นึกถึงวันเก่าๆ ระหว่างทางไปโรงเรียนประจำอำเภอ
พบกับการจัดแสดงผ้าไหมหม่าโจว
เด็กบ้านนอกถูกครอบงำด้วยผ้าไหม
ฉันอายุสิบหกปี ผมยาว...
เขายังได้เรียนรู้อาชีพทอผ้าด้วย
การปั่นด้าย การกรอเส้นไหม การพันด้ายแดง
หนอนไหมปั่นรังดักแด้เจ็บปวด
ความวุ่นวายทั้งหลายจะผ่านไป...
ผ้าไหมตากแดดบางเหมือนฝัน
รถม้าแล่นผ่านพุ่มกุหลาบไป
แสงไฟยามค่ำคืนบนหอคอยยามเก่าเงียบสงบ
กิ่งหม่อนปลิวไปตามลม
หลายทศวรรษผ่านไปในดินแดนอันไกลโพ้น
เมือง ควันสีซีด แสงจันทร์
บันไดเก่าว่างเปล่าและมีตะไคร่เกาะ
กระสวยอวกาศจอดนิ่งไม่มีมือช่วยกล่อมให้หลับ
วันหนึ่งมีคนผ่านมาทางถนนเก่า
เสียงสะท้อนอันลึกซึ้งของเสียงการทอ
พี่ชาย...น้องสาว...จิตวิญญาณที่เหมือนความฝัน
สะอาดหมดจดดุจผ้าไหมเมื่อหลุดออกจากกรอบ…
ที่มา: https://baoquangnam.vn/ma-chau-3157182.html
การแสดงความคิดเห็น (0)