ประกันการว่างงานเป็นกรมธรรม์ที่ชดเชยรายได้ของพนักงานบางส่วนเมื่อพวกเขาสูญเสียงาน ช่วยเหลือพนักงานในการเรียนรู้ทักษะ รักษาอาชีพของตน และหางานโดยอาศัยเงินสมทบเข้ากองทุนประกันการว่างงาน
ตามมาตรา 42 แห่งพระราชบัญญัติจ้างงาน พ.ศ. 2557 กำหนดให้ลูกจ้างได้รับสิทธิประโยชน์ 4 ประการ เมื่อเข้าร่วมประกันการว่างงาน ได้แก่
- เงินช่วยเหลือการว่างงาน
- สนับสนุนการให้คำปรึกษาและแนะนำงาน
- การสนับสนุนด้านอาชีพ
- สนับสนุนการฝึกอบรม ส่งเสริม และพัฒนาทักษะอาชีพ เพื่อรักษาการจ้างงานให้กับคนงาน
ตามที่สำนักงานประกันสังคมเวียดนามระบุ พนักงานที่จ่ายเงินประกันการว่างงานในขณะที่ทำงานภายใต้สัญญาจ้างงาน จะได้รับสิทธิประโยชน์การว่างงานเมื่อตรงตามเงื่อนไขทั้งหมดที่ระบุไว้ในมาตรา 49 ของกฎหมายการจ้างงาน
ประการแรกคือการสิ้นสุดสัญญาจ้างแรงงานหรือสัญญาจ้างงาน เว้นแต่ในกรณีต่อไปนี้ ลูกจ้างยุติสัญญาจ้างแรงงานหรือสัญญาจ้างงานโดยฝ่ายเดียวอย่างผิดกฎหมาย; ได้รับเงินบำนาญรายเดือนหรือเงินทดแทนความพิการ
ประการที่สอง ได้จ่ายเงินประกันการว่างงานมาแล้วไม่น้อยกว่า 12 เดือน ภายใน 24 เดือน ก่อนการสิ้นสุดสัญญาจ้างงาน หรือสัญญาจ้างงานกรณีลูกจ้างเข้าร่วมโครงการประกันการว่างงาน ในกรณีทำงานตามสัญญาจ้างงานไม่มีกำหนดระยะเวลา หรือสัญญาจ้างงานมีกำหนดระยะเวลาแน่นอน; ได้จ่ายเงินประกันการว่างงานมาแล้วไม่น้อยกว่า 12 เดือน ภายใน 36 เดือน ก่อนการสิ้นสุดสัญญาจ้างงานกรณีลูกจ้างเข้าร่วมโครงการประกันการว่างงาน ในกรณีทำงานตามสัญญาจ้างงานตามฤดูกาล หรืองานที่มีกำหนดระยะเวลาตั้งแต่ 3 เดือน แต่ไม่ถึง 12 เดือน
ประการที่สาม คุณต้องยื่นคำร้องขอรับสิทธิประโยชน์การว่างงานต่อศูนย์บริการจัดหางานภายใน 3 เดือน นับจากวันที่สิ้นสุดสัญญาจ้างงานหรือสัญญาจ้างงาน
สี่ ไม่หางานทำภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ยื่นคำขอประกันการว่างงาน ยกเว้น 6 กรณี ดังต่อไปนี้ การรับราชการ ทหาร การรับราชการตำรวจ การเรียนเป็นเวลา 12 เดือนขึ้นไป การดำเนินการตามคำสั่งใช้มาตรการส่งตัวไปสถานพินิจ สถานศึกษาภาคบังคับ สถานบำบัดยาเสพติดภาคบังคับ ถูกคุมขัง รับโทษจำคุก ไปตั้งถิ่นฐานต่างประเทศ ทำงานต่างประเทศตามสัญญาจ้าง เสียชีวิต
ตามที่สำนักงานประกันสังคมของเวียดนามระบุ ตราบใดที่พนักงานตรงตามเงื่อนไขทั้งสี่ข้อข้างต้น พวกเขาจะได้รับสิทธิประโยชน์การว่างงาน ไม่ว่าจะได้รับสิทธิประโยชน์กี่ครั้งก็ตาม
