ពីទីក្រុង Saigon ចាស់ដល់បច្ចុប្បន្ន ទីក្រុងហូជីមិញ

គេមិនអាចកំណត់ថាពេលណាដែលជនអន្តោរប្រវេសន៍វៀតណាមបានបោះជើងដំបូងនៅ Saigon ប៉ុន្តែការសរសេរឈ្មោះ "Saigon" ជាអក្សរ Nom "處柴棍" នៅក្នុងសៀវភៅអាចប្រើជាចំណុចយោងសម្រាប់ឆ្នាំ Giap Dan (1674)។

នេះត្រូវបានបញ្ជាក់នៅក្នុងប្រលោមលោកប្រវត្តិសាស្ត្រ Nam Trieu Cong Nghiep Dien Chi (ហៅផងដែរថាវៀតណាម Khai Quoc Chi Truyen) ដោយ Nguyen Khoa Chiem (1659-1736) អាចនិយាយបានថាអ្នកនិពន្ធគឺជាសហសម័យដំបូងបំផុតក្នុងការកត់ត្រាឈ្មោះ Saigon ។

1. នៅពេលដែលមេបញ្ជាការ Nguyen Huu Canh មក Dong Nai និង Saigon ដើម្បីបង្កើតប្រព័ន្ធរដ្ឋបាលនៅឆ្នាំ 1698 តំបន់ Saigon ត្រូវបានដាក់ឈ្មោះថាខេត្ត Gia Dinh ។ ខេត្ត​នេះ​មាន​ស្រុក​តែ​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ​គឺ តាន់ប៊ិញ។ តំបន់ស្នូលនៃអាណាខេត្តគឺទីភ្នាក់ ងាររដ្ឋបាលព្រះបរមរាជវាំង Phien Tran ។

ចាប់ពីពេលនោះមក សៃហ្គនបានក្លាយជាឈ្មោះតំណាងឱ្យតំបន់មួយ ប៉ុន្តែមិនមែនជាឈ្មោះនៅលើឯកសាររដ្ឋបាលទេ។ ហើយចាប់ពីសម័យលោក ង្វៀន រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃរាជវង្សង្វៀន រចនាសម្ព័ន្ធរដ្ឋបាលនៅសៃហ្គនបានផ្លាស់ប្តូរជាច្រើនដង (អាណាខេត្ត ទីប្រជុំជន បន្ទាយ រាជវាំង ខេត្ត) ប៉ុន្តែនៅទីបំផុត ឈ្មោះ Gia Dinh នៅតែត្រូវបានរក្សាទុក។ ឈ្មោះពីរគឺ Saigon និង Gia Dinh ដែលមួយជាឈ្មោះដីបុរាណ (តំបន់) និងមួយទៀតជាឈ្មោះរដ្ឋបាលចាស់ដូច្នេះវាត្រូវបានបញ្ចូលយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុង subconscious នៃប្រជាជនក្នុងតំបន់។

ផែនទីនៃទីក្រុង Saigon ឆ្នាំ 1895 ដែលមានស្ពាន Kieu ប្រឡាយ Nhieu Loc ភូមិ Xuan Hoa

នៅពេលដែលបារាំងបានបង្កើតប្រព័ន្ធរដ្ឋបាលនៅក្នុងទឹកដីនៃខេត្តចំនួនប្រាំមួយគឺកូសាំងស៊ីន (1862-1867) ពួកគេបានប្តូរឈ្មោះកន្លែងជាច្រើនពីតួអក្សរដ៏ស្រស់ស្អាត (អក្សរចិន) ទៅជាឈ្មោះតំបន់ (តួអក្សរ Nom) ។ ឈ្មោះ​កន្លែង​តួអក្សរ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​ត្រូវ​បាន​រាជវង្ស​ង្វៀន​និយម​ដូច​ជា Saigon ឈ្មោះ Gia Dinh, Dong Nai ឈ្មោះ Bien Hoa, Ba Ria - Mo Xoai ដាក់​ស្រុក Phuoc An, My Tho ដាក់​ឈ្មោះ Dinh Tuong, ... ; និងប្រព័ន្ធនៃឈ្មោះទីកន្លែងរដ្ឋបាលនៅថ្នាក់ខេត្ត ក្រុង ស្រុក និងភូមិ (ឃុំ សង្កាត់) ភាគច្រើនប្រើតួអក្សរដ៏ស្រស់ស្អាត។

