-ong-cung-khong-hat-ar945943.html
การแสดงความคิดเห็น (0)