เนื้อหมูเป็นอาหารที่บริโภคกันอย่างมาก
เวลาตีสอง โรงฆ่าหมูหุ่งจิญในเมืองวินห์เปิดไฟสว่างไสวแล้ว คึกคักไปด้วยผู้คนที่เข้ามาเตรียมการฆ่าหมู โรงฆ่าหมูแห่งนี้อยู่ค่อนข้างไกลจากพื้นที่อยู่อาศัย ล้อมรอบด้วยต้นไม้หนาแน่น จึงลดเสียงรบกวนและไม่ส่งผลกระทบต่อคนรอบข้าง กิจกรรมการฆ่าหมูจะดำเนินการตั้งแต่เวลาประมาณตีสองถึงหกโมงเช้า เพื่อให้พ่อค้าแม่ค้าเข้ามาเอาเนื้อหมูไปขายในตลาดได้ทันเวลา ทำให้ตลาดยังคงความสดใหม่

นางสาวเหงียน ถิ ไท ผู้แทนโรงฆ่าสัตว์หุงจิญ กล่าวว่า ในเดือนพฤศจิกายนและธันวาคม 2566 โรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกรระบาด ผู้บริโภคกลัวเนื้อหมู ทำให้จำนวนหมูที่ถูกเชือดในโรงฆ่าลดลงอย่างรวดเร็ว โดยผันผวนจาก 5 ตัวเป็น 7 ตัวต่อวัน อย่างไรก็ตาม ในเดือนมกราคม 2567 เมื่อการระบาดของโรคอยู่ในเกณฑ์ปกติ และตรงกับช่วงใกล้เทศกาลตรุษจีน จำนวนหมูที่ถูกเชือดพุ่งสูงขึ้น โดยเฉลี่ยแล้ว โรงฆ่าสัตว์ของเราเชือดหมู 20 ถึง 25 ตัวต่อวัน มากกว่าเดิมถึง 3 เท่า
ในเมืองวินห์ หุ่งจิญเป็นโรงฆ่าสัตว์รวมศูนย์แห่งเดียวหลังจากที่โรงฆ่าสัตว์งีฟูหยุดดำเนินการในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา โดยปกติ โรงฆ่าสัตว์จะเปิดทำการเวลา 4.00 น. แต่ตั้งแต่ตอนนี้จนถึงเทศกาลเต๊ด โรงฆ่าสัตว์จะเปิดเร็วขึ้น 1-2 ชั่วโมงเพื่อตอบสนองความต้องการ

ไม่เพียงแต่ในเมืองวินห์เท่านั้น แต่โรงฆ่าสัตว์อื่นๆ ในจังหวัดก็คึกคักเช่นกัน ในเขต Nam Dan มีโรงฆ่าสัตว์ 3 แห่งกระจุกตัวอยู่ในตำบล Nam Nghia, Xuan Hoa และ Nam Anh จำนวนหมูที่ถูกฆ่าก็เพิ่มขึ้น 2-3 เท่าใกล้เทศกาลเต๊ด
นายเหงียน ดึ๊ก ฮิวเยน ผู้แทนโรงฆ่าสัตว์ Xuan Hoa เขต Nam Dan กล่าวว่า ความต้องการเนื้อหมูเพิ่มขึ้น ไม่เพียงแต่สำหรับมื้ออาหารประจำวันเท่านั้น แต่ยังมีผู้คนจำนวนมากที่ไปเก็บเนื้อมาทำของกินช่วงเทศกาลเต๊ด เช่น ไส้กรอก แฮม หมูแห้ง ไส้กรอก... ดังนั้น ฉันจึงต้องระดมคนงานเพิ่มเพื่อเพิ่มผลผลิต โดยให้บริการประชาชนในช่วงเทศกาลเต๊ด โดยเฉลี่ยแล้ว ฉันฆ่าหมูประมาณ 30 ตัวต่อวัน โดยนำเข้าไม่เพียงแต่เขต Nam Dan เท่านั้น แต่ยังนำเข้าจากพื้นที่ใกล้เคียง เช่น Hung Nguyen เมือง Vinh...

ตามสถิติของกรมปศุสัตว์และสัตวแพทย์ จังหวัดเหงะอาน ระบุว่ามีโรงฆ่าสัตว์ทั้งหมด 974 แห่งในจังหวัดเหงะอาน โดย 41 แห่งเป็นโรงฆ่าสัตว์ส่วนกลาง ได้แก่ Yen Thanh 14, Thanh Chuong 6, Do Luong 6, Dien Chau 4, Nghi Loc 3, Nam Dan 3, Hung Nguyen 1, Vinh City 1, Tan Ky 1, Quy Chau 1, Ky Son 1 ปัจจุบันทั้งจังหวัดมีโรงฆ่าสัตว์ขนาดเล็กทั้งหมด 933 แห่ง
กระชับงานการฆ่า
ด้วยจำนวนฝูงหมูทั้งหมดมากกว่า 1 ล้านตัว ความต้องการบริโภคเนื้อหมูจึงมีสูงทุกวัน โดยเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงเทศกาลตรุษจีน ดังนั้นการจัดหาเนื้อหมูที่ปลอดภัยจึงเป็นข้อกังวลอันดับต้นๆ ของประชาชนอยู่เสมอ
ในปัจจุบัน ในพื้นที่ที่มีการระบาดของโรคอหิวาต์แอฟริกาในสุกร จังหวัดเหงะอานได้สั่งการให้หน่วยงานในพื้นที่ตั้งจุดตรวจกักกันและทำลายสุกรที่ติดเชื้ออย่างถูกวิธี พร้อมทั้งห้ามการซื้อ ขาย และขนส่งสุกรเข้าและออกจากพื้นที่ระบาดโดยเด็ดขาด หน่วยงานใดที่อนุญาตให้มีการซื้อขายสุกรที่ติดเชื้อในตลาดจะต้องรับผิดชอบอย่างเต็มที่

