ในช่วงเวลาที่คนทั้งประเทศต่างเฝ้ารอวันชาติครบรอบ 80 ปี ในวันที่ 2 กันยายนอย่างมีความสุข ฮานอย ได้กลายเป็นสถานที่พบปะของผู้คนนับหมื่นจากทั่วประเทศ พวกเขามาที่นี่เพื่อร่วมชมขบวนพาเหรดประวัติศาสตร์ ณ จัตุรัสบาดิ่ญ
ท่ามกลางฝูงชนที่พลุกพล่าน มีบ้านหลังหนึ่งซ่อนตัวอยู่ในตรอกเล็กๆ แห่งหนึ่งในเมืองกัตลิงห์ ซึ่งกลุ่มคนหนุ่มสาวเปิดประตูต้อนรับทหารผ่านศึกกว่า 50 นายจากทั่วทุกจังหวัดอย่างเงียบๆ เพื่อมาพักและรับประทานอาหารฟรีเป็นเวลาหลายวัน
เรามาถึงหอพักพิเศษแห่งนี้ในเย็นวันที่ 29 สิงหาคม ก่อนการซ้อม เกียน (อายุประมาณ 37 ปี) ผู้ริเริ่มไอเดียนี้ กำลังวุ่นอยู่กับการวิ่งขึ้นวิ่งลงชั้นต่างๆ รับโทรศัพท์เพื่อจองห้องพักอย่างต่อเนื่อง ขณะเดียวกัน เพื่อนร่วมงานรุ่นเยาว์ของเขา บ้างก็ทำความสะอาดห้อง บ้างก็ถือหม้อข้าว บ้างก็จดรายการ
บนบันไดมีทหารผมขาวสะพายเป้เก่าๆ ถือธงสีแดงไว้ในมือ รอยยิ้มแต่แฝงไปด้วยน้ำตา พวกเขาคือทหารผ่านศึกจากหลายจังหวัดที่เดินทางมาฮานอยเพื่อชมขบวนพาเหรด และบ้านพักแห่งนี้คือที่ที่พวกเขาจะพักฟรีในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
จากการสนทนา เราได้เรียนรู้ว่าบ้านหลังนี้ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับผู้ที่ต้องเผชิญความยากลำบากเมื่อต้องเดินทางมารับการรักษาพยาบาลที่ฮานอยอีกต่อไป กว่า 5 ปีที่กลุ่มของเกียนได้ดำเนินโครงการครัวฟรีสำหรับเด็กๆ ที่โรงพยาบาลเด็กแห่งชาติ กลุ่มนี้ทำอาหาร แบ่งอาหาร และนำอาหารไปส่งที่โรงพยาบาล
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บ้านหลังนี้ยังให้ที่พักฟรีแก่ครอบครัวที่มีเด็กที่กำลังเข้ารับการรักษามะเร็งอีกด้วย หลายครอบครัวได้พักอยู่ที่นั่นนานถึงหนึ่งปีเต็ม
“เพื่อไม่ให้คนเข้าใจผิด ผมขอบอกว่าเงินทุนสนับสนุนไม่ได้มาจากเราทั้งหมด แต่มาจากผู้มีอุปการคุณมากมาย ผมรู้สึกว่างานของ Kien มีความหมาย ผมจึงเข้าร่วมกลุ่มนี้มาหลายปีแล้ว” สมาชิกคนหนึ่งในกลุ่มกล่าว
สำหรับแผนการต้อนรับทหารผ่านศึกในครั้งนี้ คุณเคียนกล่าวว่า เดิมทีทางกลุ่มวางแผนจะต้อนรับประมาณ 20 คน โดยจัดเตียงสองชั้นไว้ อย่างไรก็ตาม หลังจากโพสต์ข้อมูลลงโซเชียลมีเดีย โทรศัพท์ก็ดังอย่างต่อเนื่อง
หมอโทรมาขอร้องไม่หยุดหย่อน เราจึงปรึกษากันว่า 'หาคนมาเพิ่มได้นะ' เราจึงจัดเตียงให้สองคน ซื้อผ้าห่มกับหมอนเพิ่ม ซึ่งพอรับได้ประมาณ 50-60 คน นายเคียนกล่าวขณะยื่นข้าวให้ทหารผ่านศึก พร้อมกับยิ้มและเช็ดเหงื่อ
นอกจากจะมีที่พักให้แล้ว กลุ่มของเกียนยังเตรียมอาหารร้อน ๆ ไว้สามมื้อต่อวันอีกด้วย คืนนี้ อาหารง่าย ๆ อย่างปลาตุ๋น ซุปผักโขมหนึ่งถ้วย เนื้อทอด และข้าวห่อสาหร่ายก็ยังสร้างความประทับใจให้กับเหล่าทหารผ่านศึก
