1. เกือบครึ่งศตวรรษผ่านไปแล้ว แต่ข้าพเจ้าซึ่งขณะนั้นยังเป็นเด็กอายุสิบขวบ ยังคงไม่อาจลืมบ่ายวันนั้นได้ เมื่อหมู่บ้านหลายแห่งในบ้านเกิดของข้าพเจ้าคือหมู่บ้านดาเลเทือง รวมถึงหมู่บ้านเรย์ หมู่บ้านชัว หมู่บ้านโช และแม้แต่หมู่บ้านเทืองลัม ต่างสั่นสะเทือนด้วยเสียงปืน เหตุการณ์ดังกล่าวได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ท้องถิ่นในภายหลัง เมื่อวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2518 สหายหวู่ถัง สมาชิกคณะกรรมการพรรคประจำภูมิภาค เลขาธิการคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัด พร้อมด้วยสหายเหงียนถั่นเจียย ผู้นำระดับสูงของจังหวัดและผู้นำท้องถิ่นท่านอื่นๆ ได้เดินทางมาพักที่บังเกอร์ลับในบ้านของนางเหงียนถิกายโดยไม่คาดคิด เพื่อสั่งการรบกับข้าศึกโดยตรง เมื่อข้าศึกถูกพบเห็น ข้าศึกจึงบุกเข้าไปในหมู่บ้านและล้อมบ้านของนางไกไว้ เพื่อช่วยเหลือพวกเขา หัวหน้าทีมคอมมูนเหงียน วัน ชู ได้กระโดดขึ้นไปบนคานหลังคาบ้านของนายคูนข้างบ้านอย่างกล้าหาญ ขว้างระเบิดมือสังหารผู้บังคับบัญชาและทหารบางส่วน ก่อนจะเสียสละชีวิตอย่างกล้าหาญ ด้วยการปกป้องคุ้มครองจากประชาชน สหายหวู่ ถัง จึงได้รับการช่วยเหลือและกลับถึงฐานทัพอย่างปลอดภัย ส่วนสหายชู ฝ่ายศัตรูได้นำร่างของเขาไปยังทางหลวงหมายเลข 1A
เป็นเวลาหลายทศวรรษ ภาพร่างของทหารคอมมิวนิสต์ท้องถิ่นที่ถูกศัตรูทิ้งให้ทนทุกข์ทรมานจากสภาพอากาศหนาวเย็นและฝนตกหนักในช่วงต้นปี พ.ศ. 2518 ยังคงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของผมอย่างแจ่มชัด ท่านชูเสียชีวิตลงเมื่อเหลือเวลาอีกเพียง 10 วันก่อนการปลดปล่อยบ้านเกิดเมืองนอน และท่านเป็นหนึ่งในวีรบุรุษ 7 คนของตำบลถวีเฟือง หรือที่รู้จักกันในชื่อตำบลหมี ถวี เฟือง ซึ่งเป็นชื่อที่ภาคภูมิใจของข้าพเจ้า หลังจากผ่านสงครามอันยาวนาน ตำบลหมี ถวี เฟือง (ปัจจุบันเป็นเขตปกครองของอำเภอเฮือง ถวี) เป็นหนึ่งในตำบลแรกๆ ในจังหวัดเถื่อ เทียน -เว้ ที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์วีรบุรุษแห่งกองทัพ (20 ธันวาคม พ.ศ. 2512) ตลอดสงครามต่อต้าน 2 ครั้ง แผ่นดินนี้มีผู้พลีชีพ 514 คน ทหารบาดเจ็บ 215 นาย และครอบครัว 1,765 ครอบครัวที่ร่วมแรงร่วมใจในการปฏิวัติ นับเป็นจำนวนที่น่าประทับใจและน่าภาคภูมิใจ!
