Phong Nha'yı özlüyorum...

QTO - Phong Nha Mağarası, "ilk harikalar mağarası" olarak bilinir ve sanatçılar ve yazarlar için bir ilham kaynağı haline gelmiş, doğanın bu mağaraya bahşettiği büyülü ve muhteşem güzelliği öven birçok şiir, müzik ve resim eseri ortaya çıkmıştır. Phong Nha Mağarası hakkında yazılmış güzel şiirlerden biri, Vietnam Şiir Kulübü üyesi şair Thanh Trac Nguyen Van'ın (Ho Chi Minh Şehri Yazarlar Derneği) "Elveda Phong Nha" şiiridir. Bu şiir, müzisyen Le Duc Tri'nin (Quang Tri eyaleti Vietnam Müzisyenler Derneği) "Phong Nha ilk harikası" adlı şarkısına bestelenmiştir ve uzmanlar tarafından büyük beğeni toplamış, şiir ve müzikseverler tarafından da büyük beğeni toplamıştır.

Şair Thanh Trac Nguyen Van şöyle paylaşmış: Phong Nha mağarasına yaptığım bir gezi sırasında, buradaki doğanın vahşi ve büyülü güzelliğine hayran kaldım. Bu his, Hue'de Quang Binh'li (eski adıyla) tatlı sesli bir kadın zither sanatçısıyla tesadüfen karşılaşmamın ardından daha da derinleşti. Ve buradaki topraklara ve insanlara özel bir hediye olarak "Hoşça Kal Phong Nha" şiirini yazdım.

Yazarın Phong Nha'yı "Gece yarısı ay nehirde batıyor" şeklinde tanımlaması oldukça şaşırtıcı. Belki de bu büyülü, romantik ortamda, insan ruhu en derin duyguları kolayca kucaklayabilir. Şiir, ayrılan kişinin yazardan başkası olmadığı bir ayrılıkla başlar. Bu uzun an, iki etkileyici dizede tamamen özetlenmiştir: "Ayrılan kişi, özlüyor, özleme batıyor/Şiir sonsuza dek sürüklenerek geride bırakıldı."

Şiir ve müziğin birleşimi, Quang Tri turizmi konusunu ele alan güzel bir şarkıyı halka sundu - Fotoğraf: Nh.V

İlk kıta geceleri büyülü bir alan açıyorsa, ikinci kıtada yazar okuyucuyu büyülü, masalsı bir dünyaya götürüyor. "Peri Mağarası gökyüzünde/Ben onu takip ediyorum ve dolaşık ipek ipliğine hızla tutunuyorum/Sana bakıyorum düşsel saçlarınla/Dev sana bakıyor, seni tanımıyormuş gibi yapıyor...".

Yazar bu dizede, Phong Nha mağarasını keşfetmek için çıktığı yolculukta yaşadığı derin izlenimleri anlatıyor. Tien Mağarası'nın büyülü güzelliği, şiirsel bir masal diyarına dönüştürülerek, lirik karakterin gerçeküstü bir dünyada kaybolmuş gibi hissetmesine neden oluyor. Bu baş döndürücü güzellik karşısında, "Ben" karakteri hem tutkulu hem de pişman; "aceleyle tutunmak" istiyor, ancak "ipek iplikler birbirine dolanmış". Mağaraların, kayaların ve Phong Nha ve Tien Son mağaralarındaki sarkıtların adları canlı bir şekilde kişileştirilmiş. "Dev onu tanımıyormuş gibi davransa da", "rüya gibi saçlı kız"...

Yazar ustalıkla taşa hayat vermiş, mağara alanını efsane ve aşk sarayına dönüştürmüş, insanla doğa, gerçeklikle fantezi arasındaki sınırın neredeyse silindiği bir yer haline getirmiş.

"Tutku kadehi karanlık geceyle birlikte boşaldı/Uğurlu sonbahar rüzgarı da gizlice geri esiyor/Phong Nha dalgaları her yandan çarpıyor/Sana vereceğim yemini çabucak yakalıyorum" dizesi, yazarın Phong Nha'dan -hem gerçek hem de düşsel bir doğal alan- ayrılma anından önceki duygusal doruk noktasını ifade eden lirik bir dizedir.

