تبعیض؟
در ماه مه، مطبوعات آمریکایی وقتی ویدئویی منتشر کردند که در آن یک گردشگر زن مجبور شده بود قبل از پرواز هواپیما روی ترازو "مثل ترازوی وزن کردن چمدان" برود، حسابی سر و صدا کردند.
این ویدئو در آن زمان نزدیک به ۲ میلیون بازدید در رسانههای اجتماعی داشت. بسیاری از افراد از این شرکت هواپیمایی به دلیل تبعیض علیه مسافران چاق انتقاد کردند و آن را «اقدامی تحقیرآمیز» خواندند. به گزارش واشنگتن پست، مسافران حاضر در محل گفتند: «این یک هواپیمای کوچک است، بنابراین به دلایل ایمنی باید قبل از برخاستن وزن ما را اندازهگیری کنند.»
یکی دیگر فاش کرد: «از فیلیپین داشتم به خانه برمیگشتم و آنها من را اینطور وزن کردند... هیچوقت در عمرم اینقدر خجالت نکشیده بودم.»
مسافر زن باید روی ترازوی بار برود
با این حال، بسیاری از مردم طرف خطوط هوایی را گرفتند. «خطوط هوایی به محدودیتهای وزنی در هواپیماهای کوچک اهمیت میدهند زیرا باید مرکز ثقل را در قسمت خاصی از هواپیما قرار دهند.»
این حادثه در حالی رخ میدهد که مسافران از عدم پذیرش مسافران چاق توسط خطوط هوایی شکایت دارند. آنها استدلال میکنند که خطوط هوایی باید راهروها را عریضتر کنند تا مسافران چاقتر بتوانند در آن جای بگیرند و طرح فعلی را «تبعیضآمیز» میدانند.
در سال ۲۰۲۱، اداره هوانوردی فدرال ایالات متحده اعلام کرد که خطوط هوایی به زودی مجبور خواهند شد مسافران سنگینتر را ملزم کنند که قبل از سوار شدن، روی ترازو بروند - یا وزن خود را اعلام کنند.
این امر به اطمینان از این امر کمک میکند که هواپیماها، به ویژه هواپیماهای کوچک، از حد مجاز وزن تجاوز نکنند. برای محافظت از حریم خصوصی مسافران، «نتایج ترازو باید محرمانه نگه داشته شود.» با این حال، این اقدام بعداً تغییر کرد، زمانی که نهاد ناظر اعلام کرد که فقط مسافران تصادفی وزن خواهند شد.
شرکت هواپیمایی کره از ماه اوت شروع به وزن کردن مسافران کرد که چندین هفته ادامه داشت. سخنگوی این شرکت هواپیمایی به CNBC گفت که طبق قانون، شرکتهای هواپیمایی موظفند حداقل هر پنج سال یک بار مسافران و چمدانهای دستی آنها را وزن کنند و این «برای ایمنی عملیات پرواز بسیار مهم است». به گفته رسانههای محلی، این اعلامیه با واکنش عمومی روبرو شد.
آیا وزن سرنشین معقول است؟
ونس هیلدرمن، مدیرعامل شرکت ایمنی هوانوردی Afuzion، میگوید: «مطمئناً نه. اگر در یک هواپیمای کوچک بمباردیه یا جت کوچک امبرائر هستید و ۱۰ نفر خیلی چاق دارید... ممکن است تفاوتی ایجاد کند. اما در یک هواپیمای تجاری، با ۱۲۰ نفر یا بیشتر، این تفاوت وجود ندارد.»
تابلوی وزن کشی مسافر در فرودگاه اوکلند، نیوزیلند اخیراً
او گفت وزن اضافی مسافران در مقایسه با وزن سوخت، بار و خود هواپیما چیزی نیست. «وزن سوخت ۲۰ برابر وزن مسافران است.»