สำหรับเนื้อหมูที่นำเข้ามาสู่โรงฆ่าสัตว์ส่วนกลาง ต้องมีเอกสารเพื่อตรวจแหล่งที่มาให้แน่ใจว่ามาจากพื้นที่ที่ไม่เกิดโรคระบาด และในระหว่างกระบวนการฆ่าหมู ต้องมีเจ้าหน้าที่สัตวแพทย์ในพื้นที่ควบคุมดูแล
นายโฮ มันห์ หุ่ง ประธานคณะกรรมการประชาชนของตำบลซวนฮวา เขตนามดาน กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ โรงฆ่าสัตว์ซวนฮวาได้รับการบริหารจัดการโดยอำเภอ และตั้งแต่ต้นปี 2567 โรงฆ่าสัตว์แห่งนี้ก็ได้รับการบริหารจัดการโดยอำเภอ ตั้งแต่เข้ามาดำเนินการ การดำเนินงานด้านการรับรองปริมาณสุกรถือเป็นข้อกังวลอันดับต้นๆ ของท้องถิ่น ทุกวัน เมื่อสุกรมาถึงโรงฆ่าสัตว์ เจ้าหน้าที่ประจำหน่วยงานและสัตวแพทย์ประจำตำบลจะตรวจสอบเอกสาร และจะอนุญาตให้นำสุกรมาที่โรงฆ่าสัตว์ได้ก็ต่อเมื่อเอกสารถูกต้องเท่านั้น เนื่องจากมีสุกรจำนวนมากที่ถูกฆ่าในช่วงเทศกาลเต๊ด นอกเหนือจากเจ้าหน้าที่สัตวแพทย์ประจำตำบลแล้ว เทศบาลยังต้องจ้างสัตวแพทย์อีกคนหนึ่งมาทำหน้าที่ควบคุมโรงฆ่าสัตว์ทุกวัน เพื่อป้องกันไม่ให้สุกรป่วยปรากฏตัวที่โรงฆ่าสัตว์

เวลา 02.00 น. ของวันที่ 19 มกราคม เราได้ติดตามนายอวง ทันห์ ตวน สัตวแพทย์จากศูนย์บริการการเกษตรเมืองวินห์ เพื่อดูแลการฆ่าหมูที่โรงฆ่าสัตว์หุ่งจินห์ เป็นที่ทราบกันดีว่าสัตวแพทย์ที่ดูแลศูนย์แห่งนี้ได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติหน้าที่ที่โรงฆ่าสัตว์เป็นเวลา 1 วัน ตั้งแต่เวลาโรงฆ่าสัตว์เปิดทำการจนถึงเวลาที่พ่อค้าแม่ค้าเข้ามาเอาเนื้อหมูไปขายที่ตลาด (โดยปกติคือ 06.00-07.00 น.)
จากการสังเกตพบว่าหมูทุกตัวที่โรงฆ่าสัตว์ในเช้าวันที่ 19 มกราคมมีเอกสารยืนยันตัวตนที่ถูกต้อง โดยส่วนใหญ่นำเข้าจากฟาร์มขนาดใหญ่และครัวเรือนขนาดเล็กจากพื้นที่ที่โรคยังไม่ระบาด และทั้งหมดก็มีสุขภาพดี หลังจากฆ่าแล้ว เจ้าหน้าที่สัตวแพทย์จะประทับตราหมูที่เสร็จแล้วเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นไปตามเงื่อนไขความปลอดภัยเมื่อนำออกสู่ตลาด

นางสาวบุ้ย ถิ หว่าย พ่อค้าเนื้อหมูในโรงฆ่าสัตว์ กล่าวว่า เมื่อเรานำเนื้อหมูเข้าตลาด เรามักจะขอให้สัตวแพทย์ประทับตราเพื่อให้แน่ใจว่าเนื้อหมูนั้นสะอาด เพราะในปัจจุบัน ผู้คนกังวลว่าเนื้อหมูจะถูกกักกันหรือไม่ หากเนื้อหมูไม่มีตราประทับ ผู้คนก็ไม่ซื้อ และยอดขายก็ไม่ดี เราจึงเป็นกลุ่มแรกที่ได้รับผลกระทบ เพราะเราเสียเงินนำเข้าสินค้ามาขาย

ปัจจุบัน การฆ่าสุกรในโรงฆ่าสัตว์ส่วนกลางนั้นเป็นเพียงการรับประกันความปลอดภัยเท่านั้น แต่ในความเป็นจริงแล้ว เนื่องจากมีโรงฆ่าสัตว์ขนาดเล็ก 933 แห่งในครัวเรือนของจังหวัดนี้ ความถี่ในการฆ่าจึงไม่สม่ำเสมอ และขาดกำลังตรวจสอบและควบคุมดูแล จึงยังมีความเสี่ยงที่สุกรจะไม่ผ่านมาตรฐานความปลอดภัยจะเข้าสู่ตลาด ซึ่งปัญหานี้ต้องอาศัยการมีส่วนร่วมและการประสานงานจากหน่วยงานท้องถิ่น หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และบริการสัตวแพทย์ภาคประชาชน
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)