กระทรวงการคลังมุ่งหวังที่จะจัดเก็บค่าธรรมเนียมการปล่อยมลพิษ

ค่าธรรมเนียมการปล่อยมลพิษจะถือเป็นแหล่งรายได้ใหม่เพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อม โดยจะช่วยให้มีรายรับจากงบประมาณเพิ่มขึ้นอีกปีละ 1,200 พันล้านดอง ตามที่ กระทรวงการคลัง คาดการณ์ไว้

ร่างพระราชกฤษฎีกาควบคุมค่าธรรมเนียมการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมจากการปล่อยมลพิษอยู่ระหว่างการหารือระหว่างกระทรวงการคลังกับกระทรวง สาขา ท้องถิ่น และรัฐวิสาหกิจ

หน่วยงานดังกล่าวกล่าวว่า ควบคู่ไปกับการพัฒนา เศรษฐกิจ คุณภาพอากาศในเมืองใหญ่ เขตอุตสาหกรรม และหมู่บ้านหัตถกรรมในเวียดนามกำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชนอย่างร้ายแรง ส่งผลเสียต่อเศรษฐกิจ และคุกคามสิ่งแวดล้อม

สาเหตุประการหนึ่งของสถานการณ์ดังกล่าวคือการปล่อยไอเสียจากโรงงานและยานพาหนะ

ปัจจุบัน เวียดนามมีรถยนต์ประมาณ 5.1 ล้านคันและรถจักรยานยนต์จำนวนมากที่หมุนเวียนอยู่ในระบบ มีโรงงานหลายแห่งรวมถึงโครงการต่างๆ มากมาย โรงงานผลิตบ็อกไซต์ เหล็กและเหล็กกล้า โรงกลั่นปิโตรเคมี และโรงไฟฟ้าที่ดำเนินการอยู่ นอกจากนี้ยังมีโรงงานผลิตอุตสาหกรรมเกือบ 120,000 แห่ง ซึ่ง 138 แห่งก่อให้เกิดมลพิษร้ายแรง และมีบริษัทก่อสร้างประมาณ 110,000 แห่ง โรงงานเหล่านี้ก่อให้เกิดมลพิษและฝุ่นละอองจำนวนมาก ซึ่งส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

กระทรวงการคลังระบุว่า องค์กรและบุคคลส่วนใหญ่ที่ปล่อยของเสียที่ก่อให้เกิดมลภาวะทางอากาศไม่ได้ตระหนักถึงความรับผิดชอบของตนอย่างเต็มที่ ดังนั้น จึงจำเป็นต้องศึกษาและพัฒนากฎหมายว่าด้วยค่าธรรมเนียมคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสำหรับการปล่อยของเสีย

เนื่องจากเป็นนโยบายใหม่ ดังนั้นเพื่อให้มีพื้นฐานในการคำนวณค่าธรรมเนียม แหล่งที่มาของขยะที่ต้องเสียค่าธรรมเนียมจะต้องกำหนดปริมาณของมลพิษ สำหรับตอนนี้ กระทรวงเสนอให้ รัฐบาล กำหนดเฉพาะหน่วยงาน เช่น หน่วยงานที่ผลิตเหล็กและเหล็กกล้า โลหะวิทยา โค้ก สารเคมีอนินทรีย์พื้นฐาน ปุ๋ยอนินทรีย์และสารประกอบไนโตรเจน การกลั่นปิโตรเคมี พลังงานความร้อน และปูนซีเมนต์เท่านั้นที่ต้องเสียค่าธรรมเนียมนี้

จากการสำรวจและการทำงานร่วมกับท้องถิ่น กระทรวงการคลังเห็นว่าเพื่อความสะดวกและหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายอื่น ระดับค่าธรรมเนียมและหน่วยการจัดเก็บควรจะใกล้เคียงกับค่าธรรมเนียมน้ำเสียอุตสาหกรรม (กำหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกา 53)

ดังนั้น ค่าธรรมเนียมจึงแบ่งเป็น 2 ส่วน คือ ค่าธรรมเนียมคงที่ที่เรียกเก็บจากทุกโรงงานที่ปล่อยมลพิษ เพื่อให้แน่ใจว่ามีต้นทุนในการบำบัดสารอื่นนอกเหนือจากสี่ชนิด (ฝุ่นทั้งหมด, NOx, SOx, CO) และค่าธรรมเนียมผันแปรเพิ่มเติมที่เรียกเก็บจากโรงงานที่ต้องตรวจสอบการปล่อยมลพิษ (เรียกเก็บจากสารสี่ชนิด ได้แก่ ฝุ่นทั้งหมด, NOx, SOx, CO)

ค่าธรรมเนียมคงที่อยู่ที่ 3 ล้านดองต่อปี ซึ่งกำหนดเป็นรายปี และสามารถชำระเป็นรายไตรมาสได้ สำหรับค่าธรรมเนียมผันแปรนั้น ตามข้อเสนอของกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงการคลังเสนอให้เก็บค่าธรรมเนียมประมาณ 500-800 ดองต่อการปล่อยมลพิษ 1 ตัน หน่วยงานจัดเก็บค่าธรรมเนียมคือกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

กระทรวงการคลังคำนวณผลกระทบต่องบประมาณว่า หากดำเนินการแล้ว จะช่วยเพิ่มรายได้ได้ปีละ 1,200,000 ล้านดอง เงินจำนวนนี้จะช่วยแก้ปัญหามลพิษทางอากาศในพื้นที่ที่แหล่งกำเนิดมลพิษตั้งอยู่ได้

ดึ๊กมินห์

ลิงค์ที่มา