2. ในการลุกฮือยึดอำนาจทั่วไปในปี ค.ศ. 1945 ถวีเฟืองเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ที่มีขบวนการปฏิวัติที่เดือดดาล และในไม่ช้าก็มีการจัดตั้งรัฐบาลปฏิวัติขึ้น หลังจากการปฏิวัติเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1945 มีสองคอมมูนคือ ดาเลธุย และลัมธุย เกิดขึ้นที่นี่ และทั้งสองคอมมูนนี้ปฏิบัติหน้าที่ปฏิวัติท้องถิ่นได้เป็นอย่างดี นักล่าอาณานิคมชาวฝรั่งเศสกลับมารุกรานอีกครั้ง เนื่องจากความจำเป็นในการรวมกำลังพลเพื่อให้มีผู้นำที่เป็นหนึ่งเดียว คอมมูนทั้งสองคือ ดาเลธุย และลัมธุย จึงถูกรวมเข้าเป็นคอมมูนหมี่ธุย จนกระทั่ง 10 ปีต่อมา ชื่อถวีเฟืองจึงปรากฏขึ้น (ซึ่งตั้งโดยรัฐบาลชุดก่อน) และคงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ดิฉันมีโอกาสได้อ่านงานวิจัยชื่อ “หมู่บ้านนักสู้” ของนักเขียนชาวอเมริกันท่านหนึ่ง ซึ่งเคยเป็นทหารในกองพลทหารม้าอากาศสหรัฐฯ ประจำการอยู่ที่อัปนัม ในมุมมองของนักวิจัย คำว่า “หมู่บ้านหมีถวี” มีความหมายว่าหมู่บ้าน และได้อธิบายอย่างสละสลวยว่า “หมู่บ้าน” หมายถึงความสวยงาม และ “หมู่บ้านหมีถวี” หมายถึงน้ำ คำว่า “หมู่บ้านหมีถวี” มีความหมายว่าแม่น้ำ หมู่บ้านหมีถวีมีแม่น้ำที่สวยงามไม่เพียงแต่หนึ่งสาย แต่ถึงสองสาย แม่น้ำทางทิศตะวันออกคือแม่น้ำลอยหนองไหลออก และแม่น้ำทางทิศใต้คือแม่น้ำวุก ติดกับเขตทุยเชา แม้ว่าจะมีมุมมองที่ลำเอียงอยู่บ้าง แต่การอ่านหนังสือเล่มนี้ยังคงทำให้ผู้เขียนรู้สึกประหลาดใจกับความอดทน ความกล้าหาญ และจิตวิญญาณวีรกรรมของผู้คนในชนบทที่ตั้งชื่อตามแม่น้ำสายนี้ในสงครามต่อต้านผู้รุกรานชาวอเมริกัน
ช่วงเวลาที่นักเขียนชาวอเมริกันอยู่ในเมืองหมีถวี (My Thuy) ก็เป็นช่วงเวลาที่ก่อนที่ขบวนการปฏิวัติท้องถิ่นจะได้รับชัยชนะ ศัตรูได้ระดมกำลังและไถนาหมู่บ้าน บังคับให้ผู้คนสร้างหมู่บ้านเล็กๆ เพื่อทำลายรูปแบบ "หมู่บ้านนักรบ" ของเรา ฉายา "วีรชนหมีถวี" เชื่อมโยงกับกองกำลังจำนวนมากที่เข้าร่วมและวิธีการต่อสู้ที่สร้างสรรค์มากมาย ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ การรบเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2509 ซึ่งเกิดขึ้นในเวลากลางวันแสกๆ บนถนนจากสี่แยกดาเลไปยังอัปนาม กองโจรที่นำโดยเหงียนเวียดฟอง (Heroes of the Armed Forces) ได้โจมตีหมู่ข้าศึกที่กำลังจัดลาดตระเวนอย่างกะทันหัน ทำให้เกิดเสียงสะท้อนก้อง ครั้งหนึ่ง หมีถวี-ถวีเฟือง (My Thuy-Thuy Phuong) เป็นทั้งแนวหน้าและแนวหลัง แนวหน้าต่อสู้กับกองทัพอเมริกันโดยตรง ส่วนแนวหลังเป็นที่พักพิงของกองกำลังปฏิวัติในการเดินทางไปมาระหว่างภูเขาและป่าทางตะวันตกไปยังที่ราบและในทางกลับกัน
3. ทันทีหลังวันปลดปล่อย ชุมชนถวีเฟืองมีโรงเรียนอนุบาลชื่อเหงียนเวียดฟอง เพื่อเป็นอนุสรณ์แด่วีรชนผู้พลีชีพ ถนนจากสี่แยกดาเลไปยังอัปนาม ซึ่งครั้งหนึ่งเคยรุ่งเรือง ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นดาเล เนื่องจากมีโรงเรียนและสิ่งอำนวยความสะดวก ด้านสังคมและ เศรษฐกิจมากมาย ยังคงเป็นเส้นทางคมนาคมที่เชื่อมต่อศูนย์กลางกับดินแดนตะวันตก ซึ่งเป็นที่ตั้งของชุมชนอุตสาหกรรมและหัตถกรรมที่พัฒนาแล้ว ในพื้นที่ซึ่งเคยเกิดการสู้รบใกล้กับวันแห่งชัยชนะในอดีต จากถนนหมู่บ้านเล็กๆ แคบๆ คดเคี้ยว ได้รับการปรับปรุงให้กว้างขวาง โปร่งสบาย และตั้งชื่อตามวีรบุรุษประจำชุมชนเหงียนวันชู เพื่อเป็นการยกย่อง
ในปี พ.ศ. 2553 เมืองเฮืองถวี (Huang Thuy) ได้ก่อตั้งขึ้น จากชุมชนเล็กๆ ถวีเฟืองได้พัฒนาเป็นเขตปกครองที่ไม่เพียงแต่เป็นเมืองที่ขยายตัว แต่ยังเป็นเมืองที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างต่อเนื่อง และพื้นที่โดยรอบเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่ได้อยู่ในเอกสารอีกต่อไป แต่อยู่ในความทรงจำของผู้คนที่นี่ และในเรื่องราวของเหล่าทหารในอดีตที่ปัจจุบันคือ "Nhan sinh 70, co lai hy" ชื่อ "หมีถวี" ยังคงถูกกล่าวถึงในฐานะความทรงจำอันน่าคิดถึงและวีรกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันสำคัญทางประวัติศาสตร์เดือนเมษายน เมื่อ 48 ปีก่อน บ้านเกิดเมืองนอนได้รับการปลดปล่อยและประเทศชาติยังคงสมบูรณ์
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)