ชีวิตทั้งหมดของเขาเป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของปัญญาชนผู้ยิ่งใหญ่ นักวัฒนธรรม ทหารปฏิวัติที่ใช้ปากกาเป็นอาวุธที่คมกริบ ทุ่มเทและพากเพียร ซึ่งทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งไว้ในใจของผู้อ่านและเพื่อนร่วมงาน
ต้นไม้ใหญ่แห่งการสื่อสารมวลชนเชิงปฏิวัติ
นักข่าว Phan Quang เกิดในครอบครัวที่มีประเพณีรักชาติและการศึกษาในหมู่บ้าน Thuong Xa ตำบล Hai Thuong อำเภอ Hai Lang จังหวัด Quang Tri เมื่ออายุได้ 20 ปี เขาเข้าสู่โลกของการสื่อสารมวลชนแบบปฏิวัติผ่าน "ประตู" ของหนังสือพิมพ์ Inter-zone IV National Salvation
ในปีพ.ศ. 2497 เมื่อ สันติภาพ กลับคืนมา เขาถูกย้ายไปที่หนังสือพิมพ์ Nhan Dan ซึ่งเป็นกระบอกเสียงอย่างเป็นทางการของพรรคการเมือง ที่ซึ่งนักเขียนที่มีอิทธิพลของสื่อปฏิวัติมารวมตัวกัน
วันหนึ่งเช้าวันแรกของวันตรุษจีน (1956) ประธาน โฮจิมินห์ ได้มาที่หนังสือพิมพ์ Nhan Dan โดยไม่คาดคิด คนแรกที่ต้อนรับลุงโฮในวันนั้นก็คือนักข่าวหนุ่มที่ประจำการอยู่ที่กองบรรณาธิการ ชื่อว่า Phan Quang คำอวยพรของลุงโฮในปีนั้นที่ว่า “ขอให้ท่านเขียนงานได้ถูกต้องและดี มีผู้อ่านจำนวนมาก... เมื่อมีผู้อ่านจำนวนมาก สื่อก็จะระดมมวลชนให้ปฏิบัติหน้าที่เพื่อประเทศและประชาชนได้สำเร็จ” กลายเป็นหลักปฏิบัติในการประกอบอาชีพของนักข่าว Phan Quang
ในฐานะนักเขียนที่จริงจังและขยันหมั่นเพียรในการค้นคว้า คิดอย่างลึกซึ้ง และพลิกประเด็นต่างๆ ที่หนังสือพิมพ์ Nhan Dan Phan Quang เคยทำงานในแผนกสำคัญๆ เช่น เกษตรศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การสร้างพรรคการเมือง นักข่าวประจำ... ด้วยความรู้ที่กว้างขวาง ประสบการณ์อันล้ำลึก และวิสัยทัศน์ที่มองการณ์ไกล เขาจึงเขียนเกี่ยวกับสาขาใดๆ ก็ตามที่หยิบยกประเด็นขึ้นมาพิจารณา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บทความของเขาเกี่ยวกับเกษตรกรรม เกษตรกร และพื้นที่ชนบทในช่วงสงครามต่อต้านอเมริกาล้วนมีคุณค่าต่อเหตุการณ์ปัจจุบันและทิ้งร่องรอยส่วนตัวอันแข็งแกร่งไว้ ไม่ว่าจะเป็นความเห็นอกเห็นใจ ความเข้าใจ และความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าในความเข้มแข็งของประชาชนและประเทศ
นักข่าวฮวง ตุง เคยเขียนถึงนักข่าวฟาน กวาง ไว้ว่า “เขาเป็นคนที่เดินทางบ่อยที่สุด เขียนมากที่สุด แม้กระทั่งในช่วงวันเวลาที่โหดร้ายที่สุดของสงครามต่อต้านอเมริกา เขาเดินทางด้วยจักรยานท่ามกลางเสียงเครื่องบินคำราม ท่ามกลางสายฝนระเบิด เขายังคงเขียนอยู่ และยังคงไปถึงปลายหมู่บ้าน”
Phan Quang ไม่เพียงแต่เขียน แต่ยังเจาะลึกประเด็นเชิงยุทธศาสตร์ของประเทศ โดยเฉพาะด้านเกษตรกรรม เกษตรกร และพื้นที่ชนบท เขามีความสามารถพิเศษในการฟังชาวบ้านทั่วไป สัมผัสลมหายใจของฤดูเพาะปลูกแต่ละฤดู แถวของมันฝรั่งแต่ละแถว แถวของข้าวแต่ละแถว ดังนั้น เรียงความและรายงานการสืบสวนของเขาจึงมีทั้งคุณสมบัติของเกษตรกรและวิสัยทัศน์ของผู้จัดระเบียบสังคม