ជនជាតិបារាំងត្រូវបានរងឥទ្ធិពលដោយប្រព័ន្ធ Nom នៃឈ្មោះទីកន្លែងសម្រាប់ព្រះសហគមន៍កាតូលិក/ភូមិភាគដែលកត់ត្រាដោយអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាតាំងពីសតវត្សទី 17 ដូច្នេះពួកគេបានផ្លាស់ប្តូរវិធីនៃការដាក់ឈ្មោះកន្លែងរដ្ឋបាលដែលបង្កើតឡើងដោយរាជវង្សង្វៀន ដោយប្រើឈ្មោះ Nom ជាច្រើនដែលបានបកប្រែជាភាសាជាតិឡាតាំងដើម្បីដាក់ឈ្មោះកន្លែងរដ្ឋបាល ស៊េរីនៃស្រុក ខេត្ត និងទីក្រុងនានាដូចជាឈ្មោះ Sai Mom, Bagona ។ ម៉ែថូ, ហ្គោកុង, សៅ ធ្នូ, ម៉ូ ខេ...; របៀបហៅកន្លែងរដ្ឋបាលជាមួយឈ្មោះ Nom ស្របគ្នានឹងឈ្មោះប្រជាប្រិយដែលធ្លាប់ស្គាល់ពីមុនមក ដែលជាឈ្មោះធ្លាប់ស្គាល់នៃទីកន្លែងដែលជនអន្តោប្រវេសន៍ខ្លួនឯងដាក់ឈ្មោះក្នុងទឹកដីថ្មី។

2. ប្រវត្តិនៃឈ្មោះទីកន្លែងរដ្ឋបាលនៅក្នុងតំបន់ធំមួយ ដូចជាទីក្រុងហូជីមិញ សព្វថ្ងៃនេះ នឹងមានទំព័រ និងទឹកខ្មៅរាប់មិនអស់។ ជាដំបូង យើងអាចពិនិត្យមើលយ៉ាងរហ័សនូវស្នូលនៃ Saigon ចាស់ - Gia Dinh តាមរយៈឈ្មោះនៃវួដថ្មីមួយចំនួន។

Saigon Ward, Ben Thanh Ward, មជ្ឈមណ្ឌល, រក្សាឈ្មោះប្រជាប្រិយរបស់ខ្លួនពីឈ្មោះកន្លែងនិងឈ្មោះនៃមាត់ទន្លេដែលត្រូវបានកត់ត្រាជាបន្តបន្ទាប់នៅក្នុងកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្រ្ត។ កន្លង​មក​ក្នុង​ពិភព​សិក្សា​មាន​មតិ​មួយ​ចំនួន​ដែល​ហាក់​មិន​យល់​ស្រប​ចំពោះ​ការ​ដាក់​ឈ្មោះ​វួដ​មួយ​ថា សៃហ្គន ដោយ​លើក​ឡើង​ថា​មាត្រដ្ឋាន​ភូមិសាស្ត្រ​មិន​សមស្រប។ មតិទាំងនោះអាចផ្អែកលើការពិចារណាបែបមនោសញ្ចេតនា និងមិនមែនផ្អែកលើប្រភពនៃលំហូរប្រវត្តិសាស្ត្រនោះទេ។

នៅសម័យដើម ឈ្មោះ Saigon គ្រាន់តែជាកន្លែងតូចមួយដែលអាចស្មើនឹងភូមិរដ្ឋបាល ដូចជា Ben Thanh ដែលដើមឡើយមានន័យថា ទីតាំងកំពង់ផែនៅមុខបន្ទាយ (Gia Dinh) ព្រោះវាជាកន្លែងពាណិជ្ជកម្ម ដូច្នេះពួកគេងាយស្រួលផ្សព្វផ្សាយ ហើយត្រូវបានគេប្រើជាឈ្មោះតំណាងសម្រាប់ផ្ទៃដីធំជាង។ ហើយក្នុងសម័យរាជវង្សង្វៀន សាយហ្គនមិនដែលត្រូវបានប្រគល់ឱ្យអង្គភាពរដ្ឋបាលណាមួយឡើយ។