هیلدرمن موافق است که انسانها در حال چاقتر شدن هستند، اما مسافران از جهات دیگری نیز متفاوت هستند. «آمریکاییها سنگینتر میشوند. چینیها هم همینطور، کرهایها هم همینطور. اما مسافران با وزن کمتری پرواز میکنند... بنابراین این افزایش وزن متوسط انسان را جبران میکند.»
اما شم مالمکوئیست، مدرس دانشگاه فنی هوانوردی فلوریدا، اصرار دارد که وزن کردن تصادفی ایده خوبی است.
او تحلیل کرد: «خطوط هوایی از میانگین وزن مسافران استفاده میکنند، اما وزن افراد بسیار سنگینتر میشود. ۳۰۰ نفر سنگینتر از حد متوسط میتواند باعث شود هواپیما به طور قابل توجهی اضافه وزن داشته باشد، در حالی که تمام محاسبات عملکرد مانند طول باند، ارتفاع، موانع، فاصله فرود... به وزن بستگی دارد.»
از سوی دیگر، خوزه سیلوا، دانشیار دانشکده مهندسی دانشگاه RMIT استرالیا، گفت که خطوط هوایی به دلیل ماهیت حساس، در وزن کردن مسافران تردید دارند.
اما تعداد بیشتری از خطوط هوایی به وزن کردن مسافران روی میآورند. ایر نیوزیلند از ماه ژوئن به دلایل ایمنی و صرفهجویی در مصرف سوخت، وزن کردن مسافران را آغاز کرد.
فینایر هم همین کار را در سال ۲۰۱۷ انجام داد و هاوایین ایر هم چندین بار در پروازهای بین هونولولو و ساموآ وزن مسافران را بررسی کرده است.
صندلیهای خطوط هوایی تجاری از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ بر اساس میانگین وزن مسافران تعیین میشدند. از آن زمان، جثه افراد بزرگتر شده است، اما صندلیها به همان نسبت بزرگتر نشدهاند.
اندازه مسافران در هواپیماها موضوعی بحثبرانگیز است - مسافران دارای اضافه وزن ادعا میکنند که بر سر اندازه راهرو و صندلی تبعیض قائل میشوند، در حالی که مسافران کوچکتر علناً از تجاوز به صندلیها ابراز خشم کردهاند.
اما برخلاف سایر صنایع خدمات مسافری، صنعت هواپیمایی تعداد صندلیها را افزایش نمیدهد.
کابینهای مسافران در پروازها به طور فزایندهای تنگ و کوچک میشوند.
آیا خطوط هوایی صندلیها را افزایش خواهند داد؟
هیلدرمن در مورد اینکه آیا خطوط هوایی باید اندازه صندلیها را برای همه افزایش دهند یا خیر، میگوید اگرچه این کار از نظر ریاضی امکانپذیر است، اما عملی نیست.
«قطر بدنه از پیش تعیین شده است. ما ۲۹۰۰۰ هواپیمای تجاری در حال کار داریم و فقط حدود ۱۵۰۰ فروند در سال تولید میکنیم، بنابراین جایگزینی کل ناوگان ۲۰ سال طول میکشد.»
او گفت که تجهیز هواپیماها با صندلیهای پهنتر به معنای باریکتر کردن راهروهای باریک فعلی است. برای عریضتر کردن راهروها، باید از هر ردیف یک صندلی حذف شود که منجر به افزایش ۲۰ تا ۲۵ درصدی قیمت بلیط خواهد شد.
آرنولد بارنت، استاد آمار و علوم مدیریت در دانشکده مدیریت اسلون دانشگاه MIT، به CNBC گفت که اکثر مسافران حاضرند در ازای کرایه کمتر، اندازه فعلی صندلی را تحمل کنند.
اگر صندلیها تغییر کنند، «قیمت بلیط هواپیما باید افزایش یابد و سفر برای مسافرانی که بودجهی محدودی دارند دشوارتر خواهد شد.» برای بسیاری از مردم، یک صندلی تنگ در هواپیما بهتر از یک صندلی در اتوبوس است.
لینک منبع
نظر (0)