Gecenin sessizliğinin hemen ardından, "sonbahar rüzgârı"nın şaşırtıcı hareketi gelir. Buradaki ilginç nokta, yazarın heyecan ve telaşı ifade etmek için "rạo hồng" (ikileme) kelimesini kullanmış olmasıdır. Bu rüzgâr şiddetli bir şekilde esmiyor, yalnızca "gizlice geri dönüyordu"; sanki insanların özel alanlarını rahatsız etmekten korkuyormuş gibi çok nazik ve narin bir şekilde. O alanda yemin söylenmiyor, "kabul ediliyordu" çünkü bu yemin, "güçlü kadehin" sarhoşluğundan oluşuyordu ve "rạo hồng sonbahar rüzgârı" ile eşleşiyordu... "size verilecek" en değerli şey haline geliyordu. En tutkulu ve samimi şeylerin kristalleşmesiydi.

“Phong Nha First Wonder” turizmi teşvik etmek amacıyla İngilizceye çevrildi - Fotoğraf: Nh.V

Son kıta, Son Nehri imgesiyle doğa resmini tamamlamaya devam ediyor: "Son Nehri sonsuza dek sessizdir/Quang Nam'ın şarkı söyleyen sesi her zaman hüzünle sallanır". Bu, yazarın ince bir kelime oyunudur. Son Nehri, kurak mevsimde yeşil suya, yağmur mevsimi geldiğinde ise kırmızı alüvyona sahip bir nehrin özel adıdır. "Durgun" kelimesi sembolik bir anlama sahiptir; sadakati, derinliği ve zamanla solmamayı ifade eder. Phong Nha'nın güzelliği ve "Quang Nam'ın şarkı söyleyen sesi" her zaman "üzgün ve sallanır" ve şairin zihninde silinmez bir iz bırakır. Son kıta, şairin duygularını doruk noktasına taşıyan ve aynı zamanda her şeyin cevabı olan, uzun bir nota gibi üç dizeye bölünmüştür: "Gülüşün derin nehre yayılmış/Yüz yıl sonra onu alacağım/Hala özlemin rengi...".

Gerçek adı Nguyen Van Tao olan şair Thanh Trac Nguyen Van, Vo Thi Sau Lisesi'nde (Ho Chi Minh Şehri Eğitim ve Öğretim Departmanı) fizik öğretmenidir. Şu anda emeklidir. Beyaz Plumeria, Yaz Anıları, Fısıldayan Çimen Çiçekleri, Kış Armağanı, Ay Gözyaşları, Kayıkçı Efsanesi, Mırıldanan Şarkılar gibi birçok şiir kitabı yayınlanmıştır. Thanh Trac Nguyen Van'ın şiirlerinde okuyucular, vatan sevgisi, çiftlere duyulan sevgi, yaşama ve katkıda bulunma arzusuyla karşılaşırlar... Bunlar, iyimserlikle dolu romantik bir yazı stili ve hayata karşı tutkulu bir kalple ifade edilir.

Dize bir üç noktayla bitiyor, geride bir sessizlik, sanki hâlâ akan Son Nehri gibi, hâlâ "hüzünlü bir şekilde sallanan" Quang halk şarkısı sesi gibi sonsuz bir nostalji boşluğu bırakıyor.

Müzisyen Le Duc Tri şöyle diyor: "Elveda Phong Nha" şiirini okurken, yazarın bu turistik yere olan sevgisini hissettim ve bu yüzden şiiri Ca Tru melodisiyle "Phong Nha De Nhat Ky Quan" adlı bir şarkıya dönüştürmesi için kendisiyle iletişime geçtim. Şarkı, yayımlandığı günden bu yana hızla kamuoyunda kabul gördü, birçok ünlü şarkıcı tarafından seslendirildi ve Quang Binh eyaletinin (eski) kuruluşunun 420. yıldönümü münasebetiyle düzenlenen Edebiyat ve Sanat Yaratma Kampanyası'nda B ödülü kazandı. Şarkı ayrıca, buradaki toprakların ve insanların imajını ve güzelliğini uluslararası dostlara duyurma arzusuyla İngilizceye de çevrildi.

Nh.V

Kaynak: https://baoquangtri.vn/van-hoa/202510/noi-nho-phong-nha-7c20e82/