จากนักเขียนที่มีชื่อเสียง Phan Quang ค่อยๆ ก้าวเข้ามารับบทบาทเป็นผู้จัดการและผู้จัดงาน ในบทบาทของเลขาธิการและประธานสมาคมนักข่าวเวียดนามสองสมัย (1989 - 2000) เขาอุทิศตนเพื่อเสริมสร้างรากฐานจริยธรรมของนักข่าว ชี้นำอาชีพของคนรุ่นหนึ่ง เขาเป็นผู้เสนอให้จัดตั้งจรรยาบรรณสำหรับนักข่าว ซึ่งต่อมาได้พัฒนาเป็น "10 กฎเกณฑ์เกี่ยวกับจริยธรรมวิชาชีพของนักข่าวเวียดนาม" ซึ่งยังคงมีความเกี่ยวข้องและคุณค่ามาจนถึงทุกวันนี้
นอกจากสื่อสิ่งพิมพ์แล้ว Phan Quang ยังฝากผลงานอันล้ำลึกไว้ในแวดวงวิทยุอีกด้วย ในปี 1988 เขาได้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการทั่วไปของ Voice of Vietnam ในบริบทที่ประเทศกำลังเข้าสู่กระบวนการปรับปรุงใหม่ ภายใต้การนำของเขา สถานีได้ก้าวข้ามกรอบเดิมๆ ปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานทางเทคนิคให้ทันสมัย และสร้างรายการวิทยุสด ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขากระตุ้นให้ทีมงานรุ่นใหม่กล้าที่จะสร้างสรรค์วิธีการแสดงออกอย่างกล้าหาญ เพื่อสร้างคลื่นลูกใหม่ของการสื่อสารที่ใกล้ชิดประชาชนมากขึ้น มีชีวิตชีวามากขึ้น และลึกซึ้งมากขึ้น
ในด้านการสื่อสารมวลชน Phan Quang เป็นผู้วางรากฐานด้านความสัมพันธ์กับสื่อมวลชน ในฐานะรองประธานคณะกรรมการกิจการต่างประเทศของรัฐสภาและรองประธานองค์กรนักข่าวระหว่างประเทศ เขามีส่วนสนับสนุนในการนำเสียงของการสื่อสารมวลชนเวียดนามไปสู่เพื่อน ๆ ทั่วโลก ขณะเดียวกันก็รักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและการเมืองของเวียดนามเอาไว้ สุนทรพจน์ภาษาฝรั่งเศสของเขาในฟอรัมนานาชาติไม่เพียงแต่สร้างความน่าเชื่อถือเท่านั้น แต่ยังทำให้เพื่อน ๆ ทั่วโลกชื่นชมเขาในความสง่างาม ความฉลาด และความเป็นมนุษย์ที่ถ่ายทอดออกมาจากคนเวียดนาม
จากชีวิตและประสบการณ์ นักข่าว Phan Quang สรุปว่า: ในการทำงานด้านสื่อสารมวลชน ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบใด นักเขียนจะต้องผ่านกระบวนการ "อ่าน-ทำ-คิด-เขียน" และเมื่อเขียนแล้ว บทความที่เขียนจะต้อง "ถูกต้อง-แม่นยำ-รวดเร็ว-ดี" ดังนั้น นักข่าวจะต้องอ่านหนังสือเยอะๆ เพื่อเพิ่มพูนความรู้ ต้องเดินทางเยอะๆ เพื่อรับประสบการณ์มากขึ้น ต้องคิดอย่างสม่ำเสมอเพื่อค้นหาแนวคิดที่มีรอยประทับส่วนตัว และต้องเขียนเยอะๆ เขียนอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เชี่ยวชาญในอาชีพนี้ และเมื่อจับปากกาหรือนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เราต้องใส่ใจว่าเราเขียนอย่างไรให้ถูกต้อง นั่นคือ เขียนตามความจริง และในเวลาเดียวกันก็ต้องแม่นยำ แม่นยำต่อภารกิจทางการเมือง ความตั้งใจของหนังสือพิมพ์ในช่วงเวลาหนึ่ง และเมื่อทำงานด้านสื่อสารมวลชน เราต้องเร็วในทุกช่วงเวลา เมื่อเราเร็วเท่านั้นจึงจะสามารถแข่งขันได้ และสุดท้าย พยายามเขียนให้ดี เพราะ "คนจะอ่านก็ต่อเมื่อหนังสือพิมพ์ดีเท่านั้น" (คำพูดของลุงโฮ)
ความกลมกลืนระหว่างการสื่อสารมวลชนและวรรณกรรม
บทเรียนอันยิ่งใหญ่ประการหนึ่งที่นักข่าว Phan Quang มักจะบอกกับนักเรียนของเขาคือ "การสื่อสารมวลชนจะต้องมีคุณภาพด้านวรรณกรรม"
เขาเรียกหนังสือว่า “เพื่อนตลอดกาล” เป็นครูผู้ยิ่งใหญ่ที่สอนให้เขาเขียนหนังสือ ใช้ชีวิตและทำงาน เขาอ่านหนังสือราวกับหายใจ ตั้งแต่หนังสือคลาสสิกตะวันออกไปจนถึงสารานุกรมตะวันตก จากวรรณกรรมไปจนถึงปรัชญา จากทฤษฎีการเมืองไปจนถึงบันทึกความทรงจำส่วนตัว เขาอ่านไม่เลือกอ่านตามรสนิยม แต่ตามการชี้นำของจิตวิญญาณแห่งวิชาการ ในหนังสือเรื่อง “Time Does Not Change Color” เขาสารภาพว่าความหลงใหลในการอ่านของเขาเปรียบเสมือน “ข้อบกพร่องแต่กำเนิด” และว่า “ฉันแทบจะใช้ชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมของหนังสือ ไม่ว่าฉันจะทำงานที่ไหน ฉันก็เห็นหนังสือและหนังสือมากมาย”
ด้วยความรู้ที่ล้ำลึกนี้ เขาจึงเขียนบทความได้อย่างลึกซึ้ง มีความคิด และมีวิสัยทัศน์ นอกจากนี้ เขายังเขียนได้ราวกับเป็นนักเล่าเรื่องที่เข้าใจชีวิตมนุษย์
ใน Phan Quang การสื่อสารมวลชนและวรรณกรรมไม่ได้แข่งขันกัน แต่ผสมผสานและเสริมสร้างซึ่งกันและกัน ครั้งหนึ่งเขาเคยเขียนว่า “แม้ว่าจะเป็นเพียงบทความเล็กๆ ฉันยังคงพยายามให้มีคุณภาพของวรรณกรรม ไม่เพียงแต่ในคำพูดเท่านั้น แต่ยังรวมถึงภาพ โครงสร้าง การเชื่อมโยงจากอดีตสู่อนาคต... คุณภาพของวรรณกรรมคือการสัมผัสกับโชคชะตาของมนุษย์” ดังนั้น บทความของเขาจึงเขียนขึ้นเมื่อนานมาแล้ว แต่ยังคงมีคุณค่าเท่าเดิมเมื่ออ่านซ้ำ เพราะไม่เพียงแต่บันทึกเหตุการณ์ปัจจุบันเท่านั้น แต่ยังรักษาจิตวิญญาณของยุคสมัยไว้ด้วย
Phan Quang ไม่เพียงแต่เป็นนักเขียนเท่านั้น แต่ยังเป็นนักแปลที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย หนังสือชุด “หนึ่งพันหนึ่งราตรี” ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำมากกว่า 40 ครั้ง และ “หนึ่งพันหนึ่งวัน” ได้รับการตีพิมพ์ซ้ำเกือบ 20 ครั้ง หนังสือสองเล่มนี้เปรียบเสมือนของขวัญในเทพนิยายที่เขาให้กับเด็ก ๆ ชาวเวียดนาม เพราะในแต่ละประโยคที่แปล ผู้อ่านจะสัมผัสได้ถึงความหวงแหนของวัฒนธรรมและความงาม
นักข่าว Phan Quang ทุ่มเทและสร้างสรรค์ผลงานมากว่า 70 ปี เขามีทรัพย์สมบัติมหาศาล ประกอบด้วยบทความนับพันและผลงานวรรณกรรมที่ตีพิมพ์แล้วมากกว่า 50 ชิ้นในหลากหลายประเภท เช่น เรื่องสั้น บันทึกความทรงจำ เรียงความ วรรณกรรมแปล... บางทีในอาชีพนักเขียนของเขา อาจมีเพียงไม่กี่คนที่ทำงานเป็นผู้จัดการ นักข่าว และนักเขียนและมีทรัพย์สมบัติมหาศาลเช่นนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความพยายามอย่างต่อเนื่องของเขา
ด้วยประสบการณ์อันยาวนานและความคิดอันล้ำลึกเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม เขายังคงเขียนหนังสืออย่างขยันขันแข็ง ตีพิมพ์หนังสืออย่างสม่ำเสมอ และใช้ชีวิตอย่างสดชื่น เขาเป็นแรงบันดาลใจและแรงผลักดันอย่างแท้จริงสำหรับนักข่าวรุ่นใหม่ ดังที่เขาแนะนำไว้ว่า "พวกเราทุกคน ไม่ว่าจะแก่หรือหนุ่ม ล้วนต้องเรียนรู้ เรียนรู้เพื่อชีวิต" นั่นไม่เพียงเป็นปรัชญาในการใช้ชีวิตเท่านั้น แต่ยังเป็นบุคลิกภาพของผู้ชายที่อุทิศชีวิตทั้งหมดให้กับการเขียน การเป็นนักข่าว และเพื่อประเทศชาติอีกด้วย
ที่มา: https://hanoimoi.vn/nha-bao-phan-quang-mot-doi-viet-mot-doi-cong-hien-706020.html
การแสดงความคิดเห็น (0)