.jpg)
ผลงานศิลปะ “หญิงสาวผู้เปิดทาง” (แล็กเกอร์ 90x150 ซม.)
ศิลปินถั่นเจืองได้ “แปลงร่าง” ภาพร่างสนามรบของเขาให้เป็นดิจิทัล เมื่อผมอยากดูภาพ เขาก็เปิดโทรศัพท์แล้วยื่นโปสการ์ดภาพร่างที่เขาพิมพ์ให้ผมดู ภาพวาดดูสมจริงยิ่งขึ้นเมื่อศิลปินถั่นเจืองเล่าถึงสถานที่ เรื่องราว และตัวละครทั้งภายในและภายนอกภาพร่าง
สิ่งเหล่านี้เป็นภาพร่างที่วาดขึ้นตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ. 2510 ถึง พ.ศ. 2515 บนสนามรบหมายเลข 9 ห่าติ๋ญ กวางตรี... โดยมีลายเซ็นนามปากกาว่า Truong Thanh เมื่ออายุ 76 ปี ศิลปิน ถั่น ชวง เล่าว่า “ช่วงปลายทศวรรษ 1960 ครอบครัวของผมมีที่เรียนให้ลูกที่เยอรมนี แต่ผมคิดในใจว่า สมัยหนุ่มๆ ยุค โฮจิมินห์ ตอนที่ประเทศกำลังวุ่นวายกับการต่อสู้กับผู้รุกราน ผมจะเลือกเส้นทางที่สงบสุขและผ่อนคลายไปต่างประเทศได้อย่างไร ผมตั้งใจจะละทิ้งทุกอย่างเพื่ออาสาไปรบที่ภาคใต้ เมื่อผมตัดสินใจไม่ไปต่างประเทศ ผมบอกพ่อ คิม หลาน นักเขียน และท่านก็พูดไม่ออก ในฐานะพ่อ ทุกคนมีแผนสำหรับลูกๆ ท่านพาผมไปที่นิตยสารวรรณกรรมกองทัพบก ซึ่งลุงจิ๋นฮุ่ยอยู่ที่นั่น เพื่อทำงานเป็นศิลปินให้กับนิตยสาร ผมไม่เห็นด้วยครับ ท่านตั้งใจจะแนะนำให้ผมรู้จักกับคณะศิลปะทหารภาค 3 แต่ผมก็ไม่เปลี่ยนใจ ผมเขียนจดหมายด้วยเลือดขอไปรบที่ภาคใต้ ดังนั้นผมจึงได้รับมอบหมายให้ไปรบที่กองพลวิศวกรที่ 239 ผมไปรบที่สนามรบเป็นเวลา 9 ปีติดต่อกัน วิศวกรผู้ทำหน้าที่กวาดล้างทุ่นระเบิด นำทางเรือและเรือข้ามฟาก รวมถึงยานพาหนะต่างๆ ที่เข้าสู่สมรภูมิรบทางใต้ ณ ท่าเรือลิญกาม (ห่าติ๋ญ) จนถึงวันปลดปล่อย ผมได้เป็นพยาน สัมผัส และบันทึกเรื่องราวมากมายตลอด 9 ปีแห่งการทิ้งระเบิดและกระสุนปืนอันโหดร้ายไว้ในภาพร่างของผม
.jpg)
ร่องลึก
.jpg)
บ่ายบนถนนสาย 9 (แคมโล, 1972)
.jpg)
เข้าสู่ Tra Ki (1970)

สะพานโป๊ะดงห่า (พ.ศ.2515)
เมื่อศิลปินถั่นเจืองแบ่งปันภาพร่างสงครามเหล่านี้ บางคนก็สงสัยว่าสนามรบอันดุเดือดจะมีเวลาวาดภาพมากมายและร่างภาพอย่างละเอียดถี่ถ้วนเช่นนี้ได้อย่างไร การตั้งคำถามเช่นนี้หมายถึงการไม่เข้าใจศิลปินถั่นเจือง ตั้งแต่เด็ก ถั่นเจืองมีพรสวรรค์ด้านการวาดภาพ สมัยเป็นนักเรียน คุณครูให้นักเรียนวาดภาพคนละภาพเพื่อส่งให้ครูตรวจ ถั่นเจืองวาดและส่งผลงานไปทั้งหมด 40 ภาพ เท่ากับจำนวนนักเรียนทั้งห้องรวมกัน “สนามรบนั้นดุเดือด แต่ก็มีช่วงเวลาที่เงียบสงบเช่นกัน ผมร่างเส้นหลักอย่างรวดเร็ว แล้วในช่วงเวลาที่เงียบสงบ ผมก็ร่างรายละเอียดอื่นๆ ของภาพร่าง” ศิลปินถั่นเจืองกล่าว