សព្វថ្ងៃនេះ ទីក្រុង Saigon Ward បានស្ដារឡើងវិញនូវឈ្មោះចាស់របស់ខ្លួននៅក្នុងភូមិសាស្ត្រចាស់របស់ខ្លួន ស្របតាមទំនៀមទម្លាប់ប្រជាប្រិយបុរាណ ហើយក៏ខុសប្លែកពីវិធីដែលបារាំងធ្លាប់ហៅទីក្រុងធំផងដែរ។ គួរបន្ថែមផងដែរថា ទន្លេដ៏វែងទាំងមូល ចាប់ពីផ្នែកខាងលើនៃ Dau Tieng ដល់ប្រសព្វ Nha Be ក៏ត្រូវបានគេដាក់ឈ្មោះថា "Sai Gon River" ដោយជនជាតិបារាំងនៅលើផែនទីតាំងពីឆ្នាំ 1858 ខណៈដែលកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់រាជវង្សង្វៀនបានកត់ត្រាទន្លេនេះជាមួយនឹងឈ្មោះជាច្រើនដែលត្រូវគ្នាទៅនឹងផ្នែកនីមួយៗនៃទន្លេ។

វួដ Xuan Hoa បានស្ដារឡើងវិញនូវឈ្មោះទីកន្លែងភូមិដែលបានបង្កើតឡើងក្នុងសម័យ Tu Duc ដែលបំបែកចេញពីភូមិ Tan Dinh (បង្កើតឡើងក្នុងសម័យកាល Gia Long) ជាកម្មសិទ្ធរបស់ឃុំ Binh Tri Thuong។ ឈ្មោះភូមិនេះត្រូវបានរក្សាទុករហូតដល់ដើមសម័យបារាំង ហើយភូមិនេះត្រូវបានប្តូរទៅជាភូមិ។ ភូមិ Xuan Hoa ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ស្រុក Saigon រហូតដល់ឆ្នាំ 1895 វាត្រូវបានរំលាយ និងបាត់បង់ឈ្មោះ ដីភូមិមួយផ្នែកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទីក្រុង Saigon ខាងក្នុងនៅពេលនោះ ហើយមួយផ្នែកត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងភូមិ Hoa Hung ។

ដូច្នេះហើយ Xuan Hoa គឺជាឈ្មោះរដ្ឋបាលនៃភូមិដែលមានតាំងពីឆ្នាំ 1850 ដល់ 1895 បន្ទាប់មកបានបាត់ខ្លួនអស់រយៈពេល 130 ឆ្នាំដោយមិនត្រូវបានគេនិយាយ ហើយឥឡូវនេះត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ម្តងទៀត។ ជាសំណាងល្អ ផ្ទះសហគមន៍ Xuan Hoa នៅតែសាងសង់ឡើងដោយអ្នកភូមិកាលពីអតីតកាល ដែលនៅតែមានរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ប្រសិនបើវាមិនសម្រាប់ផ្ទះសហគមន៍នេះទេ ប្រហែលជាមានមនុស្សមិនច្រើនទេដែលចងចាំឈ្មោះទីកន្លែង Xuan Hoa ។

វួដ Nhieu Loc ជាឈ្មោះកន្លែងដើមជាឈ្មោះព្រែកមួយ នៅភូមិសាស្ត្រខេត្តទាំងប្រាំមួយភាគខាងត្បូង ដោយ Duy Minh Thi បោះពុម្ពនៅឆ្នាំ 1872 នៅផ្នែកខេត្ត Gia Dinh ក្នុងផ្នែកទន្លេ Binh Tri (ប្រឡាយ Thi Nghe) វាត្រូវបានសរសេរថា "ស្ពាន Hue (惠橋)) ដែលជាទូទៅគេហៅថា ស្ពាន Nhieu 饿នោះគឺស្ពាន Hue ត្រូវបានគេហៅជាទូទៅថា ស្ពាន Nhieu Loc ដែលអាចយល់បានថាជាស្ពានឆ្លងកាត់ប្រឡាយ Nhieu Loc។

ចំពោះ Hue Kieu (ស្ពាន Hue) ប្រភពចាស់ៗជាច្រើនពីដើមសតវត្សទី 19 ដូចជា Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi (1806), Tran Van Hoc (1815) និង Gia Dinh Thanh Thong Chi (1820) សុទ្ធតែបានរៀបរាប់ពីវាជាមួយនឹងឈ្មោះស្ពាន Lao Hue។ ប្រឡាយ Nhieu Loc ក្រឡេកមើលផែនទី Saigon ឆ្នាំ 1895 យើងឃើញលំហូររាងអក្សរ V នៅភាគខាងត្បូង និងមាត់ទាំងពីរវាហូរចូលទៅក្នុងប្រឡាយ Thi Nghe ប្រឡាយនេះឥឡូវបានចាក់បំពេញហើយ ឈ្មោះប្រឡាយ Nhieu Loc ដែលត្រង់សព្វថ្ងៃនេះ តាមពិតជាប្រឡាយ Thi Nghe កាលពីអតីតកាល។ ការប្រើប្រាស់ឈ្មោះទីតាំងភូមិសាស្រ្តដើម្បីដាក់ឈ្មោះអង្គភាពរដ្ឋបាលមានអត្ថប្រយោជន៍នៃការស្របជាមួយនឹងវិធីដែលធ្លាប់ស្គាល់នៃការហៅរបស់ប្រជាជន។

ម្យ៉ាងទៀតពីការហៅដែលធ្លាប់ស្គាល់ យើងអាចមើលឃើញពីវិធីដាក់ឈ្មោះពីតួអង្គក្នុងស្រុក ដូចជា លោក ញៀវ (សញ្ញាបត្រទាបជាងបរិញ្ញាបត្រ) ឈ្មោះឡុក ឬរបស់ខ្លះក្នុងចំណោមប្រជាជនទូទៅ ក៏ដូចជាលោក តូ លោក ឡៅ ហ៊ឺ លោក ប៊ូង លោកតា ... ដែលចូលរួមចំណែកក្នុងទឹកដី ដែលជាឈ្មោះត្រឹមត្រូវត្រូវបានហៅដោយមនុស្សជំនាន់ក្រោយ ដើម្បីបង្ហាញការដឹងគុណ។

ក្នុងករណី Cau Ong Lanh (ឈ្មោះវួដ) ទោះបីជាលោក Truong Vinh Ky បាននិយាយថា "ស្ពានឈើត្រូវបានសាងសង់ដោយលោក Lanh ដែលជាទាហានរស់នៅក្បែរនោះ" (1885) អត្ថបទជាច្រើននៅលើអ៊ីនធឺណិតបានអះអាងថាស្ពាននេះឆ្លងកាត់ប្រឡាយ Ben Nghe តភ្ជាប់ស្រុក 1 ជាមួយស្រុក 4 (ចាស់) ហើយថាលោក Lanh ត្រូវបានគេស្គាល់ថា Lanh Binh Thang ដែលទិន្នន័យទាំងពីរមាន។

ស្ពាន Ong Lanh ឆ្លងកាត់ប្រឡាយ Ong Lanh មាត់ប្រឡាយនេះហូរចូលប្រឡាយ Ben Nghe ចុងព្រែកទៅខាងជើងទៅតំបន់ Slaughterhouse ដែលផែនទីបារាំងឆ្នាំ 1878 កត់ត្រាថា "Abattoir" មានន័យថាស្ពាន Ong Lanh ស្របទៅនឹងប្រឡាយ Ben Nghe; មានតែប្រឡាយ Ong Lanh មានស្ពាន Ong Lanh ប្រជាជនប្រមូលផ្តុំគ្នាទិញលក់នៅជិតស្ពានដែលហៅថា Cau Ong Lanh Hamlet និង Cau Ong Lanh ការវិវត្តនៃឈ្មោះកន្លែងនេះក្នុងរយៈពេលយូរ ដូច្នេះការប្រគល់វាទៅ Ong Lanh ហៅ Lanh Binh Thang ក្នុងសម័យប្រឆាំងបារាំង។

ផែនទីនៃទីក្រុង Saigon ឆ្នាំ 1878 ស្ពាន Ong Lanh នៅពេលនោះតភ្ជាប់ទៅផ្លូវ Quai de I'Arroyo Chinois

Tan Dinh Ward បានរក្សាឈ្មោះរដ្ឋបាលចាស់របស់ខ្លួននៅថ្នាក់ភូមិនៅ Saigon ។ ក្នុងកំឡុងសម័យ Gia Long ក្នុងឆ្នាំ ១៨០៨ តាន់ ឌិញ ជាភូមិមួយ (ស្មើនឹងភូមិមួយ) មានន័យថា ប្រជាជនមានត្រឹមតែពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមានផ្ទះដប់ខ្នង។ ផែនទី Tran Van Hoc (1815) បានកត់ត្រាវាជា "Tan Dinh mound" ហើយមិនបង្ហាញតំបន់លំនៅដ្ឋានទេ។ ពេល​បង្កើត​បញ្ជី​ដី​ខេត្ត Gia Dinh (1836) វា​ត្រូវ​បាន​គេ​ដំឡើង​ឋានៈ​ជា​ភូមិ។ ភូមិ Tan Dinh បានឆ្លងកាត់ការបំបែកជាច្រើនក្នុងសម័យបារាំង ហើយបន្ទាប់មកបានបាត់បង់ឈ្មោះរដ្ឋបាលរបស់ខ្លួន។ វាមិនមែនរហូតដល់ឆ្នាំ 1988 ដែល Tan Dinh ត្រូវបានស្ដារឡើងវិញជាឈ្មោះវួដ ហើយឥឡូវនេះតំបន់របស់វាមានទំហំធំជាង។

3. នៅក្នុងរូបរាងថ្មី ស្នូលនៃទីក្រុងហូជីមិញឥឡូវនេះប្រើប្រាស់ឈ្មោះវួដរដ្ឋបាលដែលមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់នៃលំហូរដ៏យូរលង់នៅលើទឹកដី Saigon ក្នុងន័យនៃសណ្ឋានដី។

ទោះបីជាចំនួនវួដមានការថយចុះក៏ដោយ ក៏ឈ្មោះប្រឡាយចាស់ (Nhieu Loc) និងឈ្មោះភូមិ (Cau Ong Lanh) នៅតែរក្សាបានដែលជាឈ្មោះប្រជាប្រិយ។ ឈ្មោះភូមិ Tan Dinh នៅសម័យដើមនៃ Saigon នៅតែរក្សាបាន ហើយឈ្មោះភូមិ Xuan Hoa ដែលមានតែភូមិគ្រឹះរួមប៉ុណ្ណោះ គឺជាឋានៈរដ្ឋបាលដែលបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នាចង់បានសន្តិភាព។

ហើយឈ្មោះកន្លែងទាំងពីរនៃខេត្ត Saigon និង Gia Dinh ដែលល្បីល្បាញនិងបង្កើតឡើងរាប់រយឆ្នាំ ហើយត្រូវបានបង្កប់យ៉ាងជ្រៅក្នុងការចងចាំរបស់ប្រជាជននៅទីនេះប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងប្រជាជននៃខេត្តទាំងប្រាំមួយ និងប្រជាជនមកពីទូទាំងប្រទេសឥឡូវនេះត្រូវបានកត់ត្រាយ៉ាងត្រឹមត្រូវនៅក្នុងឯកសាររដ្ឋបាល។

អ្នកស្រាវជ្រាវ PHAM HOANG QUAN

ប្រភព៖ https://www.sggp.org.vn/tu-xu-sai-gon-xua-den-tphcm-ngay-nay-post802638.html