با نوشتن کتاب از دوران پیری لذت ببرید

آقای دین تین هونگ (متولد ۱۹۵۴) که در سال ۲۰۱۰ بازنشسته شد، در گروه مسکونی ۳، کمون مین هوآ، زمان زیادی را صرف نوشتن کتاب برای یافتن شادی کرد. تاکنون، کتاب‌های زیادی از او منتشر شده و صدها اثر پژوهشی و ادبی در روزنامه‌ها و مجلات منتشر شده است، از جمله: شعر، داستان کوتاه، قصه‌های عامیانه...

آقای دین تین هونگ، مدیر سابق اداره پست منطقه مین هوآ بود. در طول سال‌های کاری خود، به مکان‌های زیادی سفر کرد تا زندگی را تجربه کند. او در طول سفرهایش، به طور فعال مشاهده، یادگیری و ثبت دقیق آنچه می‌دید و می‌شنید، پرداخت. پشتکار و سخت‌کوشی او به او کمک کرد تا منبع غنی از مطالب، به ویژه دانش در مورد فرهنگ بومی مردم نگون در کمون مین هوآ و مناطق همسایه، برای آهنگسازی‌های آینده خود داشته باشد.

آقای دین تین هونگ پس از ۱۵ سال کار سخت، ۱۴ کتاب از جمله شعر، داستان کوتاه، ادبیات عامیانه و لطیفه‌های عامیانه منتشر کرده است. علاوه بر این، او آثار تحقیقاتی زیادی در مورد فرهنگ بومی، به ویژه مسائل مربوط به زبان، فلسفه زندگی، دیدگاه‌ها... جامعه نگون در منطقه مین هوآ (قدیمی) دارد. آقای هونگ گفت: «من از دوران مدرسه عاشق ادبیات و شعر بوده‌ام، اما تنها پس از بازنشستگی بود که وقت جمع‌آوری، تألیف و تحقیق را پیدا کردم. از زمانی که شروع به نوشتن کردم، احساس شادی و راحتی بیشتری می‌کنم زیرا قلبم و نگرانی‌هایی را که گرامی داشته‌ام، بیان کرده‌ام.»

اولین مجموعه داستان کوتاه او با عنوان «برادر خودم» در سال ۲۰۱۱ منتشر شد و شامل آثار بسیاری مانند: برادر خودم؛ عشق اول؛ داستان‌های قدیمی؛ روح الکلی... آثار او اغلب منعکس‌کننده دغدغه‌های او در مورد زندگی، مردم، ارزش‌های اخلاقی و عشق است. داستان‌های کوتاه آقای دین تین هونگ صرفاً بازگوکننده وقایع نیستند، بلکه افکاری را در مورد طبیعت انسان و جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند، مطرح می‌کنند.

آقای دین تین هونگ، با وجود سن بالا، هنوز هم با پشتکار کتاب می‌نویسد تا شادی را بیابد - عکس: XV

نکته برجسته داستان‌های کوتاه او ترکیب عناصر واقع‌گرایانه و فلسفی است. او اغلب از موقعیت‌های روزمره برای برجسته کردن مسائل عمیق زندگی استفاده می‌کند. این به خوانندگان کمک می‌کند تا نه تنها از داستان لذت ببرند، بلکه فرصتی برای تأمل در مورد زندگی و خودشان نیز داشته باشند. علاوه بر این، سبک نوشتاری دین تین هونگ نیز یک نقطه قوت است. او از زبانی منسجم و آسان برای فهم استفاده می‌کند، اما همچنان پر از معانی پنهان است که جذابیت خاصی برای اثر ایجاد می‌کند. جزئیات کوچک در داستان اغلب معانی عمیقی دارند و باعث می‌شوند خوانندگان برای مدت طولانی فکر و احساس کنند.

در داستان‌های عامیانه، آقای دین تین هونگ اغلب داستان‌هایی را که به صورت شفاهی در زندگی مردم نگون و اقلیت‌های قومی در منطقه مین هوآ (قدیمی) نقل شده بود، بازنویسی می‌کرد یا چیزها و پدیده‌های پیرامون زندگی را توضیح می‌داد، مانند: روح سمی، داستان سوگواری ۳ ساله، داستان دانه‌های برنج، پادشاه غیر...