นอกจากที่พักแล้ว คุณเคียนยังเตรียมเสื้อกันฝน หมวก ขวดน้ำ และสิ่งของเล็กๆ น้อยๆ แต่พอใช้ได้ให้ผู้สูงอายุนำมาด้วยในวันพรุ่งนี้ด้วย
เงินบริจาคทั้งหมดมาจากผู้บริจาคที่ไม่ประสงค์ออกนาม ซึ่งหลายคนถึงกับโทรมา "ขอส่วนแบ่ง" จากเงินบริจาค บางคนนำนมกล่องมาส่ง บางคนส่งเสื้อกันฝนใหม่มาหลายสิบตัว และบางคนก็วางข้าวสารไว้หน้าบ้านพักอย่างเงียบๆ
“พวกเราเป็นเพียงสะพานเชื่อมความโชคดีที่พวกเราได้รับความรักและการสนับสนุนจากผู้คนมากมาย” คุณเคียนยิ้มอย่างอ่อนโยน
ดึกดื่น บ้านหลังนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ กระเป๋าเป้สีซีดจางถูกวางเรียงราย เครื่องแบบทหารสีเขียวถูกแขวนไว้อย่างเรียบร้อยเหนือเตียง ทหารผ่านศึกนั่งอยู่รอบๆ บางคนรินน้ำชา บางคนเล่าเรื่องราว บางคนนั่งฟังอย่างเงียบๆ
อาหารคุณภาพได้รับการบริจาคโดยผู้ใจบุญ
เรื่องราวจากสนามรบถูกเล่าขาน ทหารเก่าเล่าถึงช่วงเวลาอันร้อนระอุ ในกวางตรี อีกคนหนึ่งเล่าถึงความทรงจำในการต่อสู้กับพอลพต อีกคนหนึ่งเล่าถึงช่วงเวลาในสนามรบวีเซวียน แต่แล้วทุกคนก็พร้อมใจกันตื่นเต้นกับวันพรุ่งนี้ ช่วงเวลาแห่งการชมขบวนพาเหรดทหารอันสง่างามผ่านจัตุรัสบาดิญ
“เราผ่านสงครามมามากมาย และตอนนี้กำลังเป็นสักขีพยานในเทศกาลอันยิ่งใหญ่ของชาติ หัวใจของเราเปี่ยมล้นไปด้วยความรู้สึก คืนนี้หลายคนคงนอนไม่หลับแน่ ๆ เพราะอยากไปถึงจัตุรัสให้เร็วที่สุดในเช้าวันพรุ่งนี้” ทหารผ่านศึก Nguyen Van Tuoc จาก เมือง Phu Tho แบ่งปันความรู้สึก
ไม่มีใครพูดถึงความเจ็บปวดมากนัก แผลเป็นบอกเล่าเรื่องราวได้ด้วยตัวเอง แขนที่หายไป แผลยาวที่หน้าท้อง ขาที่เดินกะเผลก ทั้งหมดนี้จางหายไปพร้อมกับเสียงหัวเราะที่ดังก้องอยู่ในความทรงจำเก่าๆ “จำตอนที่หน่วยหุงข้าวไม่สุกแล้วโดนตำหนิว่ายืนตรงตลอดเวลาได้ไหม” “แน่นอนค่ะ แต่ต้องขอบคุณแบบนั้น… เราจึงมีโอกาสได้กินโจ๊กแสนอร่อย!”...
เค้กนมถูกเตรียมไว้ให้เหล่าทหารผ่านศึกรับประทานระหว่างรอชมขบวนพาเหรด
ขณะที่นาฬิกาค่อยๆ หมุนไปในยามค่ำคืน ผู้คนยังคงคึกคักอยู่บนท้องถนนเพื่อเตรียมตัวสำหรับการซ้อม ในบ้านพักที่สว่างไสว ทหารผ่านศึกหลับใหลไปแล้ว โดยมีเสื้อกันฝน ขวดน้ำ และห่อข้าวเหนียววางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบอยู่ข้างๆ
คืนอันเงียบสงบของกรุงฮานอยโอบรับอารมณ์ต่างๆ ไว้อย่างเงียบๆ เพื่อว่าเช้าวันพรุ่งนี้ ณ จัตุรัสบาดิ่ญ ทหารผ่านศึกจะได้กลมกลืนไปกับฝูงชน โดยมีดวงตาเป็นประกายแห่งความภาคภูมิใจ
ที่มา: https://baolangson.vn/ngoi-nha-dac-biet-don-50-cuu-binh-an-o-mien-phi-truoc-tong-duyet-a80-5057523.html
การแสดงความคิดเห็น (0)