"បញ្ញវន្តដែល 'យកពាក្យ' ដើម្បីបង្កើតសៀវភៅ": វីរភាពស្ងាត់ស្ងៀមមួយ

«បញ្ញវន្ត «កាន់ពាក្យ» ដើម្បីបង្កើតសៀវភៅ» (ដោយ ឡេ ហ៊ុយ ហ័រ គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយអក្សរសាស្ត្រ ឆ្នាំ២០២៥) បង្កើតឡើងវិញយ៉ាងរស់រវើកនូវដំណើរនៃការសាបព្រោះពាក្យសម្ដី និងបណ្តុះចំណេះដឹងរបស់ឥស្សរជនគំរូចំនួន ៣០ រូបនៅក្នុងឧស្សាហកម្មបោះពុម្ពផ្សាយវៀតណាមក្នុងរយៈពេលជិតកន្លះសតវត្សរ៍កន្លងមក។

នៅដើមសៀវភៅ អ្នកនិពន្ធអះអាងថា «ពេញមួយរយៈពេលជិតកន្លះសតវត្សរ៍បន្ទាប់ពីឆ្នាំ ១៩៧៥ រួមជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំនៅក្នុងប្រទេស វប្បធម៌អានសៀវភៅវៀតណាមត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយមនុស្សដែលលះបង់ចំពោះឧស្សាហកម្មសៀវភៅ»។

ដោយមិនគិតពីឋានៈរបស់ពួកគេទេ ពួកគេទាំងអស់គ្នាចែករំលែកបំណងប្រាថ្នាដ៏ក្ដៅគគុកមួយ៖ ដើម្បីបង្ហាញចំណេះដឹងតាមរយៈទំព័រនីមួយៗនៃសៀវភៅ ដោយយកឈ្នះលើឧបសគ្គ និងផលវិបាកទាំងអស់ ដើម្បីរក្សាអំណាចដ៏យូរអង្វែងនៃពាក្យពេចន៍ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ។ ការងារនេះត្រូវបានអនុវត្តដោយស្ងប់ស្ងាត់ ជួនកាលមានការលំបាកយ៉ាងខ្លាំង។

សៀវភៅនេះគឺជារូបភាពចម្រុះពណ៌ និងទូលំទូលាយនៃ ពិភព នៃ "ជាងចម្លាក់ពាក្យ"។ រូបភាពនីមួយៗគឺជារឿងរ៉ាវពិសេសមួយ ជាស្នាមជើងវិជ្ជាជីវៈដាច់ដោយឡែកមួយ។

នោះគឺជារូបភាពរបស់សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត ឡេ អា ដែលជាគ្រូបង្រៀនដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាមម្នាក់មកពីខេត្តថាញ់ហ័រ ដែលបាន «ត្រួសត្រាយផ្លូវ» និងបានសាងសង់គ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយសាកលវិទ្យាល័យអប់រំ ពីបណ្ណាល័យតូចមួយទៅជា «មជ្ឈមណ្ឌលចំណេះដឹង» ដែលអាចទុកចិត្តបាន ជាមួយនឹងចក្ខុវិស័យនៃការបោះពុម្ពផ្សាយមិនមែនគ្រាន់តែជាអាជីវកម្មនោះទេ ប៉ុន្តែជាការបង្កើតឧត្តមភាពសិក្សា និងបម្រើចំណេះដឹង។

នោះក៏រួមបញ្ចូលទាំងអ្នកបកប្រែ និងអ្នកជំនួញ ង្វៀន ឡេជី ដែលជាស្ត្រីម្នាក់ដែលបានខិតខំប្រឹងប្រែងតែម្នាក់ឯងក្នុងការស្វែងរកសៀវភៅ ChiBooks ដោយហ៊ានចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សា និងសម្រេចក្តីសុបិន្តរបស់នាងក្នុងការនាំយកសៀវភៅវៀតណាមហួសពីព្រំដែន។ រឿងរ៉ាវរបស់នាងគឺជាសក្ខីភាពនៃការតស៊ូរបស់ស្មារតីសហគ្រិនវប្បធម៌ដ៏រឹងមាំមួយថា “ប្រសិនបើគ្មាននរណាម្នាក់ធ្វើវាទេ នោះខ្ញុំនឹងធ្វើវា។ ទោះបីជាវាគ្រាន់តែជាឥដ្ឋតូចមួយក៏ដោយ វាគឺជាការចូលរួមចំណែករបស់ខ្ញុំ”។

