วิธีการตั้งชื่อตระกูลเหงียนฟุกแห่งราชวงศ์เหงียน

หลังจากนั้น พระองค์ได้ทรงสืบทอดราชบัลลังก์ให้แก่พระราชโอรส คือ ฮี่ ถง เหงียน ฟุก เหงียน นับแต่นั้นเป็นต้นมา ลูกหลานของตระกูลเหงียน (ซึ่งมีต้นกำเนิดจากเมืองเจียเหมี่ยว - ถง เซิน ปัจจุบันคือตำบลฮาลอง, ห่าจุง, แถ่งฮวา ) ได้เพิ่มคำว่า "ฟุก" ลงไปเพื่อจำแนกคนรุ่น และมีธรรมเนียมการตั้งชื่อของตนเอง ซึ่งค่อยๆ กลายเป็นแบบอย่างบังคับ อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1558 ถึง ค.ศ. 1789 ตระกูลเหงียนฟุกยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของราชวงศ์เลเป็นเวลานาน ดังนั้นรูปแบบการตั้งชื่อจึงยังคงเรียบง่าย

เหงียนฮวงเป็นผู้มีบทบาทสำคัญและมีบทบาทสำคัญที่สุดในการขยายและแสวงประโยชน์จากภูมิภาคทางใต้ - ภาพ: อินเทอร์เน็ต

นับตั้งแต่พระเจ้าเหงียน ถั่น โต (พระเจ้ามินห์หมัง) ขึ้นครองราชย์ (ค.ศ. 1819 - 1840) พระองค์ทรงให้ความสำคัญกับลำดับวงศ์ตระกูล ทรงสถาปนาพระราชวังหลวงเพื่อดูแลสมาชิกราชวงศ์ และทรงจัดทำลำดับวงศ์ตระกูลเพื่อบันทึกพระญาติ พระองค์ทรงแบ่งวงศ์ตระกูลออกเป็นราชวงศ์จักรพรรดิและราชวงศ์เฟียน ราชวงศ์เปรและราชวงศ์จิญเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างญาติมิตรและมิตรสหาย ราชวงศ์เปรหมายถึงลูกหลานของขุนนางรุ่นที่ 9 ในภาคใต้ และราชวงศ์จิญหมายถึงรัชสมัยของพระเจ้าเกียลอง (ค.ศ. 1802) เป็นต้นมา ราชวงศ์จิญแบ่งออกเป็นสองตระกูล คือ ราชวงศ์จักรพรรดิเป็นลูกหลานของพระเจ้ามินห์หมัง และตระกูลเฟียน (คำว่าเฟียนแปลว่ารั้ว) เป็นรั้วสำหรับราชวงศ์ หมายถึงลูกหลานของพระอนุชาของกษัตริย์

บทกวี “กวีนิพนธ์ราชวงศ์อิมพีเรียล” ประกอบด้วย 4 บท 20 คำที่มีความหมายดีและยั่งยืน: Mien Hong Ung Buu Vinh/ Bao Quy Dinh Long Truong/ Hien Nang Kham Ke Thuat/ The Thuy Quoc Gia Xuong ดังนั้น พระราชโอรสของกษัตริย์มินหม่างจึงเริ่มต้นด้วยคำว่า Mien และยังคงเป็นเช่นนั้นต่อไปในรุ่นต่อๆ ไป (เหงียนฟุกเมียนตง - พระเจ้า Thieu Tri; เหงียนฟุกฮองญาม - กษัตริย์ตูดึ๊ก; เหงียนฟุกอุงลิช - กษัตริย์ฮัม Nghi; เหงียนฟุกบูด๋าว - กษัตริย์ไคดิงห์; เหงียนฟุกวินห์ถุย - กษัตริย์บาวได) คนรุ่นเดียวกันล้วนมีชื่อกลางที่สามเหมือนกันหมด เช่น Nguyen Phuc Ung Chan - พระเจ้าดึ๊กดึ๊ก, Nguyen Phuc Ung Dang - พระเจ้าเคียนฟุก, Nguyen Phuc Ung Lich - พระเจ้าหัมงิ... น่าเสียดายที่แนวคิดเรื่องอายุยืนยาวของราชวงศ์เหงียนฟุกที่พระเจ้ามิงห์หม่างทรงกำหนดไว้นั้นหยุดอยู่แค่คำที่ห้า "หวิง" เท่านั้น

ใน “ลำดับวงศ์ตระกูลเหงียนฟุก” หน้า 421 ได้บันทึกเกี่ยวกับตระกูลเฟียนเหอไว้โดยเฉพาะว่า “พระอนุชาของดึ๊กถั่นโต (พระเจ้ามินห์หม่าง) มีทั้งหมด 12 พระองค์ พระราชโอรสองค์ที่สามของฮวงสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ส่วนดยุกถ่วนอันสิ้นพระชนม์ก่อนที่พระราชโอรสเฮี้ยนเหอถิจะถูกรวบรวม จึงมีบทกวีเฟียนเหอถิเพียง 10 บทเท่านั้นที่พระราชทานแก่เจ้าชายฟง 10 พระองค์ เพื่อสร้างบทกวีเฮี้ยนเหอถิบทแรก เช่นเดียวกับจักรพรรดิเฮี้ยนเหอถิ บทกวีเฟียนเหอถิช่วยกำหนดลำดับชั้นของรุ่น” ตัวอย่างเช่น บทกวีเฟียนเหอถิของฟงอานเตี๊ยะ ได้แก่ บทกวี มีเลอันห์เกืองตรัง/เลียนฮุยพัทบอยเฮือง/เลญหงีฮัมโตนถวน/วีวงเบียวคนกวาง

นับตั้งแต่รัชสมัยพระเจ้ามินห์หม่าง พระราชธิดาของพระองค์ถูกเรียกว่าเจ้าหญิง เมื่อพระองค์ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าหญิง พระองค์ก็มีพระนามแยกต่างหาก ตัวอย่างเช่น เจ้าหญิงเลืองดึ๊กได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าหญิงและถูกเรียกว่าอันเทือง เจ้าหญิงกวางติญได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าหญิงและถูกเรียกว่าเฮืองลา หากเจ้าหญิงมีพระอนุชาเป็นกษัตริย์ พระองค์จะถูกเรียกว่าเจ้าหญิงองค์โต หากกษัตริย์เรียกพระป้าของพระองค์ว่าเจ้าหญิงองค์โต สอดคล้องกับคำว่า "อุง" ในระบบจักรวรรดิ พระราชธิดาโดยตรงจะถูกเรียกว่าเจ้าหญิง ตามด้วย กงโต๋นนู่ กงตังโต๋นนู่ กงเฮวียนโต๋นนู่ กงไหลโต๋นนู่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแนวคิดเรื่อง "ธิดาต่างชาติ" ต่อมาในรัชสมัยรัชกาลที่ 3 ผู้คนจึงละทิ้งคำว่า กง และเรียกเพียงว่า เหงียนโต๋นนู่ เหงียนเฮวียนโต๋นนู่ เหงียนไหลโต๋นนู่

หลังจากวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 1945 พระเจ้าเหวียนฟุกวิญถวี (พระเจ้าบ๋าวได๋) ได้สละราชสมบัติ ส่งผลให้ราชวงศ์เหงียนสิ้นสุดลง การเรียกชื่อราชวงศ์โดยตรงยังคงดำเนินต่อไป ส่วนผู้หญิงนั้น จะใช้เพียงชื่อเหงียนโต๋นหนู หรือโต๋นหนู เพื่อรักษาราชวงศ์เหงียนโบราณไว้เท่านั้น นอกจากนี้ ควรเพิ่มเติมด้วยว่า เนื่องด้วยข้อห้ามตั้งแต่สมัยพระเจ้าเหวียนฟุกเมี่ยนโต๋น (พระนามของพระเจ้าเทียวตรี) นับแต่นั้นมา คำว่า "ต่ง" จึงถูกละเว้นไป เช่น เลแถ่งโต๋น จึงต้องถูกเรียกว่า เลแถ่งโต๋น...

โว่ ฮู ล็อก

ที่มา: https://baodaklak.vn/van-hoa-du-lich-van-hoc-nghe-thuat/202503/cach-dat-ten-trong-dong-ho-nguyen-phuc-thuoc-vuong-trieu-nguyen-a3b09a5/