จำวันเวลาที่ผมอยู่ไกลไปโรงเรียนประจำอำเภอได้ไหม
พบกับการจัดแสดงผ้าไหม Ma Chau
เด็กบ้านนอกถูกครอบงำด้วยผ้าไหม
ฉันอายุสิบหกปี ผมยาว...
เขายังได้เรียนรู้อาชีพทอผ้าด้วย
ด้ายปั่นไหมสีชมพู
รังไหมและดักแด้
ความวุ่นวายทั้งหลายจะผ่านไป...
ผ้าไหมตากแดดบางเหมือนฝัน
รถม้าแล่นผ่านพุ่มกุหลาบไปอย่างรวดเร็ว
แสงไฟยามค่ำคืนบนอาคารเก่าดูเงียบสงบ
กิ่งหม่อนปลิวไปตามลม
หลังจากหลายทศวรรษในดินแดนอันห่างไกล
เมือง ควันสีซีด แสงจันทร์
ขั้นบันไดเก่าว่างเปล่าและมีตะไคร่เกาะ
กระสวยอวกาศหยุดนิ่งไม่มีมือช่วยกล่อม
วันหนึ่งมีคนผ่านมาทางถนนเก่า
เสียงสะท้อนอันลึกซึ้งของเสียงการทอ
พี่ชาย...น้องสาว...จิตวิญญาณที่เหมือนความฝัน
สะอาดหมดจดราวกับผ้าไหมที่เพิ่งหลุดออกจากกรอบ…
ที่มา: https://baoquangnam.vn/ma-chau-3157182.html
การแสดงความคิดเห็น (0)