បន្ទាប់មក អ្នកនិពន្ធ ត្រឹន ចៀន បានលេចចេញមកជាមួយនឹងអាកប្បកិរិយាស្ងប់ស្ងាត់ និងម៉ឺងម៉ាត់របស់គាត់។ សាស្ត្រាចារ្យរង-វេជ្ជបណ្ឌិត ង្វៀន វ៉ាន់ ដាន ដែលជាអ្នកបញ្ញវន្តដ៏ស្មោះត្រង់ «ជាអ្នកការពារសុចរិតភាព វិទ្យាសាស្ត្រ » បានបដិសេធយ៉ាងក្លាហានចំពោះភាពមិនស្មោះត្រង់ខាងសិក្សាទាំងអស់ សូម្បីតែពេលកំពុងប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺក៏ដោយ...

សៀវភៅ នេះ ក៏យកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសចំពោះតួលេខដែលត្រូវបានចាត់ទុកថាជា "ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដែលមានជីវិត" ដែលជាអ្នកដែលបានកំណត់រូបរាង និងក្របខ័ណ្ឌច្បាប់នៃឧស្សាហកម្មបោះពុម្ពផ្សាយរបស់វៀតណាម។

ទាំងនេះរួមមានលោក Tran Van Phuong - "ស្ថាបត្យករ" នៃច្បាប់បោះពុម្ពផ្សាយឆ្នាំ 1993; លោក Nguyen Thang Vu - "Doremon នៃប្រទេសវៀតណាម"; និងអ្នកស្រី Quach Thu Nguyet - អ្នកថែរក្សា និងជាអ្នកបញ្ជូនអណ្តាតភ្លើង...

ពេញមួយរឿងទាំង ៣០ ក្បាលនេះ ប្រធានបទដ៏លេចធ្លោមួយគឺតុល្យភាពដ៏ឆ្ងាញ់រវាងតម្លៃខ្លឹមសារ និងការអភិវឌ្ឍជាក់ស្តែង។ ដូចដែលលោក Nguyen Cu អតីតនាយក និងជានិពន្ធនាយកនៃគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយអក្សរសាស្ត្រ បានចែករំលែកថា៖ «សៀវភៅត្រូវការប្រាក់ចំណេញ យ៉ាងហោចណាស់ដើម្បីរក្សាវិជ្ជាជីវៈ និងវិនិយោគឡើងវិញនៅក្នុងគម្រោងបន្ទាប់។ ប៉ុន្តែប្រាក់ចំណេញមិនមានន័យថាលះបង់គុណភាព ឬការដេញតាមបរិមាណនោះទេ»។ នេះគឺជាបញ្ហាដ៏លំបាកដែល «បញ្ញវន្តគ្រប់រូបដែលផ្ទុកបន្ទុកនៃពាក្យសម្ដី» ត្រូវតែប្រឈមមុខ និងស្វែងរកវិធីដើម្បីដោះស្រាយដោយបេះដូង និងបញ្ញា។

បញ្ញវន្តដែល «យកចំណេះដឹង» ដើម្បីបង្កើតសៀវភៅ មិនត្រឹមតែត្រូវបានទទួលស្គាល់ និងកោតសរសើរប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបម្រើជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយៗទៀត។ រឿងរ៉ាវនៅក្នុងសៀវភៅទាំងនេះគឺជាអណ្តាតភ្លើងដែលត្រូវបានបន្តវេន ដោយរំលឹកយើងអំពីការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងចំពោះចំណេះដឹង និងតម្លៃខាងវិញ្ញាណរបស់ប្រទេសជាតិ។

លេ ធៀន អាន

ប្រភព៖ https://www.sggp.org.vn/nhung-tri-thuc-cong-chu-lam-sach-ban-anh-hung-ca-tham-lang-post819494.html