ก่อนอื่น ฉันขออธิบายที่มาของคำภาษาจีน-เวียดนามสองคำคือ “nguy” และ “co”
งุ้ย (危) เป็นอักษรที่ปรากฏตัวครั้งแรกในสมัยสงครามกลางเมือง มีรูปร่างโบราณคล้ายคนยืนอยู่บนหน้าผา ความหมายเดิมคือ "สูงตระหง่าน" ( ภาษาประจำชาติ ภาษาจิ้น ) ต่อมาได้ขยายความหมายเป็นอื่น ๆ มากมาย เช่น "แข็งแกร่ง ตึงเครียด ตึงเครียด ไม่ยุติธรรม ลำเอียง" หรือ "จิ๋ว บอบบาง ทำลายล้าง น่ากังวล หวาดกลัว"...
ที่นี่ งุ้ย แปลว่า "อันตราย, ไม่ปลอดภัย" ( จั่วจ้วน จ่าว กง ปีที่ 18 )
จี (机) เป็นตัวอักษรที่ปรากฏตัวครั้งแรกในยุคสงครามกลางเมือง ความหมายดั้งเดิมคือชื่อของต้นอัลเดอร์ ( ซานไห่จิง, เป่ยซานจิง ) ต่อมา จี ได้กลายเป็นคำที่มีความหมายหลายความหมาย เช่น "โต๊ะ, โต๊ะเล็ก, เครื่องจักร, อุปกรณ์, กับดักนกและสัตว์, กุญแจ, จุดสำคัญ" หรือ "เหตุผล, แรงจูงใจ, ลางบอกเหตุ, สัญญาณ, แผนการ, กลยุทธ์, ความคิด" หรือ "ความลับ, จิตวิญญาณ, พรสวรรค์, สัญชาตญาณ, สติปัญญา, ความเฉลียวฉลาด"...
ที่นี่ "co" หมายถึง "โอกาส, โอกาส" ( Du Tran Ba chi thu )
ส่วนคำว่า危机(อันตราย) หรือที่เขียนว่า 危几 แปลว่า "ความชั่วร้าย" หรือ "ภัยอันตรายที่แฝงตัวอยู่" ใน จดหมายถึงจีเหมาฉี ของลู่อัน ในสมัยสามก๊ก ราชวงศ์เว่ย มีประโยคหนึ่งว่า "ข้ากลัวภัยอันตรายและวิกฤตที่อาจเกิดขึ้นอยู่เสมอ" ( Thuong kinh phong ba tin hai, nghiep mat phat )
อันตราย ยังหมายถึง "ช่วงเวลาที่ยากลำบากอย่างแท้จริง" หรือ "วิกฤต เศรษฐกิจ " ( สังคมนิยมยุโรป โดย Cu Thu Bach)...
บางคนคิดว่าการเขียนว่า “ในอันตรายมีโอกาส” หรือ “เปลี่ยนอันตรายให้เป็นโอกาส” เป็นเรื่องผิด เพราะไม่สามารถแยก ความเสี่ยง ออกจากกันเพื่อเข้าใจ อันตราย ว่าเป็น “อันตราย วิกฤต” และ โอกาส ว่าเป็น “โอกาส” ได้
ผมอยากจะบอกว่าวลีที่ว่า "ในยามอันตรายย่อมมีโอกาส" "เปลี่ยนภัยเป็นโอกาส" หรือแม้แต่ "เปลี่ยนภัยเป็นโอกาส" "เปลี่ยนภัยเป็นโอกาส"... ล้วนเป็นวลีที่ถูกต้อง ไม่ผิดเลย เพราะ อันตราย และ โอกาส เป็นคำสองคำที่มีความหมายแยกกันโดยสิ้นเชิง วลีเหล่านี้มีต้นกำเนิดมาจากภาษาจีน
นับตั้งแต่ครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 สำนวน “อันตรายในอันตรายย่อมมีโอกาส ” (危中有机) ซึ่งแปลว่า “ในอันตรายย่อมมีโอกาส” ปรากฏให้เห็นบ่อยครั้งในหนังสือและหนังสือพิมพ์จีน โดยเฉพาะในหนังสือ “ปรัชญาชีวิตในคัมภีร์อี้จิง” ของเฟิ่งหูเซียง ซึ่งตีพิมพ์โดยบริษัทเทียนเซียถู่ซู่ในปี พ.ศ. 2516 หรือในหนังสือ “หลักการใหม่ของสาธารณรัฐจีน” ของหลี่จงเต้า ซึ่งตีพิมพ์โดยหยานชิงหลิงในปี พ.ศ. 2517 (หน้า 103) ส่วน “อันตรายในอันตรายย่อมมีโอกาส” ก็เป็นชื่อหนังสือของหลงกั๋วเฉียง ซึ่งตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์จีนในปี พ.ศ. 2554 เช่นกัน
สำนวน “ เปลี่ยนอันตรายให้เป็นโอกาส” (转危为机) ปรากฏอยู่ในหนังสือ “โอกาสใหม่สำหรับสาธารณรัฐจีน” (ibid., หน้า 103) และยังกลายเป็นชื่อหนังสือของ Lam Van Khue ในสำนักพิมพ์ China Industrial and Commercial Joint Stock Publishing House (2009) อีกด้วย
บางครั้งมีสำนวนสองสำนวนปรากฏในประโยคเดียว เช่น "Nguy trung huu co, hoa nguy vi co" (危中有机, 化危为机) โดย Truong Que Huy ตีพิมพ์ใน La co (ฉบับที่ 5, 9 มิถุนายน 2020) ประโยคนี้มักถูกตีความว่า "ในยามอันตรายย่อมมีโอกาส เปลี่ยนอันตรายให้เป็นโอกาส"
บทความของนักข่าว หวู่ ถง เหงีย ที่ตีพิมพ์ใน หนังสือพิมพ์ไดมินห์เดลี่ ฉบับ วันที่ 5 ธันวาคม 2567 ( ฉบับภาษาจีน ) มีประโยคหนึ่งว่า "ในอันตรายย่อมมีโอกาส อย่าขี้ขลาด เปลี่ยนอันตรายให้เป็นโอกาส และเปลี่ยนภัยพิบัติให้เป็นพร"
ที่มา: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-trong-nguy-co-co-va-bien-nguy-thanh-co-185250411223524018.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)