دین تان دو، پژوهشگر فرهنگ عامه، ارزیابی کرد: «در منطقه مین هوآ (قدیمی) گنجینه‌ای بسیار غنی از فرهنگ عامه وجود دارد. با این حال، تحقیق، جمع‌آوری و خلق آثار هنوز به دلیل فقدان اسناد ثبت‌شده و شفاهی با محدودیت‌ها و مشکلات بسیاری روبرو است. بنابراین، آثار جمع‌آوری‌شده، خلق‌شده و تحقیق‌شده آقای دین تین هونگ بسیار ارزشمند هستند و به حفظ و توسعه ارزش‌های فرهنگ عامه جامعه نگون و اقلیت‌های قومی در منطقه برای نسل‌های آینده کمک می‌کنند.»

آقای دین تین هونگ در حال حاضر عضو انجمن فولکلور ویتنام؛ عضو انجمن ادبیات و هنر اقلیت‌های قومی ویتنام؛ عضو انجمن ادبیات و هنر استان کوانگ تری است. از سال ۲۰۱۰ تاکنون، او جوایز زیادی را کسب کرده است، از جمله: جایزه لوو ترونگ لو C با مجموعه داستان کوتاه "بن دوی"، جایزه B انجمن فولکلور ویتنام با اثر "فولکلور مردم منبع ناحیه مین هوآ" جلد ۱، منتشر شده در سال ۲۰۱۸؛ جایزه B جنبش آفرینش ادبیات و هنر برای جشن ۴۲۰مین سالگرد تأسیس استان کوانگ بین (قدیمی)...

در زمینه شعر، آقای دین تین هونگ ۴ مجموعه شعر با بیش از ۲۰۰ شعر منتشر کرده است. اشعار او غنایی، عاشقانه و گاهی روایی هستند. زبان اشعار ساده، نزدیک به زندگی مردم محلی اما همچنان بسیار رسا است. برخی از اشعار حاوی اندیشه‌هایی درباره مردم، زمان، درد و شادی هستند که عمق روانشناختی نویسنده را بیان می‌کنند. شاعر مای ون هوآن اظهار داشت: «اشعار دین تین هونگ اغلب از قافیه‌ها و ریتم‌های کاملاً سنتی استفاده می‌کنند که گاهی با اشکال آزادتر آمیخته می‌شوند. زبان اشعار او ساده است، نه خیلی پر زرق و برق، اما همچنان غنی از تصاویر است. اشعار او مانند طبیعت انسانی‌اش، صمیمانه، صادقانه و ساده هستند.»

اشعاری وجود دارد که او بیش از ۴۰ سال پیش سروده است، اما تنها پس از بازنشستگی‌اش منتشر شده است، مانند شعر «گریه برای عمو هو» که غم بی‌پایان او را برای رهبر محترم بیان می‌کند: «تمام کشور جسد عمو هو را احاطه کردند/با وقار ایستادند تا با او خداحافظی کنند/می‌دانی، عمو هو؟/هزاران نفر هق‌هق‌کنان برای عمو هو گریه می‌کنند»... اشعار عاشقانه او نیز همیشه سطوح و احساسات مختلفی را بیان می‌کنند، مانند شعر «اسکله انتظار»: «می‌دانم که هرگز برنخواهی گشت/هنوز هم خیلی دوستت دارم و دلم برایت تنگ شده، عزیزم!/در این دنیا، اسکله‌های انتظار زیادی وجود دارد/همه آنها مرا به نشستن و تماشای جریان رودخانه وامی دارند»... اشعار عاشقانه‌ای درباره بوسه‌های شیرین و پرشور وجود دارد، مانند شعر «عشق»: «ما دو نفر همدیگر را می‌بوسیم، همدیگر را می‌بوسیم/لب‌های قرمز تو را، گونه‌های گلگون تو را می‌بوسیم/دست‌هایت را می‌بوسیم، موهایت را می‌بوسیم/قلب‌هایمان تند تند می‌زند»...

آقای دین تین هونگ به طور محرمانه گفت: «در آینده نزدیک، به جمع‌آوری و تألیف آثار ادبی بیشتری ادامه خواهم داد و بر نوشتن اشعار، داستان‌های کوتاه و تحقیق در مورد فرهنگ و زبان جامعه نگون و اقلیت‌های قومی تمرکز خواهم کرد. در حال حاضر در حال آماده‌سازی برای انتشار برخی از آثار رمان، داستان و شعر برای کودکان هستم تا در دوران پیری شادی بیابند.»...

پادشاه بهار

منبع: https://baoquangtri.vn/van-hoa/202511/vui-tuoi-gia-nho-viet-sach-96f348d/