(แดน ทรี) - ฉันเข้าไปในห้องลูก เห็นเขานอนหลับสนิท ถือตุ๊กตาหมีที่พ่อให้ตอนอายุ 3 ขวบ ฉันจูบผมนุ่มๆ ของเขา แล้วก็อยากร้องไห้ขึ้นมาทันที
ผมเป็นพระเอกในคำสารภาพ "เห็นเมียผมนั่งอยู่กับคนแปลกหน้า ผมถึงกับตกใจเมื่อเห็นหน้าเขา"
หลังจากเหตุการณ์นั้น ฉันรู้สึกสับสนและสับสน ฉันจึงเขียนบทความเพื่อแบ่งปันความรู้สึกของฉันกับทุกคนเพื่อบรรเทาความรู้สึกนั้น ตอนนั้นเมื่อฉันพบว่าลูกสาวที่ฉันรักและดูแลมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนความสุขของฉันพังทลายลง
หลายวันมานี้ ผมหมกมุ่นอยู่กับงาน กลับบ้านดึกมาก และพยายามหลีกเลี่ยงการพบปะภรรยาและลูกๆ ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมต้องการสงบสติอารมณ์ มองทุกอย่างให้ทะลุปรุโปร่ง และหาทางออกที่ดีที่สุดให้กับทุกคนในครอบครัว
พูดตามตรง ชีวิตแต่งงานของเราเป็นไปอย่างรวดเร็วและเร่งรีบ แต่เราก็ไม่เคยทำอะไรที่ทำให้อีกฝ่ายเสียใจเลย ตลอด 5 ปีที่ผ่านมา ภรรยาของผมทำหน้าที่เป็นทั้งแม่ที่ดีและภรรยาที่ดีเสมอมา
เพราะเธอสูญเสียแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย ขาดความเอาใจใส่จากพ่อ และเติบโตมากับความเย็นชาของแม่เลี้ยง เธอจึงกังวลอยู่เสมอว่าครอบครัวจะไม่มีความสุข เธอจึงทุ่มเทสร้างครอบครัว ดูแลสามีและลูกๆ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ นอกจากการหาเงินแล้ว ฉันแทบไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นเลย
ภรรยาคนสวยของผมทำให้ผมตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น หลังจากแต่งงานกัน ผมก็รักเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ลูกสาวของผมเกิดมาน่ารักมาก ผมรักเธอด้วยความรักที่ประเมินค่าไม่ได้
ตั้งแต่วันที่แฟนเก่าของภรรยามาที่บ้านผมเพื่อมารับลูก และหลังจากฟังคำอธิบายของภรรยา ผมยังคงเชื่อมั่นว่าเธอไม่ได้ตั้งใจหลอกผมตั้งแต่แรก ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ว่าทำไมเธอถึงได้รู้ทีหลังว่าลูกสาวของเธอมีหน้าตาเหมือนแฟนเก่า แต่ไม่กล้าบอกผม มีความจริงบางอย่างที่แทนที่จะพูดออกมาดังๆ อาจทำลายทุกสิ่งได้ การเก็บซ่อนไว้เพื่อความสงบสุขย่อมดีกว่า
ผมไม่โทษภรรยา เพราะพอนึกย้อนกลับไป เรื่องที่ภรรยาท้องกับผู้ชายคนอื่นเกิดขึ้นก่อนที่เธอจะมาเจอผม ผมรู้สึกว่าผมมีเหตุผลเพียงพอที่จะไม่โทษเธอ แต่การได้รู้ว่าลูกสาวไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของผมทำให้ผมตกใจมาก และตอนนี้ผมก็ยากที่จะยอมรับ
หลายคืนติดต่อกัน ผมตั้งใจกลับบ้านดึกจากที่ทำงาน แต่ภรรยาก็ยังรออาหารเย็นอยู่ เธอบอกว่า "ถ้าคุณรู้สึกว่าเรื่องนี้ยากเกินกว่าจะยอมรับ บอกผมได้นะ เราจะแก้ปัญหาทุกอย่างให้ราบรื่นที่สุด อย่าไปทำงานเช้า กลับบ้านดึก กินไม่เป็นเวลา และทรมานตัวเอง ลูกสาวผมคิดถึงคุณมาก เธออยากรอพ่อกลับบ้านก่อนเข้านอนเสมอ ผมต้องพาเธอเข้านอนเร็วเพื่อที่พ่อจะได้กลับบ้าน"
ฉันเข้าไปในห้องลูกชาย มองเขานอนหลับสนิท กอดตุ๊กตาหมีที่พ่อให้มาตอนอายุ 3 ขวบ ฉันจูบผมนุ่มๆ ของเขา แล้วจู่ๆ ก็อยากร้องไห้ออกมา
ตลอด 4 ปีที่ผ่านมา ฉันได้เห็นทุกการดิ้นของลูกน้อยในท้อง น้ำตาซึมทุกครั้งที่ได้ต้อนรับเขาสู่โลกกว้าง และเฝ้ามองเขาเติบโตขึ้นทุกวัน ฉันจำได้อย่างชัดเจนถึงช่วงเวลาที่เขาเรียนรู้ที่จะพลิกตัว คลาน นั่ง และก้าวเดินเป็นครั้งแรก แม้แต่เสียงเรียก "พ่อ" ครั้งแรกที่เขาไม่ได้ยินก็ทำให้ฉันร้องไห้ด้วยความสุข
ถึงแม้ลูกสาวจะไม่ได้เกิดมาจากฉัน แต่เธอก็ยังเป็นลูกของฉัน เว้นเสียแต่ว่าฉันจะปฏิเสธ ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่าชีวิตจะเป็นอย่างไรถ้าวันหนึ่งเราต้องแยกจากกัน
ผมได้อ่านคำแนะนำทั้งหมดที่ทุกคนแบ่งปัน และได้คิดทบทวนเรื่องนี้อยู่บ่อยครั้ง อันที่จริง ในชีวิตนี้ มีเพียงเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นเท่านั้นที่ทำให้เราตระหนักถึงคุณค่าที่แท้จริงของเรา ผมรักภรรยาและลูกๆ ของผม และผมจะแสดงให้เห็นความรักนั้นด้วยการรักษาและปกป้องครอบครัวของผมไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
มุม "เรื่องราวของฉัน" บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตสมรสและความรัก ผู้อ่านที่มีเรื่องราวของตัวเองอยากแบ่งปัน กรุณาส่งเรื่องราวเหล่านั้นมาที่โปรแกรมทางอีเมล: dantri@dantri.com.vn เรื่องราวของคุณอาจได้รับการแก้ไขหากจำเป็น ด้วยความจริงใจ
ที่มา: https://dantri.com.vn/tinh-yeu-gioi-tinh/ban-trai-cu-cua-vo-den-nha-doi-nhan-con-toi-bi-soc-truoc-su-that-phu-phang-20241204120948738.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)