ในฐานะทหารผ่านศึกสงคราม ผู้สร้างอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิสูง 14.5 เมตร ณ สนามบินบั๊กมาย จัดแสดงนิทรรศการของเหล่าทหารในโอกาสที่สงครามทำลายล้างทางเหนือโดยจักรวรรดิอเมริกาสิ้นสุดลงเมื่อวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2512 อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิที่สร้างขึ้นอย่างรวดเร็วภายในเวลาเพียงเดือนกว่าๆ ทว่าตลอดชีวิตศิลปิน จิตรกรถั่นเจืองกลับเลือกที่จะไม่เจาะลึกในประเด็นนี้ เขาเลือกภาพชนบทของเวียดนามที่มีภาพอันเงียบสงบของเด็กเลี้ยงแกะ ควายป่า และค่ำคืนอันแสนสุข... เพื่อยืนยันภาษาการวาดภาพอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา “ผมวาดภาพสงครามไว้มากมาย แต่ผมเกลียดสงคราม สงครามนั้นดุเดือดเกินไป มีแต่ความสูญเสียและความเจ็บปวด เมื่อ สันติภาพ กลับคืนมา ผมพบว่าทุกช่วงเวลาแห่งสันติภาพนั้นมีค่า ช่วงเวลาแห่งสันติภาพอันล้ำค่า หากผมไม่ได้ใช้ชีวิตและตายไปกับระเบิดและกระสุนปืนในสนามรบนานถึง 9 ปี ผมคงไม่สามารถวาดภาพชีวิตที่สงบสุขและเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกเช่นนี้ได้ ดังนั้น สิ่งที่ผมจำไว้เสมอคือ อย่าใช้ศิลปะของผมเพื่อยกย่องสงคราม” ถั่นชวงกล่าว พร้อมเสริมว่า “ตลอดชีวิตศิลปินของผม จนถึงตอนนี้ ผมวาดภาพเกี่ยวกับเรื่องนี้เพียงภาพเดียว นั่นคือภาพวาด “หญิงสาวผู้เปิดเส้นทาง” ผมคิดว่าหญิงสาวอาสาสมัครในช่วงสงคราม และแม้ประเทศชาติจะสงบสุข พวกเธอคือผู้ที่ต้องอดทนต่อความยากลำบาก ความเสียสละ ความโศกเศร้า และความเสียเปรียบมากที่สุด พวกเธอสมควรได้รับการยกย่อง”
ฉันได้มีโอกาสชมผลงาน “หญิงสาวผู้เปิดทาง” ของศิลปิน ถั่น ชวง เป็นภาพวาดลงรักขนาด 90x150 ซม. เขาวาดขึ้นในปี 2021 และไม่นานนักนักสะสมชื่อดังในนครโฮจิมินห์ก็ซื้อผลงานนี้ไปจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ส่วนตัวของเขา
เนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปีของการรวมประเทศ เราขอแนะนำภาพร่างสนามรบและภาพวาดแล็กเกอร์เรื่อง "หญิงสาวผู้เปิดถนน" ของศิลปิน Thanh Chuong
ที่มา: https://daidoanket.vn/hoa-si-thanh-chuong-tu-ky-hoa-chien-tranh-den-tac-pham-co-gai-mo-duong-10304640.html






การแสดงความคิดเห็น (0)