خانم، گذشته و حال

فرهنگ لغت ویتنامی «بانوی جوان» را اینگونه تعریف می‌کند: «۱. دختر یک خانواده‌ی ماندارین یا اشرافی در دوران فئودالی. ۲. یک دختر اشراف‌زاده» (هوانگ فه، سردبیر، انتشارات علوم اجتماعی، ۱۹۸۸). این رایج‌ترین تعریف است، اما کلمه «بانوی جوان» معانی بسیار دیگری نیز دارد.

ابتدا، بیایید این کلمه مرکب را تشریح و به طور خلاصه تجزیه و تحلیل کنیم. طبق دانشنامه بایدو:

شیائو (小) شخصیتی است که اولین بار در Oracle Bone Script دیده شد، در اصل به معنای "گرد و غبار ریز" بود، بعدها به معنای "کوچک" گسترش یافت، و سپس به معنای "متواضع"، "جوان" یا "جوانان" نیز به کار رفت. شیائو همچنین به عنوان کلمه‌ای فروتنانه برای اشاره به خود یا چیزهایی که به خود مربوط می‌شوند، استفاده می‌شود.

شو (姐) شخصیتی است که برای اولین بار در خط مهر کوچک در شوون جیزی ظاهر شد، معنای اصلی آن روش دیگری برای اشاره به مادر است. در دوران باستان، مردم شو مادر را شو (姐) می‌نامیدند، سپس این معنی به "خواهر بزرگتر" ( نانگ کای ترای من لوک توسط نگو تانگ از سلسله سونگ جنوبی) گسترش یافت.

دوشیزه (小姐) یک کلمه مرکب است که از کتاب «کای دو تونگ کائو» نوشته تریو دوک در سلسله چینگ گرفته شده است. این اصطلاح شامل معانی زیر است:

وقتی به عنوان یک صفت افتخاری استفاده می‌شود، «خانم» معمولاً قبل از نام یک زن مجرد یا دختر جوان می‌آید یا به طور کلی به دختران جوان اشاره دارد.

در ویتنام، از قرن نوزدهم، کلمه "بانوی جوان" شبیه به تعریف امروزی آن است که اغلب برای اشاره به دختر یا دختر یک خانواده ثروتمند استفاده می‌شود، برای مثال: " بانوی جوان او را پس گرفت " ( داستان کیو ، نسخه لیو ون دونگ، ۱۸۶۶). در ادبیات چینی، "بانوی جوان" به معنای دختر یک خانواده اشرافی است ( اولین طرح پایتخت (جلد ۵) اثر لانگ مونگ سو که در پایان سلسله مینگ نوشته شده است؛ رویای تالار سرخ (فصل ۴۵) اثر کائو تویت جان در طول سلسله چینگ).

در دوران باستان، «tieu thu» کلمه‌ای بود که برای اشاره به خدمتکار، معشوقه یا به معنای «ca nu» (دختری که در آواز خواندن تخصص دارد) در کتاب «Di kien tam chi ky» (جلد ۴) نوشته هونگ مای از سلسله سونگ جنوبی استفاده می‌شد یا عنوانی بود که به همسر، مادام (پرده اول در نمایشنامه کیم آن تو اثر گیا ترونگ دانه از سلسله مینگ) اشاره داشت.

در زبان عامیانه، «بانوی جوان» به «فاحشه» اشاره دارد.

اصطلاح «بانوی جوان خلوتگاه» به زنی بااستعداد و پاکدامن از خانواده‌ای معتبر اشاره دارد، عبارتی که از فصل « شی‌آن یوان» در «قصه‌های دنیای جدید» که توسط لیو یی‌چینگ در دوران سلسله سونگ جنوبی گردآوری و ویرایش شده است، گرفته شده است.

علاوه بر «بانوی جوان»، کلمات مشابهی مانند: نو نهی (دختر)؛ نو سی (خانم، مادام)؛ کو نوونگ (دختر مجرد) وجود دارد. با این حال، برخلاف « بانوی جوان »، کو نوونگ به معنای «صیغه، معشوقه» یا «عمه، خاله» نیز هست، یعنی خواهر پدر که عمه نیز نامیده می‌شود ( اولد تان دو کی ، فصل ۸).

علاوه بر این، به این خانم جوان «می» (密斯، mísī) نیز گفته می‌شود، نوعی خطاب برای زنان مجرد، و آوانگاری کلمه «Miss» در انگلیسی.

امروزه، «میس» همچنین به برنده‌ی مسابقه‌ی زیبایی اطلاق می‌شود که اغلب با نام منطقه نامگذاری می‌شود. برای مثال: «میس چین » (Miss China)؛ «میس ورلد» (Miss World).

اگر متنی را که از چینی ترجمه شده است بخوانیم، گاهی اوقات می‌بینیم که "خانم" در کلمه‌ای که نشان دهنده جنسیت است متوقف می‌شود، اما معنی آن به صفت همراه بستگی دارد. برای مثال: خانم پری دریایی "پری دریایی" یا "پری دریایی" است؛ خانم توآ تای "دختر بار" یا "اسکورت حرفه‌ای" است؛ و البته خانم تین دختری نیست که از آسمان افتاده باشد بلکه یک... "مهماندار هواپیما" است؛ خانم کر یک خواننده زن یا یک مهماندار زن است که در یک بار کارائوکه کار می‌کند و اغلب با مشتریان گپ می‌زند، آواز می‌خواند و گاهی با آنها می‌نوشد...

منبع: https://thanhnien.vn/tieu-thu-nghia-xua-va-nay-185250801230953723.htm