ดังนั้น ตามกฎระเบียบปัจจุบัน ลูกจ้างจึงไม่มีข้อจำกัดจำนวนครั้งที่สามารถรับเงินประกันการว่างงานได้ ซึ่งหมายความว่า หากลูกจ้างเคยได้รับเงินประกันการว่างงานมาก่อน ลูกจ้างจะยังคงได้รับเงินประกันการว่างงานในครั้งต่อไป หากมีคุณสมบัติตรงตามเงื่อนไขของเงินประกันการว่างงานตามกฎระเบียบข้างต้น
ระดับสิทธิประโยชน์การว่างงาน
ในข้อ 1 ข้อ 8 ของหนังสือเวียนที่ 28/2015/TT-BLDTBXH ระดับสิทธิประโยชน์รายเดือนของพนักงานจะถูกกำหนดตามสูตร: ระดับสิทธิประโยชน์การว่างงาน = 60% x เงินเดือนเฉลี่ย 6 เดือนติดต่อกันโดยมีการส่งเงินสมทบประกันการว่างงานก่อนการว่างงาน
กรณีลูกจ้างมีช่วงขาดการจ่ายเงินประกันการว่างงานในช่วงเดือนสุดท้ายก่อนจะว่างงาน ให้ใช้ 6 เดือนติดต่อกันในการคำนวณระดับสิทธิประโยชน์ คือ เงินเดือนเฉลี่ยของการจ่ายเงินประกันการว่างงาน 6 เดือนก่อนที่ลูกจ้างจะสิ้นสุดสัญญา
เงินช่วยเหลือรายเดือนสูงสุดต้องไม่เกิน 5 เท่าของเงินเดือนขั้นพื้นฐานสำหรับผู้ที่ใช้ระบบเงินเดือนที่รัฐกำหนด หรือไม่เกิน 5 เท่าของค่าจ้างขั้นต่ำในแต่ละภูมิภาคสำหรับผู้ที่ใช้ระบบเงินเดือนที่นายจ้างกำหนดไว้ในขณะที่สิ้นสุดสัญญาจ้าง
ระยะเวลาของสิทธิประโยชน์การว่างงาน ตามมาตรา 50 แห่งพระราชบัญญัติการจ้างงาน พ.ศ. 2556 คำนวณระยะเวลาของสิทธิประโยชน์ตามจำนวนเดือนที่ส่งเงินสมทบประกันการว่างงาน ทุกๆ การส่งเงินสมทบ 12 ถึง 36 เดือน ท่านจะได้รับสิทธิประโยชน์การว่างงาน 3 เดือน หลังจากนั้น ทุกๆ การส่งเงินสมทบเพิ่มเติม 12 เดือน ท่านจะได้รับสิทธิประโยชน์เพิ่มอีก 1 เดือน แต่ไม่เกิน 12 เดือน
หมายเหตุ : ระยะเวลารับสิทธิประโยชน์นับจากวันที่ 16 นับจากวันที่ยื่นเอกสารครบถ้วน
การยื่นขอรับสิทธิประโยชน์การว่างงาน
ตามมาตรา 16 แห่งพระราชกฤษฎีกา 28/2015/ND-CP การสมัครขอรับสิทธิประโยชน์การว่างงานประกอบด้วย:
ใบคำร้องขอรับสวัสดิการว่างงาน; ฉบับจริงหรือสำเนารับรองของเอกสารอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้ที่ยืนยันการสิ้นสุดสัญญาจ้างงานหรือสัญญาจ้างงาน (สัญญาจ้างงานหรือสัญญาจ้างงานหมดอายุหรือได้ทำงานเสร็จสิ้นตามสัญญา คำพิพากษาสิ้นสุดสัญญา คำพิพากษาเลิกจ้าง คำพิพากษาลงโทษให้เลิกจ้าง แจ้งล่วงหน้าหรือตกลงให้เลิกจ้างสัญญา) หนังสือประกันสังคม
มินห์ ฮวา (t/h)
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)