วิธีเพิ่มเติมในการให้เกียรติสคริปต์ Nom

กวี Che Lan Vien เขียนไว้ใน Thinking More About Nguyen ว่า “เขาประสบความสำเร็จในแนวทางของภาษา/ (...)/ ดังนั้น อีกหนึ่งพันปีต่อมา ดวงจันทร์ของภาษาเวียดนามจะคงอยู่ตลอดไป” “สายน้ำภาษานั้น” คืออักษรนาม และ “พระจันทร์เวียดนาม” ที่เชอ ลาน เวียนกล่าวถึงคือ นิทานเรื่องกิ่ว ซึ่งเป็นผลงานชิ้นเอกของเหงียน ดู กวีผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นความภาคภูมิใจของวรรณกรรมเวียดนามในโลกวรรณกรรมนานาชาติ

องุ่นหมึกสุขสันต์ ภาพวาดโดยศิลปิน Vo Trinh Bien

อย่างที่ทุกคนทราบ บรรพบุรุษของเราต้องการยุติสถานการณ์การยืมอักษรจีน ดังนั้นพวกเขาจึงได้สร้างวิธีการเขียนชนิดหนึ่งเพื่อบันทึกเสียงภาษาเวียดนาม เรียกว่า อักษรนอม บรรพบุรุษของเราใช้ตัวอักษรจีนเป็นคำนำหน้าเพื่อสร้างอักษร Nom ซึ่งเป็นอักษรเสียงของภาษาเวียดนาม อย่างไรก็ตาม เนื่องจากภาษาเวียดนามเป็นภาษาที่มีพยางค์หลายพยางค์ ตัวอักษรจีนหนึ่งตัวจึงไม่สามารถบันทึกพยางค์ทั้งหมดในภาษาเวียดนามได้ บรรพบุรุษของเราจึงผสานตัวอักษรจีนสองตัวเข้าด้วยกันเพื่อสร้างตัวอักษร Nom ใหม่ขึ้นมา สคริปต์ Nom ใหม่นี้แสดงถึงเสียงเป็นส่วนหนึ่งและแสดงความหมายเป็นส่วนหนึ่ง นอกจากนี้ ในบางกรณี บรรพบุรุษของเรายังใช้ตัวอักษรจีนจำนวนมากเพื่อแทนเสียง Nom อีกด้วย การวิเคราะห์ข้างต้นแสดงให้เห็นบางส่วนว่าอักษร Nom ได้รับการพัฒนาโดยบรรพบุรุษของเราโดยใช้อักษรจีนเป็นพื้นฐาน อักษรจีนถือเป็นส่วนนอกของอักษร Nom ตัวอักษรจีนจะต้องมีเปลือกนอกเป็นตัวอักษรจีนจึงจะแสดงเนื้อหาภายในได้ มันอธิบายว่าทำไมรุ่นต่อๆ มาจึงใส่ฮันและนอมไว้ในฉากเดียวกัน เพราะถ้าเราเอาตัวอักษรจีน(เปลือกนอก) ออก เราก็ไม่สามารถเห็นเนื้อหาภายในตัวอักษร Nom ได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง อักษร Nom ไม่สามารถดำรงอยู่ได้โดยมีความหมายหากไม่มีเปลือกของจีนมาแสดงความหมายจากภายนอก

แม้ว่าการพัฒนาจะยังไม่สมบูรณ์และยังต้องอาศัยอักษรจีนอยู่ แต่อักษรนามก็เคยถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของประเทศทางใต้ว่าเป็นภาษาประจำชาติ ซึ่งเป็นอักษรของภาษาใต้ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่อักษรจีนไม่เคยได้รับในประเทศของเราเลย วรรณกรรมและบทกวีนามยังได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเหนือกว่าวรรณกรรมและบทกวีฮั่นอีกด้วย วรรณกรรม Nom ได้บันทึกนักเขียนที่โดดเด่นจำนวนหนึ่ง เช่น Nguyen Trai, Nguyen Binh Khiem, Doan Thi Diem, Nguyen Gia Thieu, Nguyen Du, Ho Xuan Huong... พร้อมด้วยผลงานที่ยอดเยี่ยมมากมาย: Quoc am thi tap โดย Nguyen Trai, Bach Van Quoc ngu thi tap โดย Nguyen Binh Khiem, Chinh phu ngam โดย Doan Thi Diem (แปล) Cung oan ngam khuc โดย Nguyen Gia Thieu, Truyen Kieu โดย Nguyen Du, Xuan Huong thi tap โดย Ho Xuan Huong...

การพัฒนาอย่างยอดเยี่ยมของวรรณกรรมและบทกวี Nom ทั้งในเนื้อหาเชิงอุดมการณ์และคุณค่าทางศิลปะเป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนถึงความภาคภูมิใจในชาติ ซึ่งเป็นหลักฐานชัดเจนที่สุดของความปรารถนาของบรรพบุรุษของเราในการสร้างวัฒนธรรมที่เป็นอิสระ “ตัวอักษรแห่งภาษาบ้านเรา” ผ่านทางผลงานชิ้นเอกแห่งบทกวีนอมที่กล่าวข้างต้น ได้รับการยกระดับสถานะโดยนักวรรณกรรมภาคใต้ ไม่ใช่เป็นบท "Nom na mach que" อีกต่อไป เป็นบทที่ "ไม่มีใครสนใจ" บท Nom กลายมาเป็นเครื่องมือในการสร้างสรรค์วรรณกรรม วรรณกรรมของ Nom หลายเรื่องได้บรรลุถึงจุดสูงสุดในสาขาศิลปะภาษา อันเป็นความภาคภูมิใจของวรรณกรรมประจำชาติ

Vo Trinh Bien จิตรกรในเมืองดาลัต ซึ่งตระหนักดีถึงความทับซ้อนระหว่างฮานและนาม จึงได้แสดงความรักที่มีต่อ "คำพูดในภาษาใต้" โดย...เปลี่ยนตัวละครนามนให้กลายเป็นภาพวาดทางศิลปะที่มีมนต์ขลังและมีความสามารถ บนกระดาษโรคีขนาดใหญ่ โดยใช้เพียงปลายนิ้วและหมึกจีน ภาพวาดตัวอักษรก็ปรากฏขึ้นทีละภาพอย่างน่าหลงใหล นี้คือคำว่า “แม่” ประกอบด้วยคำว่า “ผู้หญิง” ที่เป็นรากศัพท์มาจากคำว่า “สวย” คำว่า “แม่” ในอักษรนามเป็นอักษรภาพ มีความหมายว่า “แม่” คือผู้หญิงที่สวยงาม นั่นคือคำว่า “รัก” บรรพบุรุษของเราใช้คำว่า “อ่อนแอ” ไว้ด้านบนพร้อมอักษรรองที่ซ่อนอยู่ และคำว่า “หญิง” ไว้ด้านล่าง เพื่อแสดงถึงคำว่า “รัก” “ความรัก” ในบทของ Nom มีทั้งความกลมกลืนและความเชื่อมโยง “ความรัก” คือความรู้สึกที่ผู้หญิงซ่อนไว้ในหัวใจ บรรพบุรุษของเรายังได้สร้างสรรค์คำว่า “มีความสุข” ที่มีความหมายมากมายอีกด้วย “มุง” มาจากรากศัพท์ว่า “ตาม” และคำว่า “มิน” (สว่าง) หมายความว่า ผู้ใดมีใจบริสุทธิ์ก็จะมีความสุข ผู้ใดมีจิตใจบริสุทธิ์ผู้นั้นก็เป็นสุข ประเทศที่มีพระมหากษัตริย์ที่ฉลาดก็สุข...

ตามที่ศิลปิน Vo Trinh Bien กล่าวไว้ การวาดตัวละคร Nom แต่ละตัวละครดังที่กล่าวไว้ข้างต้นถือเป็นการซ้อมสำหรับโครงการระยะยาวในอนาคตอันใกล้นี้ ซึ่งก็คือการวาดหนังสือ Truyen Kieu ซึ่งเป็นผลงานชิ้นเอกของกวีผู้ยิ่งใหญ่ Nguyen Du นิทานเรื่อง Kieu เป็นผลงานบทกวีที่ใช้ตัวอักษร Nom จำนวน 3,254 บท แบ่งเป็น 6-8 บท ไม่เพียงแต่เป็น “หนังสือแห่งบทกวี” ของชาวเวียดนามเท่านั้น แต่ยังเป็นการยืนยันถึงลักษณะทางชาติพันธุ์ของชาวเวียดนามของกวีผู้ยิ่งใหญ่เหงียน ดู ที่มีต่อมรดกของอักษรนอม ซึ่งเป็นอักษรที่แสดงถึงความปรารถนาของบรรพบุรุษของเราที่มีต่อความเป็นอิสระทางภาษา โดยผ่านอักษรนอม บรรพบุรุษของเราได้ยืนยันอีกครั้งว่านี่คืออักษรของภาษาใต้ นี่คือภูมิปัญญาของชาวเวียดนาม

ที่มา: https://baolamdong.vn/van-hoa-nghe-thuat/202505/them-cach-ton-vinh-chu-nom-72b0af9/