เกือบตีห้า ทะเลถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีเงิน คลื่นซัดเข้าหาฝั่งเบาๆ แสงสีชมพูแรกของอรุณรุ่งสาดส่องลงบนท้องฟ้าสีเทา ส่องประกายระยิบระยับบนข้างเรือขณะกำลังเดินกลับเข้าเทียบท่า
นอกชายฝั่ง แสงไฟจากเรือส่องประกายระยิบระยับดุจดาวตกบนผืนน้ำ ผสมผสานกับหมอกจางๆ และกลิ่นเค็มๆ ของลมทะเล บนท่าเรือ เสียงพูดคุยของพ่อค้าแม่ค้าและกลิ่นปลาสด ผสมผสานกับลมทะเล ปลุกประสาทสัมผัสทั้งหมด ปลุกให้ตื่นขึ้น ส่งสัญญาณการเริ่มต้นวันทำงานใหม่
ความสุขของคนในพื้นที่เมื่อซื้อปลาสด |
บรรยากาศบนท่าเรือคึกคักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเรือประมงแล่นกลับมาจอดเทียบท่า ด้านข้างเรือเปียกโชกไปด้วยหยดน้ำทะเลระยิบระยับ ขณะที่เรือประมงใกล้ฝั่งเข้ามาถึง ชาวประมงก็รีบขนย้ายตะกร้าปลาแอนโชวี่ ปลาแมคเคอเรล ปลากะพง ปลากะพงแดง ปลาเข็ม ปลาหมึก ฯลฯ สดๆ ขึ้นจากเรืออย่างรวดเร็ว
นี่เป็นช่วงเวลาที่ตลาดปลามีกวางเริ่มต้นขึ้นเช่นกัน กลิ่นคาวของปลาสด ผสมกับกลิ่นน้ำมันเครื่อง ทรายชื้น และลมหายใจเร่งรีบของเช้าวันใหม่ ก่อเกิดเป็นบรรยากาศแบบทะเลที่นี่ คุณบ๋าเฮย ชาวประมงที่ผูกพันกับทะเลมานานหลายปี ขณะขนปลาขึ้นเรือ เอ่ยเสียงดังท่ามกลางเสียงคลื่นว่า "เมื่อคืนทะเลสงบ เราจับปลาแมคเคอเรลได้เยอะ แค่จับได้ไม่กี่ตัวก็ซื้อข้าวได้ทั้งเดือนแล้ว!"
บนพื้นทราย ตะกร้าพลาสติกบรรจุปลาสด ปลาหมึก และกุ้ง ส่องประกายระยิบระยับใต้แสงไฟฉาย พ่อค้าแม่ค้าเบียดเสียดกันเลือกซื้อสินค้า เสียงต่อรองราคา เสียงชั่งน้ำหนัก เสียงหัวเราะ และการต่อสู้แย่งชิงสินค้า... ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นที่ริมน้ำ สร้างบรรยากาศคึกคักแบบตลาดปลายามเช้า
ท่ามกลางฝูงชนที่พลุกพล่าน ตรัน ถิ อุต และสามีของเธอในหมู่บ้านจายเซิน (ตำบลตุยอันนาม) รีบจอดรถจักรยานยนต์และลงไปที่ท่าเรือ พวกเขาตื่นนอนตอนตีสี่ ทำงานบ้านเสร็จ จากนั้นขับรถเกือบสิบกิโลเมตรไปยังชายหาดหมีกวางเพื่อซื้อปลาสดๆ ไปขายในตลาดชนบท อุตค้าขายปลามานานเกือบ 20 ปีตั้งแต่ลูกๆ ของเธอยังเล็ก ในอดีต เหงียน เดอะ เกือง สามีของเธอทำงานในทะเล ส่วนเธอต้องวิ่งไปซื้อปลาที่ท่าเรือเพียงลำพังเพื่อหาเงินเลี้ยงลูก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เกืองทำงานเป็นคนขับรถที่บ้าน กลายเป็น "เพื่อนเดินทาง" พาภรรยาไปซื้อปลาทุกที่
ปลาสดจะถูกขายส่งให้กับพ่อค้ารายย่อยหรือขายตามตลาดดั้งเดิมอื่นๆ ในภูมิภาค ผู้ขายส่วนใหญ่เป็นเจ้าของเรือ จึงแทบจะไม่มีการต่อรองราคา และการซื้อขายก็รวดเร็วและง่ายดาย หลังจากเบียดเสียดกันเลือกสินค้า คุณอุตก็โรยน้ำทะเลลงบนปลากะตัก ปลากะพง ปลาแมคเคอเรล ปลากะพง ปลาหมึก ฯลฯ ที่เธอเพิ่งซื้อมาเพื่อคงความสด “งานนี้ค่อนข้างยาก แต่การขายปลาทั้งหมดก็สนุกดี ต้องขอบคุณงานนี้ที่ทำให้สามีและฉันสามารถเลี้ยงลูกๆ ได้ และตอนนี้ลูกสาวของเราก็เป็นครูแล้ว” เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้ม มือของเธอรีบจัดตะกร้าปลาที่ยังส่องประกายด้วยเกล็ดสีเงินอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็รีบขนปลาขึ้นรถพร้อมกับพ่อค้าคนอื่นๆ เตรียมตัวไปขายที่ตลาดในเขตภูเขาของลาไห่และเฟื้อกล็อกให้ทันตลาดเช้า
คุณซาว เฟือก พ่อค้าปลาที่ขายปลามานานในเมืองมีกวาง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่แจ่มใสว่า “งานนี้หนักแต่สนุก ทุกเช้าฉันจะพบปะลูกค้า ฉันซื้อของจากชาวประมงแล้วขนไปขายที่ตลาดใกล้ๆ รู้สึกเหมือนแบกทะเลไปทุกที่”
เรื่องราวของนางสาวเซาดูเหมือนจะเปิดภาพชีวิตยามเช้าบนชายหาดอย่างชัดเจน ที่ซึ่งทุกๆ วันเริ่มต้นขึ้นเมื่อทะเลเพิ่งตื่น ท่าเรือประมงมีกวางก็กลายเป็นตลาดขายส่งที่คึกคัก สำหรับนักท่องเที่ยว การมาตลาดมีกวางเป็นประสบการณ์พิเศษที่ได้ชมพระอาทิตย์ขึ้น สูดอากาศบริสุทธิ์ และเลือกซื้ออาหารทะเลสดๆ ใต้คลื่น คุณดิญ ถิ หง็อก ดิเอป นักท่องเที่ยว จากนครโฮจิมินห์ กล่าวว่า "ราคาไม่ได้ต่างจากตลาดในเมืองมากนัก แต่ที่นี่ปลาเพิ่งถูกดึงขึ้นมาจากอวน ยังไม่ได้แช่แข็ง จึงหวานอร่อยน่ารับประทาน เพื่อนๆ ของฉันชอบตลาดนี้มาก พอฉันมาเที่ยวที่นี่ ฉันก็ตั้งใจว่าจะไปตลาดนี้ให้ได้ เมื่อเห็นปลาและกุ้งสดๆ ริมน้ำ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว"
ในตอนเช้า เรือประมงกลับเข้าท่าเรือพร้อมปลาที่จับได้เต็มลำ |
ไม่มีใครรู้ว่าตลาดปลาที่หาดหมี่กวางก่อตั้งขึ้นเมื่อใด แต่สำหรับคนท้องถิ่น ตลาดแห่งนี้ได้กลายเป็นส่วนสำคัญในชีวิตประจำวันไปแล้ว สำหรับชาวประมง ตลาดแห่งนี้คือสถานที่สำหรับขายปลาที่เพิ่งจับขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นปลาแอนโชวี่ ปลาแมคเคอเรล ปลากะพงขาว ไปจนถึงปลาหมึกและกุ้งสดๆ ตลาดแต่ละแห่งเป็นโอกาสให้พวกเขาได้แบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับท้องทะเล ค่ำคืนอันเงียบสงบ เรือที่เต็มไปด้วยปลา เสียงหัวเราะของชาวประมง และช่วงเวลาที่คลื่นลมแรง ปลาที่จับได้หมดเกลี้ยง และพวกเขาก็กลับเข้าฝั่งโดยมือเปล่า
สำหรับพ่อค้าแม่ค้าท้องถิ่น ตลาดปลาหมี่กวางไม่เพียงแต่เป็นแหล่งซื้อขายเท่านั้น แต่ยังเป็น “ข่าวสาร” ที่คึกคักทุกเช้าอีกด้วย โดยราคา ปริมาณปลา พยากรณ์อากาศ และข่าวสารจากทะเลแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและเป็นจังหวะ ตะกร้าปลาสด การต่อรองราคาที่คึกคัก เสียงหัวเราะ ผสมผสานกับเสียงคลื่น... ล้วนกลมกลืนไปกับจังหวะชีวิตประจำวันของหมู่บ้านชาวประมง
พ่อค้าแม่ค้านำปลาจากทะเลหมี่กวางมาขายในตลาดต่างๆ ในภูมิภาคนี้ มอบรสชาติเค็มๆ ของทะเลให้ทุกคนได้ลิ้มลอง ตลาดปลาช่วยให้อุตสาหกรรมประมงมีความยั่งยืน ช่วยให้ชาวประมงและครอบครัวมีรายได้ที่มั่นคง ขณะเดียวกันก็รักษาวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของชาวบ้านในหมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้ไว้
ที่มา: https://baodaklak.vn/xa-hoi/202508/xon-xao-cho-bien-5480de8/
การแสดงความคิดเห็น (0)