กระทรวงการคลังต้องการเก็บค่าธรรมเนียมการปล่อยมลพิษ

ค่าธรรมเนียมการปล่อยมลพิษจะเป็นแหล่งรายได้ใหม่เพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อม โดยจะช่วยให้มีงบประมาณเพิ่มขึ้นปีละ 1,200,000 ล้านดอง ตามที่ กระทรวงการคลัง คาดการณ์ไว้

ร่างพระราชกฤษฎีกากำหนดค่าธรรมเนียมการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมจากการปล่อยมลพิษอยู่ระหว่างการหารือระหว่างกระทรวงการคลังกับกระทรวง หน่วยงาน ท้องถิ่น และรัฐวิสาหกิจ

หน่วยงานดังกล่าวกล่าวว่าควบคู่ไปกับการพัฒนา เศรษฐกิจ คุณภาพอากาศในเมืองใหญ่ เขตอุตสาหกรรม และหมู่บ้านหัตถกรรมในเวียดนามก็ลดลงอย่างต่อเนื่อง ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชนอย่างร้ายแรง ส่งผลเสียต่อเศรษฐกิจ และคุกคามสิ่งแวดล้อม

สาเหตุประการหนึ่งของสถานการณ์ดังกล่าวคือการปล่อยไอเสียจากสถานที่และยานพาหนะ

ปัจจุบันเวียดนามมีรถยนต์หมุนเวียนประมาณ 5.1 ล้านคัน และรถจักรยานยนต์จำนวนมาก มีโรงงานหลายแห่ง ซึ่งรวมถึงโครงการต่างๆ มากมาย โรงงานผลิตบ็อกไซต์ เหล็กและเหล็กกล้า โรงกลั่นปิโตรเคมี และโรงไฟฟ้าที่ดำเนินงานอยู่ นอกจากนี้ ยังมีโรงงานผลิตอุตสาหกรรมเกือบ 120,000 แห่ง ซึ่ง 138 แห่งก่อให้เกิดมลพิษร้ายแรง และมีบริษัทก่อสร้างประมาณ 110,000 แห่ง โรงงานเหล่านี้ก่อให้เกิดมลพิษทางอุตสาหกรรมและฝุ่นละอองในปริมาณมหาศาล ซึ่งส่งผลกระทบทางลบต่อสิ่งแวดล้อม

กระทรวงการคลังระบุว่า องค์กรและบุคคลส่วนใหญ่ที่ปล่อยของเสียที่ก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศไม่ได้ตระหนักถึงความรับผิดชอบของตนอย่างเต็มที่ ดังนั้น จึงมีความจำเป็นต้องศึกษาและจัดทำพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยค่าธรรมเนียมคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสำหรับการปล่อยมลพิษ

เนื่องจากนี่เป็นนโยบายใหม่ เพื่อเป็นพื้นฐานในการคำนวณค่าธรรมเนียม แหล่งที่มาของขยะที่ต้องเสียค่าธรรมเนียมจะต้องเป็นตัวกำหนดปริมาณมลพิษ ในขณะนี้ กระทรวงเสนอให้ รัฐบาล กำหนดเฉพาะหน่วยงานต่างๆ เช่น หน่วยงานผลิตเหล็กและเหล็กกล้า โลหะวิทยา โค้ก สารเคมีอนินทรีย์พื้นฐาน ปุ๋ยอนินทรีย์และสารประกอบไนโตรเจน การกลั่นปิโตรเคมี พลังงานความร้อน และปูนซีเมนต์ ที่ต้องเสียค่าธรรมเนียมนี้

จากการสำรวจและการทำงานร่วมกับท้องถิ่น กระทรวงการคลังเห็นว่าเพื่อความสะดวกและหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายอื่นๆ ระดับค่าธรรมเนียมและหน่วยการจัดเก็บควรใกล้เคียงกับค่าธรรมเนียมน้ำเสียอุตสาหกรรม (กำหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกา 53)

ดังนั้น ค่าธรรมเนียมจึงแบ่งออกเป็นสองส่วน ได้แก่ ค่าธรรมเนียมคงที่ที่จัดเก็บสำหรับทุกโรงงานที่ปล่อยมลพิษ เพื่อให้มั่นใจว่าต้นทุนในการบำบัดสารอื่นๆ นอกเหนือจากสี่ประเภท (ฝุ่นรวม, NOx, SOx, CO) เป็นไปตามที่กำหนด และค่าธรรมเนียมผันแปรเพิ่มเติมที่จัดเก็บสำหรับโรงงานที่ต้องติดตามการปล่อยมลพิษ (จัดเก็บสำหรับสารสี่ประเภท ได้แก่ ฝุ่นรวม, NOx, SOx, CO)

ค่าธรรมเนียมคงที่อยู่ที่ 3 ล้านดองต่อปี กำหนดเป็นรายปี และสามารถชำระเป็นรายไตรมาสได้ สำหรับค่าธรรมเนียมผันแปร ตามข้อเสนอของกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงการคลังเสนอไว้ที่ประมาณ 500-800 ดองต่อการปล่อยมลพิษหนึ่งตัน หน่วยงานจัดเก็บค่าธรรมเนียมคือกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

กระทรวงการคลังประเมินผลกระทบต่องบประมาณว่า หากดำเนินการตามแผนดังกล่าว จะช่วยเพิ่มรายได้ให้ประชาชนได้ปีละ 1,200 พันล้านดอง เงินจำนวนนี้จะช่วยแก้ปัญหามลพิษทางอากาศในพื้นที่ที่แหล่งกำเนิดมลพิษตั้งอยู่

ดึ๊กมินห์

ลิงค์ที่มา