ช่วงเวลาเทศกาลตรุษจีนของฉัน: สวมชุดอ่าวหญ่ายเก่าของแม่ไปเที่ยวในฤดูใบไม้ผลิ

Chụp hình với mẹ Tết 2024 — ถ่ายรูปกับคุณแม่ในวันตรุษจีน 2024

เทศกาลเต๊ดปีนี้พิเศษสำหรับฉันมาก เรื่องราวมีอยู่ว่าก่อนเทศกาลเต๊ด ขณะกำลังทำความสะอาดบ้าน ฉันบังเอิญเจอชุดอ๋าวหย่ายเก่าของแม่วางเงียบๆ อยู่ในลิ้นชักเล็กๆ

ชุดเดรสสีขาวพิมพ์ลายเรขาคณิตสีแดง น้ำเงิน และเหลือง ยังคงดูใหม่เอี่ยม เหมือนในความทรงจำช่วงเทศกาลตรุษจีน เหมือนกับรูปถ่ายเก่าๆ ที่แม่ถ่ายไว้ ซึ่งฉันมักจะเปิดดูในอัลบั้มรูปครอบครัว ชุดเดรสนี้ปลุกเร้าอารมณ์มากมายในช่วงเวลาที่ยากลำบากในตัวฉัน

นั่นคือเสื้อที่แม่ซื้อให้เมื่อสามสิบปีก่อน ตอนนั้นบ้านเกิดของฉันยังเป็นหมู่บ้านยากจน ถนนในหมู่บ้านเป็นดินลูกรัง ไกลออกไปมีบ้านมุงจากสองสามหลังตั้งโดดเดี่ยวอยู่กลางทุ่งนาและแม่น้ำอันกว้างใหญ่

สมัยนั้น ไม่ค่อยมีใครมีชุดอ๋าวหญ่ายเป็นของตัวเอง ผู้หญิงส่วนใหญ่น่าจะใส่ชุดอ๋าวหญ่ายเฉพาะวันสำคัญที่สุดในชีวิต นั่นคือวันแต่งงาน ส่วนคุณแม่ของฉันก็เหมือนกัน ชุดอ๋าวหญ่ายชุดแรกที่คุณยายให้มาในวันหมั้น

แม่บอกว่าตามธรรมเนียมแล้ว ในวันเดทแบบไม่รู้จักกันมาก่อน ในบรรดาของขวัญที่ครอบครัวเจ้าบ่าวจะมอบให้กับครอบครัวเจ้าสาว จะต้องมีผ้าสักชิ้นให้เจ้าสาวทำชุดอ่าวหญ่ายชุดใหม่สำหรับวันแต่งงาน

Mẹ mặc áo dài năm 94 tại tiệm chụp ảnh — คุณแม่ใส่ชุดอ่าวหญ่ายปี 1994 ที่สตูดิโอถ่ายภาพ

ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2517 คุณแม่ของฉันสวมชุดอ่าวหญ่ายสีชมพู กลายเป็นเจ้าสาวคนใหม่ ตามมาด้วยคุณพ่อที่หลงเดียนดง ดินแดนแห่งนี้ซึ่งเต็มไปด้วยน้ำเค็มและทุ่งนาเปรี้ยวตลอดทั้งปี พึ่งพาการเก็บเกี่ยวเพียงครั้งเดียวเมื่อฝนตก หากข้าวดีราคาสูง ข้าวก็จะอยู่รอดได้จนถึงฤดูกาลหน้า แต่หากมีแมลง โรค หรือพืชผลเสียหาย แม่และพ่อของฉันก็ต้องวิ่งวุ่นหาอาหาร เสื้อผ้า และการศึกษาเล็กๆ น้อยๆ ให้ลูกๆ

ต่อมาเมื่อถึงเทศกาลเต๊ตปี 1994 ซึ่งเป็นช่วงที่เธอผ่านพ้นช่วงวัยเยาว์ไปแล้ว และมีลูกสามคนแล้ว เธอจึงสามารถสวมชุดอ่าวหญ่ายได้อีกครั้ง (ในครั้งนี้ เธอได้ไปทำอาหารในโรงงานกุ้งแห่งหนึ่งในจาราย เนื่องจากมีการแนะนำจากคนรู้จัก)

ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมา หลายครั้งที่แม่ไปตลาดตรุษญวน แม่จะยืนมองผ้าใหม่ๆ ที่แขวนอยู่บนแผงขายของแล้วครุ่นคิด แต่แล้วเสื้อผ้าใหม่ๆ ให้ลูกๆ เค้กและลูกกวาดสำหรับซื้อของสำหรับตรุษญวน... และอีกนับไม่ถ้วนก็ทำให้ความคิดที่จะใส่ชุดอ๋าวหญ่ายใหม่ทุกฤดูใบไม้ผลิหายไปอย่างรวดเร็ว

แต่ชุดอ๋าวหย่ายชุดที่สองในชีวิตของแม่ฉันนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่จริงๆ ไม่ได้ตัดเย็บตามแบบที่แม่ฉันเลือก เพราะซื้อมาจากกอง "เสื้อผ้ามือสอง" ที่ถูกทิ้งไว้บนทางเท้าหน้าตลาดโหฟองในราคาสองหมื่นห้าพันดอง ซึ่งเป็นวันที่ใกล้ถึงเทศกาลเต๊ดพอดี ซึ่งแม่ของฉันไปตลาดเพื่อซื้ออาหารมาทำอาหารให้คนงาน

ฉันถามแม่ว่าทำไมแม่ไม่ซื้อเสื้อผ้าใหม่แทนที่จะซื้อเสื้อผ้าเก่า แม่บอกว่าแม่...เบื่อเงิน เงินเดือนแม่เดือนละมากกว่า 300,000 ดอง ถ้าแม่ซื้อผ้าแล้วจ่ายค่าตัดเสื้อ ชุดหนึ่งก็จะราคา 70,000 ดอง หรือ 80,000 ดอง แม่เก็บเงินนั้นไว้ส่งกลับบ้านให้พี่สาวกับผม

Mẹ nấu bếp tại xí nghiệp tôm — แม่ทำอาหารที่โรงงานกุ้ง

ตอนนั้นที่ทำงานของแม่อยู่ห่างจากบ้านผมเกือบยี่สิบกิโลเมตร เมื่อเทียบกับสภาพการเดินทางที่สะดวกสบายในปัจจุบันแล้ว ฟังดูแล้วใกล้มาก แต่สามสิบปีก่อน ระยะทางจากบ้านไกลมาก เรือข้ามฟากก็ไกล ถนนลูกรังก็ฝุ่นตลบ สำหรับเด็กห้าหกขวบอย่างผมที่ต้องอยู่ห่างจากแม่ ระยะทางนั้นไกลมาก

ตอนนั้น ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเรือเฟอร์รี่แล่นมาแต่ไกล ฉันก็วิ่งออกไปที่ถนน รอให้เรือจอดเทียบท่า หวังว่าแม่จะขึ้นมาข้างบน และยิ่งหวังมากขึ้นไปอีกว่าทุกฤดูร้อน พ่อจะเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเดินทาง พาฉันไปที่โรงงานเพื่ออยู่กับแม่จนกว่าจะได้ไปโรงเรียน

บางครั้งพ่อลูกก็ขึ้นเรือข้ามฟากแต่เช้าไปตลาดหลังตรอน จากตลาดหลังตรอนก็นั่งรถลากไปนอกนางไปหาแม่ บางครั้งพอแดดออก ถนนแห้ง พ่อก็ยืมจักรยานของลุงคนที่สองมาแบกฉันไปตามถนนลูกรังคดเคี้ยวอย่างงุ่มง่าม แดดร้อนจัดและลมฝุ่นตลบอยู่ข้างหลังฉัน เบื้องหน้าคือหลังที่เปียกเหงื่อของพ่อและความปรารถนาที่จะได้เจอแม่อีกครั้งหลังจากห่างหายกันไปหลายวัน

วันเวลาที่คิดถึงแม่ในวัยเด็กมักจะวนเวียนอยู่ในหัวฉันเสมอ ดังนั้นเมื่อฉันเห็นชุดอ่าวหญ่าย ฉันก็รู้สึกเหมือนกับว่ามันกลับมามีชีวิตอีกครั้ง เต็มไปด้วยความรักและความรู้สึกน้ำตาซึม

Mặc áo dài của mẹ du xuân — การสวมชุดอ่าวหญ่ายของแม่ไปข้างนอกในฤดูใบไม้ผลิ

ฉันนำชุดอ๋าวหญ่ายของแม่ไปเที่ยวต่างจังหวัด สวมใส่ไปตลาดฤดูใบไม้ผลิ เดินผ่านถนนหลายสายและถนนดอกไม้ในช่วงเทศกาลตรุษเต๊ต ก่อนหน้านี้ฉันมักจะกังวลเรื่องรูปร่างหน้าตาของตัวเอง แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไป ท่ามกลางชุดอ๋าวหญ่ายหลากสีสัน ท่ามกลางรูปร่างที่งดงามและสง่างามของหญิงสาวมากมาย เป็นครั้งแรกที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองสวยที่สุดและพิเศษที่สุด

เพราะฉันรู้ว่าฉันไม่ได้สวมชุดอ่าวหญ่ายธรรมดาๆ แต่กำลังโอบกอดความทรงจำอันศักดิ์สิทธิ์ ความทรงจำในช่วงเวลาที่ยากลำบากพร้อมกับความรักอันไม่มีขอบเขตของพ่อแม่ของฉัน

การแข่งขัน "My Tet Moment" จบลงแล้ว

การประกวด My Tet Moments ซึ่งจัดขึ้นระหว่างวันที่ 25 มกราคมถึง 24 กุมภาพันธ์ ถือเป็นโอกาสให้ผู้อ่านได้แนะนำช่วงเวลาอันงดงามและประสบการณ์ที่น่าจดจำที่สุดในช่วงเทศกาลเต๊ตกับญาติพี่น้องและเพื่อนๆ

คณะกรรมการจัดงานได้รับบทความจากผู้อ่านเกือบ 600 บทความในเดือนที่ผ่านมา มีบทความที่ได้รับการคัดเลือกและเผยแพร่บน เว็บไซต์ Tuoi Tre Online มากกว่า 50 บทความแล้ว ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่ส่งผลงานเข้าร่วมประกวด และติดตามผลการประกวดที่จัดขึ้นในช่วงเทศกาลเจี๊ยบถิ่นเต๊ดในปีนี้

จะมีการโพสต์บทความเพิ่มเติมเร็ว ๆ นี้

พิธีมอบรางวัลและสรุปผลคาดว่าจะจัดขึ้นในเดือนมีนาคม 2567 โครงสร้างรางวัลประกอบด้วยรางวัลที่ 1 จำนวน 1 รางวัล (เงินสดและของขวัญมูลค่า 15 ล้านดอง) รางวัลที่ 2 จำนวน 2 รางวัล (เงินรางวัล 7 ล้านดองและของขวัญ) และรางวัลที่ 3 จำนวน 3 รางวัล (เงินรางวัล 5 ล้านดองและของขวัญ)

โครงการนี้ได้รับการสนับสนุนโดย HDBank