ในปี พ.ศ. 2443 สะพานเหล็กแห่งแรกๆ ในอินโดจีนที่เชื่อมสองฝั่งแม่น้ำน้ำหอม (สร้างโดยผู้รับเหมา Schneider et Cie et Letellier) ได้รับการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ สะพานนี้ประกอบด้วย 6 ช่วง ยาว 402 เมตร และได้รับชื่อ Thanh Thai (ชื่อในรัชสมัยของพระมหากษัตริย์)
สะพาน Truong Tien ระยิบระยับที่เชื่อมสองฝั่งของแม่น้ำน้ำหอม - ภาพร่างโดยศิลปิน Nguyen Tan Nhat
ภาพร่างโดยศิลปิน Ngoc Nguyen
ในปี พ.ศ. 2462 สะพานแห่งนี้ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็น เคลมองโซ (ชื่อ นายกรัฐมนตรี ฝรั่งเศสในขณะนั้น) เมื่อญี่ปุ่นก่อรัฐประหารต่อต้านฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2488 รัฐบาลของเจิ่น จ่อง กิม ก็เปลี่ยนชื่อสะพานจาก เคลมองโซ เป็น เหงียน ฮวง (ขุนนางเหงียนคนแรกที่เปิดเมืองดัง จ่อง)
ภาพร่างโดยสถาปนิก Vuong Cong Truong
ร่างโดยสถาปนิก Bui Hoang Bao
แบบร่างโดยสถาปนิก Nguyen Khanh Vu
อย่างไรก็ตาม ชื่อที่ได้รับความนิยมมากที่สุดยังคงเป็น "เจืองเตี๊ยน" ที่มาของชื่อนี้มาจากช่วงปลายศตวรรษที่ 18 ในสมัยราชวงศ์เหงียน มีโรงกษาปณ์อยู่ฝั่งเหนือของแม่น้ำหอม เรือเฟอร์รี่ที่อยู่ติดกันเรียกว่า "เจืองเตี๊ยน" (คำว่า "เจืองเตี๊ยน" ในอักษรนามนอมแปลว่า "สะระแหน่") ดังนั้นเมื่อสะพานข้ามที่นี่ ผู้คนจึงเรียกสะพานนี้ว่า "สะพานเจืองเตี๊ยน" ด้วย
แบบร่างโดยสถาปนิก Nguyen Khanh Vu
ร่างโดยสถาปนิก Dang Phuoc Tue
นับตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง สะพานเจื่องเตี๊ยนพังถล่มมาแล้วถึงสามครั้งเนื่องจากภัยธรรมชาติและสงคราม ในปี พ.ศ. 2480 บริษัทไอเฟล (ฝรั่งเศส) ได้ซ่อมแซมและขยายสะพานเจื่องเตี๊ยน และสร้างเสร็จในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2482 ในปี พ.ศ. 2534 สะพานได้รับการบูรณะครั้งใหญ่ ในปี พ.ศ. 2545 ได้มีการติดตั้งระบบไฟส่องสว่างเปลี่ยนสีบนสะพานเจื่องเตี๊ยน
สะพานเจืองเตียนในตอนกลางคืน ภาพโดยสถาปนิก ดัง เฟื้อก